"Πόσοι Μητσοτάκηδες κάνουν ΜΙΑ Μελίνα"...?

Μήν κάνει κανείς τό λάθος νά προσπαθήσει νά βρεί :
"Πόσοι Μητσοτάκηδες κάνουν ΜΙΑ Μελίνα"...
...δέν θά βρεί άκρη :
ΤΑ ΥΛΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΟΜΟΙΑ...

Όταν η Μελίνα Μερκούρη πήγε στή Αγία Σοφία...
...Ως Υπουργός Πολιτισμού τότε επισκέπτεται την Πόλη.
Πάει στήν ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ συνοδευόμενη από τον Τούρκο ομόλογό της και υπηρεσιακούς παράγοντες του Υ.Π.
Μια στιγμή γυρίζει πρός έναν Διευθυντή τού Υ.Π. και του λέει:
- "Νίκο, να ψάλλουμε το ΤΗ ΥΠΕΡΜΑΧΩ".!! .
-" Κυρία Υπουργέ, δεν μπορούμε, και μάλιστα μπροστά στα μάτια του ομολόγου σας. Δέν γίνεται! "
Και τότε η μεγάλη Ελληνίδα στέκεται προσοχή κι αρχίζει μόνη της να ψάλλει: ....
ΤΗ ΥΠΕΡΜΑΧΩ ΣΤΡΑΤΗΓΩ ΤΑ ΝΙΚΗΤΗΡΙΑ...
Το τελείωσε με δάκρυα,
χωρίς κανείς να τολμήσει να τη σταματήσει.!

Δάσκαλος τους ο αείμνηστος ...Μένιος Κουτσόγιωργας : «Εσείς δέν δικαιούστε διά νά ομιλείτε»...!!!

«Πιαστήκαμε στα πράσα;»...

«Τι κάνατε με τον Μαδούρο;»... 
Μια συνηθισμένη τακτική κυβερνήσεων και κομμάτων που βρίσκονται σε δυσχερή θέση είναι να πετάνε την μπάλα στην εξέδρα για να κερδίσουν χρόνο, να ανασυνταχθούν και να περάσουν στην αντεπίθεση. Όταν όμως κάνουν κατάχρηση κινδυνεύουν να γελοιοποιηθούν.

Σ’ αυτή την κατάσταση έχει περιέλθει η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Τους ρωτάς για ένα πρόβλημα που έχει προκύψει και σου απαντούν «άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε». Πρόκειται για μια παραλλαγή του δημοφιλούς κλισέ (ανέκδοτο) της εποχής του Ψυχρού Πολέμου. Οταν τα καθεστώτα του υπαρκτού σοσιαλισμού δέχονταν κριτική από τις κυβερνήσεις των ΗΠΑ για τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο εσωτερικό τους, έδιναν την… αποστομωτική απάντηση: «Κι εσείς καταπιέζετε τους μαύρους».

Στην ελληνική εκδοχή έχουμε την περίφημη φράση που εκτόξευε ο Μένιος Κουτσόγιωργας κάθε φορά που η Νέα Δημοκρατία ασκούσε κριτική στα πεπραγμένα των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ: «Εσείς δεν δικαιούστε να ομιλείτε». Γιατί δεν μπορούσαν να μιλήσουν;

Είτε γιατί είχαν λερωμένη τη φωλιά τους και κατά συνέπεια έπρεπε να ανεχτούν τα πάντα από τους πολιτικούς αντιπάλους τους μέχρι να εξιλεωθούν (άγνωστο πότε θα επιτρεπόταν να ασκήσουν αυτό το δικαίωμα), είτε γιατί αυτοί για τα ίδια θέματα είχαν κάνει πολύ χειρότερα, οπότε δεν ήταν δυνατόν να το παίζουν τιμητές. Κάπως έτσι διεξαγόταν η δημόσια συζήτηση τον καιρό εκείνο. Η αποθέωση του ουσιαστικού δημοκρατικού διαλόγου, η επιτομή της δημιουργικής πολιτικής αντιπαράθεσης.

Στο ίδιο μήκος κύματος κινείται η σημερινή κυβέρνηση. Καταγγέλλει για παράδειγμα ο ΣΥΡΙΖΑ την κατευναστική εξωτερική πολιτική της Δεξιάς στα ελληνοτουρκικά εστιάζοντας στο θέμα των κυρώσεων κατά της Τουρκίας και στην Αγιά Σοφιά; Βγαίνει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος και εγκαλεί τον ΣΥΡΙΖΑ για το θέμα του Νίκου Παππά ζητώντας από τον Αλ. Τσίπρα να πάρει θέση, διαφορετικά είναι κι αυτός ύποπτος και σύντομα θα λογοδοτήσει (άραγε σε ποιον;).

Ζητάει η αντιπολίτευση εξηγήσεις για τις παλινωδίες της κυβέρνησης στο θέμα των περιοριστικών μέτρων για τον κορονοϊό; Εισπράττει χολερικά σχόλια για τη σχέση του ΣΥΡΙΖΑ με τον εργολάβο Καλογρίτσα. Καυτηριάζει η αντιπολίτευση τις παράτες στο Ελληνικό με τις μπουλντόζες να γκρεμίζουν παλιά κτίρια και στη συνέχεια να εξαφανίζονται; Ο φλύαρος αρμόδιος υπουργός και ο εκτεθειμένος ποικιλοτρόπως κυβερνητικός εκπρόσωπος απαιτούν από τον ΣΥΡΙΖΑ να πει στον ελληνικό λαό για τα λεφτά που πήρε από τον Τσάβες και τον Μαδούρο (για την οικονομική ενίσχυση από τον Κιμ τον τρίτο της Βόρειας Κορέας, ακόμη δεν έχουν βρει άκρη).

Υπάρχει καταιγίδα επικρίσεων από κόμματα και μέσα ενημέρωσης (και φιλοδεξιών) για τη διαβόητη λίστα Πέτσα και το μοίρασμα των χρημάτων με αδιαφανή τρόπο; Καλείται η αξιωματική αντιπολίτευση να απολογηθεί για τον Μιωνή, τον Αρτεμίου, τον Πετσίτη, τον Καρανίκα και για ό,τι άλλο σκαρφιστεί και ρίξει στην κυκλοφορία, για να διασκεδαστούν οι αρνητικές εντυπώσεις, η επικοινωνιακή ομάδα του μεγάρου Μαξίμου. Πιάνονται στα πράσα υπουργοί που με πράξεις, παραλείψεις και φωτογραφικές ρυθμίσεις ευνοούν συγκεκριμένα οικονομικά συμφέροντα και τοποθετούν συγγενείς, φίλους και κουμπάρους σε νευραλγικά πόστα με παχυλές αποζημιώσεις; Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να απολογηθεί για το παρακράτος που έστησε στη Δικαιοσύνη προκειμένου να συκοφαντήσει τους πολιτικούς αντιπάλους του.

Έρχεται στην επιφάνεια ο εξωδικαστικός συμβιβασμός ΗΠΑ - Novartis από τον οποίο φαίνεται (παρά τις μεταφραστικές αλχημείες δημοσιολόγων και κυβερνητικών παραγόντων) ότι η κυβέρνηση Σαμαρά ήταν βουτηγμένη μέχρι τον λαιμό στις ύποπτες συναλλαγές; Έρχεται και η θυμωμένη απάντηση κορυφαίων υπουργών, που μιλούν σαν αγανακτισμένοι πολίτες: «Ο Παπαγγελόπουλος στο σκαμνί του Ειδικού Δικαστηρίου, η Τουλουπάκη στη φυλακή». Ωστόσο, το ακλόνητο επιχείρημα που σαρώνει όλες τις αιτιάσεις, όλες τις κριτικές, κάθε αρνητικό σχόλιο, κάθε ερώτημα είναι το ακόλουθο: «Κερδίσαμε τις εκλογές, είμαστε πρώτοι στις δημοσκοπήσεις, ο πρωθυπουργός έχει υψηλή δημοφιλία». Οπότε; Καθίστε στ’ αυγά σας, «δεν δικαιούστε να ομιλείτε». Ολε (τρις)...

Τάσος Παππάς

 Σημείωση : Ο υπέρτιτλος προστέθηκε από τή ‘‘Νέα Μύκονο’’

Τά Ελληνοτουρκικά καί τά ‘‘μυστήρια’’ τους...

Αγία Σοφία: Πού το πάει η κυβέρνηση και τι δεν μας είπε ακόμη ο Πρωθυπουργός

Του Γ. Λακόπουλου 
Κι όμως στην υπόθεση της ισλαμοποίησης της Αγίας Σοφίας  από την Τουρκία, υπάρχει θέμα… Μητσοτάκη. Για δυο λόγους: έναν προφανή και έναν  προς διερεύνηση.
Τον προφανή λόγο τον ζούμε από την ώρα που ο Ερντογάν έκανε αυτό που πολλοί στην Αθήνα προφήτευαν ότι δεν θα τολμούσε: είναι το κυβερνητικό  αλαλούμ.
 Το πρώτο κρίσιμο -για τη δημιουργία εντυπώσεων- 24ωρο ο Πρωθυπουργός αντί να ασχοληθεί επειγόντως και αποκλειστικά με αυτό το θέμα και να ενημερώσει τον ελληνικό λαό– τα «διαγγέλματα’ δεν είναι μόνο για τον κορονοϊό για να παίρνει εύκολους πόντους- έκανε τα εξής αλλότρια:
Πήγε στην Ήπειρο για να εγκαινιάσει το ανασκευασμένο Γεφύρι της Πλάκας  στο πλαίσιο «το είπαμε το κάναμε»- με τη διαφορά ότι αυτός που το είπε, και το έκανε το συγκεκριμένο έργο είναι ο Τσίπρας.
Μετά πήγε στην Κέρκυρα για να εγκαινιάσει ένα ξενοδοχείο, που όπως λένε οι κάτοικοι -που τον υποδέχθηκαν με την δέουσα θερμότητα– αλλάζει τα φώτα σε μια περιοχή ιδιαίτερου κάλλους. Πάντως ο Άδωνις με τη Μαρέβα δημοσίευσαν ωραίες φωτογραφίες.
Έριξε στο βάρος του στην οργάνωση μιας σύσκεψης για τον κορονοϊό – γνωστό πεδίο επικοινωνιακής δόξης για τον ίδιο.

Εκ παραλλήλου έκανε και μια -ήπια- δήλωση για την μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί, χωρίς να αναφέρεται προσωπικά στον Ερντογάν και χωρίς να ζητάει κυρώσεις.  Ξεπέτα. Ή από την Πόλη έρχομαι και στην κορφή κανέλα.

Αφού τα τακτοποίησε όλα αυτά ανακοίνωσε ότι θα αρχίσει να παίρνει τηλέφωνα δεξιά κι αριστερά για να πετύχει την καταδίκη της Τουρκίας.  Αν δεν του προκύψουν τίποτε νέα εγκαίνια.
Ταυτόχρονα η κυβέρνησή του έδωσε συνέχεια ως επικοινωνιακή της προτεραιότητα την εστίαση  στον… Παππά και τα φιλικά της ΜΜΕ άρχισαν τα περσινά ξινά σταφύλια: ο Τσίπρας ετοιμαζόταν να καταλύσει την αστική Δημοκρατία και να εγκαταστήσει ολοκληρωτικό καθεστώς.
Για να επιβεβαιωθεί ο Άδωνις που τους έχει καταλάβει από νωρίς: «Αυτοί  είναι κομμουνιστές».

Αλλού ο παππάς, αλλού τα ράσα

Στην πραγματικότητα σε ό,τι αφορά το θέμα που δημιουργεί η μετατροπή της Αγίας Σοφίας είναι αλλού ο παππάς, αλλού τα ράσα. 
Ο Δένδιας μετά το αρχικό «τουιτάκι» του αποφάνθηκε ότι θέμα της Αγίας Σοφίας δεν είναι ελληνοτουρκικό, αλλά διεθνές-  άρα τι καθόμαστε και το ξενυχτάμε. Θα το λύσουν κάποιοι διεθνώς και θα μας ενημερώσουν.
Το επιβεβαίωσε και ο Βαρβιτσιώτης με τη γνωστή σοφία του: «Η Τουρκία δεν σέβεται την πολυπολιτισμικότητα».
Ο Άδωνις όμως που είναι πιο γάτος, είπε ότι είναι και παραείναι και  ελληνοτουρκικό, αλλά για το δέον γενέσθαι μη τον ρωτάτε, δεν έχει λύση.

Έχει όμως ο Βορίδης που λέει να ξηλώσουμε ό,τι θυμίζει Κεμάλ στη Θεσσαλονίκη.  Ήτοι να κάνουμε αυτό που θέλει ο Ερντογάν, που ως γνωστόν δεν είναι και τόσο φαν του Ατατούρκ, όπως είναι ας πούμε ο ημέτερος Κυριάκος του Βενιζέλου- του Ελευθερίου βεβαίως, βεβαίως.

Εν τω μεταξύ  η Μενδώνη, γνωστή για τις γνώσεις της στα διεθνή, παραλίγο να δημιουργήσει διπλωματικό επεισόδιο με την δήλωση «στην Τουρκία  δεν υπάρχει ανεξάρτητη δικαιοσύνη». 
Όλα ωραία και καλά. Αλλά ένα πράγμα δεν μάθαμε. Στη Σύνοδο Κορυφής  μεθαύριο ο Μητσοτάκης θα ζητήσει όχι απλώς καταδίκη, αλλά απτές και συγκεκριμένες κυρώσεις  για την Τουρκία; Ή θα ρωτήσει τον Μακρόν και θα μας πει;
Μήπως σκέφτεται να το χειριστεί αλά Έβρο; Θυμάστε, τότε που αντί να  θέσει το θέμα στη Σύνοδο Κορυφής, ζητώντας να πάρουν μέτρα κατά της Άγκυρας, το αντάλλαξε με μια εκδρομή δημοσίων σχέσεων –μετά ελικοπτεράδας-των επικεφαλής των κοινοτικών οργάνων στον Έβρο με ωραίες δηλώσεις.

Η μυστηριώδης συνομιλία

Πάμε τώρα στα προς διερεύνηση: Προ ημερών -στις 27 Ιουνίου- ο ημέτερος  πρωθυπουργός μίλησε τηλεφωνικά με τον Τούρκο Πρόεδρο.
 Κανονισμένο από τη Μέρκελ και ΗΠΑ μεριά: «Θα τον πάρεις τηλέφωνο την τάδε ώρα και έχουμε κανονίσει να το σηκώσει». «Γιαβόλ Φροιλάιν»- «Αλίμονο τι δεδομένος σύμμαχος είμαι, Μίστερ Τραμπ».
Τι  είπαν σ’ αυτή τη συζήτηση δεν το μάθαμε ποτέ. Η κυβέρνηση το πλάσαρε με στόμφο ως νέα εποχή ελληνοτουρκικών διαβουλεύσεων, αρχής γενομένης από τον κορονοϊό. Όποιος κατάλαβε ας εξηγήσει και στους άλλους, πού κολλάει αυτή η… προτεραιότητα.
«Συμφώνησαν να διατηρήσουν ανοικτούς τους διμερείς διαύλους επικοινωνίας» ανακοίνωσε η κυβέρνηση. Μπράβο. Να έχει κι ο Δένδιας να μιλάει με κάποιους, τώρα που τον έγραψαν μέχρι και οι Αιγύπτιοι.
Αλλά για την ουσία δεν μας είπαν. Ενημέρωσε τον Πρωθυπουργό ο Ερντογάν για όσα σχεδίαζε για τα επόμενα 24ωρα;  Ή μείνανε «εσείς πόσα κρούσματα έχετε, εμείς σας σκίζουμε έχουμε λιγότερα;».
Αν δεν τον ενημέρωσε, γιατί σήμερα δεν τον καταγγέλλει ο Μητσοτάκης  για παραπλάνηση; 
Αν τον ενημέρωσε, τι απάντησε ο δικός μας και πώς προετοιμάσθηκε για να αντιμετωπίσει αυτό που θα επακολουθούσε;  Ποιο άλλο κόμμα ενημέρωσε για ό,τι έρχεται;

Ακόμη πιο συγκεκριμένα: αν δεν είπε λέξη ο Ερντογάν τον ρώτησε ο  Μητσοτάκης, αφού ήταν γνωστό ότι επίκειται δικαστική απόφαση; Ή το  χειρίσθηκε όπως την τουρκο-λυβική συμφωνία που ο κόσμος τόχε  τούμπανο κι εμείς…

Αν δεν το έκανε πώς το εξηγεί;.  Και αν το έκανε ποια απάντηση πήρε και γιατί στη συνέχεια πιάστηκε στον ύπνο και χωρίς σχέδιο;
Είναι ιδέα κάποιων παρατηρητών, ή αληθεύει ότι η κυβέρνηση επιδιώκει να «χαμηλώσει» το θέμα δια της «διεθνοποίησης»; Να μην ανεβάσει τους τόνους με την Τουρκία συνεχίζοντας κι εδώ την κατευναστική γραμμή της;
Η διεθνής πλευρά υπάρχει, αλλά μην την χρησιμοποιήσουμε για να πνίξουμε την ελληνοτουρκική.

Γιατί τόσα χρόνια δεν προχώρησε σ’ αυτή την -οργανωμένη άψογα από νομική άποψη- πρόκληση ο Ερντογάν και το έκανε με τον Μητσοτάκη συνομιλητή;

Μήπως γι’ αυτό ακριβώς επιμένει η κυβέρνηση να στρέφει το ενδιαφέρον της ελληνικής κοινής γνώμης στην Καλογριτσιάδα και άλλες θεάρεστες  επικοινωνιακές πατέντες;
Μέχρι να την πάρουν φαλάγγι οι νοσταλγοί της Κόκκινης Μηλιας που περιμένουν νεύμα από την ακροδεξιά πτέρυγα της ΝΔ για να αρχίσουν τα συλλαλητήρια – βούτυρο στο ψωμί του Ερντογάν.
Πού το πάνε οι Τούρκοι το βλέπουμε. Άλλωστε δεν το κρύβουν και το  ξέρουμε από καιρό. Όπως ξέρουμε –οι τελευταίοι που το είπαν  είναι ο Καραμανλής και η Μπακογιάννη- ότι στα ελληνουρκικά η Ελλάδα πρέπει να τα βγάλει πέρα μόνη της.
Τα περί απομόνωσης τα Τουρκίας χάρη στην άοκνη διπλωματία Δένδια-  Μεγάρου Μαξίμου και το «υψηλό κύρος» του Μητσοτάκη στον πλανήτη είναι μπαρούφες.
Εδώ κάτι συμβαίνει και η κυβέρνηση δεν μας το λέει.
Αλλά εδώ είμαστε: δεν θα ξεμπλέξει τόσο εύκολα όπως νομίζει. Στα ελληνοτουρκικά βρίσκεται από την αρχή σε λάθος δρόμο.  

13 Ιουλίου 2020

Από : Ανοιχτό Παράθυρο