Δοκιμάζονται οι «κόκκινες γραμμές» των θεσμών
Στο παρά πέντε του κρίσιμου Eurogroup
της ερχόμενης Δευτέρας για τη δεύτερη αξιολόγηση, για το χρέος και τα
πρωτογενή πλεονάσματα μετά το 2018, όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς
δοκιμάζουν ο ένας τις «κόκκινες γραμμές» του άλλου, με την Αθήνα να
φοβάται ότι θα κληθεί να πληρώσει τον λογαριασμό ενός συμβιβασμού μεταξύ
των θεσμών, ο οποίος μπορεί να φθάσει έως και τα 3,6 δισ. ευρώ.
Τις τελευταίες ημέρες υπήρξε μπαράζ τοποθετήσεων από Ευρωπαίους αξιωματούχους, αλλά και του υπουργού Οικονομικών Ευκλ. Τσακαλώτου, οι οποίοι επί της ουσίας επιδίωξαν να θέσουν τις «κόκκινες γραμμές», ενόψει των αποφάσεων για την εμπλοκή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) στο ελληνικό πρόγραμμα με νέο δικό του πρόγραμμα, το οποίο στη χειρότερη περίπτωση θα πρέπει να περιλαμβάνει προβλέψεις πολύ κοντά σε εκείνες του υφιστάμενου μνημονίου.
Ωστόσο, οι όροι που έχει θέσει το Ταμείο για να συνάψει νέο πρόγραμμα με την Ελλάδα έχουν δημιουργήσει προβλήματα. Το Ταμείο στην πράξη ζητεί τα εξής:
1. Η ελληνική κυβέρνηση να εφαρμόσει πλήρως όλες τις μεταρρυθμίσεις και μάλιστα να προχωρήσει ένα βήμα παραπάνω. Για παράδειγμα, στο θέμα των ομαδικών απολύσεων ζητάει την πλήρη απελευθέρωσή τους, όταν οι ευρωπαϊκοί θεσμοί εξετάζουν την αύξηση του ορίου απολύσεων.
2. Να αλλάξουν οι δημοσιονομικοί στόχοι ή εναλλακτικά να είναι πολύ πιο γενναία η ρύθμιση του χρέους από ό,τι σχεδιάζεται από την Ευρωζώνη. Το ΔΝΤ υποστηρίζει πως με τα μέτρα που έχει ήδη λάβει η Αθήνα το πρωτογενές πλεόνασμα του 2018 θα είναι στο 1,5% του ΑΕΠ, αντί ελληνικής και ευρωπαϊκής πρόβλεψης για 3,5% του ΑΕΠ. Και για να καλυφθεί η διαφορά του 2% του ΑΕΠ ή των περίπου 3,6 δισ. ευρώ, έχει στείλει σαφές μήνυμα ότι θα δεχθεί μόνο μέτρα περικοπής των συντάξεων και «κουρέματος» του αφορολόγητου ορίου.
Το ίδιο υποστηρίζει πως δεν πρέπει να ληφθούν νέα μέτρα και ότι οι δημοσιονομικοί στόχοι θα πρέπει να μειωθούν στο 1,5% του ΑΕΠ, παραμένοντας σε αυτά τα επίπεδα για πολλά χρόνια. Στο πλαίσιο αυτό, καλεί την Ευρωζώνη να καλύψει τη διαφορά μέσω γενναίας ρύθμισης του ελληνικού χρέους. Σύμφωνα με πληροφορίες, το ΔΝΤ έχει ζητήσει η ελάφρυνση που θα προκύψει από την εφαρμογή των βραχυπρόθεσμων μέτρων να κυμανθεί στα επίπεδα των 70-80 δισ. ευρώ, όταν τα σενάρια που έχει επεξεργαστεί ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας (ESM) οδηγούν σε όφελος 36-40 δισ. ευρώ.
Ωστόσο, η αρνητική στάση του Γερμανού υπουργού Οικονομικών Β. Σόιμπλε, τόσο στο θέμα της ελάφρυνσης όσο και σε εκείνο της μείωσης των πρωτογενών πλεονασμάτων από το 2019 και μετά, είναι αυτό που φοβίζει την Αθήνα ότι θα οδηγήσει τους πιστωτές της χώρας σε συμβιβασμό εις βάρος της Ελλάδας. Δεν είναι τυχαίες οι τοποθετήσεις του κ. Τσακαλώτου τις τελευταίες δύο ημέρες για ενδεχόμενο συμβιβασμό, τα βάρη του οποίου θα κληθεί να «σηκώσει» η Αθήνα. Η αγωνία αυτή της κυβέρνησης εξηγεί και την επίθεση του κ. Τσακαλώτου στο ΔΝΤ (που δεν πιέζει το Βερολίνο για το θέμα του χρέους) και σε ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες («φωτογραφίζοντας» τη Γερμανία) για τη στάση που τηρούν στις διαπραγματεύσεις.
Σε κάθε περίπτωση, όλοι συμφωνούν ότι το Eurogroup της Δευτέρας είναι κρίσιμο, αφού θα δοκιμαστούν στην πράξη οι «κόκκινες γραμμές» κάθε πλευράς και θα αποδειχθεί εάν μπορεί να επέλθει ο πολυπόθητος συμβιβασμός. Πάντως, όλοι έχουν ξεκαθαρίσει πως θέλουν να έχει επιτευχθεί συμφωνία για τα ζητήματα της αξιολόγησης, του χρέους και των πρωτογενών πλεονασμάτων εντός του 2016.
από kathimerini.gr
Τις τελευταίες ημέρες υπήρξε μπαράζ τοποθετήσεων από Ευρωπαίους αξιωματούχους, αλλά και του υπουργού Οικονομικών Ευκλ. Τσακαλώτου, οι οποίοι επί της ουσίας επιδίωξαν να θέσουν τις «κόκκινες γραμμές», ενόψει των αποφάσεων για την εμπλοκή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) στο ελληνικό πρόγραμμα με νέο δικό του πρόγραμμα, το οποίο στη χειρότερη περίπτωση θα πρέπει να περιλαμβάνει προβλέψεις πολύ κοντά σε εκείνες του υφιστάμενου μνημονίου.
Ωστόσο, οι όροι που έχει θέσει το Ταμείο για να συνάψει νέο πρόγραμμα με την Ελλάδα έχουν δημιουργήσει προβλήματα. Το Ταμείο στην πράξη ζητεί τα εξής:
1. Η ελληνική κυβέρνηση να εφαρμόσει πλήρως όλες τις μεταρρυθμίσεις και μάλιστα να προχωρήσει ένα βήμα παραπάνω. Για παράδειγμα, στο θέμα των ομαδικών απολύσεων ζητάει την πλήρη απελευθέρωσή τους, όταν οι ευρωπαϊκοί θεσμοί εξετάζουν την αύξηση του ορίου απολύσεων.
2. Να αλλάξουν οι δημοσιονομικοί στόχοι ή εναλλακτικά να είναι πολύ πιο γενναία η ρύθμιση του χρέους από ό,τι σχεδιάζεται από την Ευρωζώνη. Το ΔΝΤ υποστηρίζει πως με τα μέτρα που έχει ήδη λάβει η Αθήνα το πρωτογενές πλεόνασμα του 2018 θα είναι στο 1,5% του ΑΕΠ, αντί ελληνικής και ευρωπαϊκής πρόβλεψης για 3,5% του ΑΕΠ. Και για να καλυφθεί η διαφορά του 2% του ΑΕΠ ή των περίπου 3,6 δισ. ευρώ, έχει στείλει σαφές μήνυμα ότι θα δεχθεί μόνο μέτρα περικοπής των συντάξεων και «κουρέματος» του αφορολόγητου ορίου.
Το ίδιο υποστηρίζει πως δεν πρέπει να ληφθούν νέα μέτρα και ότι οι δημοσιονομικοί στόχοι θα πρέπει να μειωθούν στο 1,5% του ΑΕΠ, παραμένοντας σε αυτά τα επίπεδα για πολλά χρόνια. Στο πλαίσιο αυτό, καλεί την Ευρωζώνη να καλύψει τη διαφορά μέσω γενναίας ρύθμισης του ελληνικού χρέους. Σύμφωνα με πληροφορίες, το ΔΝΤ έχει ζητήσει η ελάφρυνση που θα προκύψει από την εφαρμογή των βραχυπρόθεσμων μέτρων να κυμανθεί στα επίπεδα των 70-80 δισ. ευρώ, όταν τα σενάρια που έχει επεξεργαστεί ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας (ESM) οδηγούν σε όφελος 36-40 δισ. ευρώ.
Ωστόσο, η αρνητική στάση του Γερμανού υπουργού Οικονομικών Β. Σόιμπλε, τόσο στο θέμα της ελάφρυνσης όσο και σε εκείνο της μείωσης των πρωτογενών πλεονασμάτων από το 2019 και μετά, είναι αυτό που φοβίζει την Αθήνα ότι θα οδηγήσει τους πιστωτές της χώρας σε συμβιβασμό εις βάρος της Ελλάδας. Δεν είναι τυχαίες οι τοποθετήσεις του κ. Τσακαλώτου τις τελευταίες δύο ημέρες για ενδεχόμενο συμβιβασμό, τα βάρη του οποίου θα κληθεί να «σηκώσει» η Αθήνα. Η αγωνία αυτή της κυβέρνησης εξηγεί και την επίθεση του κ. Τσακαλώτου στο ΔΝΤ (που δεν πιέζει το Βερολίνο για το θέμα του χρέους) και σε ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες («φωτογραφίζοντας» τη Γερμανία) για τη στάση που τηρούν στις διαπραγματεύσεις.
Σε κάθε περίπτωση, όλοι συμφωνούν ότι το Eurogroup της Δευτέρας είναι κρίσιμο, αφού θα δοκιμαστούν στην πράξη οι «κόκκινες γραμμές» κάθε πλευράς και θα αποδειχθεί εάν μπορεί να επέλθει ο πολυπόθητος συμβιβασμός. Πάντως, όλοι έχουν ξεκαθαρίσει πως θέλουν να έχει επιτευχθεί συμφωνία για τα ζητήματα της αξιολόγησης, του χρέους και των πρωτογενών πλεονασμάτων εντός του 2016.
από kathimerini.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.