 |
| H Eλλάς είναι χώρα ναυτική |
Δημήτρης Αγγελετάκης
Ο φαύλος κύκλος, τής προσφοράς-ζήτησης ειδήσεων, μεταξύ κοινής γνώμης καί ΜΜΕ δέν δείχνει νά εντυπωσιάζεται ούτε νά εντυπωσιάζει, τόσο πολύ, από τόν μεγάλο αριθμό τών θανατηφόρων περιστατικών, όσο δείχνει νά ευαισθητοποιείται καί νά ερεθίζεται "από τόν τρόπο πού αυτά συμβαίνουν". Κάτι πού δέν είναι, μέ ορθολογικούς όρους, απολύτως φυσιολογικό. Ωστόσο, είναι -γιά τήν εποχή πού διανύουμε- απολύτως φυσικό...H επιδίωξη καί τών MME είναι τό κέρδος. Τό πετυχαίνουν μέσω τής τηλεθέασης //τηλεακρόασης κτλ.
Τό επι-ζητούμενο είναι η ακροαματικότητα...
...η οποία αυξάνεται, ραγδαία, μέ τά "ακραία" ευτυχή ή δυστυχή γεγονότα πού, στόν μέσου μορφωτικού επιπέδου τηλεθεατή, τηλεακροατή κτλ. επηρεάζουν περισσότερο τό θυμικό καί λιγότερο τίς νοητικές του λειτουργίες. Αυτοί οι τελευταίοι (δηλ. τό κοινό) προσμετρώνται καί καταγράφονται μέ "κατάλληλες καί αποδεκτές -εκατέρωθεν- μεθόδους".
Τό εμπόρευμα, επομένως, δέν είναι η "είδηση" αλλά τό ίδιο τό "τηλεοπτικό κοινό".
Τό οποίο, στή συνέχεια, καί ανάλογα μέ τά νούμερα πού "χτύπησε", ε ξ α ρ γ υ ρ ώ ν ε τ α ι
σέ προσυμφωνημένες τιμές (η τηλεοπτική "πιάτσα" τά έχει κανονίσει αυτά) από τούς καναλάρχες στούς διαφημιστές (κατά Νόαμ Τσόμσκι).
-----
Έτσι, μετά από ένα αποτρόπαιο καί φρικιαστικό δυστύχημα -πού έρχεται, πολλές φορές, ως αποτέλεσμα κάθε είδους ανθρώπινων σφαλμάτων καί παραλείψεων, όχι μόνον τών φυσικών αυτουργών αλλά καί, δυνητικά, ολόκληρης τής γραφειοκρατικής ιεραρχίας τής πολιτείας- δημιουργείται (καί δικαίως) σάλος καί ντόρος μεγάλος. Ο οποίος μεγεθύνεται ακόμη περισσότερο μέ τά αλλεπάλληλα δημοσιεύματα, τά τηλεοπτικά παράθυρα κτλ. Καί γίνεται, ίσως, καί "εμπορική καπηλεία" από ρέκτες αυτού τού "αθλήματος". (Η διερεύνηση, πάντως, αυτών τών "συμβάντων" καί η απόδοση δικαιοσύνης, από ένα σημείο καί έπειτα, δέν είναι έργο τών τηλεπαραθύρων ούτε τών τηλεδικαστηρίων. Είναι έργο αυτής τής ίδιας τής δικαιοσύνης).
Απ' τήν άλλη μεριά ανακαλύπτεις, καταχωνιασμένα στά ψιλά τών εφημερίδων...
