Κυριακή 2 Ιουλίου 2017

Ο ΑΝΤ1 μετέδωσε, με έκτακτο, την είδηση του θανάτου, του δημιουργού του…


Η ανακοίνωση της οικογένειας...
Πριν από λίγο, στις 9 το βραδύ, ο τηλεοπτικός σταθμός ΑΝΤ1, μετέδωσε την είδηση του θανάτου του Μίνωα Κυριακού.

Ως αιτία αναφέρθηκε…
η ανακοπή καρδιάς. Η παρουσιάστρια διάβασε επίσης την ανακοίνωση της οικογένειας:

Mε βαθιά συγκίνηση και θλίψη, σύσσωμη η οικογένεια Κυριακού αποχαιρετά τον πολυαγαπημένο μας Μίνω, που έφυγε από τη ζωή ξαφνικά, από ανακοπή καρδιάς αργά το απόγευμα. 

Ο σεβασμός και η βαθιά οδύνη διακατέχουν το σύνολο των ανθρώπων που εργάζονται σε όλες τις επιχειρήσεις του Ομίλου Μίνου Κυριακού...

Η Έλενα Ακρίτα περί Αρκά...

Η περίπτωση Αρκά
*

ΣΤΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ του γραφείου μου έχω όλα τα βιβλία του Αρκά. Τώρα που γράφω με αγριοκοιτά ένας «Ισοβίτης», δυο σπουργίτια κάνουν «Χαμηλές Πτήσεις» πάνω απ' το κεφάλι μου, ο total black Χάρος ψιλοκόβει μαϊντανό με το δρεπάνι του, η Λουκρητία δολοπλοκεί, ενώ ο Προφήτης θαμπώνει μπρος στα μάτια μου. Ισως γιατί δεν είναι πια ο νηφάλιος Προφήτης που αγαπήσαμε, αλλά ένας εμπαθής μικροκομματάρχης των καιρών.
ΜΑΝΙΑΚΗ με τον Αρκά. Με τις ξυραφιές του σκίτσου και του λόγου του. Με τον συμπυκνωμένο υπερρεαλισμό της εικόνας του. Με τους ήρωές του, που λες κι αυτονομούνταν από τον δημιουργό του - όπως, άλλωστε, όλοι οι ήρωες.. που σέβονται τον εαυτό τους: όταν είναι σοφά δομημένοι, παίρνουν σάρκα, παίρνουν οστά και κάνουν του κεφαλιού τους, ερήμην του κηδεμόνα τους.
ΠΑΝΤΑ περιέβαλλε ένα μυστήριο τον Αρκά. Κανείς δεν ξέρει ποιος είναι. Κανείς δεν τον έχει δει, δεν του έχει μιλήσει. Κυκλοφορεί - αν κυκλοφορεί - δίπλα μας άγνωστος μεταξύ αγνώστων. Με αυτή την έννοια, ο Αρκάς μου θύμιζε πάντα τον άγνωστο... διάσημο street artist, τον Bansky, που ούτε το μικρό του όνομα δεν ξέρουμε ούτε ποιος είναι (αν και πριν λίγες μέρες λέγεται πως διέρρευσε η ταυτότητά του).
ΚΑΠΟΙΕΣ ΑΤΑΚΕΣ του Αρκά έχουν ενσωματωθεί στη λαλιά μας. Τις χρησιμοποιούμε ξεχνώντας ή αδιαφορώντας ποιος ο γεννήτοράς τους. Αυτή η διείσδυση στον καθημερινό λόγο ενός λαού είναι και η επιτομή της επιτυχίας του:

Τό ...τακτικιστικό σκίτσο...

                           ...τού Αρκά

Υδατικά αυτόνομες Πάτμος και Αρκιοί

Την υδατική τους αυτονομία απέκτησαν Πάτμος και Αρκιοί .Το κόστος του Δημοσίου για τη μεταφορά νερού στην Πάτμο κόστιζε τα τελευταία χρόνια περίπου 1,2 εκατ. ευρώ ετησίως
Υδατικά αυτόνομα καθίστανται πλέον τα νησιά Πάτμος και Αρκιοί, που για πολλά χρόνια αναγκάζονταν να υδροδοτούνται από υδροφόρα πλοία, γεγονός που μείωνε την ποιότητα και την ποσότητα του νερού για ντόπιους και επισκέπτες.
AdTech Ad
Επίσης, το κόστος του Δημοσίου για τη μεταφορά νερού στην Πάτμο με πλοία υδροφόρες, άγγιζε κατά μέσον όρο τα τελευταία χρόνια, το 1,2 εκατ. ευρώ ετησίως.
Το έργο της τοποθέτησης και λειτουργίας των μονάδων αφαλάτωσης στην Πάτμο και στους Αρκιούς- τις είχε προμηθευτεί το ελληνικό Δημόσιο από το 2012, αλλά για πολλά χρόνια παρέμεναν ανενεργές - του ταχυδιϋλιστηρίου και όλων των συνοδών έργων, ξεκίνησε τον Δεκέμβρη του 2016 και ολοκληρώθηκε στις αρχές Ιουνίου του 2017. Πρόκειται για έργα, που μέσω σύμβασης, έχει αναλάβει ανάδοχη εταιρεία με την υποχρέωση της τοποθέτησης, λειτουργίας και συντήρησης των μονάδων αφαλάτωσης, οι οποίες και θα αποδοθούν μετά από 5 χρόνια στο Δήμο Πάτμου.
Η δυναμικότητά της κάθε μια μονάδας φτάνει τα 240.000 κυβικά μέτρα πόσιμου νερού ετησίως, ποσότητα που επαρκεί για την κάλυψη των αναγκών της Πάτμου και των Αρκιών. «Xωρίς υδατική αυτονομία, τα νησιά δεν θα είχαν καμία ευκαιρία ανάπτυξης», δήλωσε ο υφυπουργός Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής Νεκτάριος Σαντορινιός, ο οποίος μαζί με τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης, Γιάννη Δραγασάκη, τον γγ Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής, Γιάννη Γιαννέλη, τον βουλευτή Δωδεκανήσου του ΣΥΡΙΖΑ, Ηλία Καματερό και τον περιφερειάρχη Ν. Αιγαίου, Γιώργο Χατζημάρκο, παραβρέθηκαν την Παρασκευή στην τελετή εγκαινίων των μονάδων αφαλάτωσης του νησιού.
Ο κ.Σαντορινιός τόνισε ότι αυτή η κυβέρνηση αξιοποιεί με κάθε δυνατό τρόπο τα χρηματοδοτικά εργαλεία, προκειμένου τα νησιά να αποκτήσουν την υδατική τους αυτονομία και αναφέρθηκε στα έργα για εγκατάσταση μονάδων αφαλάτωσης σε Καστελόριζο, Λειψούς, Κατάπολα Αμοργού, Κίμωλο, Ηρακλειά και Μαράθι. Προανήγγειλε, επίσης, την ενίσχυση των μονάδων σε Κουφονήσι και Αγαθονήσι.
Ο υφυπουργός πρόσθεσε ότι η στήριξη της νησιωτικότητας, δεν είναι μια κενή υπόσχεση καθώς μέσω των Ειδικών Αναπτυξιακών Προγραμμάτων Βορείου και Νοτίου Αιγαίου,η κυβέρνηση στοχεύει στη στήριξη των μικρών νησιών. Τόνισε, εξάλλου, ότι πέρα όμως από τα έργα υποδομής, αναπτυξιακές προοπτικές δίνουν, και οι αλλαγές στην ακτοπλοΐα με την αναθεώρηση του νομοθετικού πλαισίου που θα επιτρέψει τον επανασχεδιασμό του δικτύου με γνώμονα τα πραγματικά προβλήματα των νησιωτικών περιοχών.

(Με πληροφορίες από ΑΠΕ)  

Ο Γλέζος και η λεβεντιά της μνήμης...

Ο Μανώλης Γλέζος γεννήθηκε στις 9 Σεπτεμβρίου 1922, πάνω στις ώρες της σφαγής στη Σμύρνη. Διέτρεξε το μεγαλύτερο μέρος του 20ου αιώνα, αφήνοντας το αποτύπωμά του σε πολλές στιγμές και αρκετά σημεία. Και να τώρα εδώ, στα 95 του χρόνια, να ξεσπάει σε λυγμούς. Για αυτά που έζησε, ίσως και για εκείνα που δεν θα ζήσει.

Όταν είσαι 95 χρονών, δεν σε ορίζουν τόσο οι ιδέες, όσο ο αιώνας που κουβαλάς στην πλάτη σου. Και ναι, τα δάκρυα είναι πάντα εκεί για να απαλύνουν τα μάτια, τα κουρασμένα από τις σκληρές εικόνες που είδαν. Συχνά έρχεται και η σιωπή, για να επιβεβαιώσει τη ματαιότητα των πραγμάτων. Και άλλες φορές, τα λόγια βγαίνουν σαν σφαίρες μέσα από τα δόντια, μήπως και εξηγήσουν το ακατανόητο και αδιανόητο: εκείνο που θέλεις έναν αιώνα για να το καταλάβεις.

Ο Γλέζος ευλογήθηκε από εξαιρετική κράση. Τον βλέπεις και δείχνει 20 χρόνια μικρότερος. Εκανε, το θηρίο, τη διαδρομή Αθήνα-Βρυξέλλες οδικώς επειδή δεν αντέχει τα αεροπλάνα. Είναι ευθυτενής, έχει διαύγεια και όταν χρειάζεται σηκώνεται όρθιος και χτυπάει το χέρι στο τραπέζι. Ετσι έκανε και κατά την χθεσινή παρουσίαση του βιβλίου του «Ακρωνύμια». «Κι αν πεθάνω θα σας κυνηγάει η ύπαρξή μου, για να κάνετε αυτό που πρέπει να κάνετε! Μη νομίζετε ότι θα γλιτώσετε από μένα ποτέ», είπε.


Κρύβει απελπισία αυτή η φράση. Εχει την αγωνία του ανθρώπου που δεν είδε τους αγώνες του να ανθίζουν. Και όταν είσαι 95, ναι, αισθάνεσαι ότι συνομιλείς με τους νεκρούς. Τους εκπροσωπείς: «Το δυσκολότερο πράγμα για μένα είναι ότι ζω και οι άνθρωποι, οι φίλοι μου, οι άνθρωποι που πολέμησα μαζί τους, οι άνθρωποι που αντιμετωπίσαμε μαζί τον θάνατο, δεν ζούνε σήμερα. Μπορώ να τους ξεχάσω; Είναι δυνατόν να ξεχάσω αυτόν τον κόσμο; Εκτελώ εντολές, ή προσπαθώ να εκτελέσω τις εντολές τους. Προσπαθώ. Δεν ξέρω αν θα τα καταφέρω».

Ευτυχώς ο Γλέζος δεν αντιμετωπίζεται, εδώ και χρόνια, ως πολιτικό πρόσωπο, αλλά ως σύμβολο. Δεν είναι, απλώς, κομμάτι της ιστορίας. Είναι η μνήμη που ζει και η λεβεντιά που αρνείται να λυγίσει...

Αλέκος Παπαναστασίου (protagon)


Για γέλια και για κλάματα…

ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΣΥΜΕΛΑ ΠΑΝΤΖΑΡΤΖΗ
Του Παύλου Αλέπη
Κυρίες κύριοι,φίλες, φίλοι το πράγμα με τις αποψινές εξελίξεις στον STAR νομίζω ότι παραπήγε. Τα μάθατε;; Οι οικογένειες που διαφεντεύουν την Ελλάδα έχουν (μας έχουν) σαλπίσει πόλεμο. Εν μέσω πολέμου.
Είναι φανερό ότι έχουν ενστερνισθεί το σλόγκαν του Αλαφούζου ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ και εννοούν μπορούμε να ρίξουμε την Κυβέρνηση. Έχω πεισθεί ότι θα τα καταφέρουν. Και γιατί οι Κυβερνώντες είναι ανίκανοι να τους περιορίσουν. Να τους υποχρεώσουν να πληρώσουν. Και γιατί η αδράνεια των εργαζομένων να ξεπεράσουν τον φόβο,δεν παίζεται…
Δεν πληρώνουν -έτσι θέλουν- τους εργαζόμενους και παριστάνουν τους… Ευρωπαίους επιχειρηματίες. Δεν πληρώνουν τις εισφορές τους, εκβιάζουν εργαζόμενους τρομοκρατούν και απολύουν συνεχώς. Και τον ΕΔΟΕΑΠ στραγγαλίζουν και έχουν πιάσει τις πόρτες παντού για να μην δημοσιεύεται τίποτα και ξυπνήσουν οι κολίγοι. Οι τελευταίοι τους έχουν γραμμένους, αλλά δεν αρκεί…
Μπροστά σ’ αυτές τις καταστάσεις οι Υπουργοί πολιτευτές, αντί να επιβληθούν με απλή εφαρμογή των κανόνων που υπάρχουν, κάνουν ΝΤΗΛ μην τύχει και ακολουθήσουν την αρχή ή θα τους φάμε ή θα μας φάνε….Όταν σταυρωθούν, ας περιμένουν…ανάσταση.

Οι οικογένειες αυτές, από την μια, ο Πρωθυπουργός που δεν συντονίζει τους υφισταμένους του υπουργούς και τις πολιτικές επιβολής, η ατολμία και η μοιρολατρία που μας δέρνει ΟΛΟΥΣ όχι μόνο μας οδήγησε, αλλά παρατείνει την κρίση…. Βάλτε και το αιώνιο Ελληνικό σαράκι του διχασμού, που το βλέπετε κάθε στιγμή, να το παλούκι.
Η σαλεμένη από στέρηση κυβερνητισμού αντιπολίτευση -στην οποία οσονούπω-θα κάνουν τα ίδια, αντιλαμβάνεται αλλά βλέπει μόνον το τυρί και όχι την φάκα.
Μετά τον ΔΟΛ και τον ΠΗΓΑΣΟ υπάρχουν στον ορίζοντα-στόχαστρο και άλλα συγκροτήματα μικρότερα μεν, βορά δε στον υπέρ πάντων αγώνα εκκαθάρισης…

Η Λεώνη παρουσιάζει το έργο της στη Μύκονο


Η Λεώνη είναι και πάλι στη Μύκονο.
Στην πρώτη ατομική της έκθεση παρουσιάζει τα σχέδια της νέας σειράς “myself as a room” στη Δημοτική Πινακοθήκη Μυκόνου “Αίθoυσα Συριώτη”, γωνία Μελετοπούλου και Ματογιάννη.
Η Λεώνη σχεδιάζει με ένα ιδιαίτερο τρόπο που «ανακάλυψε» και μετεξέλιξε η ίδια. Κάθε σχέδιο είναι ένα μικρό – αλλά ολοκληρωμένο – αφήγημα μιας δικής της στιγμής, ενός δικού της συναισθήματος, μιας δικής της εμπειρίας.
«Τα σχέδια αυτά είναι ο τρόπος που έχω επιλέξει εγώ για να αποτυπώσω τα προσωπικά μου συναισθήματα. Ο τρόπος που βλέπω εγώ τον εαυτό μου μέσα στο κόσμο. Άλλοτε με χιούμορ, άλλοτε με αυτοσαρκασμό, άλλοτε – γιατί όχι – με στεναχώρια”, λέει η ίδια.
Η Λεώνη (Γιαγδζόγλου) γεννήθηκε στην Αθήνα το 1970 κι από τότε που θυμάται τον εαυτό της ήθελε να ασχολείται με το σχέδιο και τη ζωγραφική. Σπούδασε στη σχολή ΒΑΚΑΛΟ και συνέχισε στο ART CENTER College of Design στο Μοντρέ της Ελβετίας, όπου εξειδικεύτηκε στο Communication Design. Τα πρώτα χρόνια δραστηριοποιήθηκε επαγγελματικά στη Γερμανία, και από το 2000 είναι συνιδιοκτήτρια της ιδιαίτερα πετυχημένης εταιρίας branding ΜILK στην Αθήνα.
Παράλληλα με την επαγγελματική δραστηριότητά της, η Λεώνη συνεχίζει να αναπτύσσεται καλλιτεχνικά μέσα από το design και τη ζωγραφική. Σήμερα ασχολείται ταυτόχρονα με το σχέδιο σε πρωτοποριακές ηλεκτρονικές μορφές και με τη κεραμική. Mέχρι σήμερα έχει μετάσχει σε πολλές ομαδικές εκθέσεις.
H έκθεση θα διαρκέσει από 1 έως 10 Ιουλίου.