Αν πιστέψουμε την κυβέρνηση, η
διαπλοκή είναι μια θανατηφόρα ασθένεια που έχει μολύνει το σώμα της
δημοκρατίας μας. Κι αν δεν κάνουμε κάτι να τη γιατρέψουμε, δεν πρόκειται
να δούμε προκοπή, γιατί τα οργανωμένα συμφέροντα των ισχυρών που
επιβάλλονται από τα ΜΜΕ θα εξακολουθήσουν να υποσκάπτουν το πολίτευμα
διαιωνίζοντας την κρυφή αλλά απόλυτη κυριαρχία τους.
Αν όμως πιστέψουμε την αντιπολίτευση, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛΛ.
προσπαθεί με νύχια και με δόντια να υποκαταστήσει το ισχύον σύστημα με
ένα καινούργιο, το οποίο αντί να της τραβάει το χαλί κάτω από τα πόδια,
θα την υποστηρίζει.
Ανάμεσα στις δύο εκδοχές μάς καλούν να διαλέξουμε τα επικοινωνιακά
επιτελεία των αντιπάλων, και κυρίως το κυβερνητικό, έχοντας κάνει σημαία
του τη διαπλοκή. Σαν τον Μπόμπο στο γνωστό ανέκδοτο, ό,τι και να πεις
σε Συριζαίο, εκεί θα πάει το μυαλό του.
Ή, όπως σχολίασε κάποιος το μήνυμα του πιλότου που πέταξε πάνω από
την παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου, εντύπωση προκάλεσε το γεγονός ότι δεν
είπε λέξη για τη διαπλοκή.
Στο δίλημμα ποιον να πιστέψουμε, μπορεί να δοθεί μία προφανής
απάντηση την οποία έχουν έμμεσα αποκλείσει αμφότεροι οι αντίδικοι,
επειδή ανατρέπει τη λογική του. Η απάντηση είναι ότι έχουν και οι δύο
δίκιο!
Ναι, στο παλιό σύστημα κάποιοι έπαιζαν με τσιμπημένα ζάρια προς ίδιον
όφελος, και ναι, με το καινούργιο το ίδιο προσπαθεί να κάνει και η
κυβέρνηση. Τι απλούστερο;
Θα έλεγα όμως ότι το πράγμα δεν σταματάει εδώ. Γιατί η επιτυχημένη
επικοινωνιακή πολιτική σε μια κοινωνία πολυφωνική δεν μας αναγκάζει να
επαναλάβουμε τα άνωθεν υπαγορευμένα λόγια, αλλά μας δημιουργεί την
ψευδαίσθηση ότι τα σκεφτήκαμε εμείς.
Δηλαδή, λειτουργεί αποτελεσματικά στο μέτρο που παραμένει αόρατη. Κι
αυτό σημαίνει ότι εκτός από την αναδιάταξη του τηλεοπτικού τοπίου, η
κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛΛ. περνάει έμμεσα κι ένα άλλο μήνυμα, εξοργιστικό
μεν αλλά ευφυέστατο, και απείρως πιο σημαντικό: ταυτίζει την κριτική που
δέχεται με τη διαπλοκή.
Ο συλλογισμός, ο οποίος ουδέποτε διατυπώνεται ρητά, έχει ως εξής: οι
διαπλεκόμενοι τα βάζουν με την κυβέρνηση, εσύ τα βάζεις με την
κυβέρνηση, άρα είσαι διαπλεκόμενος. Δεν θέλει πολλή σκέψη για να
αντιληφθεί κανείς ότι πρόκειται για λαθροχειρία, εφόσον για να ισχύσει ο
συλλογισμός, η μείζων αρχική πρόταση θα πρέπει να λέει ότι «μόνο οι
διαπλεκόμενοι τα βάζουν με την κυβέρνηση».
Η λέξη όμως «μόνο» απαλείφεται, ενώ παράλληλα η άρνηση...
