Αντα Ψαρρά
Καυγάς ξέσπασε χθες στη Βουλή
μεταξύ των βουλευτών Κεγκέρογλου (ΠΑΣΟΚ) και Φάμελου (ΣΥΡΙΖΑ) στη
διάρκεια της συνεδρίασης. Ο Β. Κεγκέρογλου φέρεται να χαρακτήρισε ως
«κυβερνητικό υποτελή βουλευτή» το συνάδελφό του υποστηρίζοντας μάλιστα
ότι πρόκειται περί πολιτικού χαρακτηρισμού.
Αφορμή του καυγά ήταν οι δύο τροπολογίες που αφορούσαν η μεν πρώτη μια πιο διαφανή διαδικασία ορισμού μελών της επιτροπής ανταγωνισμού με αποκλεισμό συγγενικών προσώπων (πρώτου και δεύτερου βαθμού) βουλευτών, η δε άλλη αφορούσε ρύθμιση για τις απαλλοτριώσεις που θα μπορούσε να απαλλάξει τη χώρα από υψηλές ρήτρες που της επιβάλλονται από την ΕΕ.
Οι τροπολογίες τελικά αποσύρθηκαν για διαδικαστικούς λόγους και θα επανέλθουν με το επόμενο νομοθέτημα.
Για την ιστορία όμως ο συγκεκριμένος βουλευτής της Δημοκρατικής Συμπαράταξης όφειλε να θυμηθεί πριν κάνει ένα τόσο βαρύ χαρακτηρισμό και το δικό του νομοθετικό έργο.
Λίγο πριν το τέλος της κυβέρνησης Σαμαρά συγκεκριμένος Νόμος που πέρασε και με τη δική του συμβολή και πάντα με εντολή Σαμαρά, αποτέλεσε όχι μια προσπάθεια διαφάνειας στις επιλογές προσώπων -όπως έγινε χθες- αλλά μια προσπάθεια πλήρους ατιμωρησίας με άφεση αμαρτιών σε διοικήσεις ιδρυμάτων ακόμα κι αν σε βάρος τους υπήρχαν ισχυρές ενδείξεις κακοδιαχείρισης.
Ο Νόμος 4262/2014 που πέρασε και δια χειρός Κεγκέρογλου ( υφ. Πρόνοιας) προχωρούσε στην αναστολή κάθε ποινικής δίωξης και εκδίκασης των ποινικών υποθέσεων για το αδίκημα της μη καταβολής χρεών για όλα τα αδιαφανή και αμαρτωλά φιλανθρωπικά Ιδρύματα, με την απλή υπογραφή ενός «Συμφώνου Εξυγίανσης».
Ακόμα ανεστάλησαν τότε και οι πάσης φύσεως πράξεις διοικητικής ή αναγκαστικής εκτέλεσης κατά του φορέα και κάθε άλλου συνυπόχρεου με αυτόν προσώπου.
Ο ίδιος ο Λ. Ρακιντζής είχε χαρακτηρίσει με αναφορά του στην εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ευτ. Κουτζαμάνη, τον Ν. 4262/2014 ως «Επιχείρηση ασυλίας επωνύμων».
Είναι φυσικό όμως όταν ένα ή δύο ή τρία κόμματα είναι στην κυβέρνηση να μην έχουν νόημα παρόμοιοι ακραίοι χαρακτηρισμοί δεδομένου ότι τα μέλη της κυβέρνησης και οι βουλευτές της είναι προφανές ότι θα συντάσσονται σε μεγάλο βαθμό με τις όποιες νομοθετικές πρωτοβουλίες. Πολύ δε περισσότερο αυτό ισχύει όταν βουλευτές ή υπουργοί όπως ο Β. Κεγκέρογλου έχουν στο παρελθόν ψηφίσει νομικά τερατουργήματα.
Ακόμα όμως κι αν ο χαρακτηρισμός ήταν ακραίος η απάντηση δεν μπορεί να είναι «θα τα πούμε έξω» διότι αυτό συνήθως έχει μία και μόνη ερμηνεία.
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ
efsyn.gr
Αφορμή του καυγά ήταν οι δύο τροπολογίες που αφορούσαν η μεν πρώτη μια πιο διαφανή διαδικασία ορισμού μελών της επιτροπής ανταγωνισμού με αποκλεισμό συγγενικών προσώπων (πρώτου και δεύτερου βαθμού) βουλευτών, η δε άλλη αφορούσε ρύθμιση για τις απαλλοτριώσεις που θα μπορούσε να απαλλάξει τη χώρα από υψηλές ρήτρες που της επιβάλλονται από την ΕΕ.
Οι τροπολογίες τελικά αποσύρθηκαν για διαδικαστικούς λόγους και θα επανέλθουν με το επόμενο νομοθέτημα.
Για την ιστορία όμως ο συγκεκριμένος βουλευτής της Δημοκρατικής Συμπαράταξης όφειλε να θυμηθεί πριν κάνει ένα τόσο βαρύ χαρακτηρισμό και το δικό του νομοθετικό έργο.
Λίγο πριν το τέλος της κυβέρνησης Σαμαρά συγκεκριμένος Νόμος που πέρασε και με τη δική του συμβολή και πάντα με εντολή Σαμαρά, αποτέλεσε όχι μια προσπάθεια διαφάνειας στις επιλογές προσώπων -όπως έγινε χθες- αλλά μια προσπάθεια πλήρους ατιμωρησίας με άφεση αμαρτιών σε διοικήσεις ιδρυμάτων ακόμα κι αν σε βάρος τους υπήρχαν ισχυρές ενδείξεις κακοδιαχείρισης.
Ο Νόμος 4262/2014 που πέρασε και δια χειρός Κεγκέρογλου ( υφ. Πρόνοιας) προχωρούσε στην αναστολή κάθε ποινικής δίωξης και εκδίκασης των ποινικών υποθέσεων για το αδίκημα της μη καταβολής χρεών για όλα τα αδιαφανή και αμαρτωλά φιλανθρωπικά Ιδρύματα, με την απλή υπογραφή ενός «Συμφώνου Εξυγίανσης».
Ακόμα ανεστάλησαν τότε και οι πάσης φύσεως πράξεις διοικητικής ή αναγκαστικής εκτέλεσης κατά του φορέα και κάθε άλλου συνυπόχρεου με αυτόν προσώπου.
Ο ίδιος ο Λ. Ρακιντζής είχε χαρακτηρίσει με αναφορά του στην εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ευτ. Κουτζαμάνη, τον Ν. 4262/2014 ως «Επιχείρηση ασυλίας επωνύμων».
Είναι φυσικό όμως όταν ένα ή δύο ή τρία κόμματα είναι στην κυβέρνηση να μην έχουν νόημα παρόμοιοι ακραίοι χαρακτηρισμοί δεδομένου ότι τα μέλη της κυβέρνησης και οι βουλευτές της είναι προφανές ότι θα συντάσσονται σε μεγάλο βαθμό με τις όποιες νομοθετικές πρωτοβουλίες. Πολύ δε περισσότερο αυτό ισχύει όταν βουλευτές ή υπουργοί όπως ο Β. Κεγκέρογλου έχουν στο παρελθόν ψηφίσει νομικά τερατουργήματα.
Ακόμα όμως κι αν ο χαρακτηρισμός ήταν ακραίος η απάντηση δεν μπορεί να είναι «θα τα πούμε έξω» διότι αυτό συνήθως έχει μία και μόνη ερμηνεία.
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ
efsyn.gr