"Όλα τα εγχειρίδια διαχείρισης κρίσεων προβλέπουν τα ίδια βήματα αν σου κάτσει η «στραβή στη βάρδια σου».
Πρώτον: ζητάς αμέσως συγγνώμη και αναλαμβάνεις την ευθύνη, ακόμα και αν πιστεύεις ότι δεν φταις. Και μόνο που συνέβη στη βάρδια σου, έχεις αντικειμενική ευθύνη.
Δεύτερον: δηλώνεις την αμέριστη στήριξή σου στα θύματα και τους συγγενείς τους.
Τρίτον: υπόσχεσαι απόλυτη διαφάνεια και ταχύτητα στη διερεύνηση των αιτιών της τραγωδίας.
Τέταρτον: δεν προκαταλαμβάνεις τα αποτελέσματα αυτής της έρευνας.
Πέμπτον: διαβεβαιώνεις ότι θα πάρεις όλα τα αναγκαία μέτρα για να μην επαναληφθεί μια παρόμοια τραγωδία.
Τι έκανε η κυβέρνηση αμέσως μετά το δυστύχημα στα Τέμπη; Τα ακριβώς αντίθετα.
Δεν ανέλαβε ποτέ την ευθύνη: Ο Μητσοτάκης μας είπε για διαχρονικές παθογένειες του συστήματος, λες και ήταν κάποιος άσχετος παρατηρητής και όχι ο πρωθυπουργός της χώρας.
Ο Καραμανλής παραιτήθηκε από υπουργός, αλλά όχι από βουλευτής.
Αμέσως μετά κινητοποιήθηκε όλος ο προπαγανδιστικός μηχανισμός για να τον ξεπλύνει και να τον εμφανίσει ως τον γενναίο πολιτικό που θυσιάστηκε, παρότι δεν είχε καμία ευθύνη.
Κάτι σαν σύγχρονος Ιησούς, δηλαδή, που μαρτύρησε στον σταυρό πληρώνοντας τις αμαρτίες όλων μας. Ύστερα κατεβαίνει ξανά υποψήφιος και επανεκλέγεται, προσθέτοντας και προσβολή στο τραύμα.
Η έρευνα του δυστυχήματος διεξήχθη με τέτοιο σκανδαλώδη τρόπο που πλέον όλοι (εκτός από τα κομματόσκυλα) είναι πεπεισμένοι ότι η κυβέρνηση, αντί να φωτίσει, επιδιώκει να συσκοτίσει ή και να συγκαλύψει την υπόθεση.
Ο δε Μητσοτάκης έσπευσε να αποδώσει το δυστύχημα σε ανθρώπινο λάθος, μετά χαρακτήρισε θεωρίες συνωμοσίας τα περί παράνομου εύφλεκτου φορτίου που προκάλεσε την πυρκαγιά, χωρίς να έχει βγει κανένα επίσημο πόρισμα.
Επιπλέον, λίγες μέρες μετά το δυστύχημα, κυκλοφόρησε χαλκευμένο φωνητικό υλικό με σκοπό να ενισχυθεί η εντύπωση περί ανθρώπινου λάθους, ενώ εξαφανίστηκαν, ως δια μαγείας, τα βίντεο με τη φόρτωση της εμπορικής αμαξοστοιχίας, με την κυβέρνηση να σφυρίζει αδιάφορα.
Όσο για τους συγγενείς, αντί για σεβασμό, μπήκαν από πολύ νωρίς στο στόχαστρο όλου του προπαγανδιστικού μηχανισμού της κυβέρνησης επειδή δεν συμμορφώθηκαν με τας υποδείξεις: να σιωπήσουν και να ψάξουν παρηγοριά στην εκκλησία, όπως σύστησε η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Αδειλίνη (κανένας δεν θα μείνει) σε μητέρα θύματος.
Τέλος, κάθε δεύτερη εβδομάδα μαθαίνουμε και για ένα νέο πρόβλημα στα τρένα ή ατύχημα που απεφεύχθει στο παρά πέντε. Ο σιδηρόδρομος παραμένει εξίσου ανασφαλής με την ημέρα του δυστυχήματος.
Και συνεχίζουν με χυδαίες επιθέσεις στους συγγενείς των θυμάτων, πιστεύοντας ότι έτσι κερδίζουν επικοινωνιακούς πόντους.
Εδώ δεν χρειάζεται crisis management, αλλά στοιχειώδη λογική: ο κόσμος (πλην των κομματόσκυλων) ταυτίζεται αυθόρμητα με τα θύματα μια άδικης τραγωδίας και εξίσου αυθόρμητα αγανακτεί με εκείνους που όφειλαν να την αποτρέψουν, πόσο μάλον όταν υβρίζουν τους πληγέντες.
Πρέπει να είσαι λειτουργικά ηλίθιος για να πιστεύεις ότι ο Άδωνις και Ψαριανός θα αποδομήσουν την Καρυστιανού – ένας πρήξας και ένας γλίτσας απέναντι σε μια χαροκαμένη μάνα που ψάχνει δικαίωση για το παιδί της.
Και ύστερα από όλα αυτά, η κυβέρνηση μας καλεί να εμπιστευτούμε τη Δικαιοσύνη!
Στην Ελλάδα εμπιστοσύνη στη Δικαιοσύνη δεν έχει ούτε η ίδια η Δικαιοσύνη - αρκεί μια ιδιωτική συζήτηση με οποιονδήποτε «λειτουργό» της για του λόγου το αληθές.
Δεν έχει ούτε ο Μητσοτάκης που διορίζει την ηγεσία της, για αυτό έβαλε να παρακολουθούν με το Predator την εισαγγελέα της ΕΥΠ και ας υπέγραφε σωρηδόν τα αιτήματα για τις (παράνομες) παρακολουθήσεις πολιτικών αντιπάλων και συμμάχων του.
Μηδέν στα πέντε, λοιπόν, από μια κυβέρνηση που κομπάζει για την ικανότητά της στη διαχείριση κρίσεων και την επικοινωνιακή της δεινότητα.
Κι από έναν πρωθυπουργό που του ξέφυγε σε σαρδάμ ότι τον ενδιαφέρει η επικοινωνία, όχι η ουσία. Εδώ τα έκανε μαντάρα και στην ουσία και στην επικοινωνία.
Αλαζονεία, ανικανότητα και ενοχή: αυτά είναι που έβγαλαν χθες εκατοντάδες χιλιάδες στους δρόμους όλης της χώρας και θα συνεχίσουν να τους βγάζουν."
(από το fb του Dimitris Tsirkas )
Το σκίτσο είναι του Πέτρου Ζερβού (27/1/2025 Εφ. Συντακτών)
