Ρακιντζής: Η πολιτική τάξη παραβιάζει τους κανόνες ...

 
...που η ίδια έχει θεσπίσει...

Για παραβιάσεις απο την πολιτική τάξη των κανόνων που η ίδια θέσπισε έκανε λόγο ο γενικός επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης Λέανδρος Ρακιντζής.

Ο Λ. Ρακιντζής, μιλώντας στον ΣΚΑΪ, αναφέρθηκε στην...
περίπτωση επτά εμπορικών καταστημάτων στον Σχοινιά. Τα καταστήματα που έχουν χτιστεί παράνομα στον αιγιαλό πρέπει να κατεδαφιστούν. Ωστόσο, όπως είπε, έχει περάσει τροπολογία με την οποία παρατείνεται κατά αρκετούς μήνες η κατεδάφισή τους.

Παράλληλα, αναφερόμενος στην αποστολή αναπληρωτών καθηγητών σε σχολεία της επαρχίας, ο επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης τόνισε πως ορισμένοι διευθυντές σχολικών μονάδων φτιάχνουν εσκεμμένα μικρά τμήματα, κάτω από τον κανόνα των 25 μαθητών, με αποτέλεσμα να απαιτούνται περισσότεροι εκπαιδευτικοί για την κάλυψη των διδακτικών ωρών.

Προσέθεσε μάλιστα πως ενώ υπάρχουν ορισμένα σχολεία όπου δεν υπάρχουν αρκετοί καθηγητές, σε άλλες μονάδες ο αριθμός των εκπαιδευτικών υπερβαίνει τον αριθμό των μαθητών.

  από nonews-NEWS

Μονάδες αφαλάτωσης από ιδιώτες

Στην Υδρα η τέταρτη μονάδα αφαλάτωσης ιδιώτη. Θα καλύψει το σύνολο των αναγκών του νησιού.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΙΑΛΙΟΣ
 Τη δημιουργία ενιαίου πλαισίου για την κατασκευή και λειτουργία μονάδων αφαλάτωσης από ιδιώτες στις περιοχές που αντιμετωπίζουν οξύ υδατικό πρόβλημα προετοιμάζει η πολιτεία. Στόχος είναι να αμβλυνθεί το πρόβλημα, που αποτελεί ζήτημα ποιότητας ζωής για τους κατοίκους ιδίως στα νησιά και τροχοπέδη για τον τουρισμό με την ελάχιστη δυνατή επένδυση από πλευράς κράτους. «Οδηγό» θα αποτελέσει η αφαλάτωση της Υδρας, που εγκαινιάστηκε χθες και θα λειτουργεί για 12 χρόνια από ιδιώτη.

Η μονάδα αφαλάτωσης της Υδρας έχει δυναμικότητα 1.600 κυβικών νερού ημερησίως. Τη μελέτη, κατασκευή και λειτουργία της ανέλαβε μετά διεθνή διαγωνισμό η ΤΕΜΑΚ, από τις λίγες αλλά δυναμικές ελληνικές εταιρείες που δραστηριοποιούνται στον χώρο. «Η Υδρα παίρνει νερό με υδροφόρες όλο τον χρόνο. Το νερό είναι κακής ποιότητας, αλλά δεν υπήρχε άλλη λύση», λέει στην «Κ» ο απερχόμενος δήμαρχος του νησιού, Αγ. Κοτρώνης. «Το νερό κόστιζε στον δήμο 3,19 ευρώ το κυβικό, ενώ τώρα, βάσει της συμφωνίας που κάναμε με τον ιδιώτη, θα πληρώνουμε 1,19 ευρώ το κυβικό, έχοντας διαθέσει μόνο το οικόπεδο στο οποίο τοποθετήθηκε η μονάδα. Επιπλέον ο κόσμος θα κάνει οικονομία από τα εμφιαλωμένα και από τα πλυντήρια που καταστρέφονται από τα άλατα».

Η πολιτεία δίνει ιδιαίτερη βαρύτητα στο παράδειγμα της Υδρας, φιλοδοξώντας να αποτελέσει «πιλότο». «Το πολύ σημαντικό με το συγκεκριμένο έργο είναι πως ο δήμος και το ελληνικό Δημόσιο δεν δαπάνησε ούτε ένα ευρώ, το έργο σχεδιάστηκε, αδειοδοτήθηκε και υλοποιήθηκε έπειτα από διεθνή διαγωνισμό από ελληνική εταιρεία», αναφέρει σε χθεσινή του δήλωση ο υπουργός Περιβάλλοντος, Γ. Μανιάτης. «Με τη Γενική Γραμματεία Αιγαίου έχουμε ξεκινήσει μεγάλη διαδικασία να υδροδοτήσουμε από τέτοιου είδους μονάδες, που θα χρηματοδοτηθούν κυρίως από τον ιδιωτικό τομέα, όλα τα νησιά του Αιγαίου. Σε αυτήν την κατεύθυνση την επομένη εβδομάδα θα έχουμε σύσκεψη στο ΥΠΕΚΑ».

«Πρέπει να αναδιαρθρώσουμε όλο το σύστημα», λέει στην «Κ» ο γ.γ. Αιγαίου, Ν. Ζωίδης. «Οι αφαλατώσεις είναι σαφώς οικονομικότερες από τη μεταφορά νερού, το νερό είναι άριστο ποιοτικά, ενώ εκλείπει ο κίνδυνος διακοπής λ.χ. από μια κακοκαιρία. Το αρνητικό είναι ότι σήμερα μονάδες αφαλάτωσης εγκαθιστούν η Γ.Γ. Αιγαίου, οι περιφέρειες, οι δήμοι, οι ιδιώτες, ο καθένας με τον δικό του τρόπο με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Επιπλέον, σε αρκετούς δήμους η προσοχή που αποδίδεται στη συντήρηση των μονάδων δεν είναι η πρέπουσα, επειδή θεωρούν ότι έχουν την εναλλακτική της μεταφοράς νερού».

Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της Μυκόνου. Το νησί υδρεύεται από φράγματα και μονάδες αφαλάτωσης. Επειδή φέτος δεν έβρεξε, τα φράγματα άδειασαν. Οι μονάδες αφαλάτωσης είχαν προβλήματα και ξαφνικά εν μέσω θέρους το νησί βρέθηκε αντιμέτωπο με το ενδεχόμενο να «ξεμείνει» από νερό! Το πρόβλημα λύθηκε προσωρινά με παρέμβαση της γ.γ. Αιγαίου, που ανέθεσε σε άλλη ελληνική εταιρεία (Sychem) την τοποθέτηση και λειτουργία για τρεις μήνες μιας μονάδας αφαλάτωσης 2.000 κυβικών.

«Θέλουμε μέσα σε 8 μήνες να εγκατασταθούν από ιδιώτες μονάδες αφαλάτωσης σε όλα τα νησιά», λέει ο κ. Ζωίδης. «Το κράτος μπορεί να συμμετάσχει ως τρίτος συμβαλλόμενος ή ως εγγυητής, δεν έχουμε αποφασίσει. Τα μεγάλα νησιά θα κάνουν μόνα τους διαγωνισμό και τα μικρά, λ.χ. οι Μικρές Κυκλάδες, σε συστάδες».
Ολόκληρο τό άρθρο ΕΔΩ

Ολυμπιακοί Αγώνες: μία ακόμη χαμένη ευκαιρία

ΣΤΡΑΤΟΣ ΣΑΦΙΟΛΕΑΣ*

Στα τέλη Αυγούστου του 2004 ο διεθνής Τύπος γέμιζε δημοσιεύματα για τη χώρα μας. Ξένοι δημοσιογράφοι ζητούσαν μαζικά συγγνώμη από τον ελληνικό λαό καθώς πριν από το ξεκίνημα των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας, δέκα χρόνια πριν, είχαν προεξοφλήσει ότι η Ελλάδα θα αποτύγχανε παταγωδώς.

Αντίθετα με τις προβλέψεις, η χώρα μας, η μικρότερη χώρα που είχε ποτέ αναλάβει τη διοργάνωση των σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων, κατάφερε να καταπλήξει και τους πιο σκληρούς επικριτές της. Οι αθλητικές εγκαταστάσεις ήταν οι πιο σύγχρονες παγκοσμίως, το καινούργιο αεροδρόμιο ανταποκρινόταν στις ανάγκες χιλιάδων αθλητών και θεατών, οι μεταφορές μέσα από τις ολυμπιακές λεωφορειολωρίδες ήταν αξιόπιστες. Οσοι είχαν προβλέψει ότι η Αθήνα θα κατέρρεε κάτω από ένα τρομοκρατικό χτύπημα ζούσαν στα στάδια στους δρόμους της πρωτεύουσας ένα γιορτινό κλίμα μέσα στο γνωστό φιλόξενο ελληνικό καλοκαίρι.

Οι Αγώνες της Αθήνας εξελίσσονταν στη μεγαλύτερη άσκηση βελτίωσης φήμης –rebranding– της χώρας. Η Ελλάδα δεν παρουσιαζόταν πια σαν μια χώρα με λαμπερό ήλιο, απέραντη θάλασσα και αρχαία μνημεία, ούτε ήταν η χώρα του «τεμπέλη Ελληνα». Ηταν ένας τόπος με ικανό, εκπαιδευμένο, έμπειρο στελεχικό δυναμικό, που είχε μόλις αποδείξει στην πράξη πως μπορούσε να πετύχει σε ένα σύνθετο εγχείρημα, το οποίο είχε δοκιμάσει τις ΗΠΑ στην Ατλάντα το 1996 και το αποτολμούσαν χώρες όπως η Ρωσία και η Κίνα. Η δικαίωση δεν ήταν μόνο ζήτημα εθνικής υπερηφάνειας. Θυμάμαι το 2004 ανώτατο στέλεχος του Ελληνικού Χρηματιστηρίου να μου λέει πως πρόεδροι ελληνικών εταιρειών έκλειναν πολύ πιο γρήγορα τα ραντεβού τους και τις συμφωνίες με μεγάλες διεθνείς εταιρείες στο εξωτερικό.

Δυστυχώς, η κυβέρνηση που κληρονομούσε αυτήν την πολύτιμη ολυμπιακή περιουσία θα αποτύγχανε τραγικά να την διαχειριστεί. Ισως από ανικανότητα; Ισως από αντιπάθεια, καθώς δεν θεωρούσε ότι μπορούσε να πιστωθεί την ολυμπιακή επιτυχία; To γεγονός είναι πως από το 2004 και μετά η Ελλάδα αποσύρεται από το διεθνές ολυμπιακό περιβάλλον και...