 |
| Χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ μεγάλα κ’ υψηλά τριγύρω μου έκτισαν τείχη. Και κάθομαι και απελπίζομαι τώρα εδώ. Άλλο δεν σκέπτομαι: τον νουν μου τρώγει αυτή η τύχη· διότι πράγματα πολλά έξω να κάμω είχον. A! όταν έκτιζαν τα τείχη πώς να μην προσέξω. Aλλά δεν άκουσα ποτέ κρότον κτιστών ή ήχον. Aνεπαισθήτως μ’ έκλεισαν από τον κόσμον έξω. (Κωνσταντίνου Καβάφη : «Τείχη») |
...έχουν, τουλάχιστον, δύο κοινά χαρακτηριστικά σημεία.
Πρώτον κανείς από τούς δύο, εξ όσων γνωρίζουμε, δέν υπήρξε κομμουνιστής.
Τό τονίζω αυτό διότι η ιδεολογική ταυτότητα ενός πολιτικού είναι τό κατ' εξοχήν πρωτεύον χαρακτηριστικό του.
Χαρακτηριστικό πού είναι πολύ πιό σημαντικό, σέ έναν πολιτικό, απ' ότι είναι η ιδεολογική ταυτότητα σέ έναν ποιητή, όσο μεγάλος καί εάν είναι αυτός.
Ενώ, λοιπόν, συμπίπτουν, ως προσωπικότητες στό προαναφερθέν πρώτο σημείο...
...έρχεται η διαβολική σύμπτωση -συνθέτοντας τήν ρέουσα πραγματικότητα- νά δημιουργήσει τό Δεύτερο κοινό τους χαρακτηριστικό :
Πού δέν είναι τίποτα άλλο παρά τά αρχικά τών ονοματεπωνύμων τους...
...πού είναι κοινά καί ...συμπίπτουν μέ τά αρχικά...
...τών απανταχού τής γής Κομμουνιστικών Κομμάτων : ΚΚ !!!
(σύμπτωση πού άγγιζε -καί, μάλλον, τό "έφερε βαρέως"- καί τόν Κ. Καραμανλή//παρά τήν νομιμοποίηση τού ΚΚΕ, επί τών ημερών του, τό 1974)
Είναι, στ'αλήθεια, ν'απορείς -ή νά τρομάζεις- μέ τίς “αντιθέσεις” πού φτιάχνει η περιπαίχτρα η ζωή...
...καί νά εκπλήσσεσαι, ώρες-ώρες, καί νά θαυμάζεις: Μέ τί μαστοριά τίς σχηματίζει!...
...Νά θαυμάζεις μέχρι καί τόν ιδιότυπο σουρεαλισμό μέ τόν οποίο τίς "σερβίρει"...
...ή -ακριβέστερα- πού τίς καθιερώνει...
Όσο γιά τή Σκάρπα μή νοιάζεστε...
Μάλιστα, γιά νάχουμε τή συνείδηση μας ήσυχη, θά σάς πώ τούτο :Σέ καμμιά πενηνταριά χρόνια μπορεί νά βρεθεί κάποια επιτροπή αισθητικής μέ "φίνα καί λεπτά γούστα" (ακόμη-ακόμη καί η αισθητική τού κόσμου μπορεί, τότε, νά είναι διαφορετική...) γιά νά παρθεί η απόφαση ότι “Οι, εκεί, πολυκατοικίες είναι παραδοσιακές”...
...είναι δυνατόν, μάλιστα, νά αυξηθεί -εξ αυτού τού γεγονότος- ο συντελεστής δόμησης στήν παραδοσιακή πόλη αλλά καί σ' ολόκληρο τό νησί.
Νά γίνει τό ποιοτικό άλμα, δηλαδή, γιά κανα-δυό ορόφους ακόμα, οπότε όλοι -μέ πρωτοπόρους τούς εργολάβους- θά τρίβουν τά χέρια τους! (Ίνα μή τί χείρον είπωμεν...)
Δημήτρης Ν. Αγγελετάκης
Υ.Γ. Στήν προεκλογική περίοδο -τών δημοτικών- όταν έγραφε κανένας γιά τά στραβά τού τόπου, έβγαιναν γνωστά παπαγαλάκια γνωστού καί μή εξαιρετέου γκράν-παπαγάλου (...His master's voice) κι έγραφαν στό διαδίκτυο :
"Τώρα τά λέτε; Γιατί δέν τά λέγατε καί πρίν; Όλα τώρα τά θυμηθήκατε;"
Ο υπογράφων τά θυμήθηκε τώρα. Μετεκλογικά.
Σήμερα -γιά ευνόητους λόγους- λοιπόν, δέν θά βγεί κανένας νά πεί κάτι...
Από μέσα τους όμως θά τό πούν :"Οι εκλογές περάσανε... Τί μάς τά λές τώρα";;;!!!
Καί θά τό πούν επειδή δέν έχουν, πιά, ιδιαίτερο λόγο νά ζορίζονται... (ή καί νά υποδύονται ότι ζορίζονται)...
Αυτός είναι καί ο λόγος πού "αδυνατούν" νά χωνέψουν...
...τό αίτιο πού κάνει νά ζορίζονται οι υπόλοιποι...
-Εδώ, ρέ φίλε, κάποιοι "κατάπιαν" τό εικονιζόμενο Σαράϊ...
...τό σχόλιό του θά τούς ενοχλήσει;...
...σού λέει ο άλλος...!
Δημήτρης Ν. Αγγελετάκης
