Αύξηση της καταναλωτικής κίνησης και ανάταση της αγοράς προσδοκούν οι έμποροι... Αύριο Δευτέρα ανοίγει η αυλαία για τις χειμερινές εκπτώσεις που θα διαρκέσουν ως της 28 Φεβρουαρίου με τους εμπόρους και στην... Κρήτη να
προσδοκούν στην τόνωση της αγοράς. Το δεκαήμερο των προσφορών που
προηγήθηκε υπήρξε μια προθέρμανση για την τοπική αγορά που ελπίζει σε
μια ανάταση της καταναλωτικής κίνηση Στο πλαίσιο της τακτικής χειμερινής περιόδου εκπτώσεων, τα καταστήματα θα είναι ανοιχτά την Κυριακή 18 Ιανουαρίου. Κατά τη διάρκεια των εκπτώσεων πέραν
της αναγραφής της παλαιάς και νέας τιμής των αγαθών και υπηρεσιών που
πωλούνται με έκπτωση επιτρέπεται και η αναγραφή και η εμπορική
επικοινωνία ποσοστού έκπτωσης... cretalive.gr
«Είναι αλήθεια ότι σε ό,τι αφορά στα συνολικά ποσοστά ο διεθνής πλούτος
αυξήθηκε, αλλά αυξήθηκαν και οι ανισότητες και προέκυψαν νέες μορφές
φτώχειας». Πρόκειται για... φράση του... πάπα Φραγκίσκου από το βιβλίο –
συνέντευξη των Αντρέα Τορνιέλλι και Τζάκομο Γκαλεάτσι, αποσπάσματα του
οποίου δημοσιεύει σήμερα η ιταλική εφημερίδα Λα Στάμπα.
Το σύστημα αυτό διατηρείται με την λεγόμενη κουλτούρα του αποκλεισμού,
στην οποία έχω αναφερθεί και άλλες φορές», τονίζει, μεταξύ των άλλων, ο
Αργεντινός ποντίφικας.
Ο πάπας Φραγκίσκος εξηγεί ότι η κουλτούρα αυτή απομονώνει τους
ηλικιωμένους, τα παιδιά, αλλά και τους νέους, με μεγάλα ποσοστά πολιτών
κάτω των είκοσι πέντε ετών, οι οποίοι δε σπουδάζουν και δε δουλεύουν.
«Δεν... μπορούμε να περιμένουμε άλλο για να λύσουμε τις δομικές αιτίες
της φτώχειας, για να πετύχουμε την ίαση της κοινωνίας μας από μια
ασθένεια η οποία μπορεί να οδηγήσει μόνον προς νέες κρίσεις.
Οι αγορές και οι χρηματιστική κερδοσκοπία δεν μπορούν να χαίρουν απόλυτης αυτονομίας.
Αν δεν λύσουμε τα προβλήματα των φτωχών δεν θα λύσουμε τα προβλήματα του
πλανήτη», τονίζει επίσης ο πάπας Χόρχε Μάριο Μπεργκόλιο.
Σε ό,τι αφορά, δε, τις παρεμβάσεις κάποιων σχολιαστών, οι οποίοι έκαναν
λόγο για «κομμουνιστή πάπα», ο Φραγκίσκος, στην συνομιλία του με τους
δυο συγγραφείς και δημοσιογράφους, σημειώνει:
«Ο ΄Αγιος Ιωάννης o Χρυσόστομος έλεγε: " όταν δεν μοιράζεται, κανείς, τα
αγαθά του με τους φτωχούς, σημαίνει ότι τους κλέβει και τους στερεί την
ζωή.
Τα αγαθά που διαθέτουμε δεν είναι δικά μας, αλλά δικά τους"(…).
Όπως βλέπουμε, η προσοχή αυτή προς τους φτωχούς βρίσκεται στο Ευαγγέλιο,
όπως και στην παράδοση της Εκκλησίας, δεν πρόκειται για εφεύρεση του
κομμουνισμού και δεν πρέπει να της προσδίδουμε ιδεολογική ταυτότητα,
όπως συνέβη, κάποιες φορές, κατά τον ρουν την Ιστορίας».
Σε πείσμα της κυρίαρχης άποψης που θέλει τους Έλληνες να μην έχουν
απολύτως καμία ευθύνη για την κατάσταση της χώρας, ο Γιώργος Παπανδρέου
συνεχίζει να τονίζει την ανάγκη να αλλάξουμε από μόνοι μας, χωρίς να μας
πιέζει καμία Τρόικα.
Παραθέτω ένα απόσπασμα από τη σημερινή ομιλία του σε υποψηφίους βουλευτές του Κινήματος στην Αθήνα:
Λέμε ότι πρέπει να συνεχιστεί το έργο δημοκρατικών, συμμετοχικών,
αποκεντρωτικών, προοδευτικών αλλαγών της περιόδου 2009-2011. Αυτό το
έργο που διακόπηκε.
Γιατί ξέρουμε ότι η χώρα δεν πρόκειται να φύγει οριστικά από την
ανασφάλεια, δεν πρόκειται να ανακάμψει οριστικά, αν δεν αλλάξει ριζικά.
Αν δεν αλλάξει συθέμελα, στη βάση αρχών και αξιών για μία σύγχρονη
λειτουργική δημοκρατία. Κι αυτό είναι δική μας ευθύνη, κανενός άλλου.
Όσο και εάν μας επηρεάζει το Ευρωπαϊκό και διεθνές περιβάλλον, και έχουν
οι εταίροι μας τις δικές τους ευθύνες, τίποτα δεν μπορεί να
υποκαταστήσει τη δική μας ευθύνη να αλλάξουμε την Ελλάδα.
Κανείς δεν θα το κάνει για εμάς, ποτέ δεν το έκανε. Από το 1922 ο
Ελευθέριος Βενιζέλος τόνιζε ότι δεν υπάρχει Θεός της Ελλάδος. Μόνοι μας
θα αλλάξουμε τα πράγματα ή μόνοι μας θα καταστραφούμε.
Γι’αυτό και το δικό μας ΚΙΝΗΜΑ μιλά για το Ελληνικό Σχέδιο για το
μέλλον. Ένα Ελληνικό δικό μας Σχέδιο, για Θεσμούς που λειτουργούν και με
τον πολίτη συμμέτοχο. Σχέδιο αληθινά πατριωτικό, που κανείς δεν
χρειάζεται να μας επιβάλλει. Που θα είναι δικό μας, με την υπογραφή των
Ελλήνων πολιτών. Με αλλαγές που θα καταστήσουν την Ελλάδα μια σύγχρονη ευρωπαϊκή
Δημοκρατία. Χωρίς να αδικούνται τα μεσαία και χαμηλότερα εισοδήματα προς
όφελος του πελατειακού κατεστημένου. Αλλαγές που διασφαλίσουν για τα
επόμενα χρόνια την ομαλή τήρηση των δεσμεύσεων της χώρας που απορρέουν
από τη συμμετοχή της χώρας στη ζώνη του ευρώ.
Μπορεί η ηλεκτροδότηση να έχει
αποκατασταθεί, αλλά τα χιόνια δεν έχουν ακόμη λιώσει εντελώς στην Τήνο,
έξι ολόκληρες μέρες μετά τον πρώτο χιονιά. Το νησί έζησε καταστάσεις πρωτόγνωρες, με ύψη χιονιού που δεν... θυμούνται ούτε οι γηραιότεροι και τρεις μαρτυρικές για τους κατοίκους μέρες χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα, όταν όλα έξω ήταν παγωμένα. Κάποιοι αναγκάστηκαν να κοιμούνται με
τα μπουφάν κάτω από κουβέρτες και παπλώματα. Επιστρατεύτηκαν σόμπες
υγραερίου, τζάκια, γεννήτριες κ.α. Ειδικά στα ορεινά χωριά, που δεν είναι
καθόλου λίγα στο κυκλαδονήσι, οι κάτοικοι ζουν ακόμη με τα χιόνια, τα
οποία λιώνουν σταδιακά χάρη στην πρόσφατη ηλιοφάνεια. Η Τήνος και η Άνδρος παίρνουν τις
τελευταίες ημέρες ηλεκτρικό ρεύμα από μονάδα εφεδρική της ΔΕΗ στην
Άνδρο, καθώς υπάρχει βλάβη στην νότια Εύβοια, μέσω της οποίας τα δυο
νησιά συνδέονται στο εθνικό δίκτυο ηλεκτροδότησης. Αύριο, Δευτέρα, αναμένεται να ξεκινήσει η καταγραφή των ζημιών που αποκαλύπτονται όσο λιώνουν τα χιόνια. Μεγάλες φαίνεται πως είναι οι ζημιές
στο φυτικό κεφάλαιο, με ελαιόδεντρα, πορτοκαλιές, λεμονιές, θερμοκήπια
κ.α. να έχουν πληγεί, ενώ απώλειες υπήρξαν και στο ζωικό κεφάλαιο με
κτηνοτρόφους να έχουν βρει αμνοερίφια παγωμένα στα χωράφια τους. Η Τήνος ακόμη θυμίζει... Αλπεις - μεγάλες οι ζημιές για αγρότες και κτηνοτρόφους Τα προβλήματα υδροδότησης που υπήρχαν
έχουν σε γενικές γραμμές αποκατασταθεί, αν και τα συνεργεία του Δήμου
βρίσκονται ακόμη στο δρόμο, για να αντιμετωπίσουν διάφορες ζημιές που
προκύπτουν ως απόρροια της σφοδρότατης χιονόπτωσης (σπασμένες σωληνώσεις
κλπ). Σήμερα, πάντως, Κυριακή με τον καιρό
να έχει γλυκάνει αρκετά, δεν ήταν λίγες οι οικογένειες που βγήκαν έξω
για να απολαύσουν το σπάνιο για το νησί χιόνι....
Μεγαλειώδης πορεία κατά της τρομοκρατίας, στο κέντρο του Παρισιού με τους συμμετέχοντες να αγγίζουν το ένα εκατομμύριο. «Να κραδαίνετε τα στυλό σας» ή «Ελευθερία, ισότητα, σχεδιάζετε, γράφετε»
είναι μερικά μόνο από τα συνθήματα που γράφουν τα πανό των διαδηλωτών
που αποτίουν φόρο τιμής στα 17 θύματα των επιθέσεων που διέπραξαν οι 3
τζιχαντιστές αυτήν την εβδομάδα: στους 12 ανθρώπους που σκοτώθηκαν στην
έφοδο εναντίον των γραφείων της σατιρικής εφημερίδας Σαρλί Εμπντό την
Τετάρτη, στην αστυνομικό που έχασε την ζωή της σε μία επίθεση με
πυροβολισμούς και στους 4 ομήρους που σκοτώθηκαν σε ένα εβραϊκό σούπερ
μάρκετ την Παρασκευή. απόmatrix24.gr
ΞΕΝΙΑ ΚΟΥΝΑΛΑΚΗ Ενα δισέλιδο ρεπορτάζ στο γερμανικό περιοδικό Der Spiegel επανέφερε στο
προσκήνιο με μεγαλύτερη ένταση από ποτέ το ενδεχόμενο ενός Grexit,
υποστηρίζοντας μάλιστα πως η γερμανική κυβέρνηση θεωρεί ότι η Ευρωζώνη
θα μπορούσε να βγει αλώβητη από μία τέτοια εξέλιξη, σε περίπτωση που
κερδίσει τις εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ. Σε συνομιλίες με Γερμανούς δημοσιογράφους
κατά πόσον αυτού του είδους οι διαρροές ευσταθούν ή αποτελούν μοχλό
πίεσης προς τους Ελληνες ψηφοφόρους, η εικόνα είναι ανάμεικτη. «Ισχύει απολύτως. Δεν μπλοφάρουν (οι Γερμανοί). Φυσικά δεν πρόκειται να
το παραδεχθούν ποτέ δημοσίως, εξ ου και οι διαψεύσεις. Δεν πιστεύω,
όμως, ότι ο Αλέξης Τσίπρας θα καταφέρει να διαπραγματευθεί το χρέος.
Χωρίς έξοδο από το ευρώ, δεν θα υπάρξει “κούρεμα”», λέει κατηγορηματικά
στην «Κ» ο Βόλφγκανγκ Μουνχάου, αρθρογράφος των Financial Times και του
Spiegel. Από την πλευρά του ένας από τους υπογράφοντες το επίμαχο ρεπορτάζ
εξηγεί: «Δεν είναι ότι η γερμανική κυβέρνηση μας παραγγέλνει κάποια
δημοσιεύματα για να δημιουργήσει κλίμα. Γράψαμε τη σχετική είδηση ύστερα
από ενδελεχή έρευνα, για να ενημερώσουμε τους αναγνώστες μας, όχι για
να επηρεάσουμε τις εξελίξεις» και καταλήγει: «Οντως η γερμανική
κυβέρνηση θεωρεί πως η Ευρωζώνη μπορεί να αντέξει μία έξοδο της Ελλάδας
από αυτήν. Ταυτόχρονα, όμως, δεν θα είχε καμία αντίρρηση αν αυτή η στάση
ωθούσε τους Ελληνες ψηφοφόρους να ξανασκεφτούν πώς θα ψηφίσουν».
Συνεπώς, κατά τη γνώμη του, αληθεύουν αμφότερες ερμηνείες. Συνάδελφός του εκτιμά ότι η επίμαχη διαρροή εξυπηρετεί συγκεκριμένες
σκοπιμότητες και προήλθε πιθανότατα από κάποιο στέλεχος του γερμανικού
υπουργείου Οικονομικών. «Από τον ίδιο τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε;», τον
ρωτάμε. «Σε καμία περίπτωση. Ο ίδιος ο Σόιμπλε είναι υπερβολικά έξυπνος
για να επιτρέπει τέτοιου είδους διαρροές, που προκαλούν ακριβώς το
αντίθετο αποτέλεσμα, αφού ενισχύουν τον ΣΥΡΙΖΑ», απαντάει στην «Κ». Ο Ούλριχ Ντέπεντορφ, εμβληματική μορφή της γερμανικής κρατικής
τηλεόρασης, προκρίνει την εκδοχή της άσκησης πίεσης: «Υπάρχει ο φόβος
ότι αν ενδώσουν στις διεκδικήσεις του ΣΥΡΙΖΑ, θα μπορούσαν να
ενθαρρυνθούν παρόμοιες επικριτικές για την Ε.Ε. κινήσεις και σε άλλες
χώρες». «Παρατηρούμε όμως ότι δεν υπάρχει συμφωνία των δύο κυβερνητικών
εταίρων στο Βερολίνο σχετικά με τις εκλογές», σπεύδει να προσθέσει στην
«Κ». Ακόμη και στο ερώτημα κατά πόσον η Ευρωζώνη θα μπορούσε να
απορροφήσει τους κραδασμούς ενός Grexit, δεν υπάρχει μία οριστική άποψη
στους κόλπους της ομοσπονδιακής κυβέρνησης και των κομμάτων που
συμμετέχουν στον συνασπισμό. Ενα είναι σαφές, κατά τη γνώμη του:
«Περαιτέρω οικονομική βοήθεια προς την Ελλάδα εξακολουθεί να είναι
συνάρτηση των μεταρρυθμίσεων βήμα προς βήμα. Πόσο εφικτοί είναι τότε οι
συμβιβασμοί, εναπόκειται κυρίως στον κ. Τσίπρα», καταλήγει ο κ.
Ντέπεντορφ. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η ερμηνεία του Τόμας Σμιτ,
δημοσιογράφου στην έγκυρη Zeit: «Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι για τη Μέρκελ ένα
“ρητορικό” πρόβλημα. Ακόμη και αν μία κυβέρνηση υπό τον Τσίπρα
συμπεριφερθεί λογικά, η Μέρκελ δεν μπορεί να την ανεχθεί, γιατί θα είναι
η μοναδική κυβέρνηση που διεκδικεί μία διαφορετική ευρωπαϊκή πολιτική. Η
Μέρκελ δεν μπορεί να αποδεχθεί ακριβώς αυτό, γιατί η διαχείριση της
κρίσης ήταν έως τώρα εφικτή μόνο με τη συναίνεση όλων των χωρών και υπό
την καθοδήγηση της ίδιας». Πάντως και ο κ. Σμιτ θεωρεί ότι «αυτή τη φορά
η κατάσταση είναι σοβαρή. Οι αγορές, που έχουν προειδοποιηθεί εγκαίρως,
έχουν τη δυνατότητα να αντέξουν ένα Grexit, σε αντίθεση με ό,τι
συνέβαινε πριν από τρία χρόνια. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει χάσει, λοιπόν, μεγάλο
κομμάτι της “εκβιαστικής” του ισχύος... Οσο για τις απειλές του ότι θα
φέρει άλλους πιστωτές στη χώρα, τους Κινέζους, τους Ρώσους ή τους
Τούρκους, ουδείς τις παίρνει σοβαρά». Οπως λέει στην «Κ» ο αρθρογράφος
της ιστορικής εφημερίδας του σοσιαλδημοκράτη καγκελαρίου, Χέλμουτ Σμιτ:
«Στη Γερμανία δυσκολεύονται πολλοί να καταλάβουν ότι οι ελληνικές
βουλευτικές εκλογές αφορούν και αμιγώς εσωτερικά ζητήματα... Εδώ λένε:
“Μα, οι Ελληνες πρέπει να αναγνωρίσουν ποια είναι τα πραγματικά τους
συμφέροντα. Πρέπει να αναγνωρίσουν ότι η λογική ανταμείβεται!”». από kathimerini.gr
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΖΟΥΛΑΣ Αν ζούσαμε σε άλλη χώρα, είναι βέβαιο
ότι με όσα συμβαίνουν στην τόπο μας θα κάναμε ακόμη και την πλάκα μας.
«Κοίτα», θα λέγαμε μεταξύ μας, «ποιους επιλέγουν για να τους βγάλουν από
την κρίση. Οι μεν τσακώνονται για την Αντζελα Γκερέκου και ο δε
πανηγυρίζει ως μετεγγραφή της τελευταίας στιγμής τη Ραχήλ Μακρή»! Δυστυχώς, όμως, φίλες και φίλοι, οι περισσότεροι ούτε ζούμε σε άλλη χώρα
ούτε έχουμε τη δυνατότητα να φύγουμε γι’ αλλού και επομένως όσα
ιλαροτραγικά συμβαίνουν ούτε πικρά πλέον δεν μπορούν να μας κάνουν να
χαμογελάσουμε. Ειλικρινά, όμως, και προσπαθώντας ειδικώς τις τελευταίες
μέρες να μπω νοερά στα παπούτσια των πολιτικών αρχηγών, αναρωτιέμαι: Δεν έχει καταλάβει άραγε ο κ. Σαμαράς πόσο έβλαψε το κόμμα του ο
αλλοπρόσαλλος ανασχηματισμός και οι επιλογές τύπου Ντινόπουλου και
Βούλτεψη; Δεν συνειδητοποιεί ότι ένα σημαντικό τμήμα ψηφοφόρων της Ν.Δ.
είναι έτοιμο σήμερα να ψηφίσει το «Ποτάμι» ακριβώς γιατί ουδέποτε
κατάλαβε πώς είναι δυνατόν στην κρισιμότερη στιγμή της κυβέρνησής του να
επιλέξει ως υφυπουργό Ανάπτυξης τον Γερ. Γιακουμάτο; Κι αν έχει περάσει
από το μυαλό του κ. Σαμαρά ότι όλα τούτα ήταν λάθη και ότι μια
αυτοκριτική θα βοηθούσε, πώς εξηγούνται επιλογές τύπου Γκερέκου και
Νόνης Δούνια; Δεν αντιλαμβάνεται ότι, ακόμη και σε επίπεδο συμβολισμού,
ένα κόμμα που καταφεύγει σήμερα σε ηθοποιούς και μοντέλα δείχνει εκτός
τόπου και χρόνου; Για να το πω και διαφορετικά, ποιος φωστήρας στο Μαξίμου πιστεύει ότι θα
προσφέρει ψήφους στη Ν.Δ. η επιλογή τού (έχοντος αλλάξει 3 κόμματα σε 2
χρόνια) Βασ. Οικονόμου και μάλιστα σε εκλόγιμη θέση στο Επικρατείας; Κι
αν θεωρεί η Ν.Δ. τόσο σημαντική αυτή τη μετεγγραφή, γιατί δεν
αξιοποίησε τον εν λόγω πολιτικό όσο ήταν «ελεύθερος»; Θυμάται άραγε
κανείς στη Συγγρού τους λόγους που ο ιδρυτής της Ν.Δ. καθιέρωσε τη λίστα
Επικρατείας και ότι το τελευταίο που είχε στο μυαλό του ήταν να βολέψει
κολλητούς του ή πολιτικούς γυρολόγους; Ειλικρινά, αδυνατώ να αντιληφθώ πώς σκέφτονται οι σύμβουλοι του
πρωθυπουργού και ακόμη περισσότερο οι αντίστοιχοι του κ. Τσίπρα.
Πιστεύουν στ’ αλήθεια εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ ότι την αξιοπιστία που τους
λείπει θα την αναπληρώσει ο Χάρρυ Κλυνν; Εχει διαβάσει κανείς το μπλογκ
του εν λόγω «κωμικού»; Θα σας μεταφέρω μια παράγραφο από το χθεσινό
άρθρο του κ. Κλυνν για να αντιληφθείτε πώς ο ΣΥΡΙΖΑ ονειρεύεται τη νέα
Ελλάδα. Τιτλοφορείται «ΣΤΟ ΓΟΥΔΗ ΟΙ ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΤΟ ΘΡΑΣΟΣ ΝΑ
ΖΗΤΑΝΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΨΗΦΟ ΜΑΣ». Ο κ. Κλυνν μάλιστα έχει κατασκευάσει και
φωτογραφία εμφανίζοντας με στολές φυλακισμένων τους κ. Καραμανλή,
Παπανδρέου, Σαμαρά, Σημίτη, Παπαδήμο και Βενιζέλο και από κάτω γράφει:
«Oύτε ένα από αυτά τα καθάρματα δεν αξίζει την ψήφο μας. Το μόνο που
πρέπει στους νενέκους που παρέδωσαν τη χώρα στους Ευρωφασίστες της
Μέρκελ είναι το γιαούρτωμα και η ροχάλα. Οπου τους βρείτε κάντε τους τη
ζωή μαρτύριο μέχρι την άγια μέρα που θα στείλει στο Γουδή όλα αυτά τα
πολιτικά αποβράσματα». Εύγε στον κ. Τσίπρα που ήθελε να βάλει στη Βουλή
αυτό το τεφαρίκι που δεν αντιλαμβάνεται καν ότι είναι ποινικό αδίκημα η
δημόσια παρακίνηση στη βία. Κατά τα άλλα, ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να μας πείσει
ότι οι δικές του επιλογές δεν γίνονται με παλαιοκομματικά κριτήρια. Θα μπορούσα να γεμίσω σελίδες απαριθμώντας φαιδρές επιλογές και των
άλλων κομμάτων, αλλά δεν έχει νόημα, γιατί όλες τελικά αποδεικνύουν το
ίδιο πράγμα. Οτι οι εκπρόσωποί μας πέντε χρόνια τώρα αποδεικνύονται
ανίκανοι να διαχειριστούν την κρίση, απλούστατα γιατί αρνούνται να
συνειδητοποιήσουν τους λόγους που την προκάλεσαν. Και καθώς οι κομματικοί φωστήρες μοιάζουν να εθελοτυφλούν απέναντι στο
αυτονόητο, θα το θέσω ακόμη πιο απλά. Η κατάσταση της χώρας εδώ και
πέντε χρόνια φωνάζει ότι χρειάζεται είκοσι σοβαρούς ανθρώπους από τον
ιδιωτικό τομέα με άριστη τεχνοκρατική κατάρτιση και εμπειρία στη
διοίκηση, που να μην υπολογίζουν το πολιτικό κόστος για να πολεμήσουν
τις δύο γάγγραινες του κομματισμού: τον λαϊκισμό και το πελατειακό
σύστημα. Τι κάνουν γι’ αυτό σήμερα η Ν.Δ. κι ο ΣΥΡΙΖΑ; Αντί να
προσπαθούν με κάθε τρόπο να εντοπίσουν και να προσελκύσουν στην πολιτική
αυτούς τους ανθρώπους, συνεχίζουν να επιλέγουν «Νόνες Δούνιες» και
«Ραχήλ Μακρές». Συνεχίστε έτσι. Και μετά κοιτάξτε να δείτε ποιος θα
προλάβει να πρωτοφύγει στο εξωτερικό... ΥΓ.: Με την παράδοση του κειμένου, έγινε γνωστό ότι η μετεγγραφή του κ.
Κλυνν χάλασε την τελευταία στιγμή, καθώς ο ίδιος επέμενε να κατέβει στην
Α΄ Θεσσαλονίκης, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ στη Β΄. Κρίμα πραγματικά...
ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΛΛΙΤΣΗΣ Η Ιρλανδία μπήκε σε πρόγραμμα τον Νοέμβριο
2010, πήρε 85 δισ. ευρώ και βγήκε μετά μια 3ετία. Η Πορτογαλία μπήκε
Απρίλιο 2011, πήρε 78 δισ. και βγήκε μετά μια 3ετία. Εμείς μπήκαμε τον
Μάιο 2010, έχουμε πάρει περίπου 230 δισ., αλλά παραμένουμε εκτός αγορών.
Η Ελλάδα μπήκε σε πρόγραμμα με ανεργία 12,6% κι έχει 26,6%, η Ιρλανδία
με 13,9% και τη μείωσε στο 13,1%, η Πορτογαλία με 12% και την έφτασε στο
16,5%. Στην Ελλάδα οι επενδύσεις μειώθηκαν 40%, στην Ιρλανδία 6%, στην
Πορτογαλία 30%. Η Ελλάδα έχασε 25% του ΑΕΠ της, η Ιρλανδία κέρδισε 4,6%,
η Πορτογαλία έχασε 4,4%. Οι δικές τους εξαγωγές αυξάνονταν, οι
ελληνικές μειώνονται. Γιατί η Ελλάδα απέτυχε; Η συνήθης εξήγηση είναι ότι στις άλλες δύο χώρες επιτεύχθηκε συναίνεση, ενώ στην Ελλάδα όχι. Είναι τόσο απλό; Οχι. Εξηγούμαι: Μέχρι τις εκλογές του 2012 είχε ήδη επιτευχθεί το 81% της
συνολικής δημοσιονομικής προσαρμογής. Είχε ήδη γίνει το «κούρεμα» (PSI).
Είχε ήδη υπογραφεί νέα δανειακή σύμβαση (172 δισ.) και είχε μόλις μπει
στα ταμεία η πρώτη δόση (75 δισ. ευρώ) Από εκείνην τη δανειακή σύμβαση
χρηματοδοτήθηκε η μετέπειτα επαναγορά ομολόγων, από εκείνην υπάρχουν τα
λεφτά της υπό συζήτηση πιστοληπτικής γραμμής (όσα περίσσεψαν στο ΤΧΣ).
Το τραπέζι ήταν περίπου στρωμένο. Κάθισε σε αυτό μια κυβέρνηση ευρείας
συναίνεσης, τριών κομμάτων, με ισχυρή κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Την
οποία, μάλιστα, μεγάλα μέσα ενημέρωσης με πρωτοφανή πειθαρχία στήριζαν
και υπηρετούσαν. Η συναίνεση ήταν εδώ, φαινομενικά θριαμβεύτρια. Τι
πέτυχε η κυβέρνηση; Ολοκλήρωσε το υπόλοιπο 19% της συνολικής δημοσιονομικής προσαρμογής,
διαλύοντας κράτος, οικονομία, κοινωνία. Γιατί; Γιατί η συναίνεση έγινε
σε λάθος βάση. Οι ανάγκες της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας ήταν άλλες,
πολύ βαθύτερο είναι το ελληνικό πρόβλημα. Για να πετύχει τα νούμερα του
προγράμματος η Ελλάδα χωρίς να οδηγηθεί σε αδιέξοδο, όφειλε να
αντιμετωπίσει τις αιτίες που την υποχρέωσαν να μπει σε πρόγραμμα. Και
αυτές δεν ήταν κάποιες μεμονωμένες «αστοχίες» των τραπεζών ή ένα
συγκυριακό δημοσιονομικό ξεχείλωμα. Η υπερχρέωση, που εξερράγη την 5ετία
2004-2009, συνοδεύει ιστορικά το κοινωνικο- οικονομικό μοντέλο της
χώρας, τον παρασιτικό καπιταλισμό. Το 2008, η κρίση σφύριξε τη λήξη του
μοντέλου. Το πολιτικό σύστημα δεν άκουσε. Συνέχισε με το 4-2-1… Τα ώριμα διλήμματα δεν ήταν «τεχνικά». Δεν ήταν ούτε αν θα μειωθούν ή
όχι τα εισοδήματα – αναπόφευκτα θα μειώνονταν, είτε με δικαιοσύνη στην
προοπτική νέας επανεκκίνησης είτε με την καταστροφή του εισοδήματος όσων
θα έμεναν άνεργοι. Τα διλήμματα ήταν και είναι: Θα αποκατασταθεί και θα
διευρυνθεί η αστική δημοκρατία, με τη διάλυση του πελατειακού κράτους
και της πολιτικής συναλλαγής, με τη συγκρότηση ισχυρών θεσμών, την
εκτόπιση του κομματισμού υπέρ της αξιοκρατίας; Θα μεταφερθούν πόροι από
τα λιμνάζοντα ύδατα χρεοκοπημένων κρατικοδίαιτων επιχειρήσεων, προς τον
καπιταλισμό της εξωστρέφειας, του ανταγωνισμού, που εκτιμά τη γνώση, την
καινοτομία, τον κόσμο της εργασίας; Θα αποκατασταθούν κοινωνική
αλληλεγγύη, ισονομία, κράτος δικαίου, έντιμη και πολυφωνική ενημέρωση,
με την πάταξη της διαπλοκής, της έναντι δανείων χειραγώγησης της κοινής
γνώμης; Θα κηρυχτεί πόλεμος στη διάχυτη (οριζοντίως και καθέτως...)
διαφθορά στο πολιτικό σύστημα; Αυτό ήταν και είναι το πεδίο διεξαγωγής μιας σκληρής κοινωνικής,
πολιτικής σύγκρουσης – τελείως διαφορετικό από Ιρλανδία και Πορτογαλία.
Σε αυτό απέτυχε το πολιτικό σύστημα, γι’ αυτό απέτυχε η Ελλάδα. Σε αυτό
θα κριθεί και η νέα κυβέρνηση. Γιατί η εντολή που θα λάβει δεν θα είναι
να διαπραγματευτεί το χρέος. Θα είναι εντολή να κυβερνήσει τη χώρα.
από kathimerini.gr
Το σημερινό πρωτοσέλιδο του
κυριακάτικου ΒΗΜΑτος «Η ευκαιρία της Αριστεράς» δηλώνει σαφώς τη στάση
της Μιχαλακοπούλου για την επερχόμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ όπως προεξοφλεί
το σύνολο των δημοσκοπήσεων! Μια στάση που άρχισε να διαφαίνεται από... τη στιγμή που παραιτήθηκε από τη θέση του βουλευτή της ΝΔ ο υιός Ανδρέας Ψυχάρης.
...και οι κλέφτες είναι έξω... «Χρησιμοποιήθηκα από το ελληνικό
Δημόσιο ως το εξιλαστήριο θύμα, προκειμένου να φανεί πως πλέον το
σύστημα κάνει σωστή δουλειά και πως τώρα στην Ελλάδα και οι επώνυμοι
τιμωρούνται. Όμως, εγώ ...
ούτε έκανα ξέπλυμα
μαύρου χρήματος ούτε έκλεψα από το Δημόσιο, όπως έκαναν όσοι θα έπρεπε
να τιμωρηθούν. Γιατί στην πλειονότητά τους αυτοί που έκλεψαν είναι έξω.
Ήμουν ένας επιτυχημένος επιχειρηματίας , που, λόγω της κρίσης και
κάποιων ανθρώπων της εταιρείας μου, τους οποίους λανθασμένα
εμπιστεύτηκα, έπεσα έξω. Εγώ χρωστάω, δεν έκλεψα και θέλω να πληρώσω»,
δηλώνει με πικρία ο Λάκης Γαβαλάς στο «Έθνος της Κυριακής». «Εδώ και καιρό προσπαθώ να δώσω ως
αντάλλαγμα για τα χρέη μου στο Δημόσιο, τα οποία είναι 17 εκατ. ευρώ, το
κτίριο όπου στεγάζονταν οι επιχειρήσεις μου στην Κάντζα, που έχει
εκτιμηθεί ότι αξίζει από 42 μέχρι 37 εκατ. ευρώ. Μάλιστα, ο κ. Σγουρός
είχε προτείνει να στεγαστούν στο κτίριο οι υπηρεσίες της Περιφέρειας.
Έτσι, το κράτος θα γλίτωνε 10 εκατ. ευρώ τα οποία δίνει κάθε χρόνο σε
ενοίκια. Το θέμα, όμως, για διάφορους λόγους έχει μπλοκάρει και το
κτίριο έχει λεηλατηθεί πολλές φορές», αποκαλύπτει ο κ. Γαβαλάς,
περιγράφοντας την περιπέτεια στην οποία τον έβαλε η… γραφειοκρατία. «Αναγκάστηκα, παρόλο που είμαι σε
κακή οικονομική κατάσταση, να προσλάβω φύλακες. Η αστυνομία δεν
ενδιαφέρεται. Την καλέσαμε και μας είπε πως δεν μπορεί να κάνει κάτι. Το
κτίριο είναι δεσμευμένο, αλλά και όλη μου η περιουσία, όπως το σπίτι
μου στην Κηφισιά και το εξοχικό μου στη Μύκονο, το οποίο επίσης έχει
λεηλατηθεί. Εγώ εξακολουθώ να συλλαμβάνομαι για τα χρέη μου, ενώ όλα τα
χρήματα που παίρνω από το Dancing With The Stars τα παίρνει το ΣΔΟΕ.
Παρόλο που υπάρχει τρόπος να πληρωθούν τα χρέη, η υπόθεση έχει παγώσει». " Έθνος της Κυριακής"
Φοβερή ερώτηση από τον Ιορδάνη... Τον πόνεσε τον Βενιζέλο. Δυσκολεύτηκε
να απαντήσει (πως κάνετε αντιπολίτευση τώρα στον Σαμαρά, ενώ είστε
συγκυβέρνηση και πολλές από τις προτάσεις σας, έχει δεχθεί ο
πρωθυπουργός). Το... ζουμί της απάντησης: Συμφωνούσαμε με τη ΝΔ στο βαθμό που προσχωρούσε στις αντιλήψεις του ΠΑΣΟΚ. Μόνο που η ΝΔ, δεν έγινε ΠΑΣΟΚ. Αλλά, το ΠΑΣΟΚ ΝΔ...
...δεχθεί συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ, αλλά υπό τον όρο να φύγεις εσύ, τι γίνεται?... Εμεινε. Μετά τη ερώτηση του Γ. Ευσταθίου (STAR), ακολούθησε παύση. Η... απάντηση ήταν ανάλογη, της ταραχής του: Αυτά, τώρα, δεν συμβαίνουν ούτε στα δορυφορικά κόμματα κουμμουνιστικού κράτους...
ΒΙΝΤΕΟ... H θρυλική ηθοποιός Ανίτα Έκμπεργκ, που
πρωταγωνίστησε στην κλασική ταινία του Φεντερίκο Φελίνι «Γλυκιά Ζωή»
(La Dolce Vita) απεβίωσε σήμερα σε... ηλικία 83 ετών, μετέδωσαν ιταλικά μέσα ενημέρωσης. Σύμφωνα με τον ιστότοπο της
εφημερίδας Λα Ρεπούμπλικα, η Ανίτα Έκμπεργκ απεβίωσε σε μία κλινική στο
Ρόκα ντι Πάπα, στην επαρχία της Ρώμης, όπου νοσηλευόταν. Γεννημένη στη Σουηδία, η ηθοποιός τα
τελευταία χρόνια αντιμετώπιζε πολλά προβλήματα υγείας καθώς και
οικονομικά προβλήματα καθώς ζούσε με μια σύνταξή τετρακοσίων ευρώ, που
της παρείχε το ιταλικό ταμείο καλλιτεχνών. Πρώην «Μις Σουηδία 1950» δεν
έχει συγγενείς, ούτε απέκτησε παιδιά. Όπως υπενθυμίζει ο ιταλικός Τύπος,
στα "φλερτ" της συγκαταλέγονταν ο «κύριος Fiat» Τζάνι Ανιέλι αλλά και ο
Φρανκ Σινάτρα, που της είχε κάνει πρόταση γάμου. Σύμφωνα με την ιταλική La Stampa, η Έκμπεργκ πέθανε το πρωί της Κυριακής ενώ νοσηλευόταν για αρκετό διάστημα σε κλινική.
Τόσα μας χρωστούν οι Γερμανοί από το κατοχικό δάνειο...
Στα χέρια της κυβέρνησης βρίσκεται από
την περασμένη Πέμπτη η απόρρητη έκθεση για «όσα μας χρωστούν οι
Γερμανοί» από το αναγκαστικό-κατοχικό δάνειο το οποίο δεν εξοφλήθηκε
ποτέ και τις πολεμικές επανορθώσεις που... ξεχάστηκαν. Έπειτα από τρεις μήνες εργασίας η
επιτροπή που είχε συστήσει στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους ο
αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών, Χρήστος Σταϊκούρας, με επικεφαλής τον
τέως γενικό διευθυντή Θησαυροφυλακίου, Παναγιώτη Καρακούση, παρέδωσε την
έκθεση των 160 σελίδων στην οποία τεκμηριώνονται νομικά οι οφειλές της
Γερμανίας προς την Ελλάδα από το αναγκαστικό δάνειο της Κατοχής. Σύμφωνα με τη μεθοδολογία που
ακολούθησε η επιτροπή και τους πλέον συντηρητικούς υπολογισμούς, οι
οποίοι κατά τον κ. Καρακούση «δεν επιδέχονται αμφισβήτηση», η οφειλή της
Γερμανίας από το αναγκαστικό δάνειο προσεγγίζει τα 11 δισεκατ. ευρώ, όπως αναφέρει η εφημερίδα "Το Βήμα της Κυριακής". Ο κ. Καρακούσης διευκρινίζει ότι το
ποσό αυτό δεν έχει καμία σχέση με τις πολεμικές επανορθώσεις για τις
ζημιές που υπέστη η Ελλάδα και η οικονομία της τα χρόνια της Κατοχής, οι
οποίες- ως απαίτηση- μπορεί να ανέρχονται σε δεκάδες δισεκατ. ευρώ. "BHMA της Κυριακής"
Δεν πρόκειται να αφιερώσω ούτε μια λέξη για να εξηγήσω γιατί αποτελεί
ιστορική ντροπή για την ελληνική Αριστερά το ότι η Ραχήλ Μακρή
συμπεριλήφθηκε στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ.
Προτιμώ να ξοδέψω τον αντίστοιχο χρόνο για να
συζητήσω για πράγματα λιγότερο αυτονόητα όπως π.χ το ότι η γη δεν είναι
επίπεδη, το ότι δεν μας ψεκάζουν, το ότι το ελληνικό ποδόσφαιρο είναι
ένας βούρκος κ.α
Το μόνο που θέλω να πω ότι η υπόθεση αυτή δεν εκθέτει μόνο τήν απίθανη
ηγεσία πού τ' αποφάσισε. Εκθέτει κυρίως όλους αυτούς που δέν βγάλαν
τσιμουδιά και δεν είπαν δημόσια ούτε μισή κουβέντα κατά της
συγκεκριμένης
απόφασης.
Αυτοί που θα τρίξουν τα δόντια στο διεθνή καπιταλισμό και θα ταράξουν με
νταούλια τις αγορές, δεν έχουν τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια να βγουν και
να πουν ότι ντρέπονται για την επιβράβευση τέτοιων πολιτικών από την
Αριστερά.
Ο γεν. γραμματέας του ΚΚΕ Δημ. Κουτσούμπας παρουσίασε χθες τα ψηφοδέλτια
του ΚΚΕ.Παράλληλα, η κ. Αλέκα Παπαρήγα διέψευσε όσους ανέμεναν την
απόσυρσή της από την ενεργό δράση.
ΔΩΡΑ ΑΝΤΩΝΙΟΥ Η κ. Αλέκα Παπαρήγα τοποθετήθηκε επικεφαλής του
ψηφοδελτίου Επικρατείας του ΚΚΕ, διαψεύδοντας εκείνους που ανέμεναν ότι
έπειτα από την απόσυρσή της από τη θέση του γ.γ. του κόμματος επρόκειτο
να αποσυρθεί από την ενεργό πολιτική δράση μετά την ολοκλήρωση της
θητείας της προηγούμενης Βουλής. Ο γ.γ. του ΚΚΕ Δημ. Κουτσούμπας, ο
οποίος παρουσίασε χθες τα ψηφοδέλτια του κόμματος για τις επερχόμενες
εκλογές, θα είναι υποψήφιος στη Β΄ Αθήνας και στη Βοιωτία. Από το σύνολο
των υποψηφίων στους συνδυασμούς σε ολόκληρη τη χώρα, το 43% εκτίθενται
στη λαϊκή ετυμηγορία για πρώτη φορά, με τον κ. Κουτσούμπα να αναφέρεται
σε «μεγάλη ανανέωση στα ψηφοδέλτια».
Οι υπόλοιπες θέσεις Στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας, μετά την κ. Παπαρήγα έχουν τοποθετηθεί: ο
καθηγητής του ΑΠΘ Γ. Μαργαρίτης ως συνεργαζόμενος, ο γραμματέας του
Κ.Σ. της ΚΝΕ Θοδ. Χιώνης, ο Γ. Γκικόπουλος, στέλεχος της Παναγροτικής
Αγωνιστικής Συσπείρωσης, ο ηθοποιός Π. Ορκόπουλος, η εκπρόσωπος Τύπου
της Κ.Ε. του ΚΚΕ Χριστίνα Παναγιωτακοπούλου, ο πρώην διεθνής
καλαθοσφαιριστής και προπονητής της εθνικής ομάδας μπάσκετ Κ.
Πετρόπουλος, το στέλεχος του ΠΑΜΕ Γ. Πρωτούλης, η πρόεδρος της
Ομοσπονδίας Γυναικών Ελλάδας Μαιρήνη Στεφανίδη, ο υπεύθυνος του Τμήματος
Ιδεολογίας και Οικονομίας της Κ.Ε. του ΚΚΕ Μ. Παπαδόπουλος και τα μέλη
του Πολιτικού Γραφείου Λουίζα Ράζου και Ν. Σοφιανός. Στην Α΄ Αθήνας θα είναι υποψήφιες, μεταξύ άλλων οι Λιάνα Κανέλλη και
Λίλα Καφαντάρη. Στη Β΄ Αθήνας, οι νυν βουλευτές του ΚΚΕ Χρ. Κατσώτης,
Θαν. Παφίλης και Σπ. Χαλβατζής, ο επικεφαλής του ΠΑΜΕ Γ. Πέρρος και ως
συνεργαζόμενη η πρώην βουλευτής του ΔΗΚΚΙ Βίκυ Αράπη. Στην Α΄ Πειραιώς,
μεταξύ άλλων, οι Ν. Αμπατιέλος, μέλος του Κ.Σ. της ΚΝΕ, ο απόστρατος
υποναύαρχος του Πολεμικού Ναυτικού Γ. Ντουνιαδάκης και η Ελπίδα
Παντελάκη, μέλος της Κ.Ε. του ΚΚΕ. Η νυν βουλευτής κ. Διαμάντω Μανωλάκου
θα είναι εκ νέου υποψήφια στη Β΄ Πειραιώς, ενώ στην Αττική θα είναι
υποψήφιος ο βουλευτής και υπεύθυνος του Γραφείου Τύπου του ΚΚΕ Γ.
Γκιόκας. Ο κ. Κουτσούμπας ζήτησε και πάλι την ενίσχυση του ΚΚΕ στις εκλογές,
τονίζοντας ότι αυτή η ενίσχυση του κόμματος μέσα στη Βουλή θα δώσει
ώθηση στο να βγει η εργατική τάξη, ο λαός, στο προσκήνιο, να γίνει
πρωταγωνιστής των εξελίξεων. Αναφορικά με τη σύνθεση των ψηφοδελτίων,
τόνισε ότι το 35% των υποψηφίων είναι γυναίκες, ενώ το 34,3% είναι
ηλικίας από 25 έως 39 ετών και πρόσθεσε ότι σε αυτά έχουν ενταχθεί
«αγωνιστές και αγωνίστριες της ζωής, των λαϊκών αγώνων, κοντά στον λαό,
στη νεολαία, αγωνιστές της δουλειάς, της επιστήμης, της τέχνης, της
μόρφωσης» και όχι μόνο στελέχη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, αλλά και
συνεργαζόμενοι μαζί του.
kathimerini.gr
Ο Γιάννης Φέρτης υποδύεται αυτόν τον κουρασμένο και γερασμένο άνθρωπο
που είχε όνειρα, αλλά τα καταχώνιασε. Δίπλα του η Αλεξία Καλτσίκη
υποδύεται τη Σόνια, την ανιψιά του, ένα καλοκάγαθο, φιλότιμο και εν
τέλει αισιόδοξο κορίτσι.
Οι θεατές συνωστίζονται στο στενό φουαγιέ του
θεάτρου «Δημήτρης Χορν». Μέχρι να μπουν όλοι, φτάνει 9.30 μ.μ. που
αρχίζει και η παράσταση. Και γίνεται κάθε βράδυ αυτό, όχι μόνο αυτές τις
μέρες, τις γιορτινές, που αυξάνονται οι έξοδοι ψυχαγωγίας. Είναι το
έργο του Τσέχοφ, «Ο θείος Βάνιας», που ελκύει το κοινό; Είναι το team
των πρωταγωνιστών (Γιάννης Βόγλης, Γιάννης Φέρτης, Στέλιος Μάινας);
Είναι η ασφάλεια του κλασικού; Ισως λίγο απ’ όλα. Τα σκηνικά (Αριάδνη Βοζάνη) μεταφέρουν στην εποχή του έργου (τέλη 19ου
αιώνα), στον τόπο (ρωσική ύπαιθρος) και στο τέλμα μέσα στο οποίο ζουν τα
πρόσωπα αυτού του εξοχικού. Ο γοητευτικός και μποέμ γιατρός Αστροφ
(Στέλιος Μάινας), η εγκάρδια Νένα (Ερση Μαλικένζου), η καρτερική Σόνια
(Αλεξία Καλτσίκη), ο φιλότιμος θείος Βάνιας (Γιάννης Φέρτης), ένας
καλοκάγαθος ξεπεσμένος γαιοκτήμονας (Χάρης Χαραλάμπους) και οι δύο
συγγενείς-επισκέπτες που έχουν αναστατώσει αρκετά τις συνήθειες του
σπιτιού (Γιάννης Βόγλης, Μαρίνα Ψάλτη). Ολα αυτά τα πρόσωπα αναπαριστούν, ακολουθώντας τις σκηνοθετικές οδηγίες
της Λίλλυς Μελεμέ, τις ψυχικές διαθέσεις ανθρώπων που έχουν μάθει είτε
να υπομένουν είτε να ασκούν εξουσία είτε να ασκούν γοητεία. Η νηνεμία
του ρωσικού αυτού αγροκτήματος ανατρέπεται. Αποκαλύπτονται διαθέσεις,
επιθυμίες, διαψεύσεις. Θα μπορούσε να είναι μια απλή ιστορία, μια απλή
ερωτική ιστορία ίσως. Είναι όμως, όπως όλα τα έργα του Αντον Τσέχοφ, μια
κατάδυση ακριβείας στον ανθρώπινο ψυχισμό, μια διεισδυτική περιγραφή
των κοινωνικών συνθηκών της εποχής του, μια ακτινογραφία των αδιεξόδων
και των επιθυμιών που μένουν για πάντα όνειρα. Είδαμε μια παράσταση που ακουμπά στην κλασική φόρμα, αλλά...
ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΤΣΙΧΛΙΑΣ Εχω την εντύπωση ότι ο κύριος πρόεδρος
του ΠΑΣΟΚ αιφνιδιάστηκε τόσο πολύ με τη «μεταγραφή» Γκερέκου στη Νέα
Δημοκρατία, ώστε έχασε προς στιγμήν τόσο την ψυχραιμία όσο και το
χιούμορ του. Αντέδρασε περίπου όπως μια γυναίκα που συλλαμβάνει επ’
αυτοφώρω τον σύζυγό της μοιχεύοντα και αντί να του επιτεθεί με όποιον
τρόπο θεωρεί προσφορότερο, ορμάει να ξεμαλλιάσει... εκείνη. Πράξη που
υπονοεί ότι ο καημένος αγαθός και αθώος εκ χαρακτήρος παρεσύρθη.
Αποστέλλοντας, με λακωνική αλλά αιχμηρή επιστολή, τη δυσαρέσκειά του
στον Αντ. Σαμαρά, αντί στην κυρία Γκερέκου, προφανώς θεώρησε ότι η μέχρι
πριν από λίγες ημέρες βουλευτής και υφυπουργός του ΠΑΣΟΚ υπέκυψε στα
ακαταμάχητα επιχειρήματα του πρωθυπουργού, αν και επιθυμούσε να
παραμείνει στο κόμμα όπως είχε δηλώσει λίγα εικοσιτετράωρα πριν. Δεν είναι λίγοι πάντως αυτοί που πιστεύουν ότι εάν ο κ. Βενιζέλος είχε
στείλει στα Μέσα μία επιστολή, η οποία θα έλεγε «Για το θέμα Γκερέκου το
μόνο που έχουμε να δηλώσουμε είναι ότι συμβαίνουν αυτά με τις
γυναίκες», θα είχε κλέψει την παράσταση. Εχει και μια σοβαρή πλευρά, βεβαίως, το θέμα των μεταγραφών, έτσι όπως
συμβαίνουν πριν από τις φετινές εκλογές: Κεντροδεξιοί υπέρμαχοι της
οικονομίας της αγοράς συστεγάζονται σε νέα σχήματα με κεντροαριστερούς,
κεντροαριστεροί εντάσσονται στη Νέα Δημοκρατία, παλιοί δεξιοί
καταφεύγουν στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ! Πολλοί ισχυρίζονται ότι οι
ανάγκες της πατρίδας, η κρισιμότητα των στιγμών τούς οδηγούν, άλλοι
ορκίζονται στην «αντιμνημονιακή» τους πορεία, κάποιοι ότι οι λύσεις για
τα επείγοντα προβλήματα της χώρας δεν έχουν ιδεολογία κ.λπ. Μάλλον δεν
πείθουν, καθώς αυτό που ο μέσος πολίτης αντιλαμβάνεται από τις
σουρεαλιστικές αυτές μετακινήσεις, είναι ότι λιγότερο παραπέμπουν σε
κίνητρα αγνά και περισσότερο σε ιδιοτελείς ελιγμούς εκλογικής επιβίωσης. Πάντοτε συνέβαιναν, αλλά ποτέ σε τέτοια έκταση. Η κυρία Γκερέκου,
πάντως, παίρνει άριστα και όσον αφορά την πειστικότητα των επιχειρημάτων
της. Αφού εξηγεί ότι εγκαταλείπει το κόμμα της γιατί δεν αντέχει τον
εμφύλιο Παπανδρέου - ΠΑΣΟΚ, πλέκει το εγκώμιο του Βενιζέλου και
καταλήγει: «Δυστυχώς, οι εξελίξεις ξεπερνούν και εκείνον και εμένα»! kathimerini.gr
