«Η ΣΥΖΗΤΗΣΗ για τους έξι πύργους του Ελληνικού μεταφέρεται πλέον σε νέα επίπεδα: δεν αφορά μόνο την ορθότητα της ανέγερσης κτιρίων 150-200 μέτρων (μ.) ύψους και πληθώρας άλλων 50-70 μ. στην Ελλάδα και δη στο αττικό λεκανοπέδιο και το κατά πόσον αυτή είναι συμβατή με την κλίμακα και το πνεύμα του τόπου και τον πολιτισμό τον οποίο γέννησε, αλλά και τα μνημεία που μας κληροδότησε. Η συζήτηση αυτή, μετά τη δημοσιοποίηση της δεύτερης από τις αρχιτεκτονικές προτάσεις που κατατέθηκαν για τον ουρανοξύστη του καζίνου, ανάγεται τώρα σε άλλο πεδίο προβληματισμού, συνεπικουρούσας και της πρόσφατης Παγκόσμιας Ημέρας της Αρχιτεκτονικής: στο κατά πόσον δηλαδή μπορεί να γίνει ανεκτή η προσβολή της Ιστορίας μας και της παρακαταθήκης της με την πιθανότητα ανέγερσης ενός συγκροτήματος 200 μ., με το αυτιστικό αισθητικό ύφος του και τους συμβολισμούς τύπου Λας Βέγκας που υιοθετεί.
ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ για το δισυπόστατο κατασκεύασμα που αυτοαποκαλείται «Καρυάτιδες» χλευάζοντας με τη δυσπροσάρμοστη μορφή του τις αθάνατες μορφές του Ερεχθείου με το 100πλάσιο ύψος του αλλά και τη δική του επανερμηνεία του ιστορικού τους νοήματος. Oι πραγματικές Καρυάτιδες αυτή την φορά θα κλαίνε αλλά όχι πια για τη χαμένη αδελφή τους. Γιατί είναι αυτονόητο ότι και στο εσωτερικό του τεράστιου συγκροτήματος αναμένονται οι ανάλογες χωρικές εκπλήξεις, όπως...