12/02/14
Ασκεί διάφορα επαγγέλματα ώσπου ο δρόμος της την οδηγεί έξω απ” τη Λυρική Σκηνή. Η όπερα τη μαγεύει, υποβάλλεται στη βάσανο της οντισιόν και κερδίζει τον πρώτο της ρόλο. Η οικογένειά της δυστροπεί μόλις μαθαίνει ότι θα βγει στο σανίδι· δεν θα ντροπιάσει, της λένε, το όνομα. Εμφανίζεται έτσι στον «Ερνάνη», το 1918, ως Γεωργία Βασιλειάδου. Το 1923 γράφεται στη Γεννάδειο Σχολή και παίρνει μέρος σε διάφορες παραστάσεις ως λυρική τραγουδίστρια. Συνεργάζεται αργότερα με την Κυβέλη. Το 1925 τη βλέπει η Μαρίκα Κοτοπούλη και την προσλαμβάνει στον θίασό της. «Είσαι ένα διαμάντι κρυμμένο στα κάρβουνα» την κολακεύει.
Με κλασικό ρεπερτόριο και αρχαία τραγωδία κυλούν τα επόμενα χρόνια. Στα μέσα του ’30 κατεβαίνει απ” το παλκοσένικο για να μεγαλώσει τη μοναχοκόρη της Φωτεινή. Γνωρίζεται αργότερα με τη Βέμπο που τη βοηθά πολύ, καθώς ο αδελφός της Ανδρέας είναι θεατρώνης. Το 1939 τη συναντά στον καφενέ των ηθοποιών ο Αλέκος Σακελλάριος να ψάχνει για δουλειά. Της προσφέρει έναν ρόλο στα «Κορίτσια της παντρειάς», που γίνεται αιτία να την κερδίσει το ελαφρό θέατρο και η επιθεώρηση. Μοιράζεται τη σκληρή μοίρα των συναδέλφων της, την περίοδο της Κατοχής, μαζί με τους Αυλωνίτη, Φωτόπουλο, Μακρή, Καλουτά, διασκεδάζοντας τον χειμαζόμενο λαό.
H Γεωργία Βασιλειάδου στέρι που μεσουρανεί τη δεκαετία του 1950, οπότε καθιερώνεται ως η ομορφότερη άσχημη και η μαμή του γέλιου. Εναυσμα αποτελεί η συμμετοχή της στο έργο «Οι Γερμανοί ξανάρχονται» του Σακελλάριου. Εμείς οι νεότεροι που δεν την προλάβαμε στο θέατρο την έχουμε απολαύσει στις ξεκαρδιστικές ταινίες της. Τα γράφω όλα αυτά όχι μόνο επειδή έφυγε σαν σήμερα το 1980, αλλά κυρίως διότι ανήκει σε μια φωτισμένη γενιά που δίδαξε ήθος, αξιοπρέπεια και πολιτισμό. Τα μετέωρα προοιωνίζονται νερά στα δυτικά, κεντρικά και βόρεια και καρεκλοπόδαρα στα βορειοδυτικά.
Μετέωρος meteoros@efsyn.gr
