Φυσικά και δεν διώκεται η κυρίαρχη Ορθοδοξία στην Ελλάδα και στην
Κύπρο, αφού και στη Μεγαλόνησο ηχούν σάλπιγγες εξέγερσης. Στην Κύπρο
πρωτοστατεί ο μητροπολίτης Μόρφου, ο οποίος κατάφερε να εντάξει ακόμα
και τον Αστερίξ στους σκοτεινούς συνωμότες που απεργάζονται δεινά για
τον χριστιανισμό. Εδώ, εξέχουσα θέση ανάμεσα στους αντάρτες δεσπότες
–που εκτός των άλλων αποδεικνύονται επιδέξιοι στα θορυβοποιά
επικοινωνιακά τεχνάσματα– έχει ο άγιος Κερκύρας. Αυτός που παρότρυνε το
ποίμνιό του να στέλνει ψεύτικα sms, να λέει ότι θα πηγαίνει να αθληθεί
και αντ’ αυτού να εκκλησιάζεται. Επαψε φαίνεται το ψεύδος να
συναριθμείται στα αμαρτήματα. Ο ισχυρισμός του μητροπολίτη Νεκτάριου,
άλλωστε, ότι «δεν υπάρχουν μέτρα ούτε για τα πολυκαταστήματα ούτε για τα
σούπερ μάρκετ», δεν βρίσκεται ιδιαίτερα κοντά στην αλήθεια.
Φαίνεται επίσης πως έπαψε να έχει ισχυρό αντίκρισμα στον νου των
πλέον φιλόδοξων ιεραρχών, όσων επείγονται να θέσουν ζήτημα διαδοχής του
«ενδοτικού» αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου, η εντολή σεμνότητας που έδωσε ο
Ιησούς στους μαθητές, στον Μυστικό Δείπνο. Ενώ είχαν μόλις ακούσει από
τον διδάσκαλό τους ποια είναι η καινή διαθήκη, αλλά και ότι κάποιος εξ
αυτών θα τον προδώσει, «εγένετο φιλονεικία εν αυτοίς, το τις αυτών δοκεί
είναι μείζων»… Μείζων, τους είπε ο Χριστός, μάλλον απογοητευμένος,
είναι όποιος διακονεί, όχι όποιος κάθεται στο τραπέζι και ευωχείται.
Η οικουμενική εμπειρία ενός έτους πανδημίας έδειξε ότι οι τόποι
λατρείας, ανεξαρτήτως θρησκείας ή δόγματος, εύκολα μετατρέπονται σε
υπερμεταδότες. Η δοξασία μερίδας των ιεραρχών (αλλά και της κίτρινης
μερίδας του Τύπου) ότι συνωμότησε το σύμπαν κατά της Ορθοδοξίας είναι
αποκύημα αχαλίνωτης φαντασίας. Η δεύτερη δοξασία τους, ότι η δική μας
θρησκεία είναι απρόσβλητη στη νόσο, αφήνει αδιάφορη την επιστήμη. Αλλά
δυστυχώς και τον κορωνοϊό.
