Κλείνει σήμερα ο προεκλογικός αγώνας

Σήμερα η κεντρική Ομιλία του Α.Φιορεντίνου στην Λάκκα

Σήμερα Παρασκευή & ώρα 19:30 στό Δημοτικό Θέατρο Λάκκας θά πραγματοποιηθεί η τελευταία Κεντρική προεκλογική ομιλία τού συνδυασμού ΄΄ΜΥΚΟΝΟΣ ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ” μέ τόν υποψήφιο Δήμαρχο Ανδρέα Φιορεντίνο νά παρουσιάζει πρόγραμμα ανάπτυξης γιά τήν αναβάθμιση τού Νησιού μας.
ΓΙΑ ΜΙΑ ΜΥΚΟΝΟ, ΠΡΩΤΗ & ΚΑΛΥΤΕΡΗ μέ σύμμαχο τήν εμπειρία, τό ήθος καί τήν αξιοπρέπεια.
Η παρουσία σας θά μάς τιμήσει.

Τί κάνει νιάου-νιάου στά κεραμίδια τής Δημαρχίας...

Ποιός θά μιλήσει γιά τό φονικό;

 Έγραφα τήν περασμένη Κυριακή γιά τήν "νεκρική σιγή πού επικρατεί καί είναι διάχυτη" γύρω από τά "καυτά ζητήματα" πού έχουν νά κάνουν α) μέ τά δυσπερίγραπτα χάλια τού νησιού  β) μέ τούς υπεύθυνους γι' αυτά καί γ) μέ τήν "ιδιότυπη πολιτική ασυλία" πού αυτοί, οι τελευταίοι, απολαμβάνουν, όντες ουσιαστικά, υπεράνω -όχι υποψίας- αλλά δημόσιας κριτικής, από πλευράς αντιπάλων, "πρός μεγάλη τέρψη, αγαλλίαση καί ψηφοθηρία όχι μόνον τών ιδίων αλλά καί όσων τούς αγκαλιάζουν εντός συνδυασμών" ή τούς έχουν -ποικιλοτρόπως- "αρωγούς εκτός ψηφοδελτίων".

 Ήρθε, λοιπόν, τήν Τετάρτη ο Ανδρέας Φιορεντίνος μέ τό λόγο του στήν Άνω Μερά καί "απέδωσε τά τού Καίσαρος τώ Καίσαρι ..." δίνοντας μία λύτρωση σέ όσους ήθελαν, προκειμένου νά κανονίσουν τήν ψήφο τους, ν'ακούσουν δυό κουβέντες '"επί πραγματικού" καί όχι ..."περί διαγραμμάτου" ("νά χαϊδεύουμε αυτιά" καί "άλλα λόγια ν'αγαπιώμαστε") όπως συνηθίζουν, τώρα τελευταία, όσοι έμαθαν πολιτική από τά δημοσιοσχεσίτικα εγχειρίδια μάρκετινγκ καί πωλήσεων τής γνωστής : Ανωτάτης Σχολής Πολιτικάντικων ...Επιστημών : "O Σιόρ Διονύσιος"!

Είχα σημειώσει, έντονα πρίν λίγες μέρες, τούς ενδοιασμούς μου κατά πόσον -καί σέ ποιόν- είναι επωφελές αυτό τό αποκοίμισμα τών ψηφοφόρων  πού  "...τούτη τή φορά θυμίζει, περισσότερο από ποτέ, "εξόδιες ακολουθίες καί πομπές κεκοιμημένων" παρά εκλογές σ' έναν καθημαγμένο από τά σκάνδαλα καί τήν ανικανότητα Δήμο".

Διατύπωνα, μάλιστα, κάποιες σκέψεις λέγοντας :

"Γεννιούνται, λοιπόν, μερικά ερωτήματα. Καί τά ερωτήματα, αυτά, δέν είναι "τού σωλήνα"...  

Είναι πηγαία. 

Τά γεννά η τρέχουσα πραγματικότητα :

-Ποιός ωφελείται από τήν αποσιώπηση τών συσσωρευμένων δεινών καί τών σκανδάλων;

 -Αυτός πού θέλει νά τά θεραπεύσει ή αυτός πού τά δημιούργησε;

 -Ποιός δέν θέλει νά λέγεται καί νά ακούγεται ποιoί ευθύνονται γιά τά χάλια τού Δήμου;

-Αυτοί πού προσδοκούν μιά καλύτερη -προσαρμοσμένη στή νομιμότητα- πορεία τού τόπου 

ή αυτοί πού ετοιμάζουν τή νέα διαπλοκή καί υποθάλπουν στά ψηφοδέλτια τους όλους τούς "κολλητούς τών προηγουμένων";

Tί κάνει, μ'άλλα λόγια, νιάου νιάου στά κεραμίδια ; Kαί επειδή στή Μύκονο δέν έχει κεραμίδια παρά μόνο στού Βοϊνοβίκιου τή σκεπή... Tί κάνει νιάου νιάου στά κεραμίδια τής ...Δημαρχίας;

Τελικά :

-Ποιός ωφελείται μέσα στό λεωφορείο, πού κάνει τή διαδρομή πρός τήν κάλπη, όταν δέν ακούγεται "κίχ" διαμαρτυρίας;  

 -Tό θύμα ή ...ο "εφαψίας";... (γιά νά μήν πούμε ο "πορτοφολάς"!)"

Υπάρχει, άραγε, δυσκολία στήν απάντηση αυτών τών απλών ερωτημάτων;  

 Εάν, ναί, καί εφ'όσον ο χορός άνοιξε -έστω καί αργά καί μόνο από τόν Φιορεντίνο- 

 Άς τεθούν, τότε, τά πράγματα μέ έναν απλούστερο τρόπο :

Υποψήφιε Δήμαρχε κύριε Κουκά,

 σέ προχθεσινή σας συνέντευξη -στό mykonospress- διάβασα ότι είπατε, μεταξύ άλλων, τά εξής :

"...μεγάλη πλειοψηφία τών πολιτών δέν κρίνει πλέον μέ βάση τό παρελθόν, αλλά τίς πράξεις καί κυρίως τίς προτάσεις τών υποψηφίων γιά τό αύριο". 

Δηλαδή, κύριε Κουκά, 

 αναγορεύετε, αυθαίρετα, σέ πλειοψηφία όσους δέν θέλουν νά αντλούν μνήμες καί συμπεράσματα από τό παρελθόν . Επειδή  έτσι σάς εξυπηρετεί καί γιατί έτσι σάς βολεύει στή "διαδρομή" πού αποφασίσατε νά ακολουθήσετε. Ενώ, στήν πραγματικότητα, πρόκειται -αποκλειστικά- γιά τή δική σας (τραβηγμένη απ'τά μαλλιά) προσωπική άποψη ή τό πολύ-πολύ γιά μιά "πλειοψηφία" -μοναχά- μεταξύ τών υποψηφίων σας μεγάλο μέρος τών οποίων έχει άρρηκτους δεσμούς μέ τό "κακό παρελθόν" πού στήν άτεχνη προσπάθεια σας νά "ξεχαστεί" τό εντάξατε -παρά τρίχα συγκούρβουλο- στό συνδυασμό σας. 

Εξ ού καί η "πλειοψηφική  Λήθη". "Bολεύει καί συμφέρει"...

Αλλά κι άν ήταν, έτσι ακριβώς, όπως τά λέτε : 

-ΕΣΕΙΣ ,  "αυτούς τούς επιλήσμονες",  θά επιδιώκατε νά "εκφράσετε" καί νά εκπροσωπήσετε στήν ευκλεή πορεία σας, ως πολιτικός ενάγων, εκ μέρους τών δημοτών τής Μυκόνου; 

(Tό ερώτημα είναι, ευνόητα, ρητορικό ως εμπεριέχον στοιχεία υποθετικού λόγου πλαγίου - τό περιβόητο "απραγματοποίητο"...)    

Οφείλω νά σάς πώ ότι, μέ εξαίρεση όσους πίνουν γιά νά ξεχάσουν, ουδείς άλλος "πορεύεται" σ'αυτή τή ζωή -κατ'επέκταση καί στή πολιτική- αγνοώντας τό "διδακτικό χθές". 

 Θά θυμάστε, βέβαια, τή σοφή ρήση : "Αλοίμονο στούς Λαούς πού δέν έχουν μνήμη".  

 Έρχεστε, λοιπόν, μέ αυτή σας τή φράση -εάν τό αντιλαμβάνεστε- καί, περίπου, σβήνεται ή αποπειράσθε νά σβήσετε τό παρελθόν, "en passant", μέ κάποιον "μαγικό σπόγγο" πού, ίσως, διαθέτετε  ή μέ μία "εύκολη μονοκονδυλιά" ή, εν πάση περιπτώσει,  "λησμονείτε" τίς επιστημονικές γνώσεις πού η Ελληνική Πολιτεία, αφειδώς, σάς παρείχε μαθαίνοντας σας ότι στίς μέρες μας :  

"Bρισκόμαστε, χρονολογικά, στό  τρίτο στάδιο -στήν τελευταία εξέλιξη- τού Ποινικού Δικαίου, αυτό δηλ. πού ισχύει στήν εποχή μας, όπου τό έγκλημα χαρακτηρίζεται προσβολή τής έννομης τάξης καί η ποινή πλέον είναι η Πολιτειακή αντίδραση γιά τή προστασία αυτής τής έννομης τάξης". 

Εσείς ως διεκδικών τά πρωτεία αυτού τού νησιού -αλλά, κυρίως, ως μέ όρκο νομομαθής- θά περίμενε κανείς, από πολύ καιρό πρίν, νά είχατε πρωταγωνιστήσει σέ ζητήματα απονομής δικαιοσύνης πού άπτονται τών συμφερόντων τών δημοτών, τήν ψήφο τών οποίων -μέ τέτοιες  λησμοσύνες ως συστατικό τού "αγώνα" σας- τόσο πολύ επιζητείτε.

Μέ υποχρεώσατε νά σάς απευθυνθώ προσωπικά γιατί γνωρίζοντας "πρόσωπα καί πράγματα" -όπως καί εσείς άλλωστε- μού έκανε μεγάλη εντύπωση η επιεικής -έως χαριστική- θέση σας γιά τό παρελθόν. Καί έβγαλα επομένως, αρκετά ασφαλή, συμπεράσματα  καί γιά τό εγγύς μέλλον. 

Άν δέν είχα προσέξει αυτή τή σοβαρή "λεπτομέρεια" στά λεγόμενα σας -στήν επίμαχη  συνέντευξη- θά είχα, ακόμα, αρκετές απορίες καί ερωτήματα. Ευτυχώς  πού τήν παραχωρήσατε  γιατί μέ φωτίσατε επαρκώς καί μού διαλύσατε τίς όποιες αμφιβολίες είχα -γιά τό "πού, τελικά, τό πάτε"- έστω καί από σπόντα.

-Θά μού πείτε : "Ποιό είναι τό ερώτημα";

Δέν υπάρχει, πλέον, ερώτημα κύριε Κουκά...

Δημήτρης Ν. Αγγελετάκης