La vie de bohème...

Πράγα. Πρωτεύουσα τής Τσεχίας στήν κεντρική Βοημία. Καλείται επίσης «η χρυσή πόλη» και «μητέρα των πόλεων». Από το 1992, το ιστορικό κέντρο της Πράγας ανήκει στον κατάλογο μνημείων παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO.

Αυτές τίς μέρες, όπως μέ ενημερώνει o "compteur" τής Google, η "Νέα Μύκονος" δέχεται επισκέψεις από τή "Δημοκρατία τής Τσεχίας".
Eπειδή δέν διανοούμαι -ούτε μπορώ νά φαντασθώ- ότι Τσέχοι πολίτες κατελήφθησαν από κάποια μορφή σπάνιας μανίας... 
...νά προσλάβουν, δηλ., μεταφραστές γιά νά δούνε τί λέει ένα μυκονιάτικο blog πού στό κάτω-κάτω δέν ασχολείται (κάν) μέ τό  διεθνούς ενδιαφέροντος -σοβαρό- θέμα τού πάθους τής γαστριμαργίας καί τών συνταγογραφήσεων τής χοληστερίνης,
...καταλήγω, δυστυχώς, στό άδοξο -γιά τό blog καί τό διεθνιστικό του βεληνεκές- συμπέρασμα ότι, μάλλον, φίλοι μυκονιάτες αναγνώστες -μέ ανησυχίες γύρω από τόν Ευρωπαϊκό πολιτισμό- βρέθηκαν κατά Βοημία μεριά, αντίθετα πράττοντες -μέ όσους ανησυχούν γιά τόν πολιτισμό τών Τhai- οι οποίοι, πάντως, επέλεξαν -όπως καί ο βενετσιάνος Μάρκο Πόλο- νά "τραβήξουν" γιά τό δύσκολο δρόμο τού μεταξιού (πράγμα πού οφείλουμε, ευθαρσώς, νά  τό αναγνωρίσουμε) μέ μιά μικρή βεβαίως καί ελαφρά παράκαμψη, πρός τήν κατεύθυνση τής νοτιοανατιλικής Ασίας).
Ως γνωστόν, οι ταξιδιωτικές πληροφορίες καί περιγραφές είναι απ' όλους προσπελάσιμες καί καθόλου δυσεύρετες (γιά νά μήν πώ καί βαρετές) γι αυτό, σήμερα, θά τίς αποφύγω. Όμως μέ τήν ευκαιρία θά σάς παραπέμψω σέ  μιά λέξη πού από τήν εποχή πού, ακόμα, δέν ήξερα καλά-καλά τί σημαίνει, ασκούσε στ' αυτιά μου μιά απροσδιόριστη ηχητική γοητεία, τόσο στά ελληνικά όσο καί (βοηθούντος τού Αζναβούρ) στά γαλλικά.
Αυτή η λέξη είναι η Βοημία (la bohème)

Στή Βικιπαίδεια διαβάζω :
Η γαλλική ομόηχη λέξη Μποέμ (Bohème) αρχικά σήμαινε καταγωγή από τη Βοημία δηλαδή Βοημός και συνεκδοχικά αυτός που κάνει ζωή τσιγγάνου, χωρίς τη φροντίδα και τη σκέψη της επαύριον. Η ονομασία αυτή χρησιμοποιήθηκε από τους Γάλλους προκειμένου να χαρακτηρίσουν έτσι τους Παρισινούς λογοτέχνες και καλλιτέχνες, για τον ανέμελο τρόπο της σκέψης και της ζωής τους, που αντιστρατεύονταν τα πλαίσια του βίου των οικονομικών στενών ορίων των πολιτών με τις καθημερινές ανάγκες και υποχρεώσεις, αλλά και περισσότερο για την ατημέλητη εμφάνισή τους ιδιαίτερα των καφενόβιων του "Καρτιέ Λατέν".
Τα χαρακτηριστικά των μποέμ ήταν η αδιαφορία για τη ζωή και τις έγνοιες της, η ξενοιασιά, η διαρκής ευθυμία, η σπατάλη χρημάτων, τα όνειρα για νέα και μεγαλύτερα έσοδα, έτσι που να μπορούν να εξασφαλίσουν και για την επόμενη τον ίδιο τρόπο ζωής. Συμβαίνει συχνά όμως υπό την εξωτερική εμφάνιση ενός "μποέμ" να υποκρύπτονται πρόσωπα άσημα και ανίκανα να συμμορφώσουν ζωή ανάλογη των οικονομικών τους δυνάμεων φερόμενα περισσότερα από ανόητη επιδειξιμανία. Αναμφίβολα όμως, συμβαίνει να εμφανίζονται ως "μποέμ" και πρόσωπα πραγματικοί καλλιτέχνες (ποιητές, ζωγράφοι, μουσικοί κ.λπ.) αλλά και άλλα πρόσωπα που χαίρουν ιδιαίτερης κοινωνικής εκτίμησης σαφώς προνοητικοί και άριστοι διαχειριστές των οικονομικών τους. Τέτοιοι λεγόμενοι "μποέμ" ήταν ο ποιητής Πωλ Βερλαίν, ο ζωγράφος Γκωγκέν κ.ά.
Τον τρόπο ζωής των "μποέμ" περιέγραψε αριστοτεχνικά και πολύ γλαφυρά ο Μυρζέρ στο μυθιστόρημά του "Σκηνές από τη ζωή των Μποέμ". Στην ελληνική δημώδη γλώσσα πέρασε η λέξη ομόηχα χαρακτηρίζοντας γενικά την ανέμελη ζωή γεμάτη απολαύσεις και μάλιστα χωρίς κανένα ιδιαίτερο μειωτικό χαρακτήρα ή προέκταση. Στα δε ελληνικά λαϊκά τραγούδια απαντώνται ευρύτατα οι ονομασίες "μποέμης" και "μποέμισσα".
(Όπως π.χ. οι στίχοι από το "Μποέμης" των Στ. Περπινιάδη και Στρ. Παγιουμτζή, στίχοι του Δ. Σέμση):  
Τώρα τ΄ αποφάσισα μποέμης για να γίνωκαι για το κόσμο στο εξής δεκάρα πια δε δίνω
Σ΄ αυτό το ψεύτικο ντουνιά μποέμικα θα ζήσω
τη λεβεντιά, τα νειάτα μου νά τα   ευχαριστήσω
Στο κόσμο πια μποέμικα τώρα διασκεδάζω
και πόνο μέσα στη καρδία κανένα πια δε βάζω
-------------------------------------------------------------------------------------------------- 

Στόν "πάγκο" υπάρχει καί μύλος πιπεριού. Γιά τό σωστό τρίψιμο...

Στήν μπυρομάνα Πράγα, εκτός από τίς άλλες ομορφιές... 
 -σέ ειδικό μαγαζί- ...σερβίρεται... 
  (όπως φαίνεται πλάϊ) 
...μπύρα μέσα σέ ...spa!!! 
Στήν πραγματικότητα, γιά νά λέμε τά πράγματα μέ τό ελληνικό τους όνομα -τί θά πεί spa καί ξε ...spa!- εδώ πρόκειται γιά διπλή βελτιωμένη κολυμπήθρα!
Μιλάμε, δουλειές πολύ ...προχώ, δηλαδή!
(Όχι! γιά σκεφθείτε το λιγάκι :  "μπύρα Pilsner σερβιρισμένη μέσα σέ κολυμπήθρα"! Πολύ μεγαλείο ρέ παιδιά!)

Άς ανοίξουν τά μάτια τους οι δικοί μας επιχειρηματίες, πού όλο κλαίγονται, γιατί οι καιροί έχουν απαιτήσεις
καί οι δουλειές θένε : νεωτερισμοί καί εφευρετικότητα...
(εκεί είναι τό μυστικό...)

Σάς τά λέει αυτά ένας πούχει "καημό" μέ τίς καλές τίς μπύρες...

Δημήτρης Ν. Αγγελετάκης