Συμφωνία, αλλά με τραγική καθυστέρηση

ΑΝΑΛΥΣΗ                                                                                  ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΛΛΙΤΣΗΣ

 Η κατάσταση θα ήταν πολύ διαφορετική, αν δεν είχαν σπαταληθεί τρεις μήνες. Αν αμέσως μετά την ανάληψη των καθηκόντων της, η κυβέρνηση είχε τη διανοητική ενέργεια για νηφάλια επανεκτίμηση δεδομένων και συσχετισμών και τη δύναμη να πει την αλήθεια. Αν είχε καταστείλει το σύνδρομο «εδώ και τώρα!» που πλημμύριζε τις γραμμές της. Αν ιεραρχούσε προτεραιότητες με στόχο τη σταθερή υλοποίηση σε βάθος 4ετίας των προεκλογικών δεσμεύσεων για ανάπτυξη εντός της Ευρωζώνης. Αν διέθετε ένα σχέδιο που (δεν θα πέταγε σε ροζ σύννεφα, αλλά) θα πάταγε στη πραγματικότητα. Αν όλες οι αναλύσεις ήταν επί του πραγματικού κι όχι επί κάποιου φανταστικού κόσμου.

Η κατάσταση θα ήταν πολύ διαφορετική αν ο πρωθυπουργός, για παράδειγμα, δεν περίμενε να περάσουν τρεις μήνες για να πει όσα είπε στην κοινή δήλωσή του με τον κ. Γιουνκέρ, ότι το ασφαλιστικό δεν είναι βιώσιμο, χρειάζεται μεταρρύθμιση κι ότι οι εξελίξεις στους μισθούς πρέπει να υπηρετούν τη δημιουργία θέσεων εργασίας, την ανταγωνιστικότητα και την κοινωνική συνοχή. Αν η κυβέρνηση δεν περίμενε να περάσουν 100 ημέρες για να πει ότι μεγάλο μέρος των μεταρρυθμίσεων του Μνημονίου οφείλαμε να τις είχαμε υλοποιήσει χωρίς να το ζητήσουν οι εταίροι. Κι αν τις είχε θέσει εξαρχής στη διαπραγμάτευση (αν δεν πήγαινε σ’ αυτήν με καραγκιοζιλίκια και με λόγια της πλάκας) όταν ακόμη υπήρχαν λεφτά στα ταμεία κι όχι μόνο όταν η χώρα βρέθηκε με την πλάτη στον τοίχο - όπως τώρα.

Θα πείτε, η Ιστορία δεν γράφεται με «αν». Σωστά. Γι’ αυτό, σήμερα έρχεται ο λογαριασμός της καθυστέρησης, με δύο βαριά κονδύλια.

Το ένα αναφέρεται στην πραγματική οικονομία, όπου η ύφεση και η καταστροφή θέσεων εργασίας συνεχίζονται αδιατάρακτες διότι δεν υπάρχει συμφωνία και είναι αβέβαιη η θέση της χώρας στην Ευρωζώνη. Το δεύτερο, συνέπεια της ύφεσης, καταγράφεται ως διευρυμένο δημοσιονομικό κενό, εξαιτίας του οποίου (α) επίκειται υπερβολική αύξηση στα φορολογικά βάρη που σηκώνουν τα συνήθη υποζύγια και, αυτή τη φορά, με κοινωνικά περισσότερο άδικη κατανομή - λόγω αύξησης του ΦΠΑ. (β) Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση φέρεται να έχει αποφασίσει να αμνηστεύσει το «μαύρο χρήμα» για να καλύψει το κενό εσόδων που προκάλεσε, ένα ηθικό πλεονέκτημα χάνεται εξαιτίας του μεγάλου λάθους – εξαιτίας αυτής της καθυστέρησης.

Η κυβέρνηση καθυστέρησε δραματικά να συνειδητοποιήσει ορισμένες στοιχειώδεις αλήθειες, όπως: (α) Η πολιτική που θα αποφασίζει ο ελληνικός λαός να ασκείται, όπως συμβαίνει σε κάθε χώρα της Ευρωζώνης, θα συνδιαμορφώνεται με τους εταίρους (β) Ο έλεγχος κι η εποπτεία από τους εταίρους, δεν συνιστά υποτέλεια αλλά είναι στοιχείο ύπαρξης της Ευρωπαϊκής Ενωσης και βεβαίως της Ευρωζώνης. (γ) Η Ευρωπαϊκή Ενωση και η Ευρωζώνη είναι σύνολα από θεσμούς και κανόνες άνευ των οποίων δεν υπάρχουν, όλοι οφείλουν να τους τηρούν, η μη τήρησή τους εισάγει τους κανόνες της ζούγκλας, πλήττει ιδιαίτερα τους πιο αδύναμους. (δ) Αυτοί οι κανόνες γεμίζουν με πολιτικό περιεχόμενο που δίνουν οι ευρωπαϊκοί λαοί μέσω των γενικών εκλογών - αλλά όχι μόνο από τις εκλογές σε μία χώρα. Η Ευρώπη προχωρά με συμβιβασμούς.

Μέσα στις επόμενες ημέρες αναμένεται η υπογραφή συμφωνίας με τους εταίρους μας, καθώς το κράτος δεν έχει ρευστότητα ούτε για το πρώτο 15ήμερο του Ιουνίου αλλά εξαντλούνται και οι εγγυήσεις που δίνουν οι τράπεζες στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα για να δανείζονται από τον ELA. Η συμφωνία πρακτικά είναι μονόδρομος. Χωρίς συμφωνία, τα σενάρια που σκιαγραφούνται είναι (α) άμεση επιβολή ελέγχων σε κίνηση κεφαλαίων-καταθέσεις (β) επιβολή κάποιας μορφής «κουρέματος» στις καταθέσεις (γ) εισαγωγή διπλού νομίσματος, που θα είναι η χαρά του μαυραγορίτη. Ολα τα σενάρια μη συμφωνίας περιέχουν γενικές εκλογές με κλειστές τράπεζες, πιθανότατα σε περιβάλλον ακραίας ανομίας και τυφλού τρόμου και σε όλα συνδυάζονται εξελίξεις που πυροδοτούν βίαιες ανατροπές (και) του πολιτικού σκηνικού. Ολοι τα φοβούνται, ουδείς τα θέλει, ούτε η κυβέρνηση (που σε αυτήν την περίπτωση θα καταστεί μια σύντομη παρένθεση...) ούτε η αξιωματική και άλλη αντιπολίτευση.

Η συμφωνία είναι αναγκαία. Ωστόσο, αν και αναγκαία, δεν είναι και ικανή συνθήκη για ένα καλύτερο αύριο. Είναι προϋπόθεση για να παραμείνουμε στην Ευρωζώνη, για να αποτραπεί μεγάλη δυστυχία του ελληνικού λαού από μια στρατηγική ήττα της Ελλάδας. Δεν είναι, όμως, ικανή για την ευημερία του ελληνικού λαού, δεν επαρκεί για την επιτακτικά αναγκαία στροφή προς οικονομική μεγέθυνση, προς ένα πρότυπο βιώσιμης ανάπτυξης με βιώσιμες θέσεις εργασίας. Αυτό θα είναι το στοίχημα της επόμενης ημέρας, μετά την υπογραφή της πρώτης συμφωνίας.
από kathimerini.gr

Αναλυτικός κατάλογος των κερατάδων

 "προλογίζοντας ένα σωστό βιβλίο"

  Charles Fourier : "...κέρατο είναι η αντίδραση τής φύσης στήν επίθεση τού γάμου..."

 "Tό καλό βιβλίο, ως δώρο, είναι πάντα ένα πολλαπλά χρήσιμο εργαλείο"

Ειδικά, όμως, γιά τό περί ου ο λόγος πόνημα τού Fourier -καί μέ δεδομένη τήν συνηθισμένη έλλειψη χιούμορ από τούς έχοντες "μυίαν" ή αλλιώς "μυιασμένους"- συνιστάται, αντί τής αυτοπρόσωπης δωρεάς χάριν κάποιου γεγονότος, αυτό -ειδικά- τό βιβλίο νά αποστέλλεται μέ τό ταχυδρομείο καί -ει δυνατόν- μέ ψευδώνυμο!

 Η "επίδοση" τού δώρου -μέ αυτόν τόν ανορθόδοξο τρόπο - επιβάλλεται : α) επειδή ορισμένα ταμπού δυσκολεύεται η τρέχουσα νοοτροπία, ακόμη, νά τά "υπερκεράσει" καί  νά τά αφομοιώσει, β) καί κεφαλαιωδέστερον, επειδή οι υπονοούμενες στό βιβλίο δραστηριότητες τών εκατέρωθεν συμβαλλομένων συντελούνται, κατά κανόνα, "στή ζούλα" μέ αποτέλεσμα νά δημιουργούνται ενοχές πού οδηγούν, ενίοτε, σέ ανεξέλεγκτες συμπεριφορές
(γι αυτό, επαναλαμβάνω, η μέθοδος τής αποστολής, δέν τό συζητώ, είναι -αβλεπί- δοκιμασμένη καί, κυριολεκτικά, σώζει!).

Γιά νά χρησιμοποιήσω, πάντως, μιά πιό ανώδυνη (από τήν Τσιφορική : "στή ζούλα") καί, οπωσδήποτε, λιγάκι πιό εύπεπτη έκφραση : Αυτές οι δραστηριότητες συντελούνται "εν κρυπτώ καί παραβύστω". Καί όσο γίνεται μέ πιό ...χαμηλό προφίλ.

εναλλακτικές χρήσεις τής λέξης
"ΚΕΡΑΤΑΣ"

Κατά συνέπεια, γιά νά είμαστε κι εμείς "εντάξει", χωρίς νά  προσβάλλουμε καί χωρίς νά ...προσβληθούμε, πρέπει νά χειρισθούμε τό ζήτημα, τής επίδοσης τού συγκεκριμένου δώρου, αναλόγως. Πού θά 'πεί : μέ τόν ανάλογο low profile τρόπο!

Αυτή η μεθοδολογία τού low profile -ως τρόπος χειρισμού όταν θέλεις νά ευεργετήσεις- περιγράφεται καλύτερα σέ μία από τίς λίγες περιπτώσεις πού ασχολήθηκε μέ κάτι τέτοιο "ο θυμόσοφος παροιμιακός νούς τού Ρωμιού"...

Τό αποτέλεσμα ήταν νά προτρέψει καί νά προτείνει ως "στύλ" καί ύφος : 

 τό "χαμηλό προφίλ". Αποδεικνύοντας, άλλη μιά φορά, ότι όταν χρειάζεται εξειδικευμένο "know how", "τό έχει" καί τό "διαθέτει"...

 Η  μέθοδος αυτή λοιπόν -τού ταχυδρομείου- είναι η καταλληλότερη γιά τήν περίσταση καί εκφράζεται -αποπνέοντας αφιλοκερδές πνεύμα- μέ τήν πολύ γνωστή παροιμία : 

"Κάνε τό καλό καί ρίχτο στό γιαλό"!...

Καί νά λάβουμε, εν κατακλείδι, σοβαρά υπ' όψιν μας ότι συμβάλλει, σύν τοίς άλλοις - παρεμπιπτόντως καί ...τοιουτοτρόπως- στή διάδοση τού καλού βιβλίου!...

Δ.Ν.Α. 

                                                                                                                                                                                                                

Βιβλίο

Γράφει η Αίγλη Τούμπα 
Ο ουτοπιστής σοσιαλιστής Φουριέ παραδίδει με ευφάνταστο τρόπο, στηριζόμενος στο κέρατο, ένα μανιφέστο του ελεύθερου έρωτα, θέτοντας στο επίκεντρο του έργου του την ηδονή, την ερωτική και σεξουαλική επιθυμία
                                        ***

Ο αυτοδίδακτος φιλόσοφος Σαρλ Φουριέ στον «Αναλυτικό κατάλογο των κερατάδων» συγκεντρώνει μέσα από πηγαίο χιούμορ και ανατρεπτική σοβαροφανή διάθεση κερατούληδες, κερατάδες και τάρανδους, μια σειρά από απατημένους άντρες, με τη συναίνεσή τους καμιά φορά, πάντοτε όμως γελοιοποιημένους, αλλά με άκρα επιστημονικότητα και επιχειρήματα, άντρες που δεν μπορούν να κρατήσουν τις γυναίκες ενώ αυτές, αναφέρει: «Δεν απιστούν από επιθυμία εκδίκησης, όσο από επιθυμία εξέγερσης και αυτοδιάθεσης».Καταστόλιστοι τάρανδοι σε μια συλλογή από 75 διαφορετικές εκδοχές, άντρες ξεγελασμένοι, ατιμασμένοι, παραμελημένοι, συκοφαντημένοι, πληγωμένοι, ο πολιτισμός των κερατάδων σε όλο το μεγαλείο του… δεν είναι αστείο… αλλά θα πρέπει να ομολογήσω ότι αυτή η συλλογή με τα σχεδιάσματα κερατάδων είναι άκρως διασκεδαστική, συνοδευόμενη από ταιριαστά ευφάνταστα σκίτσα. Ωστόσο το γέλιο γίνεται λιγότερο ειλικρινές όταν συνειδητοποιήσουμε το εύρος αυτού του καταλόγου, που προϋποθέτει πως κάθε παντρεμένος είναι αναγκαστικά κερατάς:
Αρ.18: Αμοιβαίος κερατάς είναι εκείνος που κλείνει τα μάτια και ανταποδίδει: αποζημιώνεται με τη γυναίκα ή τη συγγενή αυτού που τον καθιστά κερατά. Μια σου και μια μου, δηλαδή… Σε τέτοιες περιπτώσεις είναι να σωπαίνει κανείς.
Αρ.22: Αισιόδοξος ή καλοπερασάκιας κερατάς είναι εκείνος που τα βλέπει όλα ρόδινα, διασκεδάζει με τις περιπέτειες της γυναίκας του, πίνει εις υγείαν των κερατάδων και βρίσκει χαρά εκεί όπου άλλοι τραβούν τα μαλλιά τους: δεν είναι άραγε ο σοφότερος;
Αρ.34: Μυστικός ή ψευδευλαβής κερατάς είναι εκείνος που για να αποφύγει τον κίνδυνο, περιβάλλει τη γυναίκα του με ιερείς και άγιους ανθρώπους, μεταξύ των οποίων ξεγλιστρά κάποιος Ταρτούφος, κάποιος ακόλαστος λιμπερτίνος που του κοσμεί το μέτωπο προς μεγάλη δόξα του Κυρίου.
Η συλλογή, η οποία παρέμεινε ανέκδοτη όσο βρισκόταν εν ζωή ο δημιουργός της, καταδεικνύει πώς εκδικείται η φύση τον πολιτισμό, απελευθερώνοντας τα αναχαιτισμένα ανθρώπινα πάθη. Έτσι, σύμφωνα με τον Φουριέ, το κέρατο δεν είναι ούτε καλό -αφού η φύση το μόνο που κάνει είναι να αντιδρά στην επίθεση του γάμου- ούτε κακό – αφού υπαγορεύεται από τα πάθη… Το κέρατο είναι η εκδίκηση, καθώς η υποκρισία περισσεύει και, όπως αναφέρει, «απελευθερώνονται τα αναχαιτισμένα πάθη».
Ο ουτοπιστής σοσιαλιστής Φουριέ έζησε πριν από δύο αιώνες, έχει σκιαγραφήσει τόσο πρωτότυπα τις ανθρώπινες σχέσεις που καθορίζουν το κοινωνικό πλαίσιο, με ευφάνταστη ψυχανάλυση του «ποιοι είμαστε;» στηριζόμενος στο κέρατο, το ζιζάνιο ανάμεσα σε ένα ζευγάρι.
Μανιακός με τους καταλόγους, τα κατάστιχα και τις κατηγοροποιήσεις, τα χρησιμοποιεί για να αποκρυπτογραφήσει τον κόσμο και να τον αναπλάσει, θέτει στο επίκεντρο του έργου του την ηδονή, την ερωτική και σεξουαλική επιθυμία, εμφανίζεται εδώ ως περίεργος θεωρητικός που προσφέρει ένα σημαντικό κεφάλαιο στο μανιφέστο του ελεύθερου έρωτα, υπό τον όρο «ότι δεν βλάπτουν και δεν θίγουν τον άλλο».
parathyro.com  04/08/2014

«Μέχρι την Τρίτη τελειώνουμε τεχνικά με τους θεσμούς»...

Μέχρι την Τρίτη θα ολοκληρωθούν οι διαπραγματεύσεις σε τεχνικό επίπεδο με τους θεσμούς τόνισε ο αντιπρόεδρος της ελληνικής κυβέρνησης, Γιάννης Δραγασάκης 
Μιλώντας μέσω τηλεδιάσκεψης στην ημερίδα του...
ΑΚΕΛ με θέμα «Κύπρος - Ελλάδα: Ο δρόμος προς την ανάπτυξη», ο κ. Δραγασάκης είπε ότι στόχος δεν είναι να υπάρξει ομοφωνία, αλλά να κλείσει το παλαιό πρόγραμμα, «να φύγει από τη μέση για να μην το βρίσκουμε μπροστά μας στο μέλλον».
Σημείωσε ότι προωθούνται μέτρα χωρίς δημοσιονομικό κόστος, ανάμεσά τους και μέτρα για αντιμετώπιση της ακραίας φτώχειας. «Το γεγονός αυτό», πρόσθεσε, «δημιούργησε θετικό κλίμα αλληλεγγύης και ώθησε τράπεζες να προχωρούν σε διαγραφές χρεών».
Επίσης, υπηρεσίες κοινής ωφελείας προχώρησαν στην επανασύνδεση του ηλεκτρικού, του νερού και της τηλεφωνίας. Ο κ. Δραγασάκης επεσήμανε ότι βασικό κλειδί για προώθηση της ανάπτυξης είναι οι επενδύσεις σε οικοδομές.
Εκτιμάται ότι τα επόμενα πέντε χρόνια θα εισρεύσουν στην Ελλάδα 50 δισ. ευρώ. Ο αντιπρόεδρος της ελληνικής κυβέρνησης τόνισε ότι, μετά την αποτυχία του προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων, προωθείται το μοντέλο κοινοπρακτικής συνεργασίας μεταξύ ιδιωτικού και δημόσιου τομέα.
από efsyn.gr

Σε λίγους μεγάλους «παίκτες» περνάει το λιανεμπόριο τροφίμων στην Ελλάδα

ΔΗΜΗΤΡΑ ΜΑΝΙΦΑΒΑ
 Στα χέρια λίγων μεγάλων παικτών οδηγείται το οργανωμένο λιανεμπόριο τροφίμων, ακολουθώντας την τάση που υπάρχει εδώ και χρόνια στην υπόλοιπη Ευρώπη. Ωστόσο, σε αντίθεση με ό,τι συνέβη στην Ευρώπη, η συγκέντρωση στον εν λόγω κλάδο επήλθε βίαια, υπό την επίδραση της οικονομικής κρίσης, η οποία αφενός επηρέασε πτωτικά την κατανάλωση, αφετέρου έβγαλε εκτός παιχνιδιού τις επιχειρήσεις που είχαν αναπτυχθεί σε σαθρά θεμέλια.
Από 104 αλυσίδες σούπερ μάρκετ που λειτουργούσαν στην Ελλάδα το 2006, το 2013 ο αριθμός τους έφτασε τις 70, ενώ με τις έντονες ανακατατάξεις που πραγματοποιήθηκαν το 2014, ο αριθμός τους υπολογίζεται πλέον σε περίπου 60. Από το 2008 υπολογίζεται ότι έχουν αλλάξει χέρια περί τα 850 καταστήματα, ενώ μόνο μέσα στο 2014 επτά λιανεμπορικές αλυσίδες του κλάδου εξαγοράσθηκαν από άλλες, ενώ τα καταστήματα που πέρασαν από τον έλεγχο μιας επιχείρησης στον έλεγχο κάποιας άλλης ανήλθαν σε 241.

Ο ισχυρός άνδρας του κλάδου, εκτελεστικός αντιπρόεδρος ομίλου Delhaize, που ελέγχει την ΑΒ Βασιλόπουλος και διευθύνων σύμβουλος Νοτιοανατολικής Ευρώπης και Ασίας του βελγικού ομίλου, κ. Κωνσταντίνος Μαχαίρας προχώρησε ένα βήμα παραπέρα. Από το βήμα του 11ου συνεδρίου του ECR Hellas (σ.σ. πρόκειται για πλατφόρμα συνεργασίας του λιανεμπορίου και της βιομηχανίας) εκτίμησε ότι στον κλάδο θα μείνουν μεσοπρόθεσμα πέντε μεγάλοι όμιλοι.

Πάντως, μετά και τη συμφωνία εξαγοράς της «Βερόπουλος» και ειδικότερα των δραστηριοτήτων της εταιρείας στην Ελλάδα από τη «Σκλαβενίτης», υπολογίζεται ότι σε λίγο καιρό οι τρεις μεγαλύτερες αλυσίδες θα συγκεντρώνουν περίπου το 60% του συνολικού τζίρου του κλάδου.

Αν μη τι άλλο, η εικόνα έχει αλλάξει άρδην σε σχέση με την προ κρίσης εποχή. Αξίζει να σημειωθεί ότι το 2009 το 78% του τζίρου των σούπερ μάρκετ στην Ελλάδα γινόταν από 10 εταιρείες του κλάδου, ποσοστό που κατέτασσε την Ελλάδα μεταξύ των χωρών με τα χαμηλότερα ποσοστά συγκέντρωσης. Στο Ηνωμένο Βασίλειο ήδη από τότε οι τέσσερις μεγαλύτεροι λιανέμποροι συγκέντρωναν το 65% του τζίρου, στην Αυστρία το 82% του τζίρου συγκέντρωναν οι τρεις μεγαλύτερες αλυσίδες, στη Φινλανδία δύο αλυσίδες μοιράζονταν το 75%, ενώ στη Γερμανία το 90% του τζίρου συγκεντρώνουν οι πέντε μεγαλύτερες επιχειρήσεις οργανωμένου
λιανεμπορίου τροφίμων.
Τρία φαινόμενα 
Στην Ελλάδα εκδηλώθηκαν τρία διαφορετικά φαινόμενα που οδήγησαν στη συγκέντρωση, με την οικονομική κρίση να λειτουργεί περισσότερο ως επιταχυντής παρά ως η γενεσιουργός αιτία των εξελίξεων. Με την εκδήλωση της κρίσης, εταιρείες οι οποίες είχαν συσσωρευμένα προβλήματα λόγω της υπερχρέωσής τους οδηγήθηκαν γρήγορα στην πτώχευση, ήδη από το 2010, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την εταιρεία Ατλάντικ.

Το δεύτερο φαινόμενο ήταν αυτό της αποχώρησης ξένων αλυσίδων από την ελληνική αγορά, οι οποίες έκριναν ότι αυτή δεν είναι συμφέρουσα. H γερμανική Aldi, έπειτα από ενάμιση χρόνο παρουσίας στην Ελλάδα, αποχώρησε από τη χώρα στα τέλη του 2010, ενώ η γαλλική Carrefour το καλοκαίρι του 2012 και έπειτα από 12 χρόνια παρουσίας στην Ελλάδα, στο πλαίσιο ενός συνολικού σχεδίου αποεπένδυσης από αγορές που η εταιρεία έκρινε ότι δεν παρουσιάζουν προοπτικές ανάπτυξης.
Το τρίτο φαινόμενο που εκδηλώθηκε ήταν αυτό των εξαγορών κατά κύριο λόγο περιφερειακών αλυσίδων από όλες τις μεγάλες επιχειρήσεις, φαινόμενο που άρχισε να εκδηλώνεται από πέρυσι. Διακαής πόθος των αλυσίδων είναι η απόκτηση του ελέγχου στη Νότια Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένης της Κρήτης, περιοχών δηλαδή με υψηλό εισόδημα σε σχέση με την υπόλοιπη χώρα και με έντονη τουριστική ανάπτυξη.

Μετά την ανακοίνωση της εξαγοράς της «Βερόπουλος» από την «Σκλαβενίτης», την οποία η «Κ» είχε αποκαλύψει από τον Αύγουστο του 2014, έχει φουντώσει η σεναριολογία για άλλες μεγάλες εξαγορές ή συγχωνεύσεις στον κλάδο. Στην πραγματικότητα, στην παρούσα φάση, όλες οι συζητήσεις είναι «στον αέρα», με δεδομένη την εκκρεμότητα που υπάρχει σε ό,τι αφορά τη χρηματοδότηση της ελληνικής οικονομίας.

Έντυπη "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"

Σκίτσο του Ανδρέα Πετρουλάκη (17.05.15)

                                                                                                                                            από τήν "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"

Ένα κείμενο του Χρήστου Χωμενίδη

Οταν τα γεγονότα δεν συμφωνούν με τις ιδέες μας                                                                

Όταν μας ανακοίνωσε η μαμά πως θα ξαναπαντρευτεί –και μάλιστα ένα νεαρό και όμορφο αγόρι, «σιχάθηκα τους γεροξούρες με τις χεσμένες φωλιές!»- εμείς ενθουσιαστήκαμε. Τον ξέραμε από την εποχή που την φλέρταρε στις πλατείες και στις τηλεοράσεις, είχε ακαταμάχητο χαμόγελο, στα χείλη του και τα πιο δύσκολα ηχούσαν πανεύκολα, γόρδιοι δεσμοί που θα τους έσκιζε με το σπαθί του. «Θα ανασάνουμε επιτέλους!» είπαμε. «Μονάχα κάψτε –ή κρύψτε έστω- τις γραββάτες σας! Το αγόρι και οι συγγενείς του σιχαίνονται τους λαιμοδαίτες. Είναι πολύ ελεύθεροι τύποι.» Συμμορφωθήκαμε. Κάθε γαμπρός ερχόταν με όλο του το σόι. Κάθε σόι είχε τις ιδιοτροπίες του.

-----------------------------------------------------------------------------------------------
«Όποιος μεταδίδει ειδήσεις που μας κάμπτουν το ηθικό, εξυπηρετεί τα συμφέροντα της βροχής. Και θα τον βγάλουμε έξω, να γίνει μούσκεμα»

----------------------------------------------------------------------------------------------- 
Στο γάμο ήμασταν μες στην καλή χαρά. Μόνο που έβρεχε. Βγήκε ο καινούργιος μας μπαμπάς στο μπαλκόνι και διέταξε τη βροχή να πάψει. Η βροχή δυνάμωσε. «Η βροχή είναι κουφή!» μας εξήγησαν οι δικοί του.
  Το σπίτι κόντευε να πλημμυρίσει. «Θα πλημμύριζε έτσι κι αλλιώς, και να μην ξαναπαντρευόταν η μαμά σας» μας ενημέρωσαν. Μας διέταξαν έπειτα να κλείσουμε τα παράθυρα. «Μα το νερό μπαίνει από παντού!» παρατηρήσαμε. «Και τι μας νοιάζει εμάς; Εμείς θα ζωγραφίσουμε τα παντζούρια!»
  Και τι δεν ζωγραφίσαμε επάνω στα κλειστά παντζούρια! Ευτυχισμένους φοιτητές, πικ-νικ με καθαρίστριες, λείψανα αγίων που θαυματουργούσαν, λεφτά να πέφτουν απ’τον ουρανό. Η μαμά μάς καμάρωνε. Είχαμε γίνει καλλιτέχνες. Δοκιμάσαμε να πληρώσουμε τους λογαριασμούς με τα ζωγραφιστά λεφτά, κανένας όμως δεν τα δέχτηκε. «Είναι ηλίθιοι – δεν καταλαβαίνουν από τέχνη!» απογοητεύτηκε το όμορφο αγόρι. «Ορίστε, τον στεναχωρήσατε, νιόπαντρο άνθρωπο…» μας επέπληξαν οι δικοί του. Και για να μην επαναληφθεί, κρέμασαν στο σαλόνι μας δυό μεγάλες ταμπέλες.
«Όταν τα γεγονότα δεν συμφωνούν με τις ιδέες μας, τόσο το χειρότερο για τα γεγονότα» έγραφε η μία. «Όποιος μεταδίδει ειδήσεις που μας κάμπτουν το ηθικό, εξυπηρετεί τα συμφέροντα της βροχής. Και θα τον βγάλουμε έξω, να γίνει μούσκεμα» έγραφε η δεύτερη.
Κυκλοφορεί η φήμη πως άμα συνεχίσουμε τη μουρμούρα, θα καλύψουν και τους καθρέφτες του σπιτιού μας. Με σημαίες.-
Χ.Α.ΧΩΜΕΝΙΔΗΣ, 12/05/2015

thetoc.gr

Η ελπίδα έρχεται τον Ιούνιο...

γράφει ο  pitsirikos

Ενθουσιασμό έχει σκορπίσει σε όλη τη χώρα η είδηση πως το ΔΝΤ προειδοποιεί για χρεοκοπία της Ελλάδας τον Ιούνιο, αν δεν... έχει επιτευχθεί συμφωνία τις επόμενες 15 μέρες

Σύμφωνα με το έγγραφο του ΔΝΤ που παρουσίασε το Channel 4, αν δεν γίνει συμφωνία με τους δανειστές, η Ελλάδα θα χρεοκοπήσει επειδή δεν θα μπορέσει να πληρώσει 1,5 δισ. στους δανειστές, αλλά, αν γίνει συμφωνία με τους δανειστές, θα χρεοκοπήσουν και εκείνοι οι Έλληνες που δεν έχουν χρεοκοπήσει ακόμα.

Εν τω μεταξύ, το χρεοκοπημένο ΔΝΤ δεν έχει αντιληφθεί ακόμα πως η Ελλάδα χρεοκόπησε τον Απρίλιο του 2010, και μας ενημερώνει πως θα χρεοκοπήσει τον Ιούνιο του 2015.

Δηλαδή, η Ελλάδα δεν προσέφυγε τον Απρίλιο του 2010 στο ΔΝΤ επειδή είχε χρεοκοπήσει αλλά επειδή η οικονομία της πετούσε, τα ταμεία της ήταν γεμάτα και δεν είχε καθόλου δημόσιο χρέος.

Η Ελλάδα δανείζεται τα τελευταία πέντε χρόνια από το ΔΝΤ όχι επειδή δεν μπορεί να δανειστεί από τις αγορές αλλά επειδή είναι εκκεντρική και της αρέσουν οι παλαβομάρες και εξαλλοσύνες.

Οι Έλληνες ετοιμάζονται να γιορτάσουν την εκ νέου χρεοκοπία της χώρας με πανηγύρια στις παραλίες, ενώ θα κερνάνε και τους τουρίστες που δεν έχουν χρεοκοπήσει επειδή είναι τσιφούτηδες.

Βέβαια, αν η Ελλάδα χρεοκοπήσει για εκατοστή φορά τον Ιούνιο -και οι αγορές μυρίσουν αίμα-, θα γιορτάσουμε ακόμα περισσότερο αυτό που θα συμβεί αμέσως μετά στις άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Οι Ευρωπαίοι ηγέτες θα περάσουν ένα αξέχαστο καλοκαίρι.

(Όπως καταλαβαίνετε, το έγγραφο του ΔΝΤ που «διέρρευσε» δεν είναι τίποτα άλλο από ένα ακόμα «στοιχείο», για να πειστούν οι Έλληνες πως η κυβέρνηση πρέπει να αποδεχτεί τη συμφωνία των μαφιόζων δανειστών.)

pitsirikos

Ο Γιάνης Βαρουφάκης, οργισμένος, απαντάει στίς "Κίτρινες* φυλλάδες"...

Οργισμένη αντίδραση Βαρουφάκη απέναντι σε μερίδα των ΜΜΕ

Την οργή του υπουργού Οικονομικών, Γιάνη Βαρουφάκη προκαλούν δημοσιεύματα του Κυριακάτικου Τύπου, σύμφωνα με τα οποία ο κ. Σόιμπλε φέρεται να του έχει διαμηνύσει πως αν φύγει η Ελλάδα από το ευρώ θα της δοθεί κλειδωμένη ισοτιμία.
Ο έλληνας ΥΠΟΙΚ, με δήλωσή του ξεσπά εναντίον μερίδας του Τύπου και ζητάει τόσο την απόσυρση των εν λόγω δημοσιευμάτων, όσο και την σοβαρότητα των ΜΜΕ σε τέτοια καίρια θέματα, όπως είναι η διαπραγμάτευση του ελληνικού χρέους.
Αναλυτικά η δήλωση βαρουφάκη αναφέρει:
«Η εφημερίδα ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ, στο κυριακάτικο φύλλο της, μου περιποιεί την τιμή να επικεντρωθεί στο πρόσωπό μου δις και μάλιστα στην πρώτη σελίδα! Η τιμή θα ήταν μεγάλη αν τα σχετικά άρθρα δεν περιείχαν ανακρίβειες, που είμαι σίγουρος ότι θα διορθωθούν από την σύνταξη της εφημερίδας.

Άρθρο με τίτλο: «ΠΑΡΤΕ ΔΡΟΜΟ ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΡΩ: Φύγετε από το ευρώ και σας δίνουμε κλειδωμένη ισοτιμία...»

Ποτέ ο Δρ Σόιμπλε δεν μου είπε κάτι τέτοιο στην μεταξύ μας συνομιλία, την 11η Μαΐου ή σε οποιαδήποτε προηγούμενη συνάντηση.

Με τον Γερμανό ομόλογό μου διατηρούμε καλές συναδελφικές σχέσεις και έχουμε συμφωνήσει πως ό,τι λέγεται μεταξύ μας, μένει μεταξύ μας, ως οφείλουν να κάνουν οι υπεύθυνοι υπουργοί οικονομικών χωρών-μελών της Ευρωζώνης.

Αυτή τη μεταξύ μας συμφωνία την τηρούμε κατά γράμμα. Για αυτόν το λόγο, όπως φαίνεται, κάποιοι ευφάνταστοι κατασκευάζουν μεταξύ μας διαλόγους που, όπως είναι λογικό, δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα.
Άρθρο με τίτλο: «Ο Γιάνης Βαρουφάκης, αν και υπουργός, είναι ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ BITCOIN ΣΤΗΝ ΣΙΓΚΑΠΟΥΡΗ» και «Είχε προτείνει τους εργοδότες του για συμβούλους στην Κυβέρνηση Τσίπρα»

Λίγη σοβαρότητα δεν βλάπτει. Ποτέ δεν πρότεινα «εργοδότη» μου, πόσο μάλιστα την μικρή, νεόδμητη εταιρεία Tembusu, ως σύμβουλο της κυβέρνησής μας.

Όποιος επισκεφθεί την ιστοσελίδα μου θα βρει αρκετά άρθρα, ραδιοφωνικές συνεντεύξεις, και video από ομιλίες μου, με θέμα τα ηλεκτρονικά συστήματα πληρωμών. Πρόκειται για ερευνητικό πεδίο με το οποίο είχα ασχοληθεί (σε συνεργασία με πανεπιστήμια και τεχνολογικές εταιρείες του εξωτερικού), πριν κατέλθω στο στίβο της πολιτικής.

Η συγκεκριμένη εταιρεία ήρθε σε επαφή μαζί μου το 2013 ζητώντας μου συμβουλές καθώς οι ιδρυτές της (νέοι, ταλαντούχοι τεχνολόγοι του χώρου) διάβασαν (τυχαία όπως μου είπαν) σχετικά μου άρθρα που τα βρήκαν σημαντικά. Επειδή με ενδιέφερε ιδιαίτερα το πεδίο αυτό, καθώς θα διαμορφώσει το μέλλον των συναλλαγών διεθνώς, συνέταξα και τους προώθησα, από τις ΗΠΑ, όπου εργαζόμουν, εμπεριστατωμένη συμβουλευτική έκθεση. Σε αυτήν τους πρότεινα και περιέγραψα ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο συστημάτων ηλεκτρονικών πληρωμών – το οποίο μάλιστα ονόμασα TRUST.

Από την παράδοση εκείνης της έκθεσης, τον Δεκέμβριο του 2014, δεν τους προσέφερα συμβουλές ούτε είχα μαζί τους καμία επαγγελματική συνεργασία. Όσο για την αναφορά του ονόματός μου ως σύμβουλό τους μέχρι σήμερα, φαντάζομαι ότι αντανακλά την αξία που δίνουν στην συνεισφορά μου εκείνη. Κάτι τέτοιο συμβαίνει και με άλλους οργανισμούς (π.χ. το περιοδικό Science & Society της Νέας Υόρκης) που διατηρούν το όνομά μου στον κατάλογο των συμβούλων ή επίτιμων μελών των διοικητικών τους συμβουλίων.

Όσο αφορά την κακοήθη υπόνοια ότι εισηγήθηκα την πρόσληψη της Tembusu από την κυβέρνηση, παρακαλώ να αποσυρθεί άμεσα από την σύνταξη του ΠΡΩΤΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ».
από "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"

*ο υπέρτιτλος είναι τής "Νέας Μυκόνου" 
Είναι επίτηδες οξύς γιατί πρέπει επιτέλους νά γίνει αντιληπτό ότι η ανακύκλωση καί η αναπαραγωγή τής λάσπης καί τών "κίτρινων λυμάτων", από μεριάς περιφερειακών "μέσων", εκτός πού δίνουν τήν εντύπωση τής απ' ευθείας διασύνδεσης μέ τό "κέντρο", από ένα σημείο καί πέρα τείνουν νά δημιουργήσουν καί τήν εντύπωση τής "εκλεκτικής συγγένειας" τών δεύτερων μέ τά πρώτα.
Δ.Ν.Α.

Κίτρινος τύπος καί "κίτρινη φυλλάδα"

  Ο όρος «κίτρινος τύπος» (εναλλακτικά «κίτρινο έντυπο» ή «κίτρινη φυλλάδα») και «κίτρινη δημοσιογραφία» χρησιμοποιείται σήμερα στον χώρο της δημοσιογραφίας (αρχικά, στις εφημερίδες, στην συνέχεια όμως συμπεριέλαβε όλο το δημοσιογραφικό φάσμα) και είναι συνώνυμος της ανηθικότητας. Η γέννηση του όρου αυτού, ανάγεται στα τέλη του 19ου αιώνος και πιο συγκεκριμένα στις ΗΠΑ.

Εκείνη την εποχή, κάνουν την εμφάνισή τους τα πρώτα έντονα σημάδια ανταγωνισμού ανάμεσα στις εφημερίδες, που ψάχνουν να βρουν τρόπους για ν’ αυξήσουν την κυκλοφορία τους, μέσω συνταρακτικών ειδήσεων και σκανδάλων κάθε είδους. Ένα επιπλέον στοιχείο που χρησιμοποιείται προς τον σκοπό αυτό, είναι και η προσθήκη χρώματος στις σελίδες.

Το 1895, στην εφημερίδα «Ο Κόσμος της Νέας Υόρκης» (New York World), κάνουν την εμφάνισή τους, σύντομες έγχρωμες εικονογραφημένες ιστορίες με τίτλο «Hogan’s Alley». Δημιουργός τους, ήταν ένας από τους πρωτοπόρους της τέχνης των κόμικς, ο Αμερικανός Ρίτσαρντ Φέλτον Άουτκολτ (Richard F. Outcault). Οι ιστορίες αυτές, αρχικά δημοσιεύονταν σε ασπρόμαυρη μορφή. Ένας εκ των τεσσάρων ηρώων των ιστοριών αυτών, ήταν ένα φαλακρό, χαμογελαστό αγόρι, με μεγάλα αυτιά, το οποίο απεικόνιζε έναν τύπο «μαγκάκου» που μιλούσε σε γλώσσα αργκό. Η λεπτομέρεια που το ξεχώρισε σύντομα, ήταν ότι φορούσε ένα κίτρινο φόρεμα. Εξ αιτίας αυτού του χαρακτηριστικού, το παιδί ονομάστηκε «Το Κίτρινο Παιδί» (The Yellow Kid). Οι ιστορίες με τα κατορθώματα και τις πονηριές του ήρωα αυτού, έγιναν δημοφιλείς, αυξάνοντας και τις πωλήσεις της εφημερίδας.

Βλέποντας την επιτυχία του Κίτρινου Παιδιού, σύντομα κι άλλες εφημερίδες φρόντισαν να υιοθετήσουν την συνταγή των εικονογραφημένων ιστοριών. Μόνο που τώρα το Κίτρινο Παιδί, δεν πρωταγωνιστούσε σε αθώες και αστείες ιστορίες, αλλά σε ιστορίες πάσης φύσεως θεματολογίας, με μια ιδιαίτερη «προτίμηση» στα εικονογραφημένα σκάνδαλα, ενώ ήδη κάνουν την εμφάνισή τους και τα γνωστά συννεφάκια κειμένου, για την απόδοση των διαλόγων.

Η πρακτική αυτή των εφημερίδων, καυτηριάστηκε έντονα και εξ αιτίας του Κίτρινου Παιδιού, που εξέφραζε πλέον μια καινούργια νοοτροπία και αποτέλεσε «όπλο» του εκδοτικού ανταγωνισμού και πολέμου, γεννήθηκαν οι όροι «Κίτρινος Τύπος» και «Κίτρινη Δημοσιογραφία», οι οποίοι προκάλεσαν εντύπωση τότε κι έμειναν στην ιστορία.
Γράφτηκε από τόν  Βίκτωρα Καραμπέρα

Σκίτσο του Ανδρέα Πετρουλάκη (16.05.15)

                                                                                                                                           από τήν "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"