"Αφιερωμένο εξαιρετικά " από "Νέα Μύκονο" σέ όλες τίς ...Κατίνες πού προεδρεύουν μέ ...κατινισμούς

                                                                                  Σαστίσαμε στήν Αντιόχειαν όταν μάθαμε τά νέα καμώματα τού Ιουλιανού...( κάτι πρός Σκαγιά έφερνε)                      ...Ανασκουμπόθηκε ο ανόσιος Ιουλιανός, νευρίασε καί ξεφώνιζε ... (ίδιος ο Σκαγιάς)                             ...Αυτόν αινίττονταν, αυτόν φοβούνταν ο ψευτοθεός.                                                                               .         (Τούς τρέμουνε τούς μάρτυρας μας οι ψευτοθεοί).                                                                                                                                                                                      ...Κι ὡραῖα τωόντι πρόκοψε τὸ τέμενος.(σημ.Ν.Μ.:"τό κεραμοσκεπές πορνοστάσιο"!)

Δὲν ἄργησε καθόλου, καὶ φωτιὰ

μεγάλη κόρωσε : μιὰ φοβερὴ φωτιά :

                                          καὶ κάηκε καὶ τὸ τέμενος κι ὁ Ἀπόλλων.(μάλλον τό Μέγα εννοεί ο ποιητής)

Στάχτη τὸ εἰδωλο˙ γιὰ σάρωμα, μὲ τὰ σκουπίδια.

Ἔσκασε ὁ Ἰουλιανός καὶ διέδωσε –

τἰ ἄλλο θὰ ἔκαμνε – πὼς ἡ φωτιὰ ἦταν βαλτὴ

ἀπὸ τοὺς Χριστιανοὺς ἐμᾶς. Ἄς πάει νὰ λέει.

Δὲν ἀποδείχθηκε˙ ἄς πάει νὰ λέει.

                                                  Τὸ οὐσιώδες εἶναι ποὺ ἔσκασε.(σημ.Ν.Μ.: επειδή δέν έγινε Δήμαρχος)

Ο Αλεξανδρινός ποιητής Κωνσταντίνος Καβάφης λίγους μήνες πριν πεθάνει,  συγκεκριμένα μεταξύ Νοεμβρίου 1932 και Απριλίου 1933 (πέθανε στις 29 Απριλίου 1933, ημέρα των γενεθλίων του) έγραψε το τελευταίο ποίημα της ζωής του, το οποίο δεν πρόλαβε να το δημοσιεύσει σε μονόφυλλο, με τον τίτλο Εἰς τὰ περίχωρα τῆς Ἀντιοχείας έχοντας ως θέμα τον Ιουλιανό τον Παραβάτη και τη σύγκρουση του με του χριστιανούς της Αντιόχειας. Tά παραπάνω αποσπάσματα είναι απ΄αυτό...