ΣΤΡΑΣΒΟΥΡΓΟ - ΑΠΟΣΤΟΛΗ
Η συζήτηση στη χώρα μας άνοιξε για πρώτη φορά την προηγούμενη δεκαετία, αρκετά πριν από το ξεκίνημα της οικονομικής κρίσης. Ο διάλογος που γινόταν σε ευρωπαϊκό επίπεδο για την ανάγκη μείωσης της πλαστικής σακούλας, με κύριο μέσο τη χρέωσή της στον καταναλωτή, προκάλεσε πραγματικό πανικό στη χώρα μας. Για αρκετές ημέρες, τα τηλεοπτικά συνεργεία έστησαν καρτέρι στις εξόδους των σούπερ μάρκετ και μετέδιδαν δηλώσεις πολιτών, που ήταν έξαλλοι με το νέο ευρωπαϊκό «χαράτσι», αφαιρώντας από την τότε ηγεσία του υπουργείου Περιβάλλοντος οποιαδήποτε διάθεση να ανοίξουν ακόμα ένα ζήτημα. Eτσι, η συζήτηση δεν πέρασε ποτέ στην ουσία.
Μόνο που σήμερα, μια δεκαετία αργότερα, το θέμα επανέρχεται (σε μια διαφορετική Ελλάδα) με τρόπο επιτακτικό: την προηγούμενη εβδομάδα το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε Οδηγία για τη μείωση της χρήσης της «ελαφριάς» πλαστικής σακούλας (τύπου σούπερ μάρκετ), με συγκεκριμένους στόχους και χρονοδιάγραμμα. Τα κράτη-μέλη καλούνται να μειώσουν την κατανάλωση στις 90 σακούλες ανά άτομο ετησίως μέχρι το τέλος του 2019 και στις 40 μέχρι το 2025 (ενδεικτικά, σήμερα στη χώρα μας καταναλώνονται 242 σακούλες/άτομο ετησίως). Ή να διασφαλίσουν ότι μέχρι το τέλος του 2018 οι πλαστικές σακούλες θα χρεώνονται.
«Κάθε χρόνο στην Ε.Ε. καταναλώνονται 100 δισ. ελαφριές πλαστικές σακούλες. Ενα μεγάλο τμήμα καταλήγει στη φύση», ανέφερε στους δημοσιογράφους η κ. Margrete Auken, ευρωβουλευτής των Πρασίνων από τη Δανία και εισηγήτρια της νομοθετικής πρότασης στην Ευρωβουλή. «Το 70% των σκουπιδιών στη θάλασσα είναι πλαστικά και το 70% αυτών είναι πλαστικές σακούλες. Λόγω μεγέθους, ο όγκος που καταλαμβάνουν σε σχέση με άλλα απόβλητα είναι μικρός, ωστόσο η ζημιά που προκαλούν είναι πολύ σημαντική».
Απαντώντας σε ερώτηση της «Κ» σχετικά με το κόστος και τα οφέλη της μείωσης, η κ. Auken δήλωσε αισιόδοξη για την αποτελεσματικότητα της πρότασης. «Δεν απαγορεύουμε την πλαστική σακούλα, δεν τιμωρούμε τη βιομηχανία πλαστικού. Oμως, πρέπει να προωθήσουμε μια πιο υπεύθυνη καταναλωτική συμπεριφορά. Η χρέωση της πλαστικής σακούλας είναι μια “win-win” κατάσταση, όλοι κερδίζουν: το περιβάλλον, η κοινωνία, οι έμποροι λιανικής, τα κράτη. Το όφελος από την επίτευξη των στόχων της νέας Οδηγίας υπολογίζεται στα 740 εκατ. ευρώ».
Κάθε νόμισμα, βέβαια, έχει δύο όψεις. Της ψήφισης της πρότασης προηγήθηκε μια μακρά διαδικασία διαπραγμάτευσης με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. Προκειμένου να εξασφαλιστεί η συναίνεση της Μεγάλης Βρετανίας, από τους στόχους της Οδηγίας εξαιρέθηκαν οι αποκαλούμενες οξο-βιοαποδομήσιμες (oxo-biodegradable) σακούλες, οι οποίες σύμφωνα με την κ. Auken θρυμματίζονται μεν, αλλά δεν διαλύονται, μεταφέροντας επικίνδυνες ουσίες στην τροφική αλυσίδα. Υπό την πίεση της Βρετανίας, αποφασίστηκε αντ’ αυτού να μελετηθούν οι επιπτώσεις από τη χρήση της συγκεκριμένης τεχνολογίας, προκειμένου το 2018 να επανεξεταστεί η χρήση τους. Η Βρετανία, από την πλευρά της, θεωρεί ότι η πρόταση της Ευρωβουλής ευνοεί συγκεκριμένα συμφέροντα άλλης χώρας (συγκεκριμένα της Ιταλίας, στην οποία παράγονται κομποστοποιήσιμες σακούλες). Κομβικό ρόλο στην προώθηση της Οδηγίας έπαιξε η ιταλική προεδρία (σε αντίθεση με την ελληνική προεδρία, που έλαμψε διά της απραξίας της σε όλα τα περιβαλλοντικά θέματα).
Γιά νά διαβάσετε ολόκληρο τό άρθρο τού Γιώργου Λιάλιου πιέστε : ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.