«Με την αλλαγή ώρας κερδίζουμε μία επιπλέον ώρα ξεκούρασης! Οι άνεργοι πανηγυρίζουν!»,
είναι το νέο... μήνυμα το Αρκά.
είναι το νέο... μήνυμα το Αρκά.
Κυριακή 25 Οκτωβρίου 2015
Αλλαγή ώρας : Το απολαυστικό σκίτσο του Αρκά για τη χειμερινή ώρα
Παγκόσμια Ημέρα κατά του Καρκίνου του Μαστού
«Απροστάτευτες» οι Ελληνίδες
Ο Οκτώβρης είναι ο …ροζ μήνας της ενημέρωσης και της πρόληψης με την 25η Οκτωβρίου να έχει οριστεί ως η Παγκόσμια Ημέρα κατά του Καρκίνου του Μαστού. Όμως παρά τις προσπάθειες ευαισθητοποίησης, πρόσφατη έρευνα δείχνει ότι οι Ελληνίδες αμελούν την υγεία τους.
Όπως προκύπτει από την έρευνα «Hellas Health VI», του Ινστιτούτου Κοινωνικής Προληπτικής Ιατρικής, τουλάχιστον το 40% των γυναικών στη χώρα μας δεν υποβάλλεται σε μαστογραφία, αψηφώντας τις διεθνείς οδηγίες για την πρόληψη του καρκίνου του μαστού.
Λίγο καλύτερα είναι τα ποσοστά σε ό,τι αφορά την ψηλάφηση του μαστού από γιατρό, καθώς σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία το 67% των συμμετεχόντων στην έρευνα είπαν ότι έχουν υποβληθεί σε αυτή την εξέταση.
Οι ειδικοί από την πλευρά τους επισημαίνουν ότι ετησίως καταγράφονται στη χώρα μας, 4.000 – 4.500 νέα περιστατικά, ενώ σε παγκόσμια κλίμακα η συγκεκριμένη νόσος «χτυπά» 1,3 εκατομμύρια γυναίκες.
Και επιμένουν ότι η πρόληψη σώζει ζωές, καθώς ο καρκίνος του μαστού μπορεί να αντιμετωπιστεί επιτυχώς, αρκεί να εντοπιστεί έγκαιρα.
Συνήθειες – ασπίδα κατά του καρκίνου του μαστού
Παρόλο που έχουν εντοπιστεί κάποιοι παράγοντες κινδύνου, οι επιστήμονες παραδέχονται ότι τα αίτια της εμφάνισης του καρκίνου του μαστού παραμένουν θολά.
Υπάρχουν ωστόσο κάποιες συνήθειες – ασπίδα από τη νόσο, ώστε να μειωθεί ο βαθμός ευπάθειας στην εμφάνιση της.
*Τακτικός έλεγχος: Η πρώτη μαστογραφία πρέπει να γίνεται μεταξύ 35 – 40 ετών. Μετά τα 40 έτη, οι γυναίκες θα πρέπει να υποβάλλονται στη συγκεκριμένη εξέταση κάθε χρόνο.
*Έμφαση στο οικογενειακό ιστορικό: Έχει αποδειχτεί ότι η κληρονομικότητα παίζει σημαντικό ρόλο. Συνεπώς, όταν μια γυναίκα έχει μια συγγενή πρώτου βαθμού (μητέρα, αδελφή ή κόρη) με καρκίνο του μαστού, σχεδόν διπλασιάζεται ο σχετικός κίνδυνος να αναπτύξει καρκίνο του μαστού και η ίδια, γι αυτό και πρέπει απαραίτητα να υποβάλλεται σε εξετάσεις. Ο κίνδυνος σχεδόν πενταπλασιάζεται όταν υπάρχουν δυο συγγενείς πρώτου βαθμού με καρκίνο του μαστού στο ιστορικό τους.
*«Όχι» στο κάπνισμα: σειρά ερευνών έχουν δείξει ότι το τσιγάρο είναι επιβαρυντικός παράγοντας, καθώς αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνιση (και) του καρκίνου του μαστού.
* Διατήρηση φυσιολογικού βάρους και άσκηση: Η διατήρηση του σωματικού βάρους σε φυσιολογικά επίπεδα σε συνδυασμό με την καθημερινή σωματική άσκηση (έστω και μέτριας έντασης, όπως είναι το βάδισμα) , αποτελούν βασικές συστάσεις για την πρόληψη του καρκίνου.
* Μέτρο στο αλκοόλ: Οι γυναίκες που καταναλώνουν τουλάχιστον δύο με τέσσερα αλκοολούχα ποτά την ημέρα, έχουν 40% μεγαλύτερο κίνδυνο να αναπτύξουν καρκίνο του μαστού.
* «Ναι» στο θηλασμό: Ο θηλασμός δεν ενισχύει μόνον την υγεία των βρεφών. Οι επιστήμονες έχουν καταλήξει ότι προστατεύει και τις μητέρες, καθώς εκδηλώνουν λιγότερο επιθετικές μορφές καρκίνου του μαστού. Επιπλέον, έχουν μικρότερο κίνδυνο επανεμφάνισης της νόσου σύμφωνα με αμερικανική μελέτη που δημοσιεύθηκε τον περασμένο Απρίλιο στο επιστημονικό έντυπο «Journal of the National Cancer Institute».
από tanea.gr
«Μαστογραφία στα 45 έως τα 54 έτη, μετά ανά διετία»
 |
| Ακόμη και οι νέας τεχνολογίας τρισδιάστατες μαστογραφίες θα πρέπει να πραγματοποιούνται με μικρότερη συχνότητα, σύμφωνα με τις νέες κατευθυντήριες γραμμές της αμερικανικής αντικαρκινικής εταιρείας. |
DENISE GRADY / THE NEW YORK TIMES
Η αμερικανική αντικαρκινική εταιρεία
έδωσε χθες στη δημοσιότητα τις νέες συστάσεις όσον αφορά τη συχνότητα
και τον χρόνο έναρξης της μαστογραφίας. Παρότι τα περασμένα χρόνια είχε
επιλέξει πιο επιθετικές προσεγγίσεις στη διαγνωστική πρακτική, χθες
ζήτησε από τις γυναίκες που δεν διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο για καρκίνο
του μαστού να αρχίσουν να υποβάλλονται στην απεικονιστική εξέταση στα 45
χρόνια και να το πράττουν ετησίως μέχρι τα 54. Μετά μπορούν να
εξετάζονται ανά διετία, αρκεί βέβαια να παραμένουν υγιείς. Επίσης, δεν
θεωρείται πια αναγκαία η κλινική εξέταση των μαστών όταν οι γιατροί
ψηλαφούν το γυναικείο στήθος για να εντοπίσουν μικρούς όγκους.
Προηγουμένως, η εταιρεία πρότεινε κλινική εξέταση ετησίως μετά τα
σαράντα χρόνια.
Στην πραγματικότητα, η αλλαγή των συστάσεων αντικατοπτρίζει τον πολλαπλασιασμό των στοιχείων που υποδεικνύουν ότι η μαστογραφία είναι ατελής μέθοδος, σπάνια χρήσιμη στις νέες γυναίκες, ενώ συχνά οδηγεί σε ψευδή θετικά αποτελέσματα που με τη σειρά τους καταλήγουν σε περαιτέρω εξετάσεις και βιοψίες.
Παρότι οι νέες οδηγίες μοιάζουν να έχουν μεγάλες διαφορές από τις προηγούμενες, η αμερικανική αντικαρκινική εταιρεία επέλεξε με προσοχή τη διατύπωση στην ανακοίνωσή της προκειμένου να επιτρέψει στις γυναίκες τις προσωπικές τους επιλογές.
Οι νέες συστάσεις δημοσιεύθηκαν στην επιθεώρηση Journal of the American Medical Association, μαζί με συνοδευτικό σχόλιο για τα θετικά και τα αρνητικά της διαγνωστικής εξέτασης.
Πρέπει, πάντως, να επισημανθεί ότι οι συστάσεις του επιστημονικού σώματος αφορούν αποκλειστικά τις γυναίκες που διατρέχουν μέσο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του μαστού και όχι γυναίκες με βεβαρημένο ιστορικό ή με παράγοντες κινδύνου όπως είναι οι γενετικές μεταλλάξεις, το οικογενειακό ιστορικό ή άλλα ιατρικά προβλήματα. Για να καταλήξουν στις συστάσεις, οι ειδικοί ανέλυσαν εξονυχιστικά τα ερευνητικά δεδομένα.
Κάνοντας αυτές τις συστάσεις για τη διαγνωστική πρακτική, οι ειδικοί προσπαθούν να εξισορροπήσουν τα οφέλη που έχουμε από μια διαγνωστική μέθοδο έναντι των παρενεργειών της. Μια γενική ερμηνεία των νέων συστάσεων είναι ότι ο καρκίνος του μαστού δεν είναι διαδεδομένος σε γυναίκες νεότερες των 45 ετών έτσι ώστε να αξίζει να εξετάζεται τακτικά η συγκεκριμένη ηλικιακή ομάδα, ενώ αργότερα ο κίνδυνος αυξάνεται. Ενδεικτικά, ο κίνδυνος εμφάνισης της νόσου μέσα στην επόμενη πενταετία για τις γυναίκες από 40 έως 44 ετών είναι 0,6, από 45 έως 49 είναι 0,9 και για τις γυναίκες ηλικίας 50 έως 54 ετών είναι 1,1.
Βάσει ηλικίας
Ο κίνδυνος αυξάνεται αναλόγως με την ηλικία, αλλά στα 55, όταν όλες οι γυναίκες έχουν μπει στην εμμηνόπαυση, οι όγκοι δεν μεγαλώνουν γρήγορα ούτε είναι επιθετικοί και οι ιστοί αλλάζουν ώστε «διαβάζεται» ευκολότερα η μαστογραφία. Τέλος, η αντικαρκινική εταιρεία διαπίστωσε ότι η κλινική εξέταση από γιατρό δεν σώζει ζωές, ενώ μπορεί να δώσει ψευδή θετικά αποτελέσματα.
Η τακτική μαστογραφία περιορίζει τον κίνδυνο θανάτου από καρκίνο του μαστού κατά 20%. Οι κίνδυνοι της τεχνικής είναι τα λανθασμένα θετικά αποτελέσματα και η «υπερβολική διάγνωση» όταν κάποιοι πολλοί μικροί καρκίνοι, που ενδεχομένως να μη θέσουν ποτέ σε κίνδυνο τη ζωή του αρρώστου, εντοπίζονται και αφαιρούνται.
kathimerini.gr
Στην πραγματικότητα, η αλλαγή των συστάσεων αντικατοπτρίζει τον πολλαπλασιασμό των στοιχείων που υποδεικνύουν ότι η μαστογραφία είναι ατελής μέθοδος, σπάνια χρήσιμη στις νέες γυναίκες, ενώ συχνά οδηγεί σε ψευδή θετικά αποτελέσματα που με τη σειρά τους καταλήγουν σε περαιτέρω εξετάσεις και βιοψίες.
Παρότι οι νέες οδηγίες μοιάζουν να έχουν μεγάλες διαφορές από τις προηγούμενες, η αμερικανική αντικαρκινική εταιρεία επέλεξε με προσοχή τη διατύπωση στην ανακοίνωσή της προκειμένου να επιτρέψει στις γυναίκες τις προσωπικές τους επιλογές.
Οι νέες συστάσεις δημοσιεύθηκαν στην επιθεώρηση Journal of the American Medical Association, μαζί με συνοδευτικό σχόλιο για τα θετικά και τα αρνητικά της διαγνωστικής εξέτασης.
Πρέπει, πάντως, να επισημανθεί ότι οι συστάσεις του επιστημονικού σώματος αφορούν αποκλειστικά τις γυναίκες που διατρέχουν μέσο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του μαστού και όχι γυναίκες με βεβαρημένο ιστορικό ή με παράγοντες κινδύνου όπως είναι οι γενετικές μεταλλάξεις, το οικογενειακό ιστορικό ή άλλα ιατρικά προβλήματα. Για να καταλήξουν στις συστάσεις, οι ειδικοί ανέλυσαν εξονυχιστικά τα ερευνητικά δεδομένα.
Κάνοντας αυτές τις συστάσεις για τη διαγνωστική πρακτική, οι ειδικοί προσπαθούν να εξισορροπήσουν τα οφέλη που έχουμε από μια διαγνωστική μέθοδο έναντι των παρενεργειών της. Μια γενική ερμηνεία των νέων συστάσεων είναι ότι ο καρκίνος του μαστού δεν είναι διαδεδομένος σε γυναίκες νεότερες των 45 ετών έτσι ώστε να αξίζει να εξετάζεται τακτικά η συγκεκριμένη ηλικιακή ομάδα, ενώ αργότερα ο κίνδυνος αυξάνεται. Ενδεικτικά, ο κίνδυνος εμφάνισης της νόσου μέσα στην επόμενη πενταετία για τις γυναίκες από 40 έως 44 ετών είναι 0,6, από 45 έως 49 είναι 0,9 και για τις γυναίκες ηλικίας 50 έως 54 ετών είναι 1,1.
Βάσει ηλικίας
Ο κίνδυνος αυξάνεται αναλόγως με την ηλικία, αλλά στα 55, όταν όλες οι γυναίκες έχουν μπει στην εμμηνόπαυση, οι όγκοι δεν μεγαλώνουν γρήγορα ούτε είναι επιθετικοί και οι ιστοί αλλάζουν ώστε «διαβάζεται» ευκολότερα η μαστογραφία. Τέλος, η αντικαρκινική εταιρεία διαπίστωσε ότι η κλινική εξέταση από γιατρό δεν σώζει ζωές, ενώ μπορεί να δώσει ψευδή θετικά αποτελέσματα.
Η τακτική μαστογραφία περιορίζει τον κίνδυνο θανάτου από καρκίνο του μαστού κατά 20%. Οι κίνδυνοι της τεχνικής είναι τα λανθασμένα θετικά αποτελέσματα και η «υπερβολική διάγνωση» όταν κάποιοι πολλοί μικροί καρκίνοι, που ενδεχομένως να μη θέσουν ποτέ σε κίνδυνο τη ζωή του αρρώστου, εντοπίζονται και αφαιρούνται.
kathimerini.gr
"Call me here!"...
Ο εκπρόσωπος μεγάλης αμερικανικής επενδυτικής τράπεζας προσήλθε προ εβδομάδων στο γραφείο του υπουργού Επικρατείας με κάποια προσδοκία. Το ενδιαφέρον του για τις...
οικονομικές δυνατότητες και τις προοπτικές της χώρας, έπειτα από το διάστημα της μεγάλης περιπέτειας, ήταν έντονο.
Η συζήτηση με τον Αλέκο Φλαμπουράρη, σύμφωνα με το "Βήμα της Κυριακής", διεξήχθη με τη βοήθεια διερμηνέα και ήταν εγκάρδια, ενώ το εύρος των θεμάτων που καλύφθηκε μεγάλο. Σύμφωνα δε με πληροφορίες ο υπουργός Επικρατείας μοίρασε απλόχερα και χωρίς δισταγμούς διαβεβαιώσεις για τη βελτίωση του επενδυτικού κλίματος στην Ελλάδα, την παροχή διευκολύνσεων και την τήρηση των μεταρρυθμίσεων. Λίγο προτού λήξει η συνάντηση αυτή ο ξένος συνομιλητής του κ. Φλαμπουράρη ήλθε αντιμέτωπος με τη σκληρή πραγματικότητα, σύμφωνα πάντα με το δημοσίευμα.
Θέλοντας να κρατήσει ζωντανή την επαφή και την επικοινωνία με ένα τόσο υψηλά ιστάμενο κυβερνητικό στέλεχος, του έδωσε την επαγγελματική του κάρτα, όπως άλλωστε συνηθίζεται σε τέτοιου τύπου συναντήσεις.
Ο κ. Φλαμπουράρης ανταποκρίθηκε με μια εντυπωσιακή χειρονομία: έσκισε ένα κομμάτι χαρτί που είχε μπροστά του, έγραψε το κινητό του τηλέφωνο και είπε με αφοπλιστική αμεσότητα στον συνομιλητή του: «Call me here!» («Τηλεφώνησέ μου σε αυτό το νούμερο»).
Δραγασάκης προς Μητσοτάκη: Ασχετοσύνη... ή φθηνή δημαγωγία;...
.Δεν άφησε αναπάντητο το tweet του Κυριάκου Μητσοτάκη, περί προσλήψεων, ο Γιάννης Δραγασάκης.
Οπως...
αναφέρει στο twitter:
Ο κ. Μητσοτάκης διαπράττει για δεύτερη φορά το ίδιο λάθος
Όπως έκανε και τον περασμένο Φεβρουάριο, ο κ. Μητσοτάκης επιμένει να αγνοεί πως το Γραφείο του Αντιπροέδρου δεν διαθέτει διοικητικούς υπαλλήλους ή συμβούλους.
Κάθε φορά λοιπόν γίνεται σύσταση του Γραφείου εκ του μηδενός με το απολύτως αναγκαίο για την κρίσιμη λειτουργία του προσωπικό.
Αυτό συμβαίνει και τώρα. Δεν πρόκειται για νέες προσλήψεις ή για νέο προσωπικό, αλλά για ανασύσταση της δομής που υπήρχε μετά την 25η Ιανουαρίου μέχρι και την προκήρυξη των τελευταίων εκλογών....
Ασχετοσύνη η φθηνή δημαγωγία; Ή μήπως νομίζει ότι ο κόσμος ξέχασε
τις απολύσεις και τ' άλλα κατορθώματά του ως υπουργός του Σαμαρά;
Ο Κυριάκος νωρίτερα, εγραψε στο Twitter, πως "την ώρα που κόβουν συντάξεις και αυξάνουν φόρους ο Γ. Δραγασάκης προσλαμβάνει εκλεκτούς στο Κράτος", ανεβάζοντας και το σχετικό φύλλο της εφημερίδας της κυβερνήσεως...
Και το στοίχημα της κρουαζιέρας χάνει η Ελλάδα
Η γεωπολιτική αποσταθεροποίηση στην ευρύτερη περιοχή της NA Μεσογείου αποτελεί τη μόνη παράμετρο που μπορεί να ενισχύσει την ελληνική κρουαζιέρα βραχυπρόθεσμα. Οι ανεπαρκείς λιμενικές υποδομές, αρχής γενομένης από τον Πειραιά, και η απουσία συγκροτημένου εθνικού σχεδίου ανάπτυξης του κλάδου -ειδικά στο home porting- αποστερεί από την εθνική οικονομία σημαντικά δυνητικά οφέλη, τόσο σε συνάλλαγμα και καταναλωτική δαπάνη όσο και σε θέσεις εργασίας και δημόσια έσοδα.
Αυτό προκύπτει αβίαστα από τα στοιχεία που δείχνουν πως, ενώ η χώρα
είναι τρίτη στην Ευρώπη όσον αφορά τον συνολικό αριθμό των επιβατών
κρουαζιέρας, είναι μόλις 8η όσον αφορά τα συνολικά έσοδα που εισπράττει
από τους επιβάτες. Με μερίδιο 14,1% βρίσκεται πολύ κοντά στη 2η Ισπανία
που ελέγχει το 16,9%. Ομως τα συνολικά έσοδα κατά την τελευταία χρήση
(2014) ήταν μόλις 506 εκατ. ευρώ, όταν η Ισπανία εισέπραξε άνω του 1,2
δισ. ευρώ. Η Ιταλία που διατηρεί την πρωτοκαθεδρία της ευρωπαϊκής
αγοράς, με μερίδιο 21,3%, έβαλε στα ταμεία της 4,6 δισ. ευρώ.
Τα δεδομένα αυτά προκύπτουν από την ετήσια έκθεση «Contribution of Cruise Tourism to the Economies of Europe 2015 Edition» του Διεθνούς Οργανισμού Κρουαζιέρας (Cruise Lines International Association ή CLIA).Και δημιουργούν εύλογη αντίφαση με την ωραιοποιημένη εικόνα των υπερσύγχρονων μεγάλων κρουαζιερόπλοιων που καταφθάνουν στα λιμάνια του Πειραιά, της Θεσσαλονίκης και των ελληνικών νησιών, η οποία προβάλλεται συχνά για λόγους δημοσίων σχέσεων και επικοινωνίας.
Η αλήθεια είναι ότι η βιομηχανία της κρουαζιέρας στην Ελλάδα βαίνει μειούμενη από το 2011 και μετά, τόσο σε επίπεδο επιβατών όσο και σε επίπεδο εσόδων. Το 2014 τα έσοδα εμφανίζουν, σύμφωνα με την CLIA, υποχώρηση 11,8% και οι θέσεις εργασίας στον κλάδο προσμετρούνται σε μόλις 10.136. Πολλοί υποστηρίζουν πως τα δεδομένα του 2011 ήταν ιδιαίτερα θετικά εξαιτίας του οφέλους που αποκόμισε η χώρα από τα γεγονότα σε χώρες όπως η Λιβύη, η Αλγερία και η Αίγυπτος. Και έχουν σε μεγάλο βαθμό δίκιο, σημειώνουν οικονομικοί παρατηρητές, οι οποίοι προσθέτουν όμως ότι η θετική αυτή στρέβλωση απέκρυψε την ανάγκη για αναβάθμιση των υποδομών και βελτίωση του συνολικού προϊόντος. Παράλληλα αποδίδουν στις αλλεπάλληλες αναβολές της ιδιωτικοποίησης του ΟΛΠ αλλά και του ΟΛΘ την επενδυτική στασιμότητα σε υποδομές και υπηρεσίες. Πρόσθετα ζητήματα όπως ακριβά σε ορισμένες περιπτώσεις τιμολόγια υπηρεσιών επιβαρύνουν περαιτέρω την εικόνα, αναφέρουν παράγοντες ξένων εταιρειών.
Και όλα αυτά σε ένα διεθνές περιβάλλον που χαρακτηρίζεται από την ωριμότητα της ανάπτυξης της ευρωπαϊκής αγοράς, τη συνεχή ισχυροποίηση της αμερικανικής αγοράς, που παραμένει μακράν η μεγαλύτερη, και τη ραγδαία αναπτυσσόμενη ασιατική. Τα στοιχεία για την ελληνική κρουαζιέρα κατά το πρώτο εξάμηνο της τρέχουσας χρήσης από την Τράπεζα της Ελλάδος δεν δείχνουν βελτίωση σε σχέση με την περυσινή χρονιά. Οι συνολικές εισπράξεις από ξένους επιβάτες παρέμειναν αμετάβλητες στα επίπεδα των 154 εκατ. ευρώ, όσες δηλαδή και το πρώτο εξάμηνο του 2014. Και αυτό, παρά το γεγονός ότι αυξήθηκαν οι αφίξεις κρουαζιερόπλοιων σε ελληνικά λιμάνια κατά 15% περίπου. Και αυτό, διότι οι αριθμοί των επιβαινόντων σε αυτά τα πλοία παρέμειναν ουσιαστικά αμετάβλητοι, ενώ αντιθέτως μειώθηκαν οι διανυκτερεύσεις τους εκτός κρουαζιερόπλοιων. Κάτι που μαρτυρά το πρόβλημα ότι η Ελλάδα παραμένει προορισμός διερχομένων και όχι κέντρο home porting.
Μια κάποια αισιοδοξία πάντως δίνουν τα τελευταία στοιχεία από τον Πειραιά. Ο Οργανισμός Λιμένος Πειραιώς δηλώνει πως...
Τα δεδομένα αυτά προκύπτουν από την ετήσια έκθεση «Contribution of Cruise Tourism to the Economies of Europe 2015 Edition» του Διεθνούς Οργανισμού Κρουαζιέρας (Cruise Lines International Association ή CLIA).Και δημιουργούν εύλογη αντίφαση με την ωραιοποιημένη εικόνα των υπερσύγχρονων μεγάλων κρουαζιερόπλοιων που καταφθάνουν στα λιμάνια του Πειραιά, της Θεσσαλονίκης και των ελληνικών νησιών, η οποία προβάλλεται συχνά για λόγους δημοσίων σχέσεων και επικοινωνίας.
Η αλήθεια είναι ότι η βιομηχανία της κρουαζιέρας στην Ελλάδα βαίνει μειούμενη από το 2011 και μετά, τόσο σε επίπεδο επιβατών όσο και σε επίπεδο εσόδων. Το 2014 τα έσοδα εμφανίζουν, σύμφωνα με την CLIA, υποχώρηση 11,8% και οι θέσεις εργασίας στον κλάδο προσμετρούνται σε μόλις 10.136. Πολλοί υποστηρίζουν πως τα δεδομένα του 2011 ήταν ιδιαίτερα θετικά εξαιτίας του οφέλους που αποκόμισε η χώρα από τα γεγονότα σε χώρες όπως η Λιβύη, η Αλγερία και η Αίγυπτος. Και έχουν σε μεγάλο βαθμό δίκιο, σημειώνουν οικονομικοί παρατηρητές, οι οποίοι προσθέτουν όμως ότι η θετική αυτή στρέβλωση απέκρυψε την ανάγκη για αναβάθμιση των υποδομών και βελτίωση του συνολικού προϊόντος. Παράλληλα αποδίδουν στις αλλεπάλληλες αναβολές της ιδιωτικοποίησης του ΟΛΠ αλλά και του ΟΛΘ την επενδυτική στασιμότητα σε υποδομές και υπηρεσίες. Πρόσθετα ζητήματα όπως ακριβά σε ορισμένες περιπτώσεις τιμολόγια υπηρεσιών επιβαρύνουν περαιτέρω την εικόνα, αναφέρουν παράγοντες ξένων εταιρειών.
Και όλα αυτά σε ένα διεθνές περιβάλλον που χαρακτηρίζεται από την ωριμότητα της ανάπτυξης της ευρωπαϊκής αγοράς, τη συνεχή ισχυροποίηση της αμερικανικής αγοράς, που παραμένει μακράν η μεγαλύτερη, και τη ραγδαία αναπτυσσόμενη ασιατική. Τα στοιχεία για την ελληνική κρουαζιέρα κατά το πρώτο εξάμηνο της τρέχουσας χρήσης από την Τράπεζα της Ελλάδος δεν δείχνουν βελτίωση σε σχέση με την περυσινή χρονιά. Οι συνολικές εισπράξεις από ξένους επιβάτες παρέμειναν αμετάβλητες στα επίπεδα των 154 εκατ. ευρώ, όσες δηλαδή και το πρώτο εξάμηνο του 2014. Και αυτό, παρά το γεγονός ότι αυξήθηκαν οι αφίξεις κρουαζιερόπλοιων σε ελληνικά λιμάνια κατά 15% περίπου. Και αυτό, διότι οι αριθμοί των επιβαινόντων σε αυτά τα πλοία παρέμειναν ουσιαστικά αμετάβλητοι, ενώ αντιθέτως μειώθηκαν οι διανυκτερεύσεις τους εκτός κρουαζιερόπλοιων. Κάτι που μαρτυρά το πρόβλημα ότι η Ελλάδα παραμένει προορισμός διερχομένων και όχι κέντρο home porting.
Μια κάποια αισιοδοξία πάντως δίνουν τα τελευταία στοιχεία από τον Πειραιά. Ο Οργανισμός Λιμένος Πειραιώς δηλώνει πως...
Αυξάνουν τους φόρους, δεν κόβουν το κράτος
Το δις εξαμαρτείν, έγινε... τρις. Και το 2016, η κυβέρνηση μετατοπίζει όλο το βάρος στους φόρους για να επιτύχει τον κεντρικό δημοσιονομικό στόχο που μιλάει για πρωτογενές πλεόνασμα 0,5%. Για τις δαπάνες... κουβέντα. Την ίδια ώρα οργανισμοί, φορείς και επιχειρήσεις του στενού και του ευρύτερου δημόσιου τομέα, που υποτίθεται ότι είχαν εκκαθαριστεί, είχαν κλείσει ή είχαν ολοκληρώσει τον κύκλο τους, εξακολουθούν να... ζουν και να βασιλεύουν, απομυζώντας τον κρατικό κορβανά. Και ο φαύλος κύκλος συνεχίζεται.
Προσέξτε: Σε περίοδο σκληρής προσαρμογής, οι πρωτογενείς δαπάνες θα κλείσουν το 2015 με αύξηση σε σχέση με το 2014, ενώ για το 2016, παρά το επικείμενο «κουτσούρεμα» στις συντάξεις και του Δημοσίου αλλά και των οργανισμών κοινωνικής ασφάλισης, οι πρωτογενείς δαπάνες προβλέπεται –όπως αποτυπώνει το προσχέδιο του προϋπολογισμού για την επόμενη χρονιά– να μειωθούν μόλις κατά... 214 εκατ. ευρώ.
Για να έχετε ένα μέτρο σύγκρισης, μόνο από τον ΦΠΑ θα πρέπει να εισπραχθούν του χρόνου πάνω από δύο δισ. ευρώ επιπλέον.
Η στατιστική αναδρομή αποδεικνύει ότι ουσιαστικά η προσπάθεια για την περιστολή των πρωτογενών δαπανών σταματάει στο 2013. Το 2009 –όταν μπλέξαμε στην περιπέτεια των μνημονίων– οι πρωτογενείς δαπάνες ήταν 62,3 δισ. ευρώ. Μέχρι το 2013, είχαν ήδη περιοριστεί στα 44,227 δισ. Ωστόσο, μετά το 2013 πρακτικά δεν έχει γίνει τίποτα. Από τα 44,227 δισ. ευρώ του 2013, το 2015 θα φτάσουμε περίπου στα 42 δισ. Ούτε καν το 1 δισ. ευρώ, που είχε προϋπολογιστεί να δαπανηθεί για να μπει στο «αποθεματικό», δεν θα βρεθεί στη θέση του. Ακόμη και αυτό το ποσό αναλώθηκε για να καταβληθούν πρόσθετες δαπάνες που προέκυψαν κυρίως για τις συντάξεις και το ΕΚΑΣ. Ετσι, αποτυπώνεται και ο «φαύλος κύκλος» της σύνταξης των κρατικών προϋπολογισμών. Δεν κόβουμε περαιτέρω τις πρωτογενείς δαπάνες. Επιβάλλουμε νέους φόρους για να επιτύχουμε τους δημοσιονομικούς στόχους, οι φόροι δεν εισπράττονται και ανοίγει ξανά και ξανά η συζήτηση για τα νέα μέτρα.
Πολλά τα παραδείγματα που αποδεικνύουν το «πάγωμα» μετά το 2013 με κυριότερο το κονδύλι για τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων και τις συντάξεις του Δημοσίου. Το 2010, όταν ξεκίνησε η περιπέτεια των μνημονίων, τα στοιχεία έδειχναν ότι μόνο μέσα στο 2009, η μισθολογική δαπάνη (σ.σ. άθροισμα μισθών δημοσίων υπαλλήλων στον στενό δημόσιο τομέα καθώς και συντάξεις του Δημοσίου) έφτανε στα 22,293 δισεκατομμύρια ευρώ. Το 2013, μετά την περικοπή των συντάξεων και τη θέσπιση του ενιαίου μισθολογίου, οι κωδικοί 0100, 0200, 0300 0400 και 0600 (σ.σ. εκεί κατατάσσουν οι υπάλληλοι του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους οτιδήποτε μισθολογικό, πάντοτε του δημόσιου τομέα) έγραφαν «χαμηλό» περιόδου στα 17,687 δισ. ευρώ. Τι έγινε από τότε μέχρι σήμερα; Η δαπάνη αυξήθηκε.
Το 2014 έχει ήδη καταγραφεί αύξηση 160 εκατ. ευρώ έναντι του 2013, ενώ για το 2015 η αύξηση θα πρέπει επίσης να θεωρείται δεδομένη, καθώς η απόκλιση έναντι του στόχου (ξοδέψαμε περισσότερα από ό,τι είχαμε υπολογίσει) καταγράφεται και στο προσχέδιο του προϋπολογισμού για το 2016. «Οι δαπάνες για μισθούς και συντάξεις εκτιμάται ότι θα είναι αυξημένες έναντι του στόχου, εξαιτίας των αποχωρήσεων υπαλλήλων λόγω συνταξιοδότησης, της αυξημένης δαπάνης λόγω της βαθμολογικής ωρίμανσης των μισθοδοτούμενων με ειδικά μισθολόγια και της υψηλότερης των προβλέψεων δαπάνης καταβολής της α΄ δόσης των αναδρομικών αποδοχών ενστόλων και δικαστικών λειτουργών».
Το «πάγωμα» της προσπάθειας περιστολής των δαπανών αποδεικνύεται και από άλλους κωδικούς:
1. Οι καταναλωτικές δαπάνες ήταν 1,93 δισ. ευρώ το 2013 και θα κλείσουν πάνω από τα 1,8 δισ. ευρώ το 2015.
2. Οι δαπάνες των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης κινούνται από το 2011 και μετά στα επίπεδα των 6-6,4 δισ. ευρώ με αυξομειώσεις της τάξεως των 300 - 400 εκατ. ευρώ.
3. Οι δαπάνες των οργανισμών κοινωνικής ασφάλισης, τόσο το 2014 όσο και το 2015, υποχώρησαν ταχύτερα σε σχέση με τα έσοδα, με αποτέλεσμα οι «λευκές τρύπες» του παρελθόντος και κυρίως του 2013 να μετατραπούν μέσα σε δύο χρόνια σε μαύρες τρύπες (σ.σ. για το 2015, το έλλειμμα των ασφαλιστικών ταμείων αναμένεται να ξεπεράσει το ένα δισ. ευρώ).
Την ίδια ώρα, αποδεικνύεται ότι το ελληνικό Δημόσιο διατηρεί ακόμα και σήμερα άμεση ή έμμεση συμμετοχή σε σειρά επιχειρήσεων όπως η ΕΒΖ, η ΛΑΡΚΟ ή οι αμυντικές βιομηχανίες (Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα, Ελληνική Βιομηχανία Οχημάτων) οι περισσότερες από τις οποίες έχουν δύο κοινά χαρακτηριστικά:
Πρώτον, έχουν αποτύχει οι απόπειρες ιδιωτικοποίησης κατά το παρελθόν, κυρίως επειδή κουβαλούν αμαρτίες δεκάδων εκατομμυρίων ή απασχολούν μεγάλο αριθμό προσωπικού.
Δεύτερον, είναι μονίμως ζημιογόνες, παρά το γεγονός πως κάποιες εξ αυτών δραστηριοποιούνται σε προνομιακούς τομείς όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά και για την Ευρώπη. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η ΛΑΡΚΟ, που είναι ένας από τους ελάχιστους παραγωγούς σιδηρονικελίου στην Ευρώπη, αλλά...
1,8 δισ. σε ζημιογόνες επιχειρήσεις
Η επαναλειτουργία στα μέσα της εβδομάδας του εργοστασίου της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης στην Ορεστιάδα, ύστερα από έναν χρόνο αναστολής της λειτουργίας του, φέρνει ξανά στο προσκήνιο όλες εκείνες τις επιχειρήσεις συμφερόντων του Δημοσίου που παραμένουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο εν ζωή με άμεσες ή έμμεσες μεταβιβάσεις από τον προϋπολογισμό. Η Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης, η πώληση της οποίας σε ιδιώτες έχει επιχειρηθεί χωρίς επιτυχία τρεις φορές τα τελευταία λίγα χρόνια, συμπλήρωσε επτά συναπτές ετήσιες ζημιογόνες χρήσεις στα τέλη Ιουνίου. Ομως δεν είναι η μόνη επιχείρηση που ζει κατ’ αυτόν τον τρόπο. Περί τις 18 Δημόσιες Επιχειρήσεις και Οργανισμούς σύμφωνα με τελευταία διαθέσιμα στοιχεία (2015), είχαν προϋπολογίσει φέτος έσοδα από τον τακτικό προϋπολογισμό, από το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων αλλά και από καταπτώσεις εγγυήσεων του Δημοσίου ύψους 1,792 δισ. ευρώ. Επειδή μάλιστα οι μεταβιβάσεις αυτές έχουν καθυστερήσει σε μεγάλο βαθμό φέτος εξαιτίας της ευρύτερης οικονομικής διολίσθησης, τα αποτελέσματα εξαμήνου τους εμφανίζουν μεγάλες αρνητικές αποκλίσεις. Με τα γνωστά αποτελέσματα..
από kathimerini.gr
Αριστερή πολιτική ή αριστερός μανδύας; Αρθρο του Κ. Σημίτη, στην ΕΦ.ΣΥΝ...
Ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης | ΕUROKINISSI / ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΝΤΑΡΙΝΗΣ
Αριστερά στην κυβέρνηση δεν σημαίνει μόνο μια νέα κυβερνητική αντίληψη για την αναδιοργάνωση της κοινωνίας, αλλά και μια νέα κυβερνητική πράξη. Σημαίνει σχέδια και δράσεις που προκύπτουν από τη συνείδηση της πραγματικότητας, τη γνώση των κοινωνικών δομών, την εμπειρία για τη λειτουργία του κράτους.
Αν η ιδεολογία δεν συνδέεται με δράσεις μετασχηματισμού παύει να είναι αριστερή. Είναι ένα προκάλυμμα που συγκαλύπτει εξουσιαστικές λογικές και συμπεριφορές και δίνει ένα νέο πρόσωπο στο παλιό.
Το πρόβλημα της χώρας μας και του λαού της δεν είναι «ένα κοινωνικό μοντέλο που θα ανατρέψει πολιτικές δεκαετιών στην Ευρώπη», όπως ισχυρίζεται πρόσφατη απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ.
Η ανατροπή των προτύπων που καθορίζουν την οικονομική δραστηριότητα στην Ευρωπαϊκή Ενωση απαιτεί δυνάμεις που δεν έχει στο ελάχιστο η Ελλάδα του σήμερα και δεν πρόκειται να αποκτήσει.
Το πρόβλημα που πρέπει να λύσει η κυβέρνηση είναι η σταθεροποίηση της οικονομίας, η επάνοδος στην ανάπτυξη, η επίτευξη πλεονασμάτων, ώστε να υπάρξει περισσότερη κοινωνική αλληλεγγύη, η λειτουργία των κοινωνικών θεσμών και με τρόπο που εξασφαλίζεται περισσότερη κοινωνική δικαιοσύνη. Αυτή είναι σήμερα η αναγκαία αριστερή πολιτική.
Η κυβέρνηση αυτοπαρουσιάζεται ως εξαναγκασμένη να εφαρμόσει το τρίτο Μνημόνιο. Αλλά η εφαρμογή του Μνημονίου δεν αποκλείει την ταυτόχρονη επιδίωξη στόχων που εξυπηρετούν την κοινωνική αλλαγή και τη δικαιότερη κατανομή των βαρών.
Χρήσιμο είναι το ακόλουθο παράδειγμα: Η κυβέρνηση οφείλει να εξασφαλίσει πόρους. Για να τους αποκτήσει είναι υποχρεωμένη να επιλέξει μεταξύ της αύξησης της φορολογίας και του περιορισμού των κρατικών δαπανών.
Η σαφής προτίμηση της κυβέρνησης είναι η αύξηση της φορολογίας. Την προτιμά διότι οι περιορισμοί δαπανών δημιουργούν δυσαρεστημένους και κοινωνικές τριβές.
Η υποχρεωτική μείωση των ελλειμμάτων που επιδιώκει η κυβέρνηση βασίζεται κατά 92% σε νέους φόρους και μόνο κατά 8% σε περιορισμό δαπανών.
Η αύξηση της φορολογίας εμφανίζεται ως αριστερή πολιτική αλλά στη σημερινή συγκυρία δεν είναι. Οι Ελληνες υπερφορολογούνται.
Αποτέλεσμα είναι η επέκταση της παραοικονομίας και η αποφυγή επενδύσεων. Η εξέλιξη αυτή λειτουργεί εναντίον της απασχόλησης και δεν βοηθά στη μείωση της άνισης κατανομής των εισοδημάτων.
Η κυβέρνηση θα έπρεπε να μειώσει δραστικά τις στρατιωτικές δαπάνες αντί να αυξάνει τη φορολογία. Οι δανειστές μας είχαν προτείνει τη μείωση κατά 200 εκ. ευρώ.
Η κυβέρνηση συμφώνησε σε μείωση κατά 100 εκατ. ευρώ. Ποια τελικά θα είναι η μείωση στην πραγματικότητα είναι αβέβαιο.
Θα έπρεπε πάντως να είναι κατά πολύ υψηλότερη. Η Ελλάδα θα πρέπει να δαπανά κατά κάτοικο για την άμυνα το ίδιο ποσόν που δαπανάται κατά μέσον όρο για κάθε κάτοικο της Ε.Ε. ή για κάθε κάτοικο των χωρών με αντίστοιχο πληθυσμό της Ελλάδας π.χ. από την Ολλανδία.
Οι κυβερνητικοί παράγοντες επισείουν τον κίνδυνο της Τουρκίας, όπως ακριβώς έκαναν προηγούμενες συντηρητικές κυβερνήσεις. Οπως και τότε έτσι και σήμερα οι ελληνοτουρκικές σχέσεις παραμένουν στάσιμες.
Τα βήματα συνεννόησης που έγιναν άλλοτε επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ δεν έχουν συνέχεια. Αριστερή πολιτική δεν είναι η αντιπαλότητα με τις γειτονικές χώρες και ο εθνολαϊκισμός, αλλά η ενίσχυση των προϋποθέσεων ειρήνης και συνεννόησης.
Οι επενδύσεις και η εγχώρια παραγωγή που θα δημιουργήσουν θέσεις εργασίας είναι σήμερα η μεγάλη προτεραιότητα.
Αριστερή πολιτική είναι η καταπολέμηση της ανεργίας και γι’ αυτό η οικονομική σταθερότητα, η προβλεψιμότητα, ένα σαφές διοικητικό και νομικό πλαίσιο για τους ιδιώτες επενδυτές και παράλληλα, από πλευράς της κυβέρνησης, οργάνωση και σχέδιο για την ανάπτυξη της χώρας.
Οι κτηνοτρόφοι της Κρήτης ματαίωσαν διά της βίας την εγκατάσταση ανεμογεννητριών με το επιχείρημα «τα βουνά ανήκουν στα γίδια». Κάτοικοι της Χαλκιδικής διαμαρτύρονται για τη λειτουργία των μεταλλείων χρυσού.
Θέλουν να προστατεύσουν το περιβάλλον, αλλά τους ενδιαφέρει κυρίως η απαξίωση της γης τους λόγω των μεταλλείων, καθώς πιστεύουν ότι η γη λόγω του τουρισμού θα αποκτήσει όλο και περισσότερη αξία.
Ενας ευρύτατος συνασπισμός από δήμους και εργαζόμενους στον ΟΛΠ προσπαθεί να ματαιώσει την επέκταση της COSCO στο λιμάνι με τη συμπαράσταση κυβερνητικών παραγόντων.
Η Ελλάδα, εφόσον λειτουργούσαν οι ανεμογεννήτριες, θα εξασφάλιζε περισσότερη και φτηνότερη ενέργεια στην Κρήτη εξοικονομώντας σημαντικούς πόρους.
Τα μεταλλεία παρέχουν απασχόληση και εξαγώγιμα προϊόντα. Η επένδυση της COSCO θα καθιερώσει ως πόρτα εισόδου των κινεζικών προϊόντων προς την ανατολική και κεντρική Ευρώπη τον Πειραιά και θα συμβάλει σημαντικά στην ανάπτυξη της χώρας.
Η κυβέρνηση σ’ όλα αυτά ταλαντεύεται χωρίς θέληση και δυσκολεύεται στις επιλογές. Ακολουθεί τη δεξιά πολιτική τού «βλέποντας και κάνοντας», της αποφυγής του πολιτικού κόστους, της εφαρμογής εκείνου που συμφέρει την εξουσία και όχι τη χώρα. Δημιουργεί με τα πισωγυρίσματα και την αβεβαιότητά της το κλίμα που αποτρέπει τις επενδύσεις.
Πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας είναι οι εκτεταμένες ρυθμίσεις προς όφελος διαφόρων συντεχνιών. Η επέκταση αυτών των ρυθμίσεων είναι μια αντιδραστική πολιτική.
Αριστερή πολιτική είναι η κατάργησή τους για να περιοριστεί δραστικά η εκμετάλλευση των πολιτών από τις συντεχνίες.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν την επιδιώκει. Ο ν. 4254/2014 του Απριλίου 2014 προέβλεψε τον περιορισμό των ρυθμίσεων που μονοπωλούσαν δραστηριότητες προς όφελος των «διπλωματούχων μηχανικών». Το σχετικό Π.Δ. για την εφαρμογή του νόμου δεν έχει εκδοθεί ακόμη αν και πέρασαν 16 μήνες. Οι δικηγόροι αντιτίθενται στην πραγματοποίηση συναινετικών διαζυγίων με συμβολαιογραφική πράξη.
Επιμένουν στην έκδοση του διαζυγίου έπειτα από δίκη ώστε να μην περιοριστεί το έργο τους. Η αριστερή κυβέρνηση το αποδέχεται.
Ο εμφύλιος πόλεμος, η οικονομική ανέχεια, η ελαττωματική δημοκρατία του Μεταπολέμου, η πελατειακή νοοτροπία οδήγησαν στην ταύτιση της συντηρητικής παράταξης με το κράτος.
Η ταύτιση κράτους και κόμματος άρχισε να περιορίζεται βαθμιαία από το 1995 με τις διαδικασίες του ΑΣΕΠ και τη δημοσιοποίηση των κυβερνητικών αποφάσεων με τη «Διαύγεια».
Αριστερή πολιτική είναι η απεξάρτηση της δημόσιας διοίκησης από τα κόμματα.
Κάθε νέα κυβέρνηση δεν πρέπει να έχει τη δυνατότητα να αλλάζει τους μη αρεστούς με αρεστούς. Προοδευτική πολιτική είναι επίσης η αναδιοργάνωση του δημόσιου τομέα ώστε η εξέλιξη του υπαλλήλου και ο μισθός του να συναρτώνται με τις ικανότητες, την εργατικότητα και την παραγωγικότητά του. Η συνάρτηση αυτή προϋποθέτει αξιολόγηση.
Ο ΣΥΡΙΖΑ την απορρίπτει. Προσπάθησε επίσης να περιορίσει τη «Διαύγεια» και δεν έχει κανέναν ενδοιασμό να καταλαμβάνουν «τα δικά του παιδιά», άσχετα από τις ικανότητές τους, σημαντικές θέσεις του κρατικού μηχανισμού για να ελέγξει το κράτος.
Η προσπάθεια να καταργηθεί η ηλεκτρονική ψήφος στα Πανεπιστήμια και η αξιολόγησή τους από εξωτερικά Συμβούλια είναι επίσης δείγματα της επιδίωξης να επιβληθεί η κυριαρχία του κόμματος.
Η χώρα και οι νοοτροπίες δεν αλλάζουν με τον τρόπο αυτό προς το καλύτερο, η υστέρησή μας παγιώνεται.
Μέσα Οκτωβρίου ο πρωθυπουργός είχε τρίωρο γεύμα με τον Αρχιεπίσκοπο. Κατά τις εφημερίδες, «οι δύο άνδρες συμφώνησαν ότι τα ζητήματα που ανακύπτουν θα πρέπει να επιλύονται με διάλογο και συναίνεση». Η έκφραση «που θα ανακύπτουν» είναι παραπλανητική.
Ο αναγκαίος χωρισμός κράτους και εκκλησίας και τα συνδεδεμένα με αυτόν θέματα έχουν ανακύψει προ πολλού. Μια αριστερή πολιτική λύνει τα προβλήματα. Δεν τα αναβάλλει όταν μάλιστα εκκρεμούν για πολλές δεκαετίες.
Η συνεργασία και οι εναγκαλισμοί με τους ΑΝ.ΕΛΛ. δημιουργούν απορίες. Οι Ανεξάρτητοι Ελληνες είναι ένα ακραίο συντηρητικό κόμμα.
Δηλωμένη πρόθεσή του είναι η αντιπαράθεσή του με οποιαδήποτε κίνηση προσπαθεί να εκσυγχρονίσει τη χώρα, να διευρύνει τη δημοκρατία και τις ελευθερίες, να προωθήσει τον ορθολογισμό και την ελεύθερη σκέψη.
Η κατάθεση στεφάνου στη Σαλαμίνα από τον πρόεδρο του κόμματος στην «επέτειο της ναυμαχίας της Σαλαμίνας» δείχνει ότι πορευόμαστε τον δρόμο της «οπισθοδρόμησης» με γοργό βήμα και αναπεπταμένες σημαίες.
Η ρητορική της κυβέρνησης για αριστερή πολιτική μοιάζει όλο και περισσότερο με μανδύα που συγκαλύπτει παλαιές γνωστές πολιτικές που έχουν τα παλαιά γνωστά αποτελέσματα.
Κώστας Σημίτης
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)