Δύο βαριά δημοσιογραφικά ονόματα, ο Αλέξης Παπαχελάς και ο Γιάννης Πρετεντέρης – την Κυριακή στην «Καθημερινή» και τη Δευτέρα στα «Νέα» αντιστοίχως – διατύπωσαν σχεδόν με τον ίδιο τρόπο ένα δίλημμα: αν ο Κυριάκος Μητσοτάκης πρέπει να αντιδράσει με «πρόγραμμα» και «αξιοπρέπεια» ή βουτώντας στη «λάσπη» και τις «αγριάδες» για να αντιμετωπίσει τις σκληρές επιθέσεις του Αλέξη Τσίπρα. Οι απαντήσεις που έδωσαν είναι εκ διαμέτρου αντίθετες:
● Ο Παπαχελάς θεωρεί ότι πρέπει ο Μητσοτάκης «να δείχνει με αυτοπεποίθηση και ηρεμία ότι υπάρχει και άλλος δρόμος», διότι «αυτό έχει ανάγκη η κοινωνία για να ξεφύγει από το τέλμα».
● Ο Πρετεντέρης πιστεύει ότι: «Η πρώτη επιλογή δεν καταλαβαίνει από μισόλογα. Θα ματώσουν όλοι, θα λασπώσουν όλοι, ακόμη και ο νικητής. Αλλά όποιος νικήσει θα δείξει ότι δεν μασάει. Η δεύτερη είναι μια στάση δημοκρατικής αξιοπρέπειας, αλλά με μοναδικό έπαθλο την αξιοπρέπεια. Στους άλλους θα κάνει τη μούρη κρέας».
Προφανώς δεν έχει κανένα νόημα το να συμφωνήσουμε ή να διαφωνήσουμε με κάποια από τις δύο προσεγγίσεις για το δέον γενέσθαι εκ μέρους του προέδρου της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Δικά του τα γένια, δικά του και τα χτένια.
Σε κάθε περίπτωση όμως είναι καταφανές ότι η Ν.Δ. έχει τεράστιο πρόβλημα και ο αρχηγός της ακόμη μεγαλύτερο. Κατ’ αρχάς, πρόβλημα ιδεολογικής ταυτότητας και, κατά συνέπεια, πολιτικού λόγου.
● Από τη μια ο Μητσοτάκης επιχειρεί να εμφανιστεί ως ένας οικονομικά φιλελεύθερος μεταρρυθμιστής και θεσμικά κεντρώος. Από την άλλη διαρκώς του ξεφεύγουν (;) συνεχώς νεοφιλελεύθερες αγριότητες και μια ρητορική «τάξης και ασφάλειας», που, όταν δεν διαψεύδεται, οδηγεί σε ραπίσματα περί Ακροδεξιάς.
● Από τη μια μιλάει για «παρακράτος ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛΛ» και καταγγέλλει γενικευμένη ανομία κι από την άλλη δεν εκφέρει κανενός είδους θέση για την υπόθεση Αυγενάκη, η οποία ήδη διερευνάται από τη Δικαιοσύνη.
● Από τη μια ευαγγελίζεται στελεχική ανανέωση κι από την άλλη δεν μπορεί καν να συνεννοηθεί με την Ντόρα Μπακογιάννη για να του προσφέρει πρόσχημα ανανέωσης. Τα δε στελέχη του περίφημου μητρώου είναι άφαντα και ουδείς γνωρίζει το ποιόν και τις ικανότητές τους.
● Από τη μια σαλπίζει την έφοδο προς την εξουσία και από την άλλη αδυνατεί να βρει έναν τρόπο συνύπαρξης με κορυφαία στελέχη του, τα οποία δουλεύουν το καθένα για την πάρτη του και όχι όλα μαζί για το κόμμα και τον πρόεδρό τους.
Για να αντιπαρατεθείς στον αντίπαλο, πρέπει πρώτα να έχεις στρατό και ύστερα σχέδιο. Αν λείπουν και τα δύο, κλάφτα Χαράλαμπε...
Σταύρος Χριστακοπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.