Γίνονται τελευταία πολλές επιθέσεις στις πρωτοβουλίες της προέδρου της Βουλής
τόσο για τη θέση της για τους νόμους που πέρασαν δίχως την παρουσία των
φυλακισμένων της Χρυσής Αυγής, όσο και για τις άλλες της πρωτοβουλίες.
Η «πρωθυπουργικοκρατία» ήταν πάντα μια βαριά αρρώστια της ελληνικής δημοκρατίας ή μάλλον του τρόπου που λειτουργούσε.
Το Κοινοβούλιο παρουσιαζόταν σαν μηχανισμός νομιμοποίησης των κυβερνητικών αποφάσεων και τίποτα παραπάνω.
Σήμερα η κυβέρνηση έχει εμπλακεί σε μια δύσκολη διαπραγμάτευση με εκβιασμούς και κυκλωτικές κινήσεις που της δένουν τα χέρια σε πολλά ζητήματα.
Η αυτονομία του Κοινοβουλίου, η σχολαστική τήρηση των κανονισμών, οι πρωτοβουλίες του Κοινοβουλίου, αποτελούν βασικά όπλα του ελληνικού λαού απέναντι στους εκβιασμούς των ευρωπαϊκών θεσμών και των άλλων κυβερνήσεων.
Η κατάργηση των νόμων που ψηφίστηκαν με λιγότερους από 150 βουλευτές με εκβιαστικό τρόπο μπορεί να δώσει χρόνο στην κυβέρνηση να πάρει κάποια μέτρα δίχως να περιμένει να καταργηθούν από τη Βουλή αυτοί οι παράνομοι νόμοι.
Το επιχείρημα ότι έτσι «δικαιώνεται η Χρυσή Αυγή» είναι κοντόφθαλμο, γιατί ακριβώς καταπολεμάται έτσι ένας από τους τρόπους χρησιμοποίησης της Χρυσής Αυγής σαν μηχανισμού επιβολής μνημονιακών νόμων.
Η χορήγηση άδειας δεν σημαίνει απελευθέρωση και άλλωστε θα έπρεπε να είναι γενικό μέτρο που να παίρνεται σε διάφορες περιπτώσεις, όπως για μαθήματα ή δουλειά.
Οσον αφορά τις άλλες πρωτοβουλίες, όπως την επιτροπή για το χρέος και την επιτροπή για τις γερμανικές αποζημιώσεις, πολλοί είναι που θα ήθελαν, με την επίθεση στην πρόεδρο της Βουλής, να απονομιμοποιήσουν και να αποφύγουν αυτές τις πρωτοβουλίες, οι οποίες όμως αποτελούν πολύτιμα όπλα στα χέρια του ελληνικού λαού.
Οπως και πολλοί είναι που δεν μπορούν να καταπιούν την αυτονομία μιας προέδρου της Βουλής από την πρωθυπουργική καθοδήγηση (Για να μην μιλήσουμε για όσους δεν μπορούν να χωνέψουν τη δυναμική επιθετική στάση μιας Γυναίκας, ρόλο που αποδέχονται μόνο από δεσπόζοντα Αρσενικά).
Η δυναμική που η Ζωή Κωνσταντοπούλου προωθεί στον κοινοβουλευτισμό μπορεί να αποτελέσει ένα από τα πιο σημαντικά επιτεύγματα της νέας περιόδου όσον αφορά τη δημοκρατία και από τα καλύτερα όπλα του ελληνικού λαού στον δύσκολο αγώνα του.
* επίκουρος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Γαλλίας Paris VII
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ
Η «πρωθυπουργικοκρατία» ήταν πάντα μια βαριά αρρώστια της ελληνικής δημοκρατίας ή μάλλον του τρόπου που λειτουργούσε.
Το Κοινοβούλιο παρουσιαζόταν σαν μηχανισμός νομιμοποίησης των κυβερνητικών αποφάσεων και τίποτα παραπάνω.
Σήμερα η κυβέρνηση έχει εμπλακεί σε μια δύσκολη διαπραγμάτευση με εκβιασμούς και κυκλωτικές κινήσεις που της δένουν τα χέρια σε πολλά ζητήματα.
Η αυτονομία του Κοινοβουλίου, η σχολαστική τήρηση των κανονισμών, οι πρωτοβουλίες του Κοινοβουλίου, αποτελούν βασικά όπλα του ελληνικού λαού απέναντι στους εκβιασμούς των ευρωπαϊκών θεσμών και των άλλων κυβερνήσεων.
Η κατάργηση των νόμων που ψηφίστηκαν με λιγότερους από 150 βουλευτές με εκβιαστικό τρόπο μπορεί να δώσει χρόνο στην κυβέρνηση να πάρει κάποια μέτρα δίχως να περιμένει να καταργηθούν από τη Βουλή αυτοί οι παράνομοι νόμοι.
Το επιχείρημα ότι έτσι «δικαιώνεται η Χρυσή Αυγή» είναι κοντόφθαλμο, γιατί ακριβώς καταπολεμάται έτσι ένας από τους τρόπους χρησιμοποίησης της Χρυσής Αυγής σαν μηχανισμού επιβολής μνημονιακών νόμων.
Η χορήγηση άδειας δεν σημαίνει απελευθέρωση και άλλωστε θα έπρεπε να είναι γενικό μέτρο που να παίρνεται σε διάφορες περιπτώσεις, όπως για μαθήματα ή δουλειά.
Οσον αφορά τις άλλες πρωτοβουλίες, όπως την επιτροπή για το χρέος και την επιτροπή για τις γερμανικές αποζημιώσεις, πολλοί είναι που θα ήθελαν, με την επίθεση στην πρόεδρο της Βουλής, να απονομιμοποιήσουν και να αποφύγουν αυτές τις πρωτοβουλίες, οι οποίες όμως αποτελούν πολύτιμα όπλα στα χέρια του ελληνικού λαού.
Οπως και πολλοί είναι που δεν μπορούν να καταπιούν την αυτονομία μιας προέδρου της Βουλής από την πρωθυπουργική καθοδήγηση (Για να μην μιλήσουμε για όσους δεν μπορούν να χωνέψουν τη δυναμική επιθετική στάση μιας Γυναίκας, ρόλο που αποδέχονται μόνο από δεσπόζοντα Αρσενικά).
Η δυναμική που η Ζωή Κωνσταντοπούλου προωθεί στον κοινοβουλευτισμό μπορεί να αποτελέσει ένα από τα πιο σημαντικά επιτεύγματα της νέας περιόδου όσον αφορά τη δημοκρατία και από τα καλύτερα όπλα του ελληνικού λαού στον δύσκολο αγώνα του.
* επίκουρος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Γαλλίας Paris VII
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ