Το λάθος του Κυριάκου

tvxs.gr | 07 Μαρ. 2016

Απόστολος Διαμαντής

Η στρατηγική του Κυριάκου και της ΝΔ απέναντι στην κυβέρνηση είναι η αναμονή, ενόψει μιας βέβαιης κυβερνητικής φθοράς. Ο συλλογισμός του επιτελείου του είναι ο εξής: εφόσον είναι βέβαιη η λήψη πρόσθετων μέτρων, που θα συνοδεύονται από έκτακτη φορολογία και μείωση συντάξεων, εφόσον η κρίση του προσφυγικού θα καταφέρει επιπλέον πλήγματα στην κυβέρνηση, τότε ποιος ο λόγος να την σπρώξουμε προς την έξοδο και να μην την αφήσουμε να λάβει όλα αυτά τα μέτρα και εν συνεχεία, με σχετικώς καθαρό το τοπίο, να οδηγηθούμε σε νικηφόρες εκλογές;

Η στρατηγική αυτή μοιάζει λογική, αλλά παραγνωρίζει μια βασική αρχή της πολιτικής: την κυριαρχία του συγκεκριμένου πάνω στο αφηρημένο, την κυριαρχία των τακτικών κινήσεων έναντι της στρατηγικής. Με απλά ελληνικά, ως πολιτικός ηγέτης δεν μπορείς ποτέ να επενδύεις στο μέλλον, προσπερνώντας το παρόν. Εάν υπάρχει δυνατότητα νίκης σήμερα, δεν κάθεσαι να περιμένεις το αύριο. Το αύριο στην πολιτική είναι άγνωστο. Ειδικώς στη σημερινή Ελλάδα, όπου τα πράγματα αλλάζουν μέρα με τη μέρα, είναι δυνατόν να είσαι σίγουρος πως σε ένα δύο χρόνια θα κερδίσεις εκλογές; Τώρα τις κερδίζεις σίγουρα. Αύριο ίσως. Θα αφήσεις το σίγουρο και θα πας στο ίσως;
Ο Τσίπρας δεν περίμενε
Πρόκειται για το ίδιο αφελές επιχείρημα, που κάποιοι απηύθυναν στον Τσίπρα, πριν τις προεδρικές εκλογές του 2014. Γιατί δεν αφήνεις τον Σαμαρά να φέρει αυτός το νέο μνημόνιο και να τον πας τελειωμένο σε ένα χρόνο σε εκλογές; Το επιχείρημα εκείνο ήταν εξίσου αφελές. Εάν ο Σαμαράς εξέλεγε πρόεδρο, τότε θα λάμβανε αυτός την...
 
 συνέχεια
...αξιολόγηση του προγράμματος, θα έμπαινε σε μια νέα πιστωτική γραμμή, θα έβγαινε στις αγορές το φθινόπωρο του 15 και τέλος, θα άνοιγε ο ίδιος τη συζήτηση για την ελάφρυνση του δημοσίου χρέους. Εάν τα έκανε όλα αυτά- τα οποία ηταν εξαιρετικά πιθανόν να συμβούν, διότι ο Σόϊμπλε θα άλλαζε στάση απέναντί του, εάν ήξερε πως είχε τον πολιτικό έλεγχο για άλλο ενάμισυ χρόνο- πώς είμαστε σίγουροι πως ο Συριζα θα κέρδιζε τις εκλογές;
Στην πολιτική, όταν η συγκυρία σε ευνοεί, δεν περιμένεις καλύτερες μέρες. Αρκείσαι στη σιγουριά του παρόντος. Εν προκειμένω, ο Κυριάκος κάνει ένα- ίσως αποφασιστικό- λάθος. Παρασύρεται πιθανόν από το επιτελείο του που είναι τεχνοκρατικό, άρα όχι πολιτικό και εν πολλοίς πολιτικά άπειρο, ένα νεοφιλεύθερο απαράτ στελεχών που νομίζουν πως ο Συριζα είναι ένας εσμός απηρχαιωμένων κρατιστών που δήθεν δεν πιστεύουν στον ανταγωνισμό και στην ελεύθερη αγορά.
Η εκτίμηση αυτή είναι εντελώς αφελής επίσης και γίνεται ενώ μπροστά στα μάτια τους οργανώνεται ένα πρόγραμμα μαζικών ιδιωτικοποιήσεων, έρχεται μια αξιολόγηση θετική και ένα πρόγραμμα ριζικών μεταρρυθμίσεων στην αγορά εργασίας και στους θεσμούς.
Αντιστρέφουμε τον συλλογισμό: Εάν η κυβέρνηση περάσει το ασφαλιστικό και λάβει την αξιολόγηση, εάν οι εταίροι λύσουν το προσφυγικό μέσα στο 2015, τότε πώς είναι σίγουρος ο Κυριάκος ότι, σε δύο χρόνια από τώρα, θα κερδίσει τις εκλογές; Δεν θάπρεπε να είναι καθόλου σίγουρος.
Τι έπρεπε να κάνει; Να πιέσει για άμεσες εκλογές, εκμεταλλευόμενος την αποτυχία της κυβέρνησης στο μεταναστευτικό και την διάψευση των υποσχέσεών της. Να ασκήσει δηλαδή μια δομική, χωρίς κανένα συμβιβασμό, αντιπολίτευση. Με στόχο την αμφίπλευρη διεύρυνσή του, προς τα δεξιά- τους ΑΝΕΛ, στους οποίους θα ασκούσε τη μέγιστη πίεση, αλλά και πρόταση συνεργασίας, εφόσον η παραμονή τους στην παρούσα κυβέρνηση τους οδηγεί στην πολιτική εξαφάνιση- αλλά και προς το Ποτάμι.
Ο Κυριάκος κάνει το λάθος να περιμένει. Μπορεί αυτό το λάθος να αποβεί μοιραίο. Πιθανόν να τον προλάβουν άλλοι.