Μετά από μια ταραχώδη χρονιά σαν το 2016 είναι σιγουράκι, όπως λένε και στο στοίχημα, ότι το 2017 θα αποτελέσει ξεχωριστό κεφάλαιο στα βιβλία της πολιτικής ιστορίας. Πολύ απλά γιατί το δυσοίωνο τζίνι έχει μείνει έξω από το μπουκάλι των ευχών.
Το κακό είναι ότι παραμένει αμφίβολο αν οι ευρωπαϊκές ελίτ και τα κόμματα, οι θεσμοί και οι δομές της ΕΕ μπορούν να αντέξουν στο συντονισμό όλων των παραπάνω πιέσεων. Το χειρότερο, είναι απροετοίμαστα για το απρόβλεπτο. Αλλά ας μην προχωρήσω, χρονιάρες μέρες, σε γκαντέμικα αλλά όχι απίθανα σενάρια. Ας πάω βήμα-βήμα μεθοδικά με όσα προβλέπει η ατζέντα.
Στις 20 Ιανουαρίου ορκίζεται ο εκλεγμένος Ντόναλντ Τραμπ πρόεδρος των ΗΠΑ. Ο άλλοτε επονομαζόμενος και ως ηγέτης του ελεύθερου κόσμου είναι ένας πολιτικά άπειρος...
συνέχεια...αυταρχικός δημαγωγός ο οποίος δεν προμηνύει και τις πιο ευχάριστες εξελίξεις μέσα και έξω από τη ΄χώρα του. Με τη συγκέντρωση τόσο της εκτελεστικής όσο και της νομοθετικής εξουσίας στα χέρια του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, ο νέος Αμερικανός πρόεδρος είναι εξαιτίας προεκλογικών υποσχέσεων αλλά και λόγω θυμικού ικανός για όλα.
Να εγκαινιάσει νέα κούρσα πυρηνικών εξοπλισμών, να ξεκινήσει καινούργιο παγκόσμιο εμπορικό πόλεμο και να ανατρέψει παραδοσιακές διεθνείς συμμαχίες. Και βέβαια πρόθυμος να σαρώσει όλες τις μεταρρυθμίσεις του Ομπάμα στο εγχώριο σύστημα υγείας, τη περιβαλλοντολογική πολιτική , τα κοινωνικά και φυλετικά θέματα, το μεταναστευτικό. Με αποτέλεσμα το παράδειγμα του να βρει μιμητές στις απανταχού ακραίες συντηρητικές πολιτικές δυνάμεις και να ενισχύσει ευρωσκεπτικιστικά και αντιευρωπαϊκά κόμματα.
Πάμε, σύμφωνα με το ημερολόγιο, παρακάτω. Στις15 Μάρτη διεξάγονται εθνικές εκλογές στην Ολλανδία. Δεν το έχουν και πολύ οι ψηφοφόροι της χώρας να στραφούν απότομα δεξιά και να ντεραπάρουν από το παραδοσιακά φιλελεύθερο ποδήλατό τους. Ο αντί-ισλαμιστής , σκληρός ακροδεξιός πολιτικός Γκέερτ Βίλντερς προηγείται στην προτίμηση τους. Μια ενδεχόμενη υπερψήφιση του ¨Κόμματος της Ελευθερίας” του οποίου ηγείται, ανοίγει το δρόμο για ένα «Dexit», κατά το Brexit, και για την απαγόρευση του Κορανίου, με όσα αυτά συνεπάγονται.
Και ερχόμαστε πλέον στη μεγάλη ατραξιόν που λέγεται Γαλλικές εκλογές. Στις 23 Απριλίου είναι ο πρώτος γύρος ανάδειξης Πρόεδρου και ο δεύτερος στις 7 Μαΐου. Αναμένεται ότι στη τελική αναμέτρηση θα βρεθούν αντιμέτωποι ο Ρεπουμπλικανικός κεντροδεξιός Φρανσουά Φιγιόν με την ακροδεξιά ηγέτιδα του “Εθνικού Μετώπου” Μαρίν Λε Πεν, της οποίας η νίκη του Τραμπ της δίνει σημαντική εκλογική ώθηση
Η τελευταία έχει ξεκαθαρίσει ότι η επικράτησή της θα συνδυασθεί με έξοδο της χώρας από την ΕΕ και την πάταξη της τζιχαντιστικής τρομοκρατίας του φανατικού Ισλάμ. Ο αντίπαλος της, ένα μείγμα θατσερικού νεοφιλελευθερισμού και ανάλγητου κοινωνικού συντηρητισμού ακροπατώντας στα “χωράφια¨ της ακροδεξιάς, θυμίζει ομοιοπαθητική μέθοδο αποτροπής του ακραίου αντισυστημισμού της Λε Πεν. Η επιλογή εκάστου υπαινίσσεται για την προοδευτική Ευρώπη το δίλημμα “μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα”
Λίγο αργότερα στις 19 Μαΐου το Ιράν εκλέγει τον πρόεδρό του. Το θέμα θα ήταν μάλλον αδιάφορο αν η χώρα δεν πετύχαινε ότι πριν από μερικά χρόνια φαινόταν εξαιρετικά απίθανο: να διατηρήσει μαζί με τη Ρωσία τον Άσαντ στην εξουσία της Συρίας. Μέσα στο χάος της Μέσης Ανατολής και με διαρκώς φθίνουσα τη δυτική επιρροή, ο ήδη πρόεδρος της χώρας Χασάν Ρουχανί επιδιώκει την επανεκλογή του υπό την ενδεχόμενη απειλή ο Τραμπ να σκίσει σε κουρέλια τη συμφωνία-ορόσημο του Ιράν με τη Δύση για το πυρηνικό του πρόγραμμα του 2015.
Στις 7 Ιουλίου πάντως στη σύνοδο κορυφής της G20 ο Αμερικανός πρόεδρος θα συναντηθεί με τον Ρώσο ομόλογο του στο Αμβούργο για να εξετάσουν τις διαφορές και τις συμπτώσεις των απόψεων τους για τη κρίσιμη περιοχή. Τραμπ και Πούτιν προφανώς θα βρουν εκεί ευκαιρία να κουβεντιάσουν και για τον ρόλο του όλο και πιο αυταρχικού Ερντογάν και τη κλιμάκωση των συγκρούσεων μεταξύ Νατοϊκής Τουρκίας και των Κούρδων ανταρτών .
Τέλος ο μεγάλος εκλογικός αναβρασμός στη γηραιά ήπειρο- να δεν προκύψουν προηγουμένως εθνικές κάλπες σε Ιταλία και Ελλάδα- ολοκληρώνεται το Σεπτέμβριο στη Γερμανία. Αναμένεται ότι Άνγκελα Μέρκελ θα κυριαρχήσει στις ομοσπονδιακές εκλογές επιτυγχάνοντας μια ιστορική τέταρτη θητεία.
Επόμενο είναι ότι η συνεχιζόμενη εφαρμογή της πολιτικής της λιτότητας στη Ευρώπη, από την ηγεμονεύουσα χώρα της Ένωσης δεν πρόκειται να θιγεί . Το πρόβλημα είναι αν θα διατηρηθεί από τη χώρα -κλειδί της ΕΕ η πολιτική με την οποία αντιμετώπισε την προσφυγική κρίση. Κρίσιμο ρόλο θα παίξει το αποτέλεσμα της κάλπης για το ξενοφοβικό κόμμα AfD, «Εναλλακτική για τη Γερμανία», που στις δημοσκοπήσεις ήδη λαμβάνει διψήφιο ποσοστό.
Σε αυτό, λίγο πολύ. το εύθραυστο πολιτικά περιβάλλον με τις ιδιαίτερα εύφλεκτες προκλήσεις και τις ανισόρροπες ακροβασίες σε τεντωμένο σκοινί θα κινηθεί το καλεντάρι της νέας χρονιάς σε ότι αποκαλούμε με την ευρύτερη έννοια Δύση. Ας μην ξεχνάμε ότι κατά το κινέζικο ημερολόγιο το 2017 είναι το έτος του κόκορα.
Και επειδή μέρες που είναι δεν θέλω να κακοκαρδίσω κανένα στο εγχώριο πολιτικό σκηνικό ούτε να γκρινιάξω για την κυβέρνηση, εύχομαι σε όλους μια καινούργια ορμητική εκκίνηση, όπως ακριβώς το λαμπρά φωτεινό πρωινό που αρχίζει με το λάλημα του κόκορα. Μόνο και μόνο, γιατί δεν θέλω καν να σκέφτομαι ότι για μια ακόμη χρονιά θα τα φορτώσουμε στο συμπαθητικό αυτό εγερτήριο πτηνό.
01/01/2017
matrix24.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.