«Πρέπει κάτι να κάνω…» Με αυτήν τη σκέψη στο μυαλό του, ο
πρωταγωνιστής της ιστορίας μας περνά την πύλη της ετήσιας έκθεσης για το
franchising. Είναι ο τόπος συνάντησης αυτών που θέλουν να «πουλήσουν»
μια έτοιμη επιχειρηματική ιδέα και εκείνων που ενδιαφέρονται να την
αγοράσουν.
Εχοντας στον τραπεζικό του λογαριασμό μεγάλο μέρος της αποζημίωσης
που εισέπραξε όταν απολύθηκε από την εταιρεία όπου δούλευε επί 25
συναπτά έτη, ο πρωταγωνιστής μας ψάχνει τις απαντήσεις. Γνωρίζει το
στόχο: «Να ανοίξω ένα μαγαζί για να απασχοληθώ εγώ και τα μέλη της
οικογένειάς μου». Επιχειρηματικότητα ανάγκης λένε οι ειδικοί αυτό το
φαινόμενο, το οποίο γίνεται εντονότερο όταν αυξάνεται η ανεργία και
φουντώνει η κρίση. Σύμφωνα μάλιστα με το «Παρατηρητήριο του
Franchising», οι 85 στους 100 ανοίγουν κατάστημα για επιβίωση και μόλις
οι 15 στους 100 για επένδυση.
Πόσα χρήματα να διαθέσει και τι επιχείρηση να ανοίξει; Να προτιμήσει
μια έτοιμη, δοκιμασμένη ιδέα (από αυτές που προσφέρει το franchising) ή
κάτι νέο με περισσότερο ρίσκο; Και αν κλίνει προς το franchising, ποια
ιδέα να υλοποιήσει; Οι διαθέσιμες προτάσεις αυτήν τη στιγμή υπερβαίνουν
τις 600: από σούπερ μάρκετ, εστιατόρια, καφετέριες, «ντονατσάδικα» και
«γιαουρτάδικα» μέχρι φροντιστήρια, ταπητοκαθαριστήρια και εργαστήρια
διακοσμητικών γλυπτών από πάγο. Οι καινούργιες ιδέες στο franchising
αποσπούν την προσοχή. Και φέτος είναι πολλές: από ταϊλανδέζικο και
μεξικάνικο delivery μέχρι κατάστημα επισκευής κινητών αλλά και σημεία
για κατασκευή ιστοσελίδων ηλεκτρονικού εμπορίου ή τοπικής ενημέρωσης
(local portals).
«Εγγυήσεις» δεν υπάρχουν. Ειδικοί του χώρου αναφέρουν επιτυχημένες
περιπτώσεις ανθρώπων που κατάφεραν να αποσβέσουν την επένδυσή τους μέσα
σε 18 ή 24 μήνες. Θυμούνται όμως και περιπτώσεις franchisees (έτσι
λέγονται αυτοί που ανοίγουν ένα κατάστημα με τη μέθοδο του franchising)
οι οποίοι αναγκάστηκαν να βάλουν «λουκέτο» ή άλλους που οδηγήθηκαν στα
δικαστήρια με τον franchisor (δηλαδή αυτόν που τους έδωσε το δικαίωμα να
ανοίξουν το επώνυμο κατάστημα έναντι αμοιβής).
Η κρίση έπαιξε το ρόλο της. Οδήγησε σε κλείσιμο καταστημάτων,
εξαφάνισε επιχειρηματικές ιδέες και ολόκληρες αλυσίδες και ανάγκασε
franchisees να πουλήσουν το κατάστημά τους με μεγάλη ζημιά. Από την
άλλη, όμως, δημιούργησε ευκαιρίες. Συμπίεσε το κόστος λειτουργίας, καθώς
ενοίκια και μισθοί δεν είναι πλέον αυτά που ήταν το 2008 ή το 2009.
Ακόμη και οι απαιτήσεις των franchisors, όσον αφορά το ύψος των
δικαιωμάτων, έπεσαν.
Αναμφίβολα, το μεγαλύτερο πρόβλημα του υποψήφιου επενδυτή είναι η
έλλειψη ρευστότητας. Οι τράπεζες δεν χρηματοδοτούν. Το franchising, παρά
τις επίμονες προσπάθειες του συλλόγου, δεν εντάσσεται στο ΕΣΠΑ. Για να
ανοίξει κανείς κατάστημα, χρειάζεται ζεστό χρήμα. Παρά τις αντιξοότητες,
μερικές εκατοντάδες τόλμησαν και άνοιξαν μαγαζί - ακόμη και μέσα στο
2013 της ύφεσης. Θα βρουν και φέτος μιμητές; Οι πρώτες ενδείξεις κάνουν
λόγο για αναζωπύρωση του ενδιαφέροντος.
Τά πέντε κρίσιμα ερωτήματα (γιά λεπτομέρειες κάντε κλίκ
εδώ )