Τηλεοπτικές άδειες, ένα case study

                                                                                                               Alexandros Michailidis / SOOC

Η διαδικασία με την οποία η κυβέρνηση πήρε 246 εκατ. ευρώ για ένα προϊόν που σίγουρα δεν αξίζει τόσα λεφτά, αναμένεται να αποτελέσει αντικείμενο διδασκαλίας. Τι μας έμαθε η διαδικασία και, κυρίως, ποιες απορίες γεννά για τους νέους και τους παλιούς παίκτες

Κώστας Γιαννακίδης 2 Σεπτεμβριου 2016, 08:05

Κάποια πράγματα πρέπει να λέγονται: τόσα χρήματα η Αριστερά συνήθως τα έπαιρνε από το κεφάλαιο μόνο με εθνικοποιήσεις. Η διαδικασία κόστισε στους επιχειρηματίες 246 εκατ. ευρώ και, παρά τις καταγγελίες για τις τριτοκοσμικές πρακτικές, όμως ίσως φτάσει να διδάσκεται ως case study σε πανεπιστήμια. Μπορεί να μην είναι απολύτως εξασφαλισμένη η καταβολή των χρημάτων, αλλά μιλάμε για απίστευτα ποσά που σε καμία περίπτωση δεν αντιστοιχούν στο μέγεθος της τηλεοπτικής αγοράς.
Είναι βιώσιμοι όλοι αυτοί, δεδομένων των χρημάτων που έδωσαν; Θα δείξει. Και τι θα κάνουν εκείνοι που λειτουργούν και έμειναν χωρίς άδεια, δηλαδή το Star και ο Αlpha; Και εδώ, θα δείξει ο καιρός. Υπάρχουν, άλλωστε, οι θεματικές άδειες ή οι συνέργειες με όσους έχουν την άδεια στο χέρι. Μπορεί πάλι να ακολουθήσουν τα νέα μοντέλα μετάδοσης, μέσα από δορυφόρο ή το δίκτυο. Προς τα εκεί, δηλαδή, που θα κινηθεί το Mega.

Τι άλλο μας μένει από τη διαδικασία της αδειοδότησης; Πολλά και ενδιαφέροντα.
Το πρώτο είναι ένα ερώτημα προς όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις: γιατί δεν δοκίμασαν να βάλουν στο ταμείο, έστω κάτι λίγα, αν όχι το θηριώδες ποσό που παίρνει ο Παππάς;
Το δεύτερο είναι ένα θεωρητικό ερώτημα προς τους αδειοδοτούμενους: από πού νομίζουν ότι θα πάρουν πίσω τα λεφτά τους; Να μας πουν, να πάμε και εμείς από εκεί.
Και το τρίτο είναι ένα ερώτημα που το θέτει η ζωή: είμαστε σίγουροι ότι θα πληρωθούν αυτά τα χρήματα; Εχουμε, άλλωστε, δικαστήρια μπροστά μας…
Για πρώτη φορά, σχεδόν εδώ και τρεις δεκαετίες, τα συμφέροντα Βαρδινογιάννη δεν διεκδικούν κεντρικό ρόλο στα μέσα ενημέρωσης. Και οι δύο εταιρείες που συμμετείχαν στο διαγωνισμό, το Star και η κυπριακή, συγκρατήθηκαν σε ποσά πολύ χαμηλότερα από εκείνα που διέθεσαν οι ανταγωνιστές. Και αυτό ήταν εμφανώς επιχειρηματική επιλογή.
Ο Ιβάν Σαββίδης αναμένεται να μας απασχολήσει περισσότερο. Παραδέχθηκε ότι λειτούργησε σαν «λαγός» για να ανέβει το τίμημα, ενώ δεν έκρυψε και τη… στενοχώρια του για την επιτυχία Αλαφούζου. Οι δηλώσεις του θα συζητηθούν, θα προκαλέσουν εντάσεις και, λογικά, επιβεβαιώνουν την πρόθεση του για την ανάληψη σημαντικότερου ρόλου στη δημόσια σφαίρα.
Οι επόμενες κινήσεις του Δημήτρη Κοντομηνά συνθέτουν ένα κρίσιμο ερώτημα. Θα πάει για θεματική άδεια; Θα διεκδικήσει συνέργειες ή θα αποτολμήσει έξοδο με πώληση των υποδομών σε έναν νέο παίκτη; Από κάπου πρέπει να ψωνίσουν και οι καινούργιοι.
Ο ΣΚΑΪ, που πλήρωσε 43 εκατ. ευρώ, θα συνεχίσει να υποστηρίζει το σενάριο της ελεύθερης πρόσβασης επιχειρηματιών στην τηλεοπτική αγορά;
Μάθαμε για ακόμα μία φορά ότι οι έχοντες «πληροφορίες» είναι αεριτζήδες της κακιάς ώρας. Απαντες θεωρούσαν ότι ο Βαγγέλης Μαρινάκης πήρε πρώτος άδεια. Επίσης αρκετοί πίστευαν ότι ο ΣΚΑΪ θα κλείσει. Τελικώς το παιχνίδι διεξήχθη με τους κανόνες που ετέθησαν και ο ΣΚΑΙ ήταν ο καλύτερος παίκτης. Ο Βαγγέλης Μαρινάκης δεν θα αισθάνεται καθόλου καλά σκεπτόμενος ότι πλήρωσε πολλά περισσότερα από τον πρώην συνεταίρο του.
protagon.gr