Παραπολιτική
Τη μη συμμετοχή τους στο ψηφοδέλτιο της Ελιάς (δηλαδή του ΠΑΣΟΚ) στις προσεχείς Ευρωεκλογές αποφάσισαν σήμερα οι 58, διαπιστώνοντας ουσιαστικά την αποτυχία του εγχειρήματος τους.
Προσωπικά, στάθηκα από την πρώτη στιγμή απέναντι στους 58 αλλά δεν έχω καμία διάθεση να μπω σε μια λογική «σας τα έλεγα», αν και κάποια πράγματα ήταν από την αρχή τόσο οφθαλμοφανή που δεν μπορώ παρά να συνεχίζω να απορώ για την καλοπροαίρετη αφέλεια αρκετών εκ των συμμετεχόντων.
Είναι απορίας άξιον πως κάποιοι πίστεψαν έστω και για ένα λεπτό ότι ο ο Ευάγγελος Βενιζέλος θα επέλεγε για πρώτη φορά στη ζωή του να αποτελέσει έναν αξιόπιστο συνομιλητή έχοντας στην άλλη άκρη του τραπεζιού τους 58, οι οποίοι έμοιαζαν αλλά και αποδείχθηκαν ιδανικά θηράματα της αμοράλ εξουσιομανίας του.
Δεν θα μπορούσε μια Ελιά να φυτρώσει και να αναπτυχθεί κλεισμένη στους 4 τοίχους των δωματίων και των διαδρόμων που οι 58 κινήθηκαν. Ελλάδα δεν είναι μόνο το Κολωνάκι, η άσκηση της Πολιτικής δεν προϋποθέτει μόνο ακαδημαϊκές περγαμηνές και καλές προθέσεις.
Εξάλλου, στο ποδόσφαιρο, όταν κατεβαίνεις για το 0-0, πάντα στο τέλος χάνεις. Η τεράστια συμβιβαστική διάθεση που επέδειξαν από την αρχή οι 58 δεν θα μπορούσε παρά να αποδειχθεί η λόγχη που θα τους πληγώσει θανάσιμα.
Αντί επιλόγου, λυπάμαι πραγματικά για όσους εκ των 58 αλλά και για τη μερίδα εκείνη των υποστηρικτών τους που μπήκαν στον πειρασμό να δουν «φαντάσματα» και να μιλήσουν απαξιωτικά και συχνά χυδαία για όσους τόλμησαν όλον αυτόν τον καιρό να επισημάνουν τα λάθη και τις παραλείψεις τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.