Παιχνίδια με τον καρκίνο!

                                                                                        (τού Πετρουλάκη)

Του Σωκρατη Τσιχλια
Με αβάσταχτη ελαφρότητα και κυρίως με επικοινωνιακή τακτική χειρίζεται το πολιτικό μας σύστημα -κυβέρνηση πρωτίστως και αντιπολίτευση δευτερευόντως- το πολύ σοβαρό για τα αστικά κέντρα πρόβλημα της αιθαλομίχλης. Πρόκειται για μια βόμβα για τη δημόσια υγεία που αντιμετωπίζεται χωρίς συνολικό σχέδιο. Μόλις προχθές η κυβέρνηση αποφάσισε κάποια έκτακτα μέτρα ανάλογα με αυτά που λαμβάνονται στην Ευρώπη. Επιμένουν όμως σε ένα όριο συναγερμού εντελώς αυθαίρετο: τα 150 μg/κ.μ. Πρόκειται για ακόμα μία ελληνική πατέντα, καθώς ούτε από την επιστημονική κοινότητα ούτε από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας ούτε από κάπου αλλού προκύπτει αυτό το όριο. Οι περισσότεροι προτείνουν τα 50 μg. Για να γίνει σαφέστερη η τραγικότητα των συνθηκών που ζούμε, σημειώνω κάποιες ενδιαφέρουσες παραμέτρους του θέματος: τα αιωρούμενα μικροσωματίδια είναι διαφόρων ειδών και διαφορετικής επικινδυνότητας. Ασχέτως των γενικών ορίων συναγερμού λοιπόν, ο επιμέρους ρύπος PM2,5 όλο τον Δεκέμβριο μετρήθηκε στη Θεσσαλονίκη 60 μg, τριπλάσιος από το όριο ασφαλείας που είναι 20! Εννοείται ότι κανένας υπουργός δεν ανακοίνωσε τίποτα... Ενας άλλος αέριος ρύπος, το βενζοπυρένιο, που είναι καρκινογόνος και προέρχεται από τα στερεά καύσιμα, δεν μετριέται καθόλου στην ελληνική επικράτεια. Κι όμως, η ευρωπαϊκή οδηγία το επιτάσσει από 1/1/2013!
Οι ειδικοί επισημαίνουν με κάθε ευκαιρία για την αιθαλομίχλη τα εξής:
α) η αιθαλομίχλη και τα ποικίλα αιωρούμενα μικροσωματίδια έχουν καρκινογόνα δράση,
β) το φαινόμενο έχει πολλές αιτίες και επιδεινώνεται από τη χρήση στερεών καυσίμων (τζάκια, σόμπες),
γ) σημασία δεν έχει μόνο η έκθεσή μας τις ημέρες της έξαρσης αλλά κυρίως η μακροχρόνια έκθεση ακόμη και σε «χαμηλές» τιμές,
δ) εκτός από τα έκτακτα μέτρα, είναι επείγον να σχεδιαστεί δέσμη πολλαπλών παρεμβάσεων για να μειωθούν δραστικά και μόνιμα οι τιμές,
ε) στη διαδικασία καρκινογένεσης δεν υπάρχουν ασφαλή όρια έκθεσης,
στ) οι άμεσες επιπτώσεις στην υγεία αφορούν τις ευπαθείς ομάδες. Οι θανατηφόρες εμφανίζονται σε βάθος χρόνου...
Αυτό το τελευταίο, το μακροπρόθεσμο των επιπτώσεων, με κάνει να ανατριχιάζω. Δυστυχώς, ο ορίζοντας της πολιτικής μας τάξης πάντα είναι οι επόμενες εκλογές.                                                                                   (Καθημερινή 28/12)

Η γελοιογραφία τού Κ. Μητρόπουλου

                                                                                                                                                      (από "ΤΑ ΝΕΑ" 28/12)

«It ain't over till the fat lady sings»

Αντώνης Κάντας, η χοντρή που τραγούδησε το τέλος της Μεταπολίτευσης

---

12/28/2013 Παραπολιτική

Το αμερικάνικο ρητό «It ain't over till the fat lady sings» έχει αποδοθεί και στα ελληνικά περίπου ως «τίποτα δεν έχει τελειώσει πριν τραγουδήσει η χοντρή» και νομίζω ότι αυτές τις μέρες εντοπίσαμε τη χοντρή που τραγούδησε το τέλος αυτού που, ίσως λίγο επιπόλαια, περιγράφεται ως «Μεταπολίτευση».

Κάποιος Αντώνης Κάντας εμφανίστηκε σχεδόν από το πουθενά, κυνικότερος των κυνικών, και μας αφηγήθηκε με κάθε λεπτομέρεια το τι ακριβώς συνέβαινε για δεκαετίες στο χώρο των εξοπλισμών και μάλιστα με διακομματική ανοχή. Το πάρτι δεν ήταν για λίγους, ήταν για σχεδόν όλους τους εμπλεκόμενους. 

Δεν είναι το πρώτο σκάνδαλο που αποκαλύπτεται αλλά είναι η πρώτη φορά που οι πολίτες διαπιστώνουμε ότι η διαφθορά στα χρόνια της αφθονίας των δανεικών ήταν συνειδητή επιλογή κι όχι περιπτωσιολογική έκφανση ατομικά προβληματικής ηθικής συγκρότησης.

Πλέον, ουδείς μπορεί να ισχυριστεί ότι ήταν απλά ο Άκης το πρόβλημα, αν και μεταξύ μας, λόγω και του σκανδάλου της Siemens, ποτέ δεν πείστηκα ότι αρκούσε ο Τσοχατζόπουλος για να εξηγηθεί το μεταπολιτευτικό φεστιβάλ της μίζας.

Κατά τη γνώμη μου, το μπάλακι πέφτει και πάλι στην πλευρά του Κώστα Σημίτη. Η σιωπή του είναι αυτή που στέλνει στην πυρά τα χλωρά μαζί με τα ξερά. Η Δικαιοσύνη έχει από καιρού αποδομήσει το μισό υπουργικό συμβούλιο του περίφημου Εκσυγχρονισμού και η κεφαλή εκείνου του τραπεζιού ποιεί τη νήσσαν.

Δεν νοείται διεφθαρμένη χώρα με διεφθαρμένη κυβέρνηση αλλά...έντιμο πρωθυπουργό. Ο λαλίστατος στις παρασκηνιακές διεργασίες για την Κεντροαριστερά Σημίτης οφείλει επιτέλους να πάρει θέση για όλα όσα συνέβησαν επί των ημερών του. Διαφορετικά, ο ιστορικός του μέλλοντος θα είναι εκείνος που θα απαντήσει μονοπωλιακά στο αν ήταν κι εκείνος φαύλος ή απλώς ελάχιστος για να διαχειριστεί τους φαύλους.

Χ Ρ Ο Ν Ι Α --- Π Ο Λ Λ Α !

Τα συμφέροντα που παραμένουν αλώβητα...

Τα συμφέροντα που παραμένουν αλώβητα...

«Ο υπουργός παρακολουθεί ως απλός παρατηρητής τις εισπράξεις να μειώνονται, τον κόσμο να κρυώνει και την επικίνδυνη αιθαλομίχλη να σκεπάζει την Ελλάδα»...

Θα θερμαίνουν τις πισίνες με φτηνό πετρέλαιο, είπε ο υπουργός Οικονομικών στην απέλπιδα προσπάθειά του να δικαιολογήσει το πώς η εξίσωση των τιμών αντί να...
γίνει προς τα κάτω έγινε προς τα πάνω, κατεδαφίζοντας την κοινωνική ανάγκη της θέρμανσης τον χειμώνα με παράλληλη βλάβη στην υγεία των κατοίκων.


Ενα από τα πάγια αιτήματα ήταν και η εξίσωση των τιμών (θέρμανσης και κίνησης) που μαζί με τα αναγκαία υπόλοιπα μέτρα θα οδηγούσε στην πάταξη του λαθρεμπορίου. Το μέτρο φυσικά μόνο του και με τον τρόπο που εφαρμόστηκε γύρισε μπούμερανγκ αποκλειστικά και μόνο για τους πολίτες.

Το λαθρεμπόριο βρίσκεται πάντα ένα βήμα μπροστά και ειδικά αφού οι φίλοι μας οι εφοπλιστές το παίρνουν αφορολόγητο, ενώ οι διακινητές και τα διυλιστήρια έχουν τις δικές τους «εξελιγμένες» μεθόδους. Ο προτεινόμενος συνδυασμός μέτρων ποτέ δεν έφτασε να υιοθετηθεί για προφανείς λόγους πολιτικού κόστους, ενώ τα βάρη της «πάταξης» του λαθρεμπορίου, που αποτέλεσε και αποτελεί πηγή θησαυρισμού πέντε ή έξι οικογενειακών «πολυεθνικών», έπεσαν στους ώμους των ταλαίπωρων.

Την ίδια στιγμή τα λευκά βυτιοφόρα, χωρίς διακριτικά, κυκλοφορούν σχεδόν ανενόχλητα στους δρόμους μέσα κι έξω από τα σύνορα μεταφέροντας από αφορολόγητο -που θεωρητικά προορίζεται για τα καράβια των εφοπλιστών- μέχρι το φτηνότερο πετρέλαιο των βαλκανικών χωρών, ενώ στον Αργοσαρωνικό και όχι μόνο αράζουν επίσης ανενόχλητα τα τάνκερ με το λαθραίο καύσιμο.

Ο υπουργός παρακολουθεί ως απλός παρατηρητής τις εισπράξεις να μειώνονται, τον κόσμο να κρυώνει και την επικίνδυνη αιθαλομίχλη να σκεπάζει την Ελλάδα. Κι όμως, πέντε ή έξι οικογένειες και τα εφοπλιστικά τους παρακλάδια θησαυρίζουν όπως θησαυρίζουν και όσοι εμπλέκονται στο υπερκοστολογημένο φυσικό αέριο. Στοιχεία διαθέσιμα δεν υπάρχουν -πώς θα μπορούσαν άλλωστε- για το πόσο αυξήθηκε, για παράδειγμα, η κατανάλωση στην ποσότητα του αφορολόγητου πετρελαίου μόλις έγινε η εξίσωση, ούτε και για το πόσα είναι τα μη δηλωμένα αμύθητα κέρδη εις βάρος των πολιτών και του Δημοσίου. Η μεταπώληση αφορολόγητου στις τρέχουσες τιμές, η διακίνηση λαθραίου και η σχεδόν ανεξέλεγκτη παραγωγή τύπων πετρελαίου αποτελούν κόκκινη ζώνη για οικονομικούς ελέγχους.

Αυτό που φυσικά παραμένει αλώβητο είναι η κερδοφορία των πάσης σημαίας αφορολόγητων Ελλήνων εφοπλιστών, με τα υπερχρεωμένα ΜΜΕ (για προπαγάνδα) και τις ΠΑΕ (για στρατό οπαδών), η δηλητηρίαση κυρίως των παιδιών από την αιθαλομίχλη και το πεντάλεπτο της κυρίας Μαριάννας Βαρδινογιάννη με τις φροντίδες της για τα παιδιά με καρκίνο.

Πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών
Άντα Ψαρρά

Εν αρχή εστί ο Προυντόν...

Πλούτος...

Γιώργος Σταματόπουλος

Μία από τις πολλές συζητήσεις-σχολιασμούς τούτες τις μέρες ήταν οι περιουσίες των αριστερών, το αν είναι θεμιτό ή όχι να έχουν τεράστιες περιουσίες την ώρα που οι πολλοί ζουν μες στην...
ανέχεια και την ανεργία. Παίρνω το μέρος των κατακρινόντων, αυτών που ισχυρίζονται ότι είναι προκλητικά τα τόσο υψηλά «πόθεν έσχες» των αριστερών βουλευτών και εν γένει πολιτικών της Αριστεράς. Εν αρχή εστί ο Προυντόν, ο οποίος με σαφήνεια και παρρησία και μπόλικο ορθολογισμό διατύπωσε ότι «η ιδιοκτησία είναι κλοπή». Αλλά ας μη δώσουμε σημασία σ’ αυτό. Τι σημαίνει ότι κάποιος έχει πολλά χρήματα; Είτε τα κληρονόμησε, είτε είχε μεγάλο επιχειρηματικό, αποδοτικό πνεύμα, είτε τα απέκτησε μέσα από τη διαπλοκή και τις μίζες. Αποκλείουμε βέβαια την τελευταία περίπτωση, οπότε φαντάζει ανθρώπινο να είναι κάποιος αριστερός πολιτικός πλούσιος. Ναι, αλλά δεν φαντάζει καθόλου ανθρωπίνως ηθικό (και ιδεολογικό) το να θέλει να παραμένει πλούσιος ή να επιδιώκει να επεκτείνει τον πλούτο του. Αυτό σημαίνει (το να αγοράζει π.χ. ομόλογα από σαδιστικά εκμεταλλευτικές εταιρείες) ότι δεν γνοιάζεται για την κοινωνία, τον πολιτισμό, το δίκαιο. Ας κρατήσει όσα επιθυμεί για να σπουδάσει τα παιδιά του στα καλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου, ας αποκτήσει υλικά αντικείμενα που νομίζει ότι βελτιώνουν τη ζωή του. Τα υπόλοιπα; Εάν κάποιος ήταν γνήσιος αριστερός θα τα διέθετε για την ανακούφιση χαμηλών κοινωνικών στρωμάτων ή σε ίδρυση βιβλιοθηκών, ερευνητικών κέντρων, σε φορείς που διασώζουν και αναβιβάζουν το επίπεδο του πολιτισμού και της παιδείας σε μια αναλογικά διακυβερνώμενη κοινωνία. Τόσο απλό, τόσο εύκολο, τόσο αντικαπιταλιστικό και τόσο (επιτέλους) αριστερό! Τι σχέση έχει η αριστερή ιδεολογία με την κατάκτηση (με όποιον τρόπο) πλούτου;

Ουδεμία. Βέβαια και οι «δωρεές» που όφειλε να κάνει δεν είναι μια ριζοσπαστική λύση. Ναι, αλλά δίνουν ένα παράδειγμα. Και το παράδειγμα είναι εκείνο που διευκολύνει τους άλλους να καταλάβουν αλλά και ανοίγει δρόμους καινούργιους στην πορεία της καλυτέρευσης των κοινωνικών σχέσεων. Σαφώς έχουν ήσυχη τη συνείδησή τους όταν περπατούν στους δρόμους των μεγαλουπόλεων και σκοντάφτουν σε εκατοντάδες άστεγους και εκπαραθυρωμένους από το πολιτικό σύστημα εξαθλιωμένους και άθλιους. Αλλως δεν θα αντιμετώπιζαν με αδιαφορία (και κυνισμό;) την πλουσίαν τους κατάστασιν. Υπόθεση είναι, αλλά, διάβολε, μέρες ξηρασίας και πείνας προβάλλουν στο παρόν και το μέλλον. Και;

efsyn.gr

Παλιά, έτρεμες μη λερώσεις το κούτελο...

Τώρα, ανησυχείς μη σε πουν μ@λ@κα...

«Όλοι οι άλλοι τα παίρνουν, εγώ μαλάκας είμαι;». Μετά ο Χάρης Τομπούλογλου είπε ότι εμπιστεύεται τον Θεό και τη Δικαιοσύνη και κατέστρεψε εντελώς την...
καλή εικόνα που άρχισα να σχηματίζω.

Διότι ο Χάρης, δεν προσπάθησε, απλώς, να δικαιολογήσει την πράξη του-αυτό είναι το λιγότερο. Mέσα σε μία μικρή πρόταση συμπύκνωσε ολόκληρη πραγματεία περί νεοελληνικής ηθικής στον δημόσιο βίο. Και όχι μόνο αυτό. Έδειξε έναν από τους μεγαλύτερους φόβους που κυνηγάει, σαν σκιά, τον Έλληνα. Παλιά, έτρεμες μη λερώσεις το κούτελο. Τώρα, ανησυχείς μη σε πουν μαλάκα. Ο Χάρης μπορεί να συνεχίσει να ζει χωρίς φόβο. Όχι και εμείς. Γιατί γνωρίζουμε ότι στα μαρμαρένια αλώνια της δημόσιας ζωής υπάρχουν αμέτρητα παλικάρια που μάχονται με τον πρωταρχικό φόβο του Έλληνα. Δεν θέλουν να θεωρηθούν μαλάκες. Και συνήθως μαλάκας θεωρείσαι όταν κάνεις καλά τη δουλειά σου. Αν όχι από τους άλλους, σίγουρα από τον σκληρότερο κριτή που μπορεί να σταθεί απέναντί σου: τον εαυτό σου.

Το «εγώ μαλάκας είμαι;» περιγράφει την τραγικότητα του ανδρός που έχει απολέσει κάθε ίχνος αυτοεκτίμησης και θεωρεί εαυτόν κορόιδο, αντικείμενο χλεύης, έρμαιο στις διαθέσεις των πονηρών. Τι να την κάνεις την κοινωνική αναγνώριση όταν εσύ ο ίδιος μέμφεσαι τον εαυτό σου για τη συνέπεια που επιδεικνύει; Αναπόφευκτα η ατομική ψύχωση μετατρέπεται σε συλλογική. Ποτέ δεν ζητούνται εθελοντές. Πάντα «ψάχνουν για μαλάκες». Άλλωστε σε αυτή τη χώρα «μόνο οι μαλάκες πληρώνουν».

Και έτσι τώρα όλοι μαζί, μαλάκες και μη, ρίχνουμε μια εξεταστική ματιά στον Χάρη και σε όποιον του μοιάζει. Χρόνια ταλαιπωρείται στην εκλογική του περιφέρεια, νοικιάζει γραφεία, πληρώνει κόσμο, κάνει δημόσιες σχέσεις, συγχρωτίζεται με απίθανους τύπους από το κόμμα. Προς τι όλα αυτά; Για να προσφέρει στην κοινωνία; Ας σοβαρευτούμε. Καλύτερα να έβαζε κανένα δένδρο στο Ποικίλο Όρος. Θα ήταν, βέβαια, ένας μαλάκας που σκάβει κυριακάτικα, αλλά το θέμα θα τελείωνε εκεί.

Κώστας Γιαννακίδης

Πολιτικός και επιχειρηματικός σεισμός η απολογία Κάντα

Του Παναγιώτη Στάθη Κάντα καί  φάτα ή "φάτα κεφάτα"; Έμεινε η απορία νά πλανάται... Η  «ψυχική ανακούφιση»  του ιδίου του Αντώνη Κάντα, πρώην αναπληρωτή διευθυντή εξοπλισμών μετά την ομολογία του, γίνεται εν μια νυκτί «ψυχική καταρράκωση» για όσους αναφέρονται στην απολογία του που αποκαλύπτει το Capital.gr.               O Κάντας προκαλεί πολιτικό και επιχειρηματικό σεισμό, τουλάχιστον σε επίπεδο αρχικών εντυπώσεων, αφού όσα λέει πρέπει να αποδειχτούν από την ανάκριση. Για τι μιλάει ο Κάντας; Μίζες από δώδεκα εξοπλιστικά προγράμματα, 17 πρόσωπα που εμπλέκονται στο «μιζάρισμα», τουλάχιστον 5 ηχηρά πολιτικά πρόσωπα (κάποια άμεσα, κάποια έμμεσα και κάποια χωρίς ουσιαστικά κανένα ίχνος στοιχείου), δυο πασίγνωστους επιχειρηματίες (τον έναν για δυο μίζες τον άλλο εμμέσως) και άγνωστες σπαρταριστές λεπτομέρειες για τα άγνωστα παρασκήνια στον κόσμο των δωροδοκιών και των κρυφών  συναλλαγών. Στην έκτασης 30 σελίδων (ερωταπαντήσεις) απολογία - μαμούθ των 4 ημερών  στους ανακριτές Μαλλή και Σταυρόπουλου και παρουσία των δικηγόρων Μαντζουράνη και Μπίσια, ο Κάντας φτάνει στο σημείο να ηθικολογεί για το «διακομματικό μοίρασμα της μίζας», και αναφέρεται σε πολιτικά πρόσωπα: Στους τότε προϊσταμένους του Άκη Τσοχατζόπουλου και Γιάννη Σμπώκου  που ήδη έχουν καταδικαστεί για τις «χρυσές μίζες», αλλά επιχειρεί να βάλει στο κάδρο της ποινικής δικογραφίας και τον πρώην Υπουργό Γιάννο Παπαντωνίου. Μάλιστα για τον τελευταίο αναφέρει ότι επέκτεινε τη σύμβαση για τα Kornet αλλά και τα Leopard για τα οποία ο ίδιος ομολογεί υπέρογκη μίζα. Διακομματική Χαρακτηριστικό είναι ότι ο Κάντας ηθικολογεί και αναφέρεται  στο  «σύνθετο, πολύπλοκο και διακομματικό παιχνίδι  στο ζήτημα των εξοπλιστικών προγραμμάτων», μιλώντας για περιστατικό «όπου ο Κων. Μητσοτάκης  επιχειρηματολογούσε  με λεπτομερή στοιχεία  υπέρ της προμήθειας των F-16, ενώ ο Μιλτιάδης Έβερτ υπέρ των  F-15». Με αφορμή  αυτό μάλιστα  στους διαδρόμους του ΥΕΘΑ, θυμάται ο κατηγορούμενος,  «κυκλοφορούσε με μία δόση χιούμορ ότι ο Μητσοτάκης κέρδισε τον Υπουργό, γιατί ο Τσοχατζόπουλος ήταν μαζί με τον Έβερτ  υπέρ της προμήθειας των F-15 , τα οποία εκπροσωπούσε ο Θωμάς Λιακουνάκος». Δυο μίζες Στον κ. Λιακουνάκο ο Κάντας αποδίδει δυο μίζες και συγκεκριμένα, ισχυρίζεται πώς του άφησε  στο γραφείο του σε ένα σακ -βουαγιάζ με 600.000 ευρώ, ενώ  εμπλέκει στην υπόθεση και δύο  στενούς του συνεργάτες. Παράλληλα για την προ του 1990 υπόθεση ομολογεί «μίζα περί το 1 εκατομμύριο από τον κ.Λιακουνάκο». Βέβαια όλα αυτά πρέπει να αποδειχτούν όπως και οι αναφορές του σε όλα τα πρόσωπα: *Πάνος Ευσταθίου, εκπρόσωπος της κατασκευάστριας γερμανικής εταιρείας, STN ATLAS, που τον δωροδόκησε για την προμήθεια των υποβρυχίων 214 και τα ASRAD με 1,5 εκατομμύριο. *Φάνης Λυγινός, Ελβετός τραπεζίτης, που του άνοιξε λογαριασμούς στους οποίους εμβάζονταν οι μίζες. * Σπύρος Μεταξάς, ο δικηγόρος που του συνέστησε τις offshore. * Kωνσταντίνος Δαφέρμος, εκπρόσωπος της κατασκευάστριας των kornet εταιρείας KBP. * Παύλος Νικολαίδης, «πρόεδρος», όπως λέει, «ή αντιπρόεδρος σε κρατική πολεμική βιομηχανία, μάλλον την ΕΒΟ, στενός φίλος και κουμπάρος του Τσοχατζόπουλου, ο οποίος στα τέλη του 2002 μου ζήτησε να του καταβάλω κάποια από τα χρήματα που πήρα από το Δαφέρμο». *Λάμπρος Μπαρτζώκας, υπάλληλος της κρατικής ρωσικής εταιρείας ROSOVOORUZEHNIA που τον δωροδόκησε για το αντιαεροπορικό σύστημα OSA AMK . *Δημήτρης Παπαχρήστος, εκπρόσωπος της γερμανικής WEGMANN,απ΄ τον οποίο επίσης δωροδοκήθηκε. *Χρήστος Τούμπας, απόστρατος της πολεμικής αεροπορίας, εκπρόσωπος της EMBRAER, από τον οποίο επίσης έλαβε "δωράκι". *Κωνσταντίνος Μπαλέρμπας ή Μπαλέμπας σύμβουλος της Ericsson που του κατέβαλλε χρήματα για τα ραντάρ ARTHUR. * Ο κος Κομνόπουλος (δεν αναφέρει το μικρό του όνομα) που τον δωροδόκησε για τα EXOCET του πολεμικού ναυτικού. * Θωμάς Λιακουνάκος, ιδιοκτήτης της AXON και εκπρόσωπος κατασκευαστριών εταιρειών δύο στενοί συνεργάτες του οι  κ.κ Αποστόλου και Αρκουμανέας. * Εμπλέκει ακόμα τον κο OSWALD, επίσης διαχειριστή των παράνομων πληρωμών του. Από που ομολογεί μίζες 1. Υποβρύχια - Συνολικά  500-600.000 ευρώ. 2. Σύστημα κατεύθυνσης και ελέγχου  του αντιαεροπορικού βλήματος Stinger  Asrad: Περίπου 1.500.000 ευρώ. 3. Αντιαρματικοί πύραυλοι ΚΟRNET: Περίπου 3 .000.000 δολάρια , εκ των οποίων τα 700.000 ευρώ σε μετρητά. 4. Αντιαεροπορικό σύστημα μικρού βεληνεκούς OSA AMK: 1.700.000 δολάρια. 5. Αυτοκινούμενα πυροβόλα  της γερμανικής εταιρείας WEGMANN: Συνολικά  750.000 ευρώ εκ των οποίων  100.000 ευρώ σε μετρητά. 6. Αερομεταφερόμενο σύστημα  επιτήρησης  ελέγχου (ΑΣΕΠΕ) : Συνολικά 250.000 ευρώ. 7. Ραντάρ αντιπυροβολικού ARTHUR : 240.000 ευρώ. 8. ΜΙRAGE 200-5: 800.000 ευρώ. 9. Πύραυλοι επιφάνειας - επιφανείας σε πυραυλακάτους  πολεμικού ναυτικού -EXOCET: Περίπου 400.000 ευρώ. 10. LEOPARD 2 : 600.000 σε ένα σακ βουαγιάζ μέσα στο γραφείο του. 11. Επί κυβερνήσεως Ζολώτα  το 1989 -αναβάθμιση αρμάτων Μ48, αμερικανικής προέλευσης με γερμανική τεχνολογία: 1.000.000 ευρώ. 12. Από διάφορα προγράμματα που δεν θυμάται -όπως δήλωσε-, "είτε του Θωμά Λιακουνάκου, είτε  άλλων εκπροσώπων: 1.000.000 ευρώ".                                                                                                           Πηγή:Capital.gr (27/12/13)

"Από τον πολύ… χρηματισμό έχασε το λογαριασμό" ο Α. Κάντας

Του Παναγιώτη Στάθη Στην απίστευτα κυνική ομολογία πως «πήρε τόσες πολλές μίζες που δεν τις θυμάται όλες», προχώρησε στο δια ταύτα της απολογίας-μαμούθ που έδωσε στους ανακριτές Μαλλή και Σταυρόπουλο, ο πρώην αναπληρωτής διευθυντής εξοπλισμών, Αντώνης Κάντας . Για να επιτείνει μάλιστα αυτό τον ισχυρισμό περιέγραψε ένα  πραγματικά σοκαριστικό περιστατικό με ένα "ξεχασμένο" σακ βουαγιάζ με 600.000 ευρώ! Όπως είπε κάποια στιγμή πήγε στο γραφείο του ένας αντιπρόσωπος εταιρίας προμήθειας εξοπλιστικών προγραμμάτων, φεύγοντας άφησε πίσω του ένα...σακ βουαγιάζ. Ο Α. Κάντας τον πήρε τηλέφωνο για να του πει για την ξεχασμένη τσάντα και τότε εκείνος του είπε "είναι για σένα". Όταν το άνοιξε είπε ότι περιείχε 600.000 ευρώ! Ή μιλάει ή πάει φυλακή Το επόμενο πρόσωπο πάντως που θα βρεθεί στα ανακριτικά γραφεία είναι ένας υπέργηρος απόστρατος αξιωματικός, αντιπρόσωπος γερμανικής εταιρίας από τον οποίο ομολογεί ότι έλαβε μίζα 1,5 εκατ. ευρώ για δύο εξοπλιστικά προγράμματα (υποβρύχια και τα Astrad). Το συγκεκριμένο πρόσωπο που έχει γραφεία στο Κολωνάκι, φέρεται να έχει διαμηνύσει πως θα μιλήσει και θα τα πει όλα, άλλωστε θα αντιμετωπίσει βαρύτατα αδικήματα σε βαθμό κακουργήματος, που επισύρουν ακόμα και την ισόβια κάθειρξη. Όταν θα βρεθεί ενώπιος ενωπίω με τους ανακριτές δηλαδή, θα έχει να αντιμετωπίσει το δίλλημα ή «μιλάει ή πάει φυλακή».    Επιπλέον, ο πρώην αναπληρωτής διευθυντής εξοπλισμών παραδέχθηκε ότι δωροδοκήθηκε με 1, 7 εκ ευρώ για την προμήθεια του εξοπλιστικού προγράμματος Λέοπαρντ. Πρόκειται για μία από τις τρεις συμβάσεις που μαζί με τα Κορνέτ και τα υποβρύχια οι διαδικασίες για την υλοποίηση τους άρχισαν επί υπουργίας Α. Τσοχατζόπουλου και είτε υπεγράφησαν είτε συνεχίστηκαν ως option επί Γιάννου Παπαντωνίου. Παράλληλα, ο Α. Κάντας φέρεται να έδωσε στους ανακριτές Μαλλή και Σταυρόπουλο στοιχεία για αναρίθμητους τραπεζικούς λογαριασμούς σε επτά ελβετικές τράπεζες (προτίθεται να προσκομίσει και τις κινήσεις τους για να διευκολύνει τις αρχές). Στις 4 ημέρες της απολογίας του φέρεται να μίλησε για 10 πρόσωπα (8 αντιπροσώπους και δύο χρηματιστές) και 10 συμβάσεις (3 με 4 άγνωστες στις αρχές). Από αυτές μόνο μία βρίσκεται στην ανάκριση, τα υποβρύχια και οι υπόλοιπες στο στάδιο της προκαταρκτικής εξέτασης. Τέλος κατονόμασε τα ίδια πρόσωπα και τις ίδιες εταιρίες διακίνησης μαύρου χρήματος με την υπόθεση της Siemens. Δίνει και υπουργούς Η απολογία Κάντα πάντως είναι ξεκάθαρο πώς μπορεί να μην κατονομάζει αλλά σίγουρα «δίνει» τους πρώην υπουργούς Τσοχατζόπουλο και Παπαντωνίου αφού αναφέρεται για μίζες που πήρε σε προγράμματα που υπέγραψαν οι ίδιοι. Βέβαια υπάρχει μεγάλη απόσταση μέχρι να αποδειχτεί (αν υφίσταται) περίπτωση δωροδοκίας πολιτικού προσώπου η οποία χρειάζεται χρόνο και προσπάθεια για να διανυθεί. Γι αυτό μετά την απολογία ποταμό, αναμένεται να ασχοληθούν με το θέμα των εξοπλιστικών προγραμμάτων , πλην των ανακριτών Μαλλή και Σταυροπουλου, κι όλοι οι ανακριτές διαφθοράς.                                                                                        Πηγή:Capital.gr (23/12/13)