Ο Αύγουστος, τελικά, βγάζει ή δέν βγάζει ειδήσεις...?

Είχα σχολιάσει, προχθές, το περίφημο «τόν Αύγουστο δέν υπάρχουν ειδήσεις» πού αποδίδεται στόν Ουμπέρτο Εκο. Η φράση προήλθε από άρθρο τού Έκο σέ ιταλικό περιοδικό τό 1990 καί δημοσιεύεται σέ τόμο μέ άρθρα του από τήν περίοδο 1967-1990 στόν οποίο ο Ελληνας εκδότης (εκδ. Παρατηρητής) έδωσε τόν περίφημο τίτλο, τό 1993. Τό άρθρο τού Έκο αναφερόταν στήν εξαιρετική κάλυψη μιάς εφημερίδας στά νησιά Φίτζι, όπου έκανε διακοπές, γιά τήν εισβολή τών Ιρακινών στό Κουβέιτ, τό 1990.

Ο Ιταλός φιλόσοφος καί συγγραφέας, πού έφυγε από τή ζωή τό 2016, σέ καμία περίπτωση δέν εννοούσε τήν έλλειψη γεγονότων άξιων δημοσιογραφικής κάλυψης τόν μήνα τών διακοπών, αλλά περισσότερο αναφερόταν στά προβλήματα τής λειτουργίας τών παραδοσιακών ΜΜΕ. Έχοντας εργαστεί ως δημοσιογράφος αρκετούς Αύγουστους πλέον ξέρω ότι σίγουρα υπάρχουν ειδήσεις, μέ αποκορύφωμα το καλοκαίρι τού 2015 όταν ψηφίστηκε τό τρίτο Μνημόνιο καί προκηρύχθηκαν εκλογές, τό 2007, τό 2018 καί φέτος μέ τίς φονικές-καταστροφικές πυρκαγιές, πέρσι καί φέτος όπου καταγράφουμε τήν επέλαση τού κορονοϊού κ.ο.κ. 

Επικαιρότητα λοιπόν υπάρχει καί ο Έκο περισσότερο προβληματιζόταν γιά τόν τρόπο κάλυψης-μετάδοσης, κάτι πού ειδικά στήν Ελλάδα σηκώνει τεράστια συζήτηση καί δυστυχώς διαπιστώσαμε ξανά σέ υπερθετικό βαθμό τίς τελευταίες μέρες...

(απόσπασμα από άρθρο τού Μιχαήλ Άγγελου Κωνσταντόπουλου)