 |
| ...Κώστα Γρηγοριάδη |
από : efsyn.gr
Πέμπτη 30 Ιανουαρίου 2020
Ο Καρακατσάνης μπήκε στό τηγάνι κι έσπασε τ' αυγά...!
Σάντουιτς...
Μεγάλη επιτυχία. Ο Κυριάκος (με την ευγενή φροντίδα του συμπατριώτη του Λευτέρη) κατάφερε να είναι όλοι εναντίον του. Έβαλε μέσον, για να χάσει.
Κι αν συνεχίσει έτσι, τα δύο χρόνια κυβερνητικής ζωής που του δίνει ο Αντώναρος μάλλον είναι πολλά...
Σημείωση : Ο υπέρτιτλος προστέθηκε από τή "Νέα Μύκονο"
Τρίτη 28 Ιανουαρίου 2020
Το επίκαιρο βιβλίο "Τα παιδιά του Άουσβιτς"...
 |
Τα παιδιά του Αουσβιτς. Προϊόν πολυετούς έρευνας του συγγραφέα, πολύ δυνατό, αναστατώνει , αλλά αξίζει τον κόπο. Pavlina Dirani Maouni |
Θυμόμαστε γιά νά μήν ξαναπάθουμε...
 |
| Τελευταίος σταθμός : "Auschwitz-Birkenau" |
Αυτός είναι ο λόγος που το Άουσβιτς δεν συγκρίνεται με τίποτα. Δεν έχει σημασία αν ο αριθμός των θυμάτων ήταν μεγαλύτερος ή μικρότερος από την τάδε γενοκτονία ούτε αν ο τελικός αριθμός των θυμάτων είναι υποεκτιμημένος ή υπερεκτιμημένος. Το Άουσβιτς και ο ναζισμός είναι η Αποκτήνωση. Οποιαδήποτε σύγκριση, συμψηφισμός ή αναθεώρηση το αθωώνει. Το Άουσβιτς είναι το Άουσβιτς. Και η ανθρωπότητα δεν πρέπει να το ξεχάσει.
Πάντα να θυμόμαστε ότι η Ελλάδα έχει πληρώσει βαρύ φόρο στα στρατόπεδα εξόντωσης του ναζισμού. Σαράντα χιλιάδες Έλληνες Εβραίοι φορτώθηκαν στα τραίνα. Άντρες, γυναίκες, ηλικιωμένοι, μικρά παιδιά, ανάπηροι ήρωες του Ελληνοαλβανικού Πολέμου, σχεδόν η μισή Θεσσαλονίκη. Δίπλα σε αυτούς στέκονται τα χιλιάδες θύματα της ναζιστικής θηριωδίας στην κατεχόμενη Ελλάδα, οι άμαχοι νεκροί των Καλαβρύτων, του Διστόμου, του Χορτιάτη, του Κομμένου και τόσων άλλων μαρτυρικών τόπων.
Και ακόμα να θυμόμαστε ότι η Ελλάδα έχει ξεχωριστή θέση στον αγώνα των λαών της Ευρώπης για την ολοκληρωτική συντριβή του ναζισμού. Γιατί τον πολέμησε αδιάλλακτα, μέσα από ένα παλλαϊκό και ηρωικό κίνημα Εθνικής Αντίστασης.
Να θυμόμαστε λοιπόν. Η μνήμη δεν είναι πένθος. Η μνήμη είναι αγώνας και στάση ζωής...
Το Αρχείο της ΕΡΤ τιμά τη Διεθνή Ημέρα Μνήμης των Θυμάτων του Ολοκαυτώματος (27 Ιανουαρίου)
Αφιέρωμα του Αρχείου της ΕΡΤ
στη Διεθνή Ημέρα Μνήμης των Θυμάτων του Ολοκαυτώματος
(27 Ιανουαρίου)
Στις 27 Ιανουαρίου του 1945 απελευθερώνεται από τις δυνάμεις των συμμάχων το στρατόπεδο συγκέντρωσης Άουσβιτς-Μπίρκεναου. Τιμώντας τη Διεθνή Ημέρα Μνήμης των Θυμάτων του Ολοκαυτώματος, στις 27 Ιανουαρίου, όπως αυτή ορίστηκε από τα Ηνωμένα Έθνη το 2005, το Αρχείο της ΕΡΤ ψηφιοποίησε και παρουσιάζει στην ιστοσελίδα http://www.ert.gr/news/arxeio-afierwmata/ το επεισόδιο «In Memoriam» από τη σειρά «Η ΕΡΤ στη Βόρειο Ελλάδα».
Στην εκπομπή παρουσιάζονται οι
συγκλονιστικές μαρτυρίες των μελών της Ελληνοεβραϊκής κοινότητας της
Θεσσαλονίκης που επέζησαν των στρατοπέδων συγκέντρωσης κατά τη διάρκεια
του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου. Μέσα από τις περιγραφές τους παρουσιάζεται η
σταδιακή δημιουργία του γκέτο των Εβραίων στη Θεσσαλονίκη και
περιγράφονται οι συλλήψεις και οι μεταφορές των μελών της Εβραϊκής
κοινότητας της Θεσσαλονίκης με τρένο στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Οι επιζώντες περιγράφουν τη σκληρότητα
των Ες-Ες, τις απάνθρωπες συνθήκες και τις τραυματικές εμπειρίες που
τους στιγμάτισαν με τρόμο, αγωνία, απελπισία και απόγνωση. Οι μαρτυρίες
των επιζώντων σκιαγραφούν με λεπτομέρειες τις εκτελέσεις, τα
βασανιστήρια, τα κρεματόρια, τα πειράματα και την απόλυτη εξαθλίωση που
υπέστησαν στα χέρια των ναζί.
Η εκπομπή περιλαμβάνει πλούσιο
φωτογραφικό αρχειακό υλικό από τις οικογένειες των θυμάτων, καθώς και
από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης της ναζιστικής Γερμανίας.
Το φιλμ συντηρήθηκε, ψηφιοποιήθηκε και αποκαταστάθηκε στα εργαστήρια του Αρχείου της ΕΡΤ με τον νέο εξοπλισμό και τις υποδομές που πλέον διαθέτει (film scanner, color correction).
Σκηνοθεσία: Κική Δημητρίου ΛαζόγκαΠαραγωγή: 1981
Δείτε το αφιέρωμα στη διεύθυνση: https://www.ert.gr/arxeio-afierwmata/i-ert-sti-voreio-ellada-to-olokaytoma-ton-evraion-tis-thessalonikis/
75 χρόνια από την απελευθέρωση : Δέν ήταν μόνο τό Άουσβιτς...
Απελευθέρωση των ναζιστικών στρατοπέδων
Καθώς τα συμμαχικά στρατεύματα προήλαυναν στην Ευρώπη με αλλεπάλληλες
επιθέσεις κατά της Ναζιστικής Γερμανίας, άρχισαν να συναντούν δεκάδες
χιλιάδες κρατούμενους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης που υπέφεραν από
υποσιτισμό και ασθένειες. Πολλοί από τους κρατούμενους επέζησαν τις
καταναγκαστικές πορείες στο εσωτερικό της Γερμανίας από στρατόπεδα της
κατεχόμενης Πολωνίας. Αυτοί οι κρατούμενοι υπέφεραν από πείνα και
ασθένειες.
Οι Σοβιετικές δυνάμεις ήταν οι πρώτες που προσέγγισαν ένα μεγάλο στρατόπεδο των Ναζί όταν έφτασαν στο Μαϊντάνεκ, κοντά στην Λούμπλιν της Πολωνίας, τον Ιούλιο του 1944. Αιφνιδιασμένοι από την ταχύτατη προέλαση των Σοβιετικών, οι Γερμανοί προσπάθησαν να εξαλείψουν τα ίχνη των μαζικών δολοφονιών που είχαν διαπράξει κατεδαφίζοντας το στρατόπεδο. Το προσωπικό του στρατοπέδου έβαλε φωτιά στο μεγάλο κρεματόριο που χρησιμοποιούνταν για την καύση των πτωμάτων των δολοφονημένων κρατουμένων, αλλά, λόγω της εσπευσμένης εκκένωσης του στρατοπέδου, οι θάλαμοι αερίων παρέμειναν όρθιοι . Το καλοκαίρι του 1944 οι Σοβιετικοί κατέλαβαν επίσης τις περιοχές των στρατοπέδων εξόντωσης Μπέλζεκ, Σόμπιμπορ και Τρεμπλίνκα. Οι Γερμανοί είχαν κατεδαφίσει αυτά τα στρατόπεδα το 1943, αφόσον οι περισσότεροι Εβραίοι της Πολωνίας είχαν ήδη δολοφονηθεί.
Οι Σοβιετικοί απελευθέρωσαν το Άουσβιτς, το μεγαλύτερο κέντρο εξόντωσης και στρατόπεδο συγκέντρωσης, τον Ιανουάριο του 1945. Οι Ναζί ανάγκασαν την πλειοψηφία των κρατουμένων του Άουσβιτς να περπατήσουν δυτικά (κάτι που έγινε γνωστό ως «πορείες θανάτου»), έτσι ώστε όταν οι Σοβιετικοί στρατιώτες εισήλθαν στο στρατόπεδο, βρήκαν μόνο μερικές χιλιάδες αποστεωμένους ζωντανούς κρατούμενους. Τα αποδεικτικά στοιχεία των μαζικών δολοφονιών στο Άουσβιτς ήταν άφθονα. Καθώς υποχωρούσαν, οι Γερμανοί είχαν καταστρέψει τις περισσότερες αποθήκες του στρατοπέδου, στις υπόλοιπες όμως οι Σοβιετικοί βρήκαν προσωπικά αντικείμενα των θυμάτων. Για παράδειγμα, ανακάλυψαν εκατοντάδες χιλιάδες αντρικά κοστούμια, περισσότερα από 800.000 φορέματα και πάνω από 6,5 τόνους ανθρώπινων μαλλιών.
Τους επόμενους μήνες, οι Σοβιετικοί απελευθέρωσαν και άλλα στρατόπεδα στα κράτη της Βαλτικής και την Πολωνία. Λίγο μετά τη συνθηκολόγηση της Γερμανίας, οι Σοβιετικές δυνάμεις απελευθέρωσαν τα στρατόπεδα συγκέντρωσης στο Στούτχοφ, το Σαξενχάουζεν και το Ράβενσμπρουκ.
Οι δυνάμεις των ΗΠΑ απελευθέρωσαν το στρατόπεδο συγκέντρωσης Μπούχενβαλντ κοντά στη Βαϊμάρη της Γερμανίας στις 11 Απριλίου 1945, μόλις λίγες ημέρες μετά την έναρξη των διαδικασιών της εκκένωσής του απὀ τους Ναζί. Την ημέρα της απελευθέρωσης, μία αντιστασιακή οργάνωση κρατουμένων πήρε τον έλεγχο του Μπούχενβαλντ για να αποτρέψει θηριωδίες από τους φρουρούς του στρατοπέδου που υποχωρούσαν. Αμερικανικές δυνάμεις απελευθέρωσαν περισσότερους από 20.000 κρατουμένους στο Μπούχενβαλτ. Απελευθέρωσαν επίσης τα στρατόπεδα Ντόρα-Μίτελμπαου, Φλόσενμπεργκ, Νταχάου και Μάτχαουζεν.
Βρετανικές δυνάμεις απελευθέρωσαν στρατόπεδα συγκέντρωσης στη βόρεια Γερμανία, συμπεριλαμβανομένων των Νόιενγκαμε και Μπέργκεν-Μπέλσεν. Στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Μπέργκεν-Μπέλσεν, που βρισκόταν κοντά στην πόλη Celle, μπήκαν στα μέσα Απριλίου 1945. Εκεί βρήκαν ζωντανούς, αλλά σε κρίσιμη κατάσταση λόγω επιδημίας τύφου, περίπου 60.000 κρατουμένους. Περισσότεροι από 10.000 άτομα πέθαναν λόγω του υποσιτισμού ή των ασθενειών, μέσα σε λίγες εβδομάδες από την απελευθέρωση.
Οι απελευθερωτές ήρθαν αντιμέτωποι με τις ανείπωτες συνθήκες που επικρατούσαν στα ναζιστικά στρατόπεδα, όπου τριγύρω κείτονταν σωροί πτωμάτων που δεν είχαν αποτεφρωθεί. Ο κόσμος πληροφορήθηκε όλες τις φρικαλεότητες που είχαν συμβεί στα ναζιστικά στρατόπεδα μόνο μετά την απελευθέρωσή τους. Μετά από χρόνια κακομεταχείρισης και εξαιτίας της καταναγκαστικής εργασίας και της έλλειψης τροφής οι λιγοστοί κρατούμενοι που είχαν επιβιώσει, ήταν αποσκελετωμένοι. Πολλοί ήταν τόσο αδύναμοι που δεν μπορούσαν να κουνηθούν. Οι ασθένειες αποτελούσαν έναν πανταχού παρόντα κίνδυνο, πολλά στρατόπεδα μάλιστα έπρεπε να πυρποληθούν προκειμένου να αποφευχθεί η εξάπλωση επιδημιών. Οι επιζήσαντες των στρατοπέδων είχαν μπροστά τους ένα μακρύ και δύσκολο δρόμο προς την ανάρρωση.
Πηγές :
Abzug, Robert H. GIs Remember: Liberating the Concentration Camps. Washington, DC: National Museum of American Jewish History, 1994.
Abzug, Robert H. Inside the Vicious Heart: Americans and the Liberation of Nazi Concentration Camps. New York: Oxford University Press, 1985.
Bridgman, Jon. End of the Holocaust: The Liberation of the Camps. Portland, OR: Areopagitica Press, 1990.
Chamberlin, Brewster S., and Marcia Feldman, editors. The Liberation of the Nazi Concentration Camps 1945: Eyewitness Accounts of the Liberators. Washington, DC: United States Holocaust Memorial Council, 1987.
Goodell, Stephen, and Kevin Mahoney. 1945: The Year of Liberation. Washington, DC: United States Holocaust Memorial Museum, 1995.
Goodell, Stephen, and Susan D. Bachrach. Liberation 1945. Washington, DC: United States Holocaust Memorial Museum, 1995.
***
από : The Holocaust Encyclopedia
 |
| Σωροί πτωμάτων, λίγο μετά από την απελευθέρωση του στρατοπέδου συγκέντρωσης Μαουτχάουζεν. Αυστρία, μετά τις 5 Μαΐου 1945. |
Οι Σοβιετικές δυνάμεις ήταν οι πρώτες που προσέγγισαν ένα μεγάλο στρατόπεδο των Ναζί όταν έφτασαν στο Μαϊντάνεκ, κοντά στην Λούμπλιν της Πολωνίας, τον Ιούλιο του 1944. Αιφνιδιασμένοι από την ταχύτατη προέλαση των Σοβιετικών, οι Γερμανοί προσπάθησαν να εξαλείψουν τα ίχνη των μαζικών δολοφονιών που είχαν διαπράξει κατεδαφίζοντας το στρατόπεδο. Το προσωπικό του στρατοπέδου έβαλε φωτιά στο μεγάλο κρεματόριο που χρησιμοποιούνταν για την καύση των πτωμάτων των δολοφονημένων κρατουμένων, αλλά, λόγω της εσπευσμένης εκκένωσης του στρατοπέδου, οι θάλαμοι αερίων παρέμειναν όρθιοι . Το καλοκαίρι του 1944 οι Σοβιετικοί κατέλαβαν επίσης τις περιοχές των στρατοπέδων εξόντωσης Μπέλζεκ, Σόμπιμπορ και Τρεμπλίνκα. Οι Γερμανοί είχαν κατεδαφίσει αυτά τα στρατόπεδα το 1943, αφόσον οι περισσότεροι Εβραίοι της Πολωνίας είχαν ήδη δολοφονηθεί.
Οι Σοβιετικοί απελευθέρωσαν το Άουσβιτς, το μεγαλύτερο κέντρο εξόντωσης και στρατόπεδο συγκέντρωσης, τον Ιανουάριο του 1945. Οι Ναζί ανάγκασαν την πλειοψηφία των κρατουμένων του Άουσβιτς να περπατήσουν δυτικά (κάτι που έγινε γνωστό ως «πορείες θανάτου»), έτσι ώστε όταν οι Σοβιετικοί στρατιώτες εισήλθαν στο στρατόπεδο, βρήκαν μόνο μερικές χιλιάδες αποστεωμένους ζωντανούς κρατούμενους. Τα αποδεικτικά στοιχεία των μαζικών δολοφονιών στο Άουσβιτς ήταν άφθονα. Καθώς υποχωρούσαν, οι Γερμανοί είχαν καταστρέψει τις περισσότερες αποθήκες του στρατοπέδου, στις υπόλοιπες όμως οι Σοβιετικοί βρήκαν προσωπικά αντικείμενα των θυμάτων. Για παράδειγμα, ανακάλυψαν εκατοντάδες χιλιάδες αντρικά κοστούμια, περισσότερα από 800.000 φορέματα και πάνω από 6,5 τόνους ανθρώπινων μαλλιών.
Τους επόμενους μήνες, οι Σοβιετικοί απελευθέρωσαν και άλλα στρατόπεδα στα κράτη της Βαλτικής και την Πολωνία. Λίγο μετά τη συνθηκολόγηση της Γερμανίας, οι Σοβιετικές δυνάμεις απελευθέρωσαν τα στρατόπεδα συγκέντρωσης στο Στούτχοφ, το Σαξενχάουζεν και το Ράβενσμπρουκ.
Οι δυνάμεις των ΗΠΑ απελευθέρωσαν το στρατόπεδο συγκέντρωσης Μπούχενβαλντ κοντά στη Βαϊμάρη της Γερμανίας στις 11 Απριλίου 1945, μόλις λίγες ημέρες μετά την έναρξη των διαδικασιών της εκκένωσής του απὀ τους Ναζί. Την ημέρα της απελευθέρωσης, μία αντιστασιακή οργάνωση κρατουμένων πήρε τον έλεγχο του Μπούχενβαλντ για να αποτρέψει θηριωδίες από τους φρουρούς του στρατοπέδου που υποχωρούσαν. Αμερικανικές δυνάμεις απελευθέρωσαν περισσότερους από 20.000 κρατουμένους στο Μπούχενβαλτ. Απελευθέρωσαν επίσης τα στρατόπεδα Ντόρα-Μίτελμπαου, Φλόσενμπεργκ, Νταχάου και Μάτχαουζεν.
Βρετανικές δυνάμεις απελευθέρωσαν στρατόπεδα συγκέντρωσης στη βόρεια Γερμανία, συμπεριλαμβανομένων των Νόιενγκαμε και Μπέργκεν-Μπέλσεν. Στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Μπέργκεν-Μπέλσεν, που βρισκόταν κοντά στην πόλη Celle, μπήκαν στα μέσα Απριλίου 1945. Εκεί βρήκαν ζωντανούς, αλλά σε κρίσιμη κατάσταση λόγω επιδημίας τύφου, περίπου 60.000 κρατουμένους. Περισσότεροι από 10.000 άτομα πέθαναν λόγω του υποσιτισμού ή των ασθενειών, μέσα σε λίγες εβδομάδες από την απελευθέρωση.
Οι απελευθερωτές ήρθαν αντιμέτωποι με τις ανείπωτες συνθήκες που επικρατούσαν στα ναζιστικά στρατόπεδα, όπου τριγύρω κείτονταν σωροί πτωμάτων που δεν είχαν αποτεφρωθεί. Ο κόσμος πληροφορήθηκε όλες τις φρικαλεότητες που είχαν συμβεί στα ναζιστικά στρατόπεδα μόνο μετά την απελευθέρωσή τους. Μετά από χρόνια κακομεταχείρισης και εξαιτίας της καταναγκαστικής εργασίας και της έλλειψης τροφής οι λιγοστοί κρατούμενοι που είχαν επιβιώσει, ήταν αποσκελετωμένοι. Πολλοί ήταν τόσο αδύναμοι που δεν μπορούσαν να κουνηθούν. Οι ασθένειες αποτελούσαν έναν πανταχού παρόντα κίνδυνο, πολλά στρατόπεδα μάλιστα έπρεπε να πυρποληθούν προκειμένου να αποφευχθεί η εξάπλωση επιδημιών. Οι επιζήσαντες των στρατοπέδων είχαν μπροστά τους ένα μακρύ και δύσκολο δρόμο προς την ανάρρωση.
Πηγές :
Abzug, Robert H. GIs Remember: Liberating the Concentration Camps. Washington, DC: National Museum of American Jewish History, 1994.
Abzug, Robert H. Inside the Vicious Heart: Americans and the Liberation of Nazi Concentration Camps. New York: Oxford University Press, 1985.
Bridgman, Jon. End of the Holocaust: The Liberation of the Camps. Portland, OR: Areopagitica Press, 1990.
Chamberlin, Brewster S., and Marcia Feldman, editors. The Liberation of the Nazi Concentration Camps 1945: Eyewitness Accounts of the Liberators. Washington, DC: United States Holocaust Memorial Council, 1987.
Goodell, Stephen, and Kevin Mahoney. 1945: The Year of Liberation. Washington, DC: United States Holocaust Memorial Museum, 1995.
Goodell, Stephen, and Susan D. Bachrach. Liberation 1945. Washington, DC: United States Holocaust Memorial Museum, 1995.
***
από : The Holocaust Encyclopedia
Δευτέρα 27 Ιανουαρίου 2020
Τέλος στις εκδρομές από την Κίνα προς την Ελλάδα...
Το αντικείμενο της συνάντησης ήταν η ενημέρωση για το νέο κοροναϊό και συμμετείχαν η Παιδίατρος-Λοιμωξιολόγος του Εθνικού Οργανισμού Δημόσιας Υγείας (ΕΟΔΥ) Έλενα Μαλτέζου, η επιστημονική συνεργάτιδα της Γενικής Γραμματείας Δημόσιας Υγείας Αγγελική Δρελιώζη, εκ μέρους της κινεζικής πρεσβείας, ο επικεφαλής του τμήματος Πολιτικών υποθέσεων και ΜΜΕ Chen Wendi και ο πρώτος γραμματέας για θέματα Επιστήμης και Τεχνολογίας Zhao Xiangdong.
Κατά τη διάρκεια της συνάντησης, η πρέσβης της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας ενημέρωσε τον υπουργό Υγείας για τα μέτρα που λαμβάνονται στην Κίνα για τον έλεγχο του ιού. Όπως σημείωσε, οι κινεζικές αρχές έχουν αναστείλει όλες τις οργανωμένες εκδρομές, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό, επομένως και στην Ελλάδα, με στόχο την πρόληψη της εξάπλωσης του ιού.
Ο υπουργός Υγείας από την πλευρά του ενημέρωσε την κινεζική αντιπροσωπεία, για τα μέτρα πρόληψης που ήδη έχουν λάβει οι ελληνικές υγειονομικές αρχές, τόσο στα αεροδρόμια όσο και στα νοσοκομεία. Τα μέτρα αυτά περιλαμβάνουν θερμικές κάμερες, καθώς και ειδικές διαδικασίες από το ΕΚΑΒ και τα νοσοκομεία αναφοράς.
Στο πλαίσιο αυτό, αποφασίστηκε να υπάρχει σύνδεσμος συνεχούς επικοινωνίας μεταξύ υπουργείου Υγείας-ΕΟΔΥ και κινεζικής πρεσβείας...
O ναός τού Αποστόλου Παύλου στό Στρατσβούργο χιονισμένος...
 |
| Église Saint-Paul de Strasbourg (photo by tonyrammath) via: https://bit.ly/2OLZT8A |
 |
| Église Saint-Paul de Strasbourg |
Κυριακή 26 Ιανουαρίου 2020
Όσο σάς μιλάω γιά τό πόσο συγκλονίστηκα κατά τήν έπίσκεψη μου στό Άουσβιτς, ΕΣΕΙΣ ΠΑΡΑΓΓΕΛΝΕΤΕ!
 |
| τού Κ. Γρηγοριάδη |
από : efsyn.gr
Βίλα Μαργαρίτα : Ένα κομψοτέχνημα πού δέν υπάρχει πιά...
| |||||
|---|---|---|---|---|---|
 |
| Η Βίλα Μαργαρίτα από διαφορετική οπτική γωνία. Στήν αριστερή φωτογραφία η πλευρά επί τής Β. Σοφίας. Δεξιά η πλευρά στή στροφή πρός Λεωφ. Μεσογείων. |
 | ||||
| ||||
Λίγες δεκαετίες αργότερα η βίλα αγοράστηκε από τον Ευστάθιο Λάμψα ο οποίος ήταν επιχειρηματίας και ιδιοκτήτης του Ξενοδοχείου Μεγάλη Βρεταννία. Ο πύργος πήρε το όνομα της θετής του κόρης Μαργαρίτας και είχε μεταβιβαστεί στο όνομα της συζύγου του Παλμύρας, με καταγωγή από τη Γαλλία. Μετά τον θανατό αυτής το 1939 μεταβιβάστηκε στην εγγονή της, Σοφία. Στο διάστημα που η Αθήνα βρισκόταν υπό την κατοχή των Δυνάμεων του Άξονα, στην έπαυλη λειτουργούσε η πρεσβεία της Δανίας.
Ωστόσο, στα Μεταπολεμικά χρόνια ο πληθυσμός της Αθήνας διογκώνεται ραγδιαία και παράλληλα αυξάνεται και η κίνηση στις οδικές αρτηρίες. Το 1967 απαλλοτριώθηκε τμήμα του κήπου της βίλας, ώστε να διαπλατυνθεί η στροφή από τη Λεωφόρο Μεσογείων προς τη Βασιλίσσης Σοφίας (τότε η φορά της κυκλοφορίας ήταν αντίθετη από τη σημερινή σ’αυτό το σημείο). Μετά από κάποιες ακόμη απαλλοτριώσεις η έκταση του οικοπέδου είχε πλέον πέσει στα 1098 τ.μ., με το μεγαλύτερο μέρος του κήπου να έχει χαθεί. Η ιδιοκτήτρια αποφάσισε να πουλήσει τη βίλα εν μέσω της Στρατιωτικής Δικτατορίας το 1970, η οποία και αγοράστηκε από τη Κτηματική Τράπεζα.
Πολλοί κάτοικοι και σύλλογοι των Αμπελοκήπων προσπάθησαν να διασώσουν το κτήριο από την επερχόμενη κατεδάφιση, με αιτήσεις και διαμαρτυρίες για να χαρακτηριστεί διατηρητέο. Η όλη υπόθεση είχε αποκτήσει σημαντικές διαστάσεις, αλλά ο λογοκρινόμενος τύπος περιορίστηκε σε κάποιες λιγοστές αναφορές. Τελικά οι αρχές αρνήθηκαν να χαρακτηρίσουν την έπαυλη διατηρητέα, με την πρόφαση "ότι δεν είχε χαρακτηριστικά ελληνικής παραδοσιακής αρχιτεκτονικής και επομένως δεν χρειαζόταν να προστατευτεί". Η βίλα κατεδαφίστηκε το 1972, την περίπου ίδια εποχή με τις Φυλακές Αβέρωφ.
Στη θέση της κατασκευάστηκε 9όροφο κτήριο στο οποίο στεγάζονταν τα γραφεία της Κτηματικής Τράπεζας μέχρι και το 1998, όποτε και συγχωνεύτηκε δια πλήρους απορροφήσεως με την Εθνική Τράπεζα, της οποίας τα γραφεία στεγάζονται στο κτίριο μέχρι και σήμερα.
 |
| Τό "κουτί", δεξιά, μπήκε στή θέση τού κομψοτεχνήματος... |
τά κειμενα είναι από τή Βικιπαίδεια
Κορονοϊός: 10+2 απαντήσεις. Ο τρόπος μετάδοσης, τα συμπτώματα, οι κίνδυνοι...
Στην Κίνα μετράνε ήδη 41 νεκρούς, ενώ ήδη εντοπίστηκαν κρούσματα και στην Ευρώπη.
Το ΑΠΕ-ΜΠΕ παρουσιάζει ολα όσα πρέπει να ξέρουμε για το νέο κορονοϊό. 12 ερωταπαντήσεις για τη μετάδοση, τα συμπτώματα και τους κινδύνους του.
Ποιος είναι ο νέος κορονοϊός;
Ένας νέος ιός εμφανίστηκε στην Κίνα το Δεκέμβριο του 2019 και στη συνέχεια επιβεβαιώθηκε ότι πρόκειται για νέο κορονοϊό, ο οποίος ονομάζεται πλέον «2019-nCoV» και είναι μέλος της ίδιας μεγάλης οικογένειας με τους προηγούμενους ιούς SARS και MERS.
Τι είναι οι κοροναϊοί;
Είναι συχνοί ιοί και τυπικά προκαλούν ήπια αναπνευστικά προβλήματα όπως βήχα και καταρροή, αλλά μερικοί είναι πιο επικίνδυνοι, όπως ο SARS και ο MERS πριν μερικά χρόνια. Οι περισσότεροι άνθρωποι μολύνονται με πιο ήπιους κορονοϊούς τουλάχιστον μια φορά στη ζωή τους, έχοντας ήπια έως μέτρια συμπτώματα. Σε λίγες περιπτώσεις οι συνήθεις κορονοϊοί μπορούν να προκαλέσουν λοιμώξεις του κατώτερου αναπνευστικού, όπως πνευμονία και βρογχίτιδα. Είναι κοινοί στα ζώα παγκοσμίως και μόνο λίγοι από αυτούς είναι γνωστό ότι μολύνουν τους ανθρώπους. Σπάνια κάποιος κορονοϊός μεταλλάσσεται και εξαπλώνεται από τα ζώα στους ανθρώπους, όπως συνέβη με τους ιούς SARS και MERS.
Ποια είναι τα συμπτώματα του νέου κορονοϊού;
Οι ασθενείς έχουν πυρετό και βήχα, ενώ μερικοί έχουν και δύσπνοια. Τα συμπτώματα, που μοιάζουν πολύ με του SARS, εμφανίζονται ανάμεσα στη δεύτερη μέρα και στη δεύτερη εβδομάδα μετά την έκθεση στον ιό.
Πώς γίνεται η διάγνωση και η θεραπεία του κορονοϊού;
Οι κινεζικές αρχές έχουν κάνει την αλληλούχιση (αποκωδικοποιήσει) του γονιδιώματος του νέου κορονοϊού και έχουν μοιραστεί την πληροφορία, επιτρέποντας έτσι σε επιστήμονες από όλο τον κόσμο να μελετήσουν τον ιό. Δεν υπάρχουν συγκεκριμένες αντιικές θεραπείες για τη λοίμωξη, συνεπώς οι ασθενείς λαμβάνουν φαρμακευτική θεραπεία απλώς για τα συμπτώματα τους και θα ανακάμψουν μόνοι τους μετά από ένα διάστημα. Η ανάπαυση και η λήψη πολλών υγρών βοηθούν στην αντιμετώπιση της λοίμωξης. Δεν υπάρχει ακόμη εμβόλιο για το νέο κορονοϊό, αλλά ήδη ξεκίνησε η προσπάθεια δημιουργίας του. Επίσης η αμερικανική φαρμακευτική εταιρεία Regeneron έκανε γνωστό ότι βρίσκεται στα αρχικά στάδια ανάπτυξης μιας αντιικής θεραπείας.
Από πού προήλθε ο ιός;
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) ακόμη αναζητά την πηγή προέλευσης του ιού. Οι υποψίες εστιάζονται σε μια αγορά τροφίμων και ζώντων ζώων στην πόλη Γουχάν, όπου εμφανίστηκαν τα πρώτα επιβεβαιωμένα περιστατικά. Μια γενετική ανάλυση, που συνέκρινε το νέο ιό με περισσότερους από 200 κορονοϊούς και η οποία δημοσιεύθηκε στο ιατρικό περιοδικό "Journal of Medical Virology", δείχνει ότι ο νέος κορονοϊός μοιάζει με άλλους συγγενικούς ιούς που μολύνουν φίδια και νυχτερίδες. Μια πιθανότητα είναι ότι ο «2019-nCoV» προέκυψε από το συνδυασμό ξεχωριστών ιών που μολύνουν αυτά τα δύο είδη ζώων. Αυτό μπορεί να συνέβη στη φύση ή στην αγορά της Γουχάν, όπου τα ζώα διατηρούνταν κοντά το ένα στο άλλο.
Πώς εξαπλώθηκε στους ανθρώπους ο κορονοϊός;
Η ίδια γενετική ανάλυση δείχνει πως ο ιός πιθανώς ανέπτυξε την ικανότητα να «πηδά» από τα ζώα στους ανθρώπους χάρη σε μια συγκεκριμένη μετάλλαξη στο γονίδιο μιας πρωτεΐνης. Αν ο ιός εκκρίθηκε μαζί με τα κόπρανα των ζώων, τότε μέσω του αέρα θα εισπνεύστηκε από κάποιους ανθρώπους, όπως πιστεύουν μερικοί επιστήμονες.
Πού έχει εξαπλωθεί έως τώρα;
Εκτός από την Κίνα, περιστατικά έχουν αναφερθεί σε άλλες χώρες της Ασίας (Ταϊλάνδη, Ιαπωνία, Νότια Κορέα, Βιετνάμ, Σιγκαπούρη), στην Αυστραλία, στις ΗΠΑ και στη Ευρώπη (έως τώρα μόνο στη Γαλλία).
Πόσο κολλητικός είναι μεταξύ των ανθρώπων;
Ο βασικός τρόπος μετάδοσης του ιού φαίνεται να είναι από τα ζώα στον άνθρωπο. Είναι ακόμη νωρίς για να βγει συμπέρασμα πόσο εύκολα περνάει από άνθρωπο σε άνθρωπο, αν και μπορεί όντως να μεταδοθεί μεταξύ ανθρώπων. Σύμφωνα με προσωρινούς υπολογισμούς του ΠΟΥ, προς το παρόν ο μέσος αριθμός νέων λοιμώξεων ανά μολυσμένο άτομο είναι 1,4 έως 2,5 ασθενείς (συγκριτικά στην εποχική γρίπη κάθε ασθενής κολλάει κατά μέσο όρο 1,3 άλλα άτομα).
Πώς μεταδίδεται μεταξύ ανθρώπων ο κορονοϊός;
Από τον αέρα με τα σταγονίδια του βήχα και του φταρνίσματος, με την προσωπική επαφή (π.χ. άγγιγμα χεριών), με το άγγιγμα μολυσμένων επιφανειών (π.χ. πόμολο πόρτας) και στη συνέχεια με το άγγιγμα του στόματος ή της μύτης, προτού κανείς πλύνει τα χέρια του, καθώς επίσης μέσω μολυσμένων κοπράνων.
Μέχρι τώρα η αναλογία των θανάτων σε σχέση με τα επιβεβαιωμένα περιστατικά είναι χαμηλή, περίπου 4% (δηλαδή πεθαίνουν τέσσερις ανά 100 ασθενείς με τον κορονοϊό), ποσοστό μικρότερο από τον SARS και τον MERS. Τα περισσότερα θύματα ήσαν άνω των 60 ετών και είχαν άλλα προϋπάρχοντα προβλήματα υγείας, όμως υπήρξε και η περίπτωση θανάτου ενός νεαρού υγιούς ατόμου. Συνεπώς ακόμη είναι νωρίς για να υπάρχει ξεκάθαρη εικόνα για τη φονικότητα του νέου κορονοϊού. Υπάρχουν φόβοι, σύμφωνα με το New Scientist και την «Ουάσιγκτον Ποστ», ότι μελλοντικά μπορεί να γίνει πιο φονικός, αν υποστεί περαιτέρω μετάλλαξη.
Πώς συγκρίνεται με τον SARS και τον MERS;
Οι δύο αυτοί προηγούμενοι ιοί προκαλούσαν σοβαρά συμπτώματα. Δεν είναι σαφές πώς ακριβώς ο νέος συγκρίνεται μαζί τους, όσον αφορά τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων. Σε μερικούς ασθενείς έχει προκαλέσει σοβαρά συμπτώματα και θάνατο, αλλά στους περισσότερους πιο ήπια συμπτώματα. Ο SARS που άρχισε το 2003 στη νότια Κίνα και πιστεύεται ότι πήγασε από νυχτερίδες, μόλυνε περισσότερους από 8.000 ανθρώπους και σκότωσε 774, δηλαδή περίπου έναν στους δέκα ασθενείς. Ενώ ο MERS που εμφανίστηκε στη Σαουδική Αραβία το 2012 και «πήδηξε» από τις καμήλες στους ανθρώπους, ήταν ακόμη πιο φονικός, καθώς σκότωσε έναν στους τρεις ανθρώπους που μόλυνε (το 34%).
Μπορεί ο νέος ιός να προκαλέσει πανδημία;
Για να συμβεί αυτό, χρειάζονται τρεις προϋποθέσεις: να μολύνει αποτελεσματικά τους ανθρώπους, να αναπαράγεται μέσα στο ανθρώπινο σώμα και να μεταδίδεται εύκολα από άνθρωπο σε άνθρωπο. Μέχρι στιγμής δεν φαίνεται να πληρούνται και οι τρεις αυτές προϋποθέσεις.
Σάββατο 25 Ιανουαρίου 2020
‘‘Αν τσακίζει κόκαλα η γλώσσα, πρώτα τα δικά μας τσακίζει...’’
Η αλκοόλη της ρητορείας...
Με κομμένους πια τους χαλινούς της, η γλώσσα πανηγυρίζει τη βροντώδη αμετροέπειά της, ενίοτε και την ασυνταξία της, την έκπτωσή της σε άθροισμα επιφωνημάτων. Δεν το λέει η παροιμία, το λέει η πείρα: Αν τσακίζει κόκαλα η γλώσσα, πρώτα τα δικά μας τσακίζει, ξεκινώντας από το έρκος των οδόντων μας. Συνήθως ο μεθυσμένος από αλκοόλη ξυπνάει την επομένη με μια γεύση μελαγχολικού αυτοοικτιρμού, ανήσυχος για το τι άστοχο μπορεί να του ξέφυγε. Ο μεθυσμένος όμως από τον ρητορεύοντα εαυτό του δεν έχει τέτοιο πρόβλημα. Από μικρόφωνο σε μικρόφωνο αποκτά τα γνωρίσματα του βαριά εξαρτημένου.
Στους περισσότερους πολιτικούς η εκ ρητορείας μέθη είναι συνήθως προεκλογική. Αν τους δοθεί η εξουσία, συνέρχονται. Συνειδητοποιούν πως η πραγματικότητα παραμένει πεισματάρα και διδακτική, τουλάχιστον για όσους έχουν όρεξη να διδαχθούν. Το είδαμε με τις «αυταπάτες» του ΣΥΡΙΖΑ. Το ξαναβλέπουμε με τη διακυβέρνηση της Ν.Δ., η οποία σε πολλά οδηγήθηκε γρήγορα στην αυτοαναίρεση. Το Μακεδονικό και το προσφυγικό-μεταναστευτικό είναι δύο από τα κυριότερα παραδείγματα απόσυρσης των προεκλογικών λεονταρισμών, που ήταν χρήσιμοι μόνο για να ευφρανθεί η ακοή των ψηφοφόρων.
Πολύ πιο χρήσιμο θα ήταν πάντως –κοινωνικά, όχι κομματικά– να δηλώνουν εντίμως και ευθαρσώς οι εκάστοτε μετανοούντες ότι προεκλογικά έδρασαν συνειδητά σαν διακινητές ψευδαισθήσεων, χωρίς οι ίδιοι να τρέφουν καμία αυταπάτη.
Ηξεραν στη Ν.Δ. ότι το σύνθημα «η Μακεδονία είναι μία και ελληνική» είναι ψηφοθηρικά εθνολαϊκιστικό, δεν στέκει ιστορικά και γεωγραφικά. Επέμεναν όμως, αφήνοντας να διαρρέει η φήμη ότι «ο αρχηγός δεν συμφωνεί, αλλά...»· πώς οι σημιτικοί άφηναν να διαρρέει η φήμη ότι «ο αρχηγός δεν συμφωνεί με τους Ολυμπιακούς»;
Ηξεραν επίσης ότι τους πρόσφυγες δεν τους φέρνει «η κυρα-Τασία», κι όμως επέμεναν στην κακοήθεια και το ψέμα. Τώρα, όσοι έδωσαν την ψήφο τους δίκην επιταγής, καταναλώνοντας ψευδαισθησιογόνες ουσίες, δημοκοπικά συνθήματα δηλαδή, απαιτούν να δουν το άμεσο αντίκρισμά της. Αλλά τέτοιο αντίκρισμα δεν υπάρχει. Υπάρχει μόνο η «στερνή γνώση», που ούτε παρηγορεί ούτε βοηθάει. Αυτό το λέει και η παροιμία...
Παντελής Μπουκάλας
Καθημερινή
ΥΠΕΞ : Η αποδόμηση τών τουρκικών ισχυρισμών
Το ΥΠΕΞ αποδομεί τους τουρκικούς ισχυρισμούς...
Για την υφαλοκρηπίδα
Οι θέσεις της Ελλάδας επί της ουσίας του ζητήματος της υφαλοκρηπίδας και των ορίων αυτής, βασίζονται στις προβλέψεις του ισχύοντος δικαίου της θαλάσσης, συμβατικού και εθιμικού.
Σύμφωνα με το άρθρο 121 (2) της Σύμβασης Δικαίου της Θάλασσας, όλα τα νησιά δικαιούνται αιγιαλίτιδας ζώνης, συνορεύουσας ζώνης, αποκλειστικής οικονομικής ζώνης (ΑΟΖ) και υφαλοκρηπίδας.
Ως προς τη μέθοδο οριοθέτησης, πάγια θέση της χώρας μας αποτελεί ότι η οριοθέτηση όλων των θαλασσίων ζωνών, συμπεριλαμβανομένης της υφαλοκρηπίδας, θα πρέπει να γίνει με βάση την αρχή της ίσης απόστασης/μέσης γραμμής.
Συναφώς σημειώνεται ότι… ελλείψει συμφωνίας οριοθέτησης με γειτονικά κράτη, το εξωτερικό όριο της ελληνικής υφαλοκρηπίδας είναι η μέση γραμμή μεταξύ των ελληνικών ακτών και των ακτών που είναι παρακείμενες ή αντικείμενες σε αυτές.
Για τα χωρικά ύδατα
Βάσει εθιμικού κανόνα του Δικαίου της Θάλασσας, που ενσωματώνεται και στη Σύμβαση των ΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας, η Ελλάδα δικαιούται να επεκτείνει μέχρι τα 12 ν.μ. την αιγιαλίτιδα ζώνη της.
Το δικαίωμα επέκτασης του ορίου της αιγιαλίτιδας ζώνης μέχρι τα 12 ν.μ. είναι κυριαρχικό και ασκείται μονομερώς και κατά συνέπεια δεν υπόκειται σε κανενός είδους περιορισμό ή εξαίρεση και δεν επιδέχεται αμφισβητήσεως από τρίτα κράτη… Η συντριπτική πλειοψηφία των παράκτιων κρατών, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, έχει προσδιορίσει το εύρος της αιγιαλίτιδας ζώνης στα 12 ν.μ. Η ίδια η Τουρκία έχει επεκτείνει, ήδη από το 1964, την αιγιαλίτιδα ζώνη της στα 12 ν.μ. στον Εύξεινο Πόντο και τη Μεσόγειο.
Η Ελλάδα κατά την κύρωση της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας (Ν. 2321/1995) δήλωσε ρητά ότι επιφυλάσσεται να ασκήσει σε οιοδήποτε χρόνο το δικαίωμά της να επεκτείνει την αιγιαλίτιδα ζώνη της μέχρι τα 12 ν.μ.
Για τις γκρίζες ζώνες
Το διεθνές νομικό πλαίσιο, ωστόσο, με το οποίο ρυθμίστηκαν τα θέματα κυριαρχίας στην περιοχή μετά τους Παγκοσμίους Πολέμους (Συνθήκες Λωζάνης 1923 και Παρισίων 1947) είναι απολύτως σαφές και αδιαμφισβήτητο.
Ειδικότερα το άρθρο 12 της Συνθήκης της Λωζάννης του 1923 προβλέπει τα εξής: «Η ληφθείσα απόφασις… η αφορώσα εις την κυριαρχίαν της Ελλάδος επί των νήσων της Ανατολικής Μεσογείου, εκτός της Ίμβρου, Τενέδου και των Λαγουσών νήσων (Μαυρυών), ιδία των νήσων Λήμνου, Σαμοθράκης, Μυτιλήνης, Χίου, Σάμου και Ικαρίας επικυρούται… Εκτός αντιθέτου διατάξεως της παρούσης Συνθήκης, αι νήσοι, αι κείμεναι εις μικροτέραν απόστασιν των τριών μιλίων της ασιατικής ακτής, παραμένουσιν υπό την τουρκικήν κυριαρχίαν».
Σύμφωνα με το άρθρο 15 της Συνθήκης της Λωζάννης “Η Τουρκία παραιτείται υπέρ της Ιταλίας παντός δικαιώματος και τίτλου επί των κάτωθι απαριθμουμένων νήσων, τουτέστι της Αστυπαλαίας, Ρόδου, Χάλκης, Καρπάθου, Κάσσου, Τήλου, Νισύρου, Καλύμνου, Λέρου, Πάτμου, Λειψούς, Σύμης και Κω, των κατεχομένων νυν υπό της Ιταλίας και των νησίδων των εξ αυτών εξαρτωμένων, ως και της νήσου Καστελλορίζου”. Περαιτέρω, το άρθρο 14 της Συνθήκης Ειρήνης των Παρισίων (10.12.1947) προβλέπει : «Η Ιταλία εκχωρεί εις την Ελλάδα εν πλήρει κυριαρχία τας νήσους της Δωδεκανήσου τας κατωτέρω απαριθμουμένας, ήτοι: Αστυπάλαιαν, Ρόδον, Χάλκην, Κάρπαθον, Κάσον, Τήλον, Νίσυρον, Κάλυμνον, Λέρον, Πάτμον, Λειψών, Σύμην, Κω και Καστελλόριζον, ως και τας παρακειμένας νησίδας».
Σύμφωνα με το άρθρο 16 της Συνθήκης της Λωζάννης : «Η Τουρκία δηλοί ότι παραιτείται παντός τίτλου και δικαιώματος πάσης φύσεως επί των εδαφών ή εν σχέσει προς τα εδάφη άτινα κείνται πέραν των προβλεπομένων υπό της παρούσης Συνθήκης ορίων, ως και επί των νήσων, εκτός εκείνων ων η κυριαρχία έχει αναγνωρισθή αυτή δια της παρούσης Συνθήκης, της τύχης των εδαφών και των νήσων τούτων κανονισθείσης ή κανονισθησομένης μεταξύ των ενδιαφερομένων…».
Δυνάμει των νομικών αυτών τίτλων, η Ελλάδα ασκεί νομίμως, αδιαλείπτως, εμπράκτως και με ειρηνικό τρόπο την κυριαρχία της επί όλων των νήσων, νησίδων και βραχονησίδων που εμπίπτουν, κατά τα προαναφερόμενα, στο έδαφός της χωρίς να έχει υπάρξει ουδεμία αμφισβήτηση από άλλο κράτος, πλην των αβάσιμων όψιμων αμφισβητήσεων της Τουρκίας.
Για τα Ιμια
Το νομικό καθεστώς των νήσων και νησίδων του Αιγαίου είναι ξεκάθαρο. Η ελληνική κυριαρχία επί των Ιμίων προκύπτει σαφώς από διεθνή συμβατικά κείμενα, δηλαδή τη Συνθήκη της Λωζάννης του 1923, τις Ιταλο-τουρκικές Συμφωνίες του 1932 και τη Συνθήκη των Παρισίων του 1947. Συγκεκριμένα:
• Βάσει της Συνθήκης της Λωζάννης (άρθρο 15) τα Ίμια μαζί με όλο το Δωδεκανησιακό σύμπλεγμα περιήλθαν στην Ιταλία. Επιπλέον, από τα άρθρα 12 και 16 προκύπτει ότι η Τουρκία παραιτήθηκε κάθε κυριαρχικού δικαιώματος επί όλων των νησιών που βρίσκονται πέραν των 3 μιλίων από την ασιατική ακτή, πλήν της Ίμβρου, της Τενέδου και των Λαγουσών. Συνεπώς παραιτήθηκε κάθε κυριαρχικού της δικαιώματος και επί των Ιμίων που βρίσκονται σε απόσταση 3,7 μίλια από τις τουρκικές ακτές.
• Με την Ιταλο-Τουρκική Συμφωνία του Ιανουαρίου 1932 και του συμπληρωματικού αυτής Πρωτοκόλλου της 28.12.1932, οριοθετήθηκαν τα θαλάσσια σύνορα των δύο χωρών μεταξύ Μικρασιατικής Ακτής και Δωδεκανησιακού συμπλέγματος. Τονίζεται ότι τα Ίμια περιήλθαν στην Ιταλία με τη Συνθήκη της Λωζάννης, κάτι που απλώς επιβεβαιώνεται από το γεγονός ότι στο σημείο 30 του συμπληρωματικού Πρωτοκόλλου που υπεγράφη στις 28.12.1932 αναφέρονται ως ένα από τα σημεία ιταλικής κυριαρχίας από τα οποία θα υπολογίζεται η μέση γραμμή για το διαχωρισμό των χωρικών υδάτων μεταξύ Ιταλίας και Τουρκίας.
• Βάσει της Συνθήκης Ειρήνης των Παρισίων του 1947 (άρθρο 14), η κυριαρχία επί των Δωδεκανήσων, συμπεριλαμβανομένων των Ιμίων, περιήλθε από την Ιταλία στην Ελλάδα. Δηλαδή, η Ελλάδα διαδέχθηκε την Ιταλία, ασκούσα αυτή πλέον κυριαρχία επί των Δωδεκανήσων.
Την προαναφερθείσα νομική επιχειρηματολογία συμπληρώνει η έμπρακτη, ειρηνική και συνεχής άσκηση κυριαρχίας επί των Ιμίων από την Ελλάδα, αδιαλείπτως από το 1947, χωρίς η Τουρκία να την αμφισβητήσει ποτέ μέχρι την κρίση 1995-96.
Για τον εναέριο χώρο
Η κυριαρχία της Ελλάδας στον αέρα ασκείται εντός 10 ν.μ. από τις ακτές της… Η Ελλάδα, ως κυρίαρχο κράτος, επέλεξε να ασκεί κυριαρχία στον αέρα μέχρι το όριο των 10 ν.μ. των χωρικών της υδάτων που όρισε το 1931, όσον αφορά τα ζητήματα αεροπορίας και αστυνομεύσεως αυτής, ενώ στη θάλασσα επέλεξε να ασκεί κυριαρχία μέχρι τα 6 ν.μ…
Η Τουρκία παραβιάζει συνεχώς τον ελληνικό εθνικό εναέριο χώρο με στρατιωτικά αεροσκάφη, συχνότατα οπλισμένα, τα οποία πραγματοποιούν και πτήσεις σε χαμηλό ύψος ακόμη και άνωθεν κατοικημένων νησιών. Η συμπεριφορά αυτή της Τουρκίας, πέραν της κατάφωρης παραβίασης της ελληνικής κυριαρχίας και του ως εκ τούτου ενδεχομένου πρόκλησης θερμού επεισοδίου, δημιουργεί κινδύνους και για την πολιτική αεροπορία.
Ο ισχυρισμός της Τουρκίας περί αντιθέσεως του εύρους του ελληνικού εθνικού εναερίου χώρου προς το διεθνές δίκαιο είναι αβάσιμος για τους εξής λόγους :
δεδομένου ότι ο «δικαιούμενος το μείζον, δικαιούται και το έλασσον», η άσκηση κυριαρχίας στον εναέριο χώρο μέχρι τα 10 ν.μ. είναι απολύτως νόμιμη, αφού δεν υπερβαίνει τα 12 ν.μ. που ορίζει το δίκαιο της θάλασσας ως ανώτατο όριο του εύρους της αιγιαλίτιδας ζώνης και του εθνικού εναέριου χώρου,
η Τουρκία, από το 1931 και για πολλές δεκαετίες αποδεχόταν το εύρος των 10 ν.μ. του ελληνικού εθνικού εναέριου χώρου χωρίς ουδεμία διαμαρτυρία ή αμφισβήτηση, γεγονός που θεμελιώνει κατά το διεθνές δίκαιο σιωπηρή αποδοχή. Το σχετικό Προεδρικό Διάταγμα εφαρμόσθηκε από το 1931 ομοιόμορφα, χωρίς οποιαδήποτε διαμαρτυρία όσον αφορά στη νομική του βάση.
Για την αποστρατικοποίηση των νησιών του Αιγαίου
Το δικαίωμα της Ελλάδας να εξοπλίσει τη Λήμνο και τη Σαμοθράκη αναγνωρίσθηκε από την Τουρκία, σύμφωνα και με την επιστολή που απηύθυνε στον έλληνα Πρωθυπουργό στις 6 Μαΐου 1936 ο τότε Τούρκος Πρέσβης στην Αθήνα Roussen Esref, κατόπιν οδηγιών της Κυβέρνησής του. Η Τουρκική Κυβέρνηση επανέλαβε αυτή τη θέση, όταν ο τότε Υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας, Rustu Aras, απευθυνόμενος προς την Τουρκική Εθνοσυνέλευση με την ευκαιρία της κύρωσης της Συμβάσεως του Montreux, αναγνώρισε ανεπιφύλακτα το νόμιμο δικαίωμα της Ελλάδας να εγκαταστήσει στρατεύματα στη Λήμνο και τη Σαμοθράκη.
Πουθενά στη Συνθήκη Ειρήνης της Λωζάννης δεν προβλέπεται ότι τα νησιά Μυτιλήνη, Χίος, Σάμος και Ικαρία θα τελούν υπό καθεστώς αποστρατικοποιήσεως. Η Ελληνική Κυβέρνηση ανέλαβε μόνον την υποχρέωση, σύμφωνα με το Aρθρο 13 της Συνθήκης Ειρήνης της Λωζάννης, να μην εγκαταστήσει εκεί ναυτικές βάσεις ή οχυρωματικά έργα.
Τα Δωδεκάνησα παραχωρήθηκαν στην Ελλάδα “κατά πλήρη κυριαρχία” από τη Σύμβαση Ειρήνης των Παρισίων, μεταξύ Ιταλίας και Συμμάχων, τον Απρίλιο του 1947.
Όσον αφορά τους τουρκικούς ισχυρισμούς για αποστρατικοποίηση των Δωδεκανήσων, σημειώνεται ότι:
• Η Τουρκία δεν αποτελεί συμβαλλόμενο μέρος σε αυτήν τη Συνθήκη του 1947, η οποία, επομένως, αποτελεί “res inter alios acta” γι’ αυτήν, δηλαδή ζήτημα που αφορά άλλα κράτη. Σύμφωνα δε με το άρθρο 34 της Συνθήκης της Βιέννης για το Δίκαιο των Συνθηκών, “μια συνθήκη δεν δημιουργεί υποχρεώσεις ή δικαιώματα για τρίτες χώρες” εκτός των συμβαλλομένων.
• …τα καθεστώτα αποστρατικοποίησης έχασαν το λόγο ύπαρξής τους με τη δημιουργία των συνασπισμών του ΝΑΤΟ και του Συμφώνου της Βαρσοβίας, ως ασύμβατα με τη συμμετοχή χωρών σε στρατιωτικούς συνασπισμούς. Στο πλαίσιο αυτό, το καθεστώς της αποστρατικοποίησης έπαψε να εφαρμόζεται για τα ιταλικά νησιά Panteleria, Lampedusa, Lampione και Linosa, καθώς και για τη Δ. Γερμανία από τη μια πλευρά, και τη Βουλγαρία, Ρουμανία, Αν. Γερμανία, Ουγγαρία και Φιλανδία από την άλλη πλευρά.
Πέραν των ανωτέρω, η Ελλάδα, όπως και κάθε άλλο κυρίαρχο κράτος στον κόσμο, δεν μπορεί να παραιτηθεί από το φυσικό και νόμιμο δικαίωμά της για άμυνα σε περίπτωση απειλής στρεφομένης κατά των νησιών της ή οποιουδήποτε άλλου μέρους της επικράτειάς της. Πόσο μάλλον, τη στιγμή που η Τουρκία, παραβιάζοντας κατάφωρα τον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, την απειλεί με πόλεμο σε περίπτωση που ασκήσει ένα νόμιμο και κυριαρχικό δικαίωμα που της παρέχει το διεθνές δίκαιο.
Η προαναφερόμενη κατάσταση πραγμάτων, συνδυαζόμενη με την απειλή πολέμου (casus belli) και τη γενικότερη αναθεωρητική τάση της Τουρκίας ως προς το εδαφικό και νομικό καθεστώς των ελληνικών νησιών που ορίζεται από διεθνείς συνθήκες και το διεθνές δίκαιο γενικότερα, υποχρεώνει και νομιμοποιεί την Ελλάδα να προβεί στην αναγκαία αμυντική προπαρασκευή που θα της επιτρέψει να ασκήσει, εάν παραστεί ανάγκη, το δικαίωμα της νόμιμης άμυνας, το οποίο προβλέπεται από το άρθρο 51 του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, και να προστατεύσει τα ελληνικά νησιά.
Για τις αρμοδιότητες έρευνας και διάσωσης
Η ελληνική περιοχή ευθύνης για έρευνα και διάσωση, σε περιπτώσεις αεροπορικών ατυχημάτων, έχει καθορισθεί με περιοχική συμφωνία αεροναυτιλίας στο πλαίσιο Συνδιάσκεψης του ICAO το 1952 και συμπίπτει με το FIR Αθηνών… Η ανάληψη από την Ελλάδα αρμοδιοτήτων για ναυτική έρευνα και διάσωση εντός του FIR Αθηνών αντικατοπτρίζει τη γεωγραφική πραγματικότητα στην περιοχή, δεδομένων των διάσπαρτων ελληνικών νησιών στο Αιγαίο, που επιτρέπουν την πλέον άμεση, ταχεία και αποτελεσματική, από επιχειρησιακής άποψης, παροχή υπηρεσιών για την προστασία της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα… Η Ελλάδα δήλωσε, το 1975 την περιοχή ευθύνης της για ναυτική έρευνα και διάσωση και στον Διακυβερνητικό Ναυτιλιακό Συμβουλευτικό Οργανισμό (IMCO), προγενέστερο του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού (ΙΜΟ). Επίσης, τόσο κατά την υπογραφή όσο και κατά την επικύρωση της Σύμβασης του Αμβούργου του 1979, που ρυθμίζει θέματα ναυτικής έρευνας και διάσωσης και υιοθετήθηκε στο πλαίσιο του ΙΜΟ, η Ελλάδα δήλωσε ότι η περιοχή ευθύνης της συμπίπτει με το FIR Αθηνών, δήλωση που συμπεριλήφθηκε και στον νόμο με τον οποίο ενσωματώθηκε στην ελληνική έννομη τάξη η εν λόγω Διεθνής Σύμβαση, το 1989 (Ν. 1844/1989).
Σημειώνεται ότι η Σύμβαση του Αμβούργου προβλέπει ότι οι περιοχές ευθύνης των συμβαλλομένων μερών για την παροχή υπηρεσιών έρευνας και διάσωσης, σε περιπτώσεις ναυτικών ατυχημάτων, καθορίζονται με συμφωνία των ενδιαφερομένων παράκτιων κρατών. Στο πλαίσιο αυτό, η Ελλάδα έχει υπογράψει Συμφωνίες για συνεργασία σε θέματα ναυτικής έρευνας και διάσωσης τόσο με την Ιταλία (2000), όσο και με την Μάλτα (2008) και την Κύπρο (2014), στις οποίες ρητά ορίζεται ότι η εν λόγω ελληνική περιοχή ευθύνης συμπίπτει με το FIR Αθηνών, ενώ εκκρεμεί η υπογραφή αντιστοίχων Συμφωνιών και με τα άλλα γειτονικά κράτη… Σε κάθε περίπτωση, σημειώνεται ότι στην πράξη, η Ελλάδα, μέσω του αρμοδίου ελληνικού Ενιαίου Κέντρου Συντονισμού Έρευνας και Διάσωσης (Joint Rescue Coordination Center – JRCC) στον Πειραιά, συντονίζει αποτελεσματικά όλες τις επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης, παρέχοντας εν προκειμένω υπηρεσίες σε όλα τα κινδυνεύοντα πλοία και αεροπλάνα εντός της ελληνικής περιοχής ευθύνης...
ethnos.gr
24.1.20
Τετάρτη 22 Ιανουαρίου 2020
Μάλλον γλυτώσαμε από τήν αισθητική τών "Σκληρών ροκάδων"...
Ελληνικό: Απορρίφθηκε η προσφορά της Hard Rock για το Καζίνο
Την
ομόφωνη απόρριψη της προσφοράς της Hard Rock για την άδεια λειτουργίας
καζίνο και τη δημιουργία του Integrated Resort and Casino (IRC)
ανακοίνωσε επίσημα πριν από λίγη ώρα η Επιτροπή Ελέγχου και Εποπτείας
Παιγνίων (ΕΕΕΠ).
Όπως σημειώνει στη σχετική της ανακοίνωση, επικυρώθηκαν από την Ολομέλεια τα πρακτικά της Επιτροπής Διενέργειας του διεθνούς διαγωνισμού που αφορούν στα αποτελέσματα του σταδίου αξιολόγησης του Φακέλου «Δικαιολογητικά Συμμετοχής» των διαγωνιζομένων, σύμφωνα με τα οποία απορρίπτεται η προσφορά του της Hard Rock και γίνεται αποδεκτή η προσφορά της κοινοπραξίας Mohegan Gaming & Entertainment – ΓΕΚ Τέρνα, επιβεβαιώνοντας δηλαδή αυτό που ήταν γνωστό ως πληροφορία το τελευταίο διάστημα.
Η Ολομέλεια της ΕΕΕΠ αποφάσισε επίσης ομόφωνα ότι δεν τίθεται
κατάσταση σύγκρουσης συμφερόντων αναφορικά με τον νομικό σύμβουλο που
έχει επιλέξει για τον διαγωνισμό για το καζίνο, όπως έχει ισχυριστεί η
εταιρεία που κόπηκε.
Η απόφαση της ΕΕΕΠ μαζί με τα πρακτικά της Επιτροπής Διενέργειας του Διαγωνισμού, κοινοποιήθηκε στους δύο διαγωνιζομένους και αυτό σημαίνει ότι από αύριο ξεκινά η προθεσμία των δέκα ημερολογιακών ημερών που έχουν στη διάθεσή τους για να καταθέσουν τις τυχόν ενστάσεις τους επί της απόφασης στην Αρχή Εξέτασης Προδικαστικών Προσφυγών (ΑΕΠΠ).
Όπως σημειώνει στη σχετική της ανακοίνωση, επικυρώθηκαν από την Ολομέλεια τα πρακτικά της Επιτροπής Διενέργειας του διεθνούς διαγωνισμού που αφορούν στα αποτελέσματα του σταδίου αξιολόγησης του Φακέλου «Δικαιολογητικά Συμμετοχής» των διαγωνιζομένων, σύμφωνα με τα οποία απορρίπτεται η προσφορά του της Hard Rock και γίνεται αποδεκτή η προσφορά της κοινοπραξίας Mohegan Gaming & Entertainment – ΓΕΚ Τέρνα, επιβεβαιώνοντας δηλαδή αυτό που ήταν γνωστό ως πληροφορία το τελευταίο διάστημα.
Η απόφαση της ΕΕΕΠ μαζί με τα πρακτικά της Επιτροπής Διενέργειας του Διαγωνισμού, κοινοποιήθηκε στους δύο διαγωνιζομένους και αυτό σημαίνει ότι από αύριο ξεκινά η προθεσμία των δέκα ημερολογιακών ημερών που έχουν στη διάθεσή τους για να καταθέσουν τις τυχόν ενστάσεις τους επί της απόφασης στην Αρχή Εξέτασης Προδικαστικών Προσφυγών (ΑΕΠΠ).
Παρέμβαση Στέιτ Ντιπάρτμεντ για «Γιαβούζ»: «Η Τουρκία να σταματήσει τις γεωτρήσεις»
(γιά καλύτερο οπτικό αποτέλεσμα δείτε τό VDEO σέ πλήρη οθόνη)
από naftemporiki.gr
Η Αικατερίνη Σακελλαροπούλου πρώτη γυναίκα ΠτΔ με 261 «ναι»...
Η
Αικατερίνη Σακελλαροπούλου εξελέγη σήμερα η πρώτη γυναίκα πρόεδρος της
Ελληνικής Δημοκρατίας. Συνολικά ψήφισαν 294 βουλευτές, ενώ σημειώθηκαν
και 6 απουσίες. Την πρόταση της Ν.Δ. υπερψήφισαν 261 βουλευτές από το κυβερνών κόμμα, τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΙΝ.ΑΛΛ. ενώ «παρών» δήλωσαν 33 βουλευτές από το ΚΚΕ, την Ελληνική Λύση και το ΜέΡΑ 25.
Από την ψηφοφορία απουσίαζαν ο βουλευτής της ΝΔ, Α. Σαμαράς ο οποίος είχε επικαλεστεί κανονισμένο από καιρό οικογενειακό ταξίδι στις ΗΠΑ, καθώς και οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, Κώστας Ζουράρις, Τρ. Αλεξιάδης και Ν. Συρμαλένιος για λόγους υγείας. Και οι τρεις γνωστοποίησαν, με επιστολή τους στον πρόεδρο της Βουλής, ότι αν ήταν παρόντες θα ψήφιζαν την κυρία Σακελλαροπούλου.
Η νέα πρόεδρος της Δημοκρατίας θα ορκιστεί στις 13 Μαρτίου, με την ολοκλήρωση της θητείας του απερχόμενου προέδρου, Προκόπη Παυλόπουλου...
efsyn.gr
"Κραυγαλέες αναντιστοιχίες ανάμεσα σε προθέσεις και δηλώσεις..."
Τα όρια της συνταγής «ο τρώσας και ιάσεται»...
Κι αυτό αρκεί για να θέσει εν αμφιβόλω την ειρηνευτική διαδικασία. Ο πόλεμος δι’ αντιπροσώπων είναι εφικτός, το μαρτυρεί η ιστορία. Αντίθετα, δεν είναι δυνατόν να επιβληθεί και να ριζώσει η ειρήνη επειδή έτσι αποφάσισαν οι υψηλοί παρασκηνιακοί εκπρόσωποι των αντιμαχομένων, όταν οι ίδιοι οι αντιμαχόμενοι συνεχίζουν να εμπιστεύονται μόνο τα όπλα τους.
Η παραδεδομένη θεραπευτική φόρμουλα «ο τρώσας και ιάσεται» δεν είναι πανάκεια. Εχει πάντοτε τα όριά της. Και τα όρια αυτά αποδεικνύονται εξαιρετικά στενά όταν οι τρώσαντες δεν αναγνωρίζουν, έστω υποκριτικά, αφενός ότι η μέχρι τώρα εμπλοκή τους υπήρξε διαλυτική και νοσογόνα, αφετέρου ότι ο κύριος στόχος τους δεν είναι ο δηλούμενος (η ειρήνη), αλλά η συμμετοχή στη διανομή των λαφύρων.
Το λιβυκό πετρέλαιο θα σκανδάλιζε και αγίους. Και άγιοι στη διεθνή σκηνή δεν κυκλοφορούν. Αίφνης, στο Βερολίνο συμπρωταγωνίστησαν σε ελάχιστα πειστική παράσταση φιλάνθρωπου ειρηνευτικού μοραλισμού διεθνείς δυνάμεις εξακολουθητικώς κυνικές, τα αντιτιθέμενα συμφέροντα των οποίων παρέδωσαν τη Λιβύη σε παρατεταμένο εμφύλιο, με την πρόφαση μάλιστα του εκδημοκρατισμού της.
Σε τέτοιο πλαίσιο κραυγαλέας αναντιστοιχίας ανάμεσα σε προθέσεις και δηλώσεις, αναμενόμενο ήταν να δρέψει δάφνες ο «ειρηνοποιός της Συρίας» Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Να εμφανιστεί δηλαδή σαν βασανισμένος από την έγνοια της εκεχειρίας αυτός που «εμπλούτισε» τα πεδία των μαχών στη Λιβύη με μερικές χιλιάδες τζιχαντιστές μισθοφόρους του, του ίδιου φυράματος μ’ εκείνους που μακέλεψαν εν ονόματι του νεοοθωμανισμού του τους Κούρδους της Συρίας.
Μόνο οι αυταπάτες μας απεικονίζουν «απομονωμένο» τον Ερντογάν. Οι ίδιες αυταπάτες που μας διαβεβαιώνουν πως η Ευρωπαϊκή Ενωση υπολογίζει πράγματι ως δικά της ακριτικά νησιά τα ελληνικά νησιά του Βορείου Αιγαίου και ως δική της ΑΟΖ την ΑΟΖ της Κύπρου.
Οσο ο Ερντογάν χρησιμοποιεί σαν πιόνια του εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες, η Γερμανία, δηλαδή η Ε.Ε., θα παραμένει δυστυχώς του χεριού του...
Παντελής Μπουκάλας
Καθημερινή
Σημείωση : Ο υπέρτιτλος προστέθηκε από τή "Νέα Μύκονο"
Τρίτη 21 Ιανουαρίου 2020
"...μέχρι τήν έλευση ενός υποθετικού υπερβατικού μέλλοντος..."
 |
| της Αλέξιας Οθωναίου |
από : efsyn.gr
Δευτέρα 20 Ιανουαρίου 2020
Τί προέκυψε από τή συμφωνία του Βερολίνου πού, άμεσα, μάς αφορά...
 |
| Διαδήλωση έξω από το κτίριο της καγκελαρίας στο Βερολίνο, όπου διεξαγόταν η διάσκεψη για τη Λιβύη, με συνθήματα υπέρ της ειρήνης και κατά της αποστολής δυνάμεων από τον Ερντογάν |
Συμφώνησαν δηλαδή όλοι οι άλλοι που βρίσκονται εκτός Λιβύης, αλλά έχουν συμφέροντα σε αυτή τη χώρα και προσδοκούν να τα ενισχύσουν ο ένας σε βάρος του άλλου και όλοι μαζί σε βάρος του λιβυκού λαού.
Η ζωή θα δείξει στο προσεχές διάστημα αν, πέραν των λόγων, όλοι αυτοί είναι διατεθειμένοι να προβούν και σε πράξεις ουσίας. Πάντως, η ιστορία των πολέμων -ειδικά των εμφυλίων- έχει δείξει ότι εκεί όπου υπάρχει ένα εμπάργκο όπλων στήνεται και μια πολύ επικερδής, οικονομικά και πολιτικά, επιχείρηση παραβίασής του.
Οι χώρες που συμμετείχαν στη διάσκεψη και οι οργανισμοί δεσμεύτηκαν ότι θα σταματήσουν να υποστηρίζουν τη μια ή την άλλη αντιμαχόμενη πλευρά του εμφυλίου. Μένει να το δούμε. Φαίνεται, όμως, πολύ δύσκολο να συμβεί, καθώς αυτού του είδους οι υποστηρίξεις κρύβουν πίσω τους ισχυρά οικονομικά και γεωπολιτικά συμφέροντα. Παραιτήθηκαν μήπως όλοι όσοι συμφώνησαν από τα συμφέροντα που επενδύουν στη γειτονική χώρα;
Ας είμαστε ρεαλιστές. Η συμφωνία του Βερολίνου απέχει πολύ από μια οριστική συμφωνία ειρήνευσης στη Λιβύη. Κι αυτό, με τον έναν η τον άλλο τρόπο, το παραδέχτηκαν και οι συμμετέχοντες στη διάσκεψη.
Το γεγονός ότι αποφασίστηκε να συνεχιστεί, το επόμενο διάστημα, στη Γενεύη ο διάλογος για το λιβυκό ζήτημα είναι αρκετό για να αντιληφθούμε ότι βρισκόμαστε πολύ μακριά από μια τελική και ουσιαστική λύση του προβλήματος.
Στο πλαίσιο όλων αυτών, το ερώτημα είναι τι θα κάνει η ελληνική κυβέρνηση που με ευθύνη της βρέθηκε εκτός της Διάσκεψης του Βερολίνου. Τις εκτιμήσεις της για τη διάσκεψη θα τις μάθουμε σήμερα, μετά την ολοκλήρωση του Συμβουλίου Εξωτερικών Υποθέσεων της Ε.Ε. Το μείζον, όμως, είναι μια εθνική στρατηγική για όσα θα επακολουθήσουν. Θα υπάρξει; Ελπίζουμε και αναμένουμε...
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)