Στο ίδιο κείμενο, που έφερε την υπογραφή του βετεράνου ανταποκριτή Ντέιβιντ Γκάρντνερ, γινόταν σαφές ότι η Σαουδική Αραβία είχε αποφασίσει να «πολεμήσει τη σιιτική φωτιά με τη σουνιτική φωτιά», να χρησιμοποιήσει δηλαδή κάθε μέσο που είχε στη διάθεσή της απέναντι στην επιρροή του Ιράν.
Η ανάλυση των Financial Times σημείωνε επίσης ότι ο πόλεμος που πραγματοποιεί η Σαουδική Αραβία στην Υεμένη – και ο οποίος έχει προκαλέσει μια από τις μεγαλύτερες ανθρωπιστικές καταστροφές της πρόσφατης ιστορίας – είναι ο τρόπος με τον οποίο το Ριαντ εξέφραζε τη δυσαρέσκειά του για τη συμφωνία ΗΠΑ-Ιράν για το πυρηνικό πρόγραμμα του τελευταίου.
Παλαιότερα, ο διευθυντής του γραφείου της Χίλαρι Κλίντον, Τζον Ποντέστα είχε παραδεχθεί σε εμπιστευτικό e-mail ότι «το Κατάρ και η Σαουδική Αραβία προσφέρουν μυστική χρηματική στήριξη και επιμελητεία στον ISIS και άλλες ριζοσπαστικές ομάδες σουνιτών στην περιοχή». Ανάλογες δηλώσεις είχε κάνει η ίδια η Κλίντον και ο τότε αντιπρόεδρος Τζο Μπάιντεν.
Όλες οι αποκαλύψεις φαίνεται να επιβεβαιώνονται τις τελευταίες ημέρες με τη διπλωματική επίθεση της Σαουδικής Αραβίας εναντίον του Κατάρ.
Όπως σημείωναν αρκετοί αναλυτές το Ριάντ έθεσε ως προϋπόθεση για την επανέναρξη των συνομιλιών την καταδίκη από το Κατάρ της παλαιστινιακής οργάνωσης Χαμάς και της οργάνωσης Αδελφοί Μουσουλμάνοι… όχι όμως και του ISIS.
Παρεμπιπτόντως, όσα και αν έχει να καταλογίσει κανείς στη Χαμάς και τους Αδελφούς Μουσουλμάνους για την αντιδραστική πολιτική τους, δεν πρέπει να ξεχνά ότι ήταν οι μόνες αραβικές, δημοκρατικά εκλεγμένες δυνάμεις στην περιοχή, οι οποίες ανατράπηκαν πραξικοπηματικά με την ενθάρρυνση ή την ενεργo συμμετοχή των ΗΠΑ και της ΕΕ.
Αυτά για όσους επιμένουν ότι ο αραβικός κόσμος είναι γενετικά ανίκανος να αποδεχθεί τη δημοκρατία.
Α.Χ
