Ο ψεύτης βοσκός

Ο κ. Σουλτς δεν προβληματίστηκε για την απέχθεια που νιώθουν οι λαοί απέναντι σ’ ένα κλειστό σύστημα εξουσίας που αποφασίζει γι’ αυτούς ερήμην τους;

 

Η Ευρώπη είναι εδώ και καιρό σε κατηφορικό δρόμο. Αν οι Βρετανοί επιλέξουν την έξοδο από την Ε.Ε. θα υπάρξει απαίτηση και για άλλα δημοψηφίσματα. Η εμπιστοσύνη πολλών ανθρώπων στους θεσμούς -εθνικούς και ευρωπαϊκούς- έχει χαθεί. Πρέπει να γίνουν μεταρρυθμίσεις που θα καταστήσουν την Ε.Ε. πιο λειτουργική

Ποιος τα λέει αυτά; Μην πάει το μυαλό σας στον Γιάνη Βαρουφάκη και στους συνήθεις υπόπτους του ευρωσκεπτικισμού -αντιδραστικούς ή αριστερούς ριζοσπάστες. Πρόκειται για δηλώσεις του προέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς!
Είναι εντυπωσιακό το γεγονός από μόνο του. Ωστόσο, ο κ. Σουλτς δεν είναι ένας απλός σχολιαστής ούτε ένας χαμηλόβαθμος αξιωματούχος με μικρό εκτόπισμα και περιορισμένη ισχύ. Κατέχει υψηλή θέση στην ιεραρχία και έχει ευθύνη γι’ αυτό που συμβαίνει. Είναι απορίας άξιο που δεν είχε πάρει χαμπάρι τίποτε.
Δεν έβλεπε τα μεγάλα ποσοστά αποχής στις εθνικές εκλογές και τις ευρωεκλογές; Δεν ανησυχούσε με τα ευρήματα των ερευνών που αποτύπωναν τη δυσφορία των Ευρωπαίων πολιτών για τις πολιτικές λιτότητας και για τις τεράστιες ανισότητες; Δεν τρόμαξε με την ενίσχυση της δύναμης των ακροδεξιών κομμάτων;
Δεν θορυβήθηκε με την αύξηση της επιρροής των σχημάτων που ζητούν επιστροφή στα εθνικά νομίσματα; Δεν ενοχλήθηκε με την ασφυκτική κυριαρχία της θέσης ότι δεν υπάρχει εναλλακτική -θέση βεβαίως που υπηρέτησε με ζήλο και η δική του πολιτική οικογένεια, η Σοσιαλδημοκρατία; Δεν συνειδητοποίησε ότι η πιο αποκρουστική εκδοχή της Ευρώπης, που δεν αρέσει πια, ήταν η συμφωνία-πραξικόπημα που επέβαλαν αυτός και οι όμοιοί του στην Ελλάδα τον Ιούλιο του 2015;
Δεν προβληματίστηκε για την απέχθεια που νιώθουν οι λαοί απέναντι σ’ ένα κλειστό σύστημα εξουσίας που αποφασίζει γι’ αυτούς ερήμην τους; Δεν κατάλαβε ότι το μοντέλο της γερμανικής Ευρώπης, που χτίζουν μεθοδικά οι πολιτικές και οικονομικές ελίτ της πατρίδας του, συναντά ισχυρές αντιστάσεις;
Οταν πολλοί έκρουαν τον κώδωνα του κινδύνου για όλα τα παραπάνω και ζητούσαν αλλαγή πλεύσης στην οικονομική πολιτική, περισσότερη δημοκρατία και διαφάνεια, αυτός και η γραβατωμένη κουστωδία των γραφειοκρατών τούς αντιμετώπιζαν με καταιγιστική αηδία, αποκαλώντας τους γραφικούς, εξτρεμιστές και φανφαρόνους ακτιβιστές.
Τώρα ο κ. Σουλτς έρχεται στα λόγια τους. Καθυστερημένη διαύγεια, ζαβλακωμένη αυτοκριτική. Προκύπτει πάντως το ερώτημα: Η αγωνία του είναι ειλικρινής ή θα εξανεμιστεί αν οι Βρετανοί επιλέξουν να μείνουν στην Ε.Ε. για να επιστρέψει φουριόζικη λίγο πριν από τις εκλογές στη Γαλλία και την Ιταλία, όπου η Λεπέν και ο Μπέπε Γκρίλο με στρατηγικές εξόδου κερδίζουν έδαφος; Ως πότε όμως θα περνάει το παραμύθι με τον ψεύτη βοσκό και τον κακό λύκο;

Τάσος Παππάς
efsyn.gr