Τρίτη 28 Ιανουαρίου 2025

Τέμπη" Το γελοίο της ελληνικής πολιτικής...



"To γελοίο της ελληνικής πολιτικής. Πυκνά τα δημοσιεύματα ότι η ΝΔ... ενοχλήθηκε από την στάση της ΕΡΤ να υποβαθμίσει τις διαδηλώσεις για τα Τέμπη. Και πως υπουργοί αλλά και ο πρωθυπουργός είναι "προβληματισμένοι" από τις διαδηλώσεις. Και με νύξεις ότι "θα κάνουν κάτι".

Προσέξτε όλες αυτές τις διατυπώσεις. Οχι πως είναι προβληματισμένοι για τα όσα έχουν κάνει, όσα έχουν πυροδοτήσει, το τι λάσπη έχουν εξαπολύσει -δια τρίτων και διαδικτυακά- κατά των συγγενών, όχι ότι νιώθουν ενοχές για τις τόσες μικρές ή μεγάλες συγκαλυψεις που έχουν κάνει και προσπάθειες το όλο θέμα να ξεχαστεί (γιατί πλησίαζαν εκλογές) αλλά γιατί "η κρατικά ελεγχόμενη ΕΡΤ δεν ήταν σωστή"! Και γιατί "ο κόσμος φωνάζει κάτι πρέπει να κάνουμε". 

Πάλι δηλαδή οσμιζόμαστε και ανακοινώνεται εν μέρει μια διαχείριση επικοινωνιακή, να το "μαζέψουμε όσο μπορούμε" για να μην πληρώσουμε σε ψήφους. 

Η αλήθεια είναι απλή. Η ΝΔ το 2019 σε μεγάλο βαθμό κέρδισε τις εκλογές (όχι αποκλειστικά όμως), λόγω της άθλιας διαχείρισης και τακτικής του ΣΥΡΙΖΑ στην εκατόμβη στο Μάτι. Και έκτοτε ζούσε η ΝΔ με τον φόβο "μην μας συμβεί κάτι αντίστοιχο".

Και τους συνέβη. Και ήταν φρικτό αλλά και ακόμη χειρότερο. Γιατί έγινε σε περιβάλλον πλήρους κρατικής ευθύνης. Χωρίς "φυσικό φαινόμενο", χωρίς ξαφνικό. Ένα πολύνεκρο δυστύχημα σε ένα οργανισμό (ΤΡΑΙΝΟΣΕ) που ήταν ένα διοικητικό παρτάλι, ένα χάος οργανωτικό, με τεράστιες ελλείψεις υποδομής, με έλλειψη προσωπικού, με έλεγχο όλων αυτών από νεοδημοκράτες "μάνατζερζζζζ". Έγινε από μια ιδιωτική εταιρεία, την Helenic Train, την οποία όμως κανείς ρυθμιστικός οργανισμός του κράτους δεν ήλεγχε συστηματικά και αυστηρά. Έγινε παρότι οι υπάλληλοι είχαν ενημερώσει ότι "είναι τέτοιο το χάλι που θα γίνει μεγάλο δυστύχημα" και κανείς δεν τους έδινε σημασία. Έγινε ενώ υπουργός Συγκοινωνιών ήταν ακόμη ένας ανίκανος γόνος από μεγάλο πολιτικό τζάκι, που έφερε μαζί του πολλούς ψήφους.

Τι έκαναν λοιπόν στο γκουβέρνο; Ενώ πλησίαζαν και εκλογές; Οτι μπορούσαν να θάψουν το θέμα για να μην απασχολεί τον κόσμο. Άρον άρον μάζεμα των συντριμμιών και των χωμάτων. Άρον άρον να ρίξουμε τις ευθύνες μόνο πάνω στο ανθρωπάκι που πάτησε λάθος κουμπί (παραμένει η δική του ευθύνη και θα τον συντρίψει προφανώς). Άρον άρον να αποσύρουν τον γόνο, αλλά να τον επανεμφανίσουν λίγο αργότερα μην χαθεί η έδρα (ή οι έδρες εφόσον η πολιτική του οικογένεια έχει και ευρύτερη επιρροή). Γενικώς μια βιαστική τακτοποίηση. Με πάμπολλες τηλεοπτικά κατοχυρωμένες γελοιότητες, να προσπαθούν να μας πείσουν ότι κάτι ηλεκτρομηχανικοί πίνακες με κουμπάκια της δεκαετίας του 80 είναι "τηλεδιοίκηση", με "σώπα τώρα μην λες άλλα", με τσάτσους κομματικούς να ποζάρουν ως "ασφαλείς επιβάτες" όταν επαναλήφθηκαν τα δρομολόγια. Με άδειες αιθουσες να ποζάρουν ως "εγκατάσταση τηλεδιοίκησης". Με ανασκόπηση των διαφημίσεων της Hellenic train που μας έδειχνε εκεί μοντέρνα κέντρα διαχείρισης συρμών, που δεν υπήρξαν ποτέ. 

Κουτσά στραβά πάντως πέρασε η αρχική βαβούρα και οι εκλογές. Για να αρχίσουν να βγαίνουν στην επιφάνεια απρόσμενα νέα στοιχεία. Εξαφάνιση βίντεο από την φόρτωση και τη διαδρομή του εμπορικού τραίνου. Εύρεση ανθρώπινων υπολειμμάτων στα μπάζα που είχαν σηκώσει τόσο βιαστικά. Αδυναμία εξήγησης μιας παράξενης εκρηκτικής πυρκαγιάς που ξέσπασε τόσο γρήγορα που δεν αιτιολογείται από τις συνθήκες του ατυχήματος. Εύρεση ιχνών πτητικών διαλυτών στα συντρίμμια και χώματα, ενώ δεν έπρεπε να συμβαίνει κάτι τέτοιο. Αδυναμία να εξηγήσουν γιατί πήραν αποφάσεις για "καθαρισμό του χώρου" τόσο γρήγορα παραβιάζοντας και τις σχετικές νομικές διατάξεις για διερεύνηση. Ταυτόχρονα εμφανίζονταν βίντεο από μακρινές κάμερες της έκρηξης που έδειχναν μια παράξενη ακολουθία της. Και πολλά ακόμη, όπως μονταρισμένα ηχητικά, όπως παράξενες καθυστερήσεις στην συλλογή στοιχείων. 

Και βέβαια μια τραγελαφική "εξεταστική επιτροπή" στη Βουλή η οποία είχε -ως συνήθως βέβαια και αυτό αφορά όλα τα κόμματα- προαποφασίσει πως τον "Γόνο, τον γόνο κανείς δεν θα τον δικάσει". 

Και τί έγινε; Εξεγέρθηκε ο κόσμος. Και η Δικαιοσύνη που είδε το ζόρι ξαφνικά θυμήθηκε να παραγγείλει νεα πραγματογνωμοσύνη. Και μετά ξαμολύθηκαν τα διαδικτυακά σκυλιά του κόμματος να μας διαβεβαιώνουν πως η Καρυστιάνου "πολιτεύεται, δεν είχε την επιμέλεια του παιδιού της, είναι μαιμού γιατρός, είναι έκφυλη, έχει γκόμενο, το κάνει για προβολή". Πως οι άλλοι συγγενείς το κάνουν για τα λεφτά. Πως οι πραγματογνώμονες (3 διαφορετικές ομάδες έως τώρα) είναι όλοι τρελλοί και πληρωμένοι. Πως όλα εξηγούνται ακόμη και όταν δεν εξηγούνται. Πως τα ηχητικά μέσα από τη δικογραφία είναι "μονταρισμένα και ψεύτικα". Πως οι συγκεντρώσεις είναι κομματικές και καπελωμένες και δεν είχαν κόσμο, και αν είχαν κόσμο είναι γιατί μαζευτηκαν εκεί "ακροδεξιοί και κουμμούνια". Και πως όποιος αμφισβητεί και δυσφορεί στην όλη διαχείριση του γκουβέρνου, πρέπει να έχει μαζί του και κυβερνητικό εναλλακτικό πρόγραμμα για πάσα νόσο αλλιώς είναι "πονηρός και εγκάθετος". 

Για όλα αυτά λοιπόν ουδεν, κανείς προβληματισμός, ενόχη, παραδοχή αθλιότητας, ανάληψη ευθύνης. Καμμία παραίτηση. Καμμία συστολή. Απλώς ένα κύμα πέρα δώθε, ό,τι μπορούμε να κρύψουμε να το κρύψουψε και όλα τα άλλα είτε να τα υποβαθμίσουμε είτε να τα συκοφαντήσουμε. Και σαφώς τα πήγαν καλύτερα από τους γελοίους του ΣΥΡΙΖΑ που ούτε αυτά δεν ήξεραν να κάνουν. Μόνο που οι τωρινοί τα κάνουν "τοσο καλά" που φαίνεται και βρωμά ο χειρισμός και φέρνει στο κύμα, ένα αντιμάμαλο σιχασιάς.

(από το fb του Christos Ktenas)

«Τα έχουν βάλει με μάνες, σίγουρη η ήττα τους…»


"Όλα τα εγχειρίδια διαχείρισης κρίσεων προβλέπουν τα ίδια βήματα αν σου κάτσει η «στραβή στη βάρδια σου».

Πρώτον: ζητάς αμέσως συγγνώμη και αναλαμβάνεις την ευθύνη, ακόμα και αν πιστεύεις ότι δεν φταις. Και μόνο που συνέβη στη βάρδια σου, έχεις αντικειμενική ευθύνη.

Δεύτερον: δηλώνεις την αμέριστη στήριξή σου στα θύματα και τους συγγενείς τους.

Τρίτον: υπόσχεσαι απόλυτη διαφάνεια και ταχύτητα στη διερεύνηση των αιτιών της τραγωδίας.

Τέταρτον: δεν προκαταλαμβάνεις τα αποτελέσματα αυτής της έρευνας.

Πέμπτον: διαβεβαιώνεις ότι θα πάρεις όλα τα αναγκαία μέτρα για να μην επαναληφθεί μια παρόμοια τραγωδία.


Τι έκανε η κυβέρνηση αμέσως μετά το δυστύχημα στα Τέμπη; Τα ακριβώς αντίθετα.

Δεν ανέλαβε ποτέ την ευθύνη: Ο Μητσοτάκης μας είπε για διαχρονικές παθογένειες του συστήματος, λες και ήταν κάποιος άσχετος παρατηρητής και όχι ο πρωθυπουργός της χώρας.

Ο Καραμανλής παραιτήθηκε από υπουργός, αλλά όχι από βουλευτής. 

Αμέσως μετά κινητοποιήθηκε όλος ο προπαγανδιστικός μηχανισμός για να τον ξεπλύνει και να τον εμφανίσει ως τον γενναίο πολιτικό που θυσιάστηκε, παρότι δεν είχε καμία ευθύνη. 

Κάτι σαν σύγχρονος Ιησούς, δηλαδή, που μαρτύρησε στον σταυρό πληρώνοντας τις αμαρτίες όλων μας. Ύστερα κατεβαίνει ξανά υποψήφιος και επανεκλέγεται, προσθέτοντας και προσβολή στο τραύμα.

Η έρευνα του δυστυχήματος διεξήχθη με τέτοιο σκανδαλώδη τρόπο που πλέον όλοι (εκτός από τα κομματόσκυλα) είναι πεπεισμένοι ότι η κυβέρνηση, αντί να φωτίσει, επιδιώκει να συσκοτίσει ή και να συγκαλύψει την υπόθεση.

Ο δε Μητσοτάκης έσπευσε να αποδώσει το δυστύχημα σε ανθρώπινο λάθος, μετά χαρακτήρισε θεωρίες συνωμοσίας τα περί παράνομου εύφλεκτου φορτίου που προκάλεσε την πυρκαγιά, χωρίς να έχει βγει κανένα επίσημο πόρισμα. 

Επιπλέον, λίγες μέρες μετά το δυστύχημα, κυκλοφόρησε χαλκευμένο φωνητικό υλικό με σκοπό να ενισχυθεί η εντύπωση περί ανθρώπινου λάθους, ενώ εξαφανίστηκαν, ως δια μαγείας, τα βίντεο με τη φόρτωση της εμπορικής αμαξοστοιχίας, με την κυβέρνηση να σφυρίζει αδιάφορα.

Όσο για τους συγγενείς, αντί για σεβασμό, μπήκαν από πολύ νωρίς στο στόχαστρο όλου του προπαγανδιστικού μηχανισμού της κυβέρνησης επειδή δεν συμμορφώθηκαν με τας υποδείξεις: να σιωπήσουν και να ψάξουν παρηγοριά στην εκκλησία, όπως σύστησε η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Αδειλίνη (κανένας δεν θα μείνει) σε μητέρα θύματος.

Τέλος, κάθε δεύτερη εβδομάδα μαθαίνουμε και για ένα νέο πρόβλημα στα τρένα ή ατύχημα που απεφεύχθει στο παρά πέντε. Ο σιδηρόδρομος παραμένει εξίσου ανασφαλής με την ημέρα του δυστυχήματος. 

Και συνεχίζουν με χυδαίες επιθέσεις στους συγγενείς των θυμάτων, πιστεύοντας ότι έτσι κερδίζουν επικοινωνιακούς πόντους. 

Εδώ δεν χρειάζεται crisis management, αλλά στοιχειώδη λογική: ο κόσμος (πλην των κομματόσκυλων) ταυτίζεται αυθόρμητα με τα θύματα μια άδικης τραγωδίας και εξίσου αυθόρμητα αγανακτεί με εκείνους που όφειλαν να την αποτρέψουν, πόσο μάλον όταν υβρίζουν τους πληγέντες.

Πρέπει να είσαι λειτουργικά ηλίθιος για να πιστεύεις ότι ο Άδωνις και Ψαριανός θα αποδομήσουν την Καρυστιανού – ένας πρήξας και ένας γλίτσας απέναντι σε μια χαροκαμένη μάνα που ψάχνει δικαίωση για το παιδί της.

Και ύστερα από όλα αυτά, η κυβέρνηση μας καλεί να εμπιστευτούμε τη Δικαιοσύνη! 

Στην Ελλάδα εμπιστοσύνη στη Δικαιοσύνη δεν έχει ούτε η ίδια η Δικαιοσύνη - αρκεί μια ιδιωτική συζήτηση με οποιονδήποτε «λειτουργό» της για του λόγου το αληθές. 

Δεν έχει ούτε ο Μητσοτάκης που διορίζει την ηγεσία της, για αυτό έβαλε να παρακολουθούν με το Predator την εισαγγελέα της ΕΥΠ και ας υπέγραφε σωρηδόν τα αιτήματα για τις (παράνομες) παρακολουθήσεις πολιτικών αντιπάλων και συμμάχων του. 


Μηδέν στα πέντε, λοιπόν, από μια κυβέρνηση που κομπάζει για την ικανότητά της στη διαχείριση κρίσεων και την επικοινωνιακή της δεινότητα. 

Κι από έναν πρωθυπουργό που του ξέφυγε σε σαρδάμ ότι τον ενδιαφέρει η επικοινωνία, όχι η ουσία. Εδώ τα έκανε μαντάρα και στην ουσία και στην επικοινωνία. 

Αλαζονεία, ανικανότητα και ενοχή: αυτά είναι που έβγαλαν χθες εκατοντάδες χιλιάδες στους δρόμους όλης της χώρας και θα συνεχίσουν να τους βγάζουν."

(από το fb του Dimitris Tsirkas )

Το σκίτσο είναι του Πέτρου Ζερβού (27/1/2025 Εφ. Συντακτών)