Συμφωνία ΑΟΖ με την Αίγυπτο : Tι πήραμε, τι χάσαμε, τι μένει άλυτο...

Ας μην έχουμε ψευδαισθήσεις...

Tι πήραμε, τι χάσαμε, τι μένει άλυτο...
Η πρώτη ανάλυση που βρήκα για την συμφωνία ΑΟΖ με την Αίγυπτο. Από την ΕΡΤ (που πολλοί θέλουν να κλείσει....).

Οπως λέει λοιπόν το ρεπορτάζ, έχει γίνει μερική οριοθέτηση, στην μεταξύ των δύο χωρών περιοχή από τον 26ο έως τον 28ο μεσημβρινό. Ένα δηλαδή πολύ συγκεκριμένο κόμμάτι που αφήνει εκτός το Καστελλόριζο, τη μισή Ρόδο κλπ για μελλοντική συμφωνία. Εκεί, να συμπληρώσω εγώ από άλλες πηγές, η Αίγυπτος ζητούσε ελάχιστη επιρροή της τάξης του 5-10%!

Στο κομμάτι τώρα που οριοθετήθηκε, έχει γίνει παραχώρηση ελληνική ώστε η θαλάσσια έκταση να μοιραστεί σε "ποσοστό 56% για την Αίγυπτο και 44% για την Ελλάδα".

Δικά μου σχόλια: Κερδίζουμε μερικώς καθώς έστω και με αυτή τη συμφωνία (που είναι ημιτελής) "σπάμε" την παραδοξολογία του τουρκολυβικού συμφώνου. Εδώ βεβαια μπορεί κανείς να πει ότι χάνουμε κιόλας, καθώς το τουρκολυβικό σύμφωνο μας πίεσε να τα βρούμε με την Αίγυπτο, οπότε σε καθεστώς ανάγκης κάναμε τη ρύθμιση.

Τι χάνουμε; Οπως φαίνεται το ιδανικό, δηλαδή να καθορίσουμε ΑΟΖ στο μέγιστο των 200 μιλίων από όλες τις ακτές μας (ή στη μέση γράμμη όταν συναντάμε με τον ίδιο κανόνα άλλες ΑΟΖ).

Ήδη στο αντίστοιχο σύμφωνο με την Ιταλία αποδεχθήκαμε μικρότερη ΑΟΖ σε συγκεκριμένες νησίδες στα Επτάνησα, τώρα αποδεχόμαστε μικρότερη επήρεια σε κάποιο βαθμό στη Κρήτη, το μεγαλύτερο μας νησί. Αυτό βέβαια ήταν και ο ελληνικός μαξιμαλισμός, που οι ψύχραιμοι έλεγαν πως είναι πολύ δύσκολο να γίνει αποδεκτός. Το πρόβλημα είναι πως έχει "εκπαιδευθεί" η κοινή γνώμη με αυτούς τους "χάρτες ΑΟΖ" που κυκλοφορούσαμε εδώ και χρόνια και έδειχναν το μέγιστο δυνατό ως δεδομένο.

Τι μένει; Η υπόλοιπη οριοθέτηση με την Αίγυπτο. Δύσκολο να γίνει καθώς είναι φανερό πως η γειτονική μας χώρα δεν θα δεχθεί μεγάλη ΑΟΖ με γραμμή βάσης στο Καστελλόριζο. Κάτι δηλαδή που σε μεγάλο βαθμό επιθυμεί και η Τουρκία, η οποία έχει φθάσει στο δικό της μαξιμαλισμό, να μην δέχεται καν ΑΟΖ για τα ελληνικά νησιά.

Κερδίζουμε πάντως μια μερική διευθέτηση, που θα έχει διεθνή στήριξη (καθώς όλες οι μεγάλες ευρωπαικές χώρες επικροτούν την επίλυση από κοινού τέτοιων διαφορών). Αν αυτή η στήριξη θα γίνει κάτι παραπάνω από ευχές και συγχαρητήρια μένει να το δούμε.

Τι μένει άλυτο; Το σημαντικό -οικονομικά και αμυντικά- κομμάτι της ΑΟΖ γύρω από το Καστελλόριζο και τη Ρόδο. Αν πάμε στη Χάγη είναι μάλλον σίγουρο ότι η δικαστική επίλυση θα μας επιδικάσει μειωμένη ΑΟΖ, σε σχέση τουλάχιστον με το επιθυμητό των 200 μιλίων. Πόσο μειωμένη; Κανείς δεν ξέρει. Αν όμως ήδη κάνουμε υποχώρηση σε περιοχή που ορίζεται από Κρήτη και Ρόδο (έστω κατά το μισό η τελευταία), δηλαδή στα μεγαλύτερα μας νησιά και από τα μεγαλύτερα στη Μεσόγειο, τι υποχώρηση-συμβιβασμό κλπ αναλογικά θα αποφασίσει μια διεθνής διαιτησία για το πολύ μικρότερο Καστελλόριζο;

Προσωπικά θεωρώ λάθος την προβολή της συμφωνίας με την Αίγυπτο ως "μαγικής" και "νικηφόρας". Εϊναι ένας συμβιβασμός. Αξιοπρεπής; Μάλλον. Ας τον περιγράψουμε έτσι, ώστε το ελληνικό κοινό να μην έχει ψευδαισθήσεις. Και να μην εξιτάρεται από τον κάθε πολεμοκάπηλο και πατριδολάγνο εθνικιστή.

Christos Ktenas (FB)