Τό γιότ πού μοιάζει με υποβρύχιο ήρθε τάκα-τάκα από τήν Πύλο στόν Πλατύ Γιαλό καί στήν Ψαρού! Τό ίδιο γρήγορα "απέδρασε" πρός τήν αφάνεια καί η είδηση γιά τή "δίκη"...

Το γιoτ που μοιάζει με υποβρύχιο βρέθηκε στην Πύλο – Δείτε βίντεο από το εσωτερικό 

Όλο τό άρθρο γιά τό γιότ ΕΔΩ

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Τάκα-τάκα "κατέβηκε" καί η είδηση γιά τή "δίκη τού οικονομικού σκανδάλου τού Δήμου" από τό site τής "αξιοπιστίας" καί τής  "αξιοπρέπειας"!...
                                                              ***
Τά παραπάνω (περί γιότ-υποβρυχίου) γράφτηκαν σέ αθηναϊκά blogs καί αναπαράχθηκαν σέ τοπικό site ενώ τό γιότ είχε προλάβει νά καταπλεύσει, τουλάχιστον 24 ώρες νωρίτερα στή Μύκονο. 
Εξ ού καί η έμπνευση νά τό φωτογραφίσω γιά νάχουμε κάπως πιό "χειροπιαστά" καί πιό ...ρεπορταζιακά τά πράγματα....
Τό ίδιο site προσφέροντας χείριστες υπηρεσίες στήν ενημέρωση καί τήν αντικειμενικότητα, ανάρτησε χθές γιά λίγη ώρα τήν είδηση γιά τή "δίκη τού οικονομικού σκανδάλου τού Δήμου" καί αμέσως μετά τήν "κατέβασε", τή ..."ζούληξε μέχρι θανάτου"!... Τήν εξαφάνισε... (γιατί άραγε;;;...)
...Τήν καταβρόχθισε Α-Μ-Α-Σ-Η-Τ-Η ! Πρεσάροντας καί ποστάροντας, στή θέση της, διάφορα άλλα ανώδυνα... 
...ισχυριζόμενο ταυτόχρονα -στήν προμετωπίδα του- ότι προσφέρει "ενημέρωση μέ αξιοπρέπεια καί αξιοπιστία". 
                                                                   *
-Ποιός αλήθεια τρέμει τήν δημοσιότητα; 
-Mάρτυς ή κατηγορούμενος;
                                                                  ***
Τό συγκεκριμένο γιότ (ιδιόρρυθμης ναυπηγικής γραμμής) είναι -τουλάχιστον από χθές πού τό πρωτοείδα- στόν κόλπο Πλατύ Γιαλού καί Ψαρούς. 
Οι φωτογραφίες είναι σημερινές. Πολύ  αξιόπιστες καί -αληθινά όχι φούμαρα- αξιοπρεπέστατες...
Δ.Ν.Α. 
                                                                  ***
 ΔΕΙΤΕ ΤΙΣ ΦΩΤΟ...

Εδώ δέν μπορείς νά πείς, μέ σιγουριά, ότι τό γιότ είναι στή Μύκονο γιατί η Νάξος -πού θά μπορούσε νά επιβεβαιώσει- φαίνεται δέν φαίνεται...

Εδώ μόνο ο εργολάβος πού έχτισε τό "MYKONOS BLU" τό καταλαβαίνει ..."sans voir"!

Σ΄αυτή, πιά, τή φωτογραφία  κάθε αμφιβολία περιττεύει...

...όπως καί σ΄αυτή. 
Σπουδαίος καί αψευδής μάρτυς αληθείας ο "κάβος τού Καφέ"...

Άλλες φωτογραφίες. Από αλλού...

Περί μπουρδολογίας

  τού ΚΥΡ

Του Θανου Βερεμη*

H απαξιωτική λέξη «μπούρδα» προέρχεται από τη γαλλική «bourde» (κατά το λεξικό Μπαμπινιώτη σημαίνει ανοησία). Στα αγγλικά η πλησιέστερη απόδοση είναι το «bullshit», ή πιο ευγενικά το «humbug». Οι αποχρώσεις, ωστόσο, των λέξεων αυτών διαφέρουν καθώς το «bullshit» είναι ενίοτε σκόπιμο και δημιουργικό, ενώ η μπούρδα είναι συνήθως αποτέλεσμα λεκτικού ή και συλλογιστικού λάθους.Η φιλοσοφική μπουρδολογία σχετίζεται σε υψηλότερο επίπεδο με τη μεταμοντέρνα αποδόμηση της αντικειμενικότητας. Παραπέμποντας όλες τις αξιολογικές κρίσεις σε ένα σχετικισμό χωρίς όρια, ο μεταμοντερνισμός απαξιώνει την εγκυρότητα κάθε διάκρισης. Ο σχετικισμός αυτός βέβαια υπονομεύει και την εγκυρότητα του ίδιου του κινήματος αφού τα φιλοσοφικά του συμπεράσματα δεν μπορούν να εξαιρεθούν από τον κανόνα της αμφισβήτησης.
Η διαφορά ανάμεσα στην μπούρδα και το ψέμα είναι ότι ο ψεύτης παρουσιάζει ως αληθινό κάτι που ο ίδιος θεωρεί ψέμα. Ο ψεύτης συνεπώς έχει σαφή άποψη περί του αληθινού. Ο μπουρδολόγος ενδέχεται να μη γνωρίζει, ή το πιθανότερο, να μην ενδιαφέρεται για την αλήθεια. Εκπέμπει ανοησίες, δηλαδή λεκτικές κατασκευές δίχως νόημα, ή ωραιολογίες που χαϊδεύουν τα αυτιά των ακροατών του χωρίς να εναποθέτουν εκεί κάποιο έλλογο μήνυμα.
Το είδος ευδοκιμεί κυρίως στην πολιτική, τον συνδικαλισμό και τα ΜΜΕ. Είναι βέβαιο ότι οι πολιτικοί αποφεύγουν συνήθως την αντιπαράθεση η οποία συνεπάγεται απώλειες σε ψήφους. Οταν απευθύνονται στο σύνολο του εκλογικού σώματος, επιδίδονται σε γενικόλογες κοινοτοπίες που διακρίνονται μόνο από την επιθετικότητα εναντίον των πολιτικών τους αντιπάλων. Η προσπάθειά τους να βρει ο λόγος τους τη μέγιστη δυνατή αποδοχή, σκοτώνει την όποια αλήθεια που μπορεί να περιέχει.
Και οι μεν πολιτικοί αποφεύγουν συνήθως να στηλιτεύσουν κάποιο τμήμα της κοινωνίας ή να υιοθετήσουν μεταρρυθμίσεις ενοχλητικές στους πάσης μορφής κρατούντες, οι συνδικαλιστές όμως δεν κινδυνεύουν από απώλειες σε εθνικές εκλογές. Απευθύνονται σε ένα ομοιογενές επαγγελματικά κοινό που φροντίζει να προστατεύει τα κατοχυρωμένα συμφέροντά του, ενίοτε εις βάρος του μεγάλου ποσοστού της κοινωνίας. Οι δηλώσεις των συνδικαλιστών της Ολυμπιακής Αεροπορίας αποτέλεσαν μνημείο περιφρόνησης του κοινού συμφέροντος και της λογικής. Οταν η καταχρεωμένη αυτή δημόσια επιχείρηση επιβάρυνε τους φορολογούμενους ακόμα και με τα πρόστιμα της Ε. Ε., οι συνδικαλιστές της θεωρούσαν ότι διερμήνευαν τους μύχιους πόθους της λαϊκής ψυχής: «με την Ολυμπιακή και ξερό ψωμί».
Με τον ίδιο περίπου τρόπο το παλαιό διοικητικό συμβούλιο της πανεπιστημιακής ΠΟΣΔΕΠ (το οποίο ευτυχώς ανανεώθηκε πλήρως μετά τις πρόσφατες εκλογές), μην μπορώντας να ασκήσει κριτική στην καθολική ψήφο των φοιτητών για την εκλογή πρυτανικών αρχών (που θεσπίζει ο νέος νόμος-πλαίσιο για την τριτοβάθμια εκπαίδευση) επιστράτευσε την μπουρδολογία της ιδιωτικοποίησης του δημόσιου πανεπιστημίου για να εμποδίσει την οποιαδήποτε μεταρρύθμιση. Η μεθοδευμένη μπουρδολογία συσκοτίζει το επίμαχο θέμα, μεταφέροντας τη συζήτηση σε άλλο μέτωπο αντιπαράθεσης, πιθανότατα του μέλλοντος.
Οι περισσότεροι από εμάς, που είπαν κάποια ψέματα κατά τη διάρκεια του βίου τους, το έκαναν με επίγνωση της παρασπονδίας αυτής. Τα λιγότερο αξιόμεμπτα, που είναι και τα πιο συνηθισμένα, είναι είτε τα κατά συνθήκη είτε τα ζωτικά ψεύδη. Τα τελευταία έχουν συνήθως ευγενικά κίνητρα, όπως να προστατεύουν αγαπητά πρόσωπα από περιττό πόνο. Οι μπουρδολόγοι που δεν υπηρετούν συγκεκριμένες σκοπιμότητες δεν είναι συχνά σε θέση να διακρίνουν τη διαφορά ανάμεσα στην αλήθεια και το ψέμα. Μετεωρίζονται συνήθως σε έναν κόσμο κατασκευασμένο από πληθωριστικές λέξεις - χωρίς αντίκρισμα στην πραγματικότητα. Σε σκίτσο της Herald Tribune παρουσιαζόταν το τρίπτυχο: George Washington, Richard Nixon και George W. Bush. Ο πρώτος έλεγε το ιστορικό «δεν μπορώ να πω ψέμα», ο δεύτερος, «δεν μπορώ να πω την αλήθεια» και ο τρίτος «δεν μπορώ να ξεχωρίσω τη διαφορά». Ο απελθών πρόεδρος έγινε διάσημος για τις μπούρδες που εκστόμισε κατά τις δύο μακρόσυρτες θητείες του.
Την μπουρδολογία καλλιεργούν με συνέπεια και τα ελληνικά ΜΜΕ, με πρωταθλητή την τηλεόραση. Λίγοι θεράποντες της βιομηχανίας αυτής είναι γλωσσικά επαρκείς. Οι περισσότεροι παρουσιάζουν άγνοια της γραμματικής και του συντακτικού, αλλά καταφεύγουν σε αποκαλυπτικούς αυτοσχεδιασμούς για να γεμίσουν την ώρα που τους αναλογεί.
Υπάρχουν ακόμα εκπομπές καταγγελτικές που εκμεταλλεύονται τη δίκαιη συχνά οργή των πολιτών, διοχετεύοντάς τη σε οχλαγωγούντα «παράθυρα» ή σε εικονικά δικαστήρια. Οι καλεσμένοι των τελευταίων παίζουν το ρόλο ενόρκων που εκτονώνονται δημόσια υπό το πατρικό βλέμμα τηλεδικαστή, ο οποίος αμείβεται βασιλικά για να χειραγωγεί τη λαϊκή αγανάκτηση. Οι μπούρδες που ακούγονται στις εκπομπές αυτές εθίζουν δυστυχώς τον κόσμο στον ακατάστατο λόγο και τελικά στον «αέρα κοπανιστό» (αγγλιστί hot air), ότι δηλαδή εκφεύγει χωρίς νόημα από «έρκος οδόντων». Και επειδή θυμηθήκαμε τον Ομηρο, προσέξτε τη συνοπτική περιγραφή του μεγάλου ραψωδού από τον Δημήτρη Μαρωνίτη στη μελλοντική επιτομή των 100 Μεγάλων Ελλήνων. Πρόκειται για υπόδειγμα του τι είναι ουσιαστικός λόγος.

από τό ΑΡΧΕΙΟ ΜΟΝΙΜΕΣ ΣΤΗΛΕΣ 12.04.2009 
τής  εφημερίδας "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"

(τό σκίτσο τού ΚΥΡ προστέθηκε από τή "Νέα Μύκονο")

Λίγα δείγματα από τήν "υψηλή τέχνη" τής μπουρδολογίας...

Ενας μεγάλος
Ανοιξα τον Economist και μου ήρθε ο νταμπλάς... Αλίμονο, ο μεγάλος Λώρενς «Γιόγκι» Μπέρρα απεβίωσε σε ηλικία 90 ετών. Ο Μπέρρα υπήρξε θρυλική μορφή του μπέιζμπολ και της νεοϋορκέζικης ομάδας των «Γιάνκις», οι ειδικοί μάλιστα λένε ότι ήταν ίσως ο δεύτερος καλύτερος παίκτης όλων των εποχών, μετά τον Τζο Ντιμάτζιο. Στην ιστορία του πνεύματος, όμως, πέρασε χάρη στην –ας μου επιτραπεί το οξύμωρο– χαρισματική ηλιθιότητά του, η οποία εκφραζόταν με μνημειώδεις αποφθεγματικές ρήσεις, κατά κανόνα αριστουργήματα ταυτολογίας. Σε αυτόν οφείλουμε, π.χ., το υπέροχο «όταν ο δρόμος σου φτάσει σε διχάλα, ακολούθησέ την». Σε αυτόν οφείλουμε, επίσης, το επίκαιρο, λόγω προεκλογικής περιόδου στη Ν.Δ., «πρέπει να είσαι πολύ προσεκτικός όταν δεν ξέρεις πού πηγαίνεις, γιατί μπορεί να μη φτάσεις ποτέ εκεί». Αιώνια του η μνήμη...

τό κείμενο είναι από τή στήλη  ΦAΛHPEYΣ τού ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΚΑΣΙΜΑΤΗ
στήν εφημερίδα "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"

η γελοιογραφία τού Ηλία Μακρή 
ο υπέρτιτλος καί η συρραφή τών ανωτέρω δικά μου
Δ.Ν.Α.