Βίλα Μαργαρίτα : Ένα κομψοτέχνημα πού δέν υπάρχει πιά...

Η βίλα Μαργαρίτα ήταν μια έπαυλη της Αθήνας η οποία βρισκόταν στη συνοικία των Αμπελοκήπων, στη συμβολή της Λεωφόρου Μεσογείων με τη Βασιλίσσης Σοφίας, ακριβώς απέναντι από το σημείο που σήμερα βρίσκεται ο Πύργος των Αθηνών. Χτίστηκε περίπου το 1900 και κατεδαφίστηκε το 1972. Η έπαυλη ήταν γοτθικού τύπου και είχε ιδιαίτερη εμφάνιση, με πυργίσκους και πολεμίστρες και τον καιρό που υπήρχε ήταν ένα από τα πιο χαρακτηριστικά κτίρια της περιοχής, αλλά και ολόκληρων των Αθηνών. Η βίλα πήρε το όνομά της από την ομώνυμη θετή κόρη του Ευσταθίου Λάμψα, ο οποίος ήταν ο δεύτερος ιδιοκτήτης της. Στη θέση της κατεδαφισμένης έπαυλης χτίστηκε ένα 9όροφο κτίριο όπου σήμερα στεγάζονται γραφεία της Εθνικής Τράπεζας. ***

Η Βίλα Μαργαρίτα από διαφορετική οπτική γωνία. Στήν αριστερή φωτογραφία η πλευρά επί τής Β. Σοφίας. Δεξιά η πλευρά στή στροφή πρός Λεωφ. Μεσογείων.

Ιστορία

		Η Βίλα Μαργαρίτα το 1902.

Η Βίλα Μαργαρίτα το 1902.

Οικοδομήθηκε με κόκκινη πελεκητή πέτρα περίπου το 1900 για έναν Αρμένιο έμπορο με βρετανική υπηκοότητα ο οποίος είχε παλαιοπωλείο στην διασταύρωση των οδών Ερμού και Βουλής, από δύο Βρετανούς αρχιτέκτονες. Η έπαυλη, η οποία στην εμφάνιση θύμιζε μεσαιωνικό κάστρο, διέθετε 32 δωμάτια, πυργίσκους με πολεμίστρες, σιέλ τρούλο με αλεξικέραυνο και άλλα περίτεχνα διακοσμητικά στοιχεία. Επίσης είχε πυκνοφυτευμένο κήπο με πεύκα, φοίνικες και θάμνους, καθώς και πολλούς αποθηκευτικούς χώρους. Η συνολική έκταση του οικοπέδου ήταν 1613 τ.μ.
Λίγες δεκαετίες αργότερα η βίλα αγοράστηκε από τον Ευστάθιο Λάμψα ο οποίος ήταν επιχειρηματίας και ιδιοκτήτης του Ξενοδοχείου Μεγάλη Βρεταννία. Ο πύργος πήρε το όνομα της θετής του κόρης Μαργαρίτας και είχε μεταβιβαστεί στο όνομα της συζύγου του Παλμύρας, με καταγωγή από τη Γαλλία. Μετά τον θανατό αυτής το 1939 μεταβιβάστηκε στην εγγονή της, Σοφία. Στο διάστημα που η Αθήνα βρισκόταν υπό την κατοχή των Δυνάμεων του Άξονα, στην έπαυλη λειτουργούσε η πρεσβεία της Δανίας.
Ωστόσο, στα Μεταπολεμικά χρόνια ο πληθυσμός της Αθήνας διογκώνεται ραγδιαία και παράλληλα αυξάνεται και η κίνηση στις οδικές αρτηρίες. Το 1967 απαλλοτριώθηκε τμήμα του κήπου της βίλας, ώστε να διαπλατυνθεί η στροφή από τη Λεωφόρο Μεσογείων προς τη Βασιλίσσης Σοφίας (τότε η φορά της κυκλοφορίας ήταν αντίθετη από τη σημερινή σ’αυτό το σημείο). Μετά από κάποιες ακόμη απαλλοτριώσεις η έκταση του οικοπέδου είχε πλέον πέσει στα 1098 τ.μ., με το μεγαλύτερο μέρος του κήπου να έχει χαθεί. Η ιδιοκτήτρια αποφάσισε να πουλήσει τη βίλα εν μέσω της Στρατιωτικής Δικτατορίας το 1970, η οποία και αγοράστηκε από τη Κτηματική Τράπεζα.
Πολλοί κάτοικοι και σύλλογοι των Αμπελοκήπων προσπάθησαν να διασώσουν το κτήριο από την επερχόμενη κατεδάφιση, με αιτήσεις και διαμαρτυρίες για να χαρακτηριστεί διατηρητέο. Η όλη υπόθεση είχε αποκτήσει σημαντικές διαστάσεις, αλλά ο λογοκρινόμενος τύπος περιορίστηκε σε κάποιες λιγοστές αναφορές. Τελικά οι αρχές αρνήθηκαν να χαρακτηρίσουν την έπαυλη διατηρητέα, με την πρόφαση "ότι δεν είχε χαρακτηριστικά ελληνικής παραδοσιακής αρχιτεκτονικής και επομένως δεν χρειαζόταν να προστατευτεί". Η βίλα κατεδαφίστηκε το 1972, την περίπου ίδια εποχή με τις Φυλακές Αβέρωφ.
Στη θέση της κατασκευάστηκε 9όροφο κτήριο στο οποίο στεγάζονταν τα γραφεία της Κτηματικής Τράπεζας μέχρι και το 1998, όποτε και συγχωνεύτηκε δια πλήρους απορροφήσεως με την Εθνική Τράπεζα, της οποίας τα γραφεία στεγάζονται στο κτίριο μέχρι και σήμερα.

Τό "κουτί", δεξιά, μπήκε στή θέση τού κομψοτεχνήματος...

τά κειμενα είναι από τή Βικιπαίδεια