Άρθρο παρέμβαση τού Αλέξη Τσίπρα

Θα αντέξει ο ΣΥΡΙΖΑ ως κόμμα το φλερτ Τσίπρα με Ολάντ-Ρέντσι;

4.10.14

Ένα ενδιαφέρον άρθρο του Αλέξη Τσίπρα δημοσιεύεται σήμερα στην Εφημερίδα των Συντακτών με το οποίο ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ παίρνει ουσιαστικά θέση για το είδος των συμμαχιών που θα επιδιώξει να εξασφαλίσει σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Παραθέτω ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα:

(...)Σήμερα η εικόνα της Ελλάδας στην Ευρώπη δεν είναι αυτή του 2010. Σήμερα έχουν όλοι καταλάβει ότι ο λαός μας υπέφερε άδικα και έχει γίνει το εξιλαστήριο θύμα. Γι’ αυτό και τώρα υπάρχουν μεγάλες δυνατότητες. Γι’ αυτό και σήμερα η Ευρώπη ακούει τον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν τον ξορκίζει. Άλλωστε, θεσμικοί πυλώνες της, όπως η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα υπό την προεδρία Ντράγκι, έχει ανακοινώσει σειρά μέτρων οιονεί ποσοτικής χαλάρωσης, χωρίς προηγούμενο. 

Μέτρα που, όταν τα είχε προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ, οι κ.κ. Σαμαράς και Βενιζέλος, μας εγκαλούσαν ως δήθεν ακραίους που θα βγάζαμε την Ελλάδα από την Ευρώπη. Το ευρωπαϊκό θεσμικό πλαίσιο δίνει τη δυνατότητα άσκησης πολιτικής και δεν προϋποθέτει εφαρμογή μνημονίων. Είναι το πλαίσιο στο οποίο υπάρχει δυνατότητα πολιτικής διαπραγμάτευσης ανάμεσα σε ισότιμους εταίρους και όχι ανάμεσα σε δανειστές που απαιτούν και δανειζόμενους που υλοποιούν. Αυτή είναι μια κρίσιμη πτυχή που όλοι οφείλουμε να αξιολογήσουμε τη σημασία της. 

Συνεπώς, πράγματι κάτι αλλάζει στην Ευρώπη. Η συντονισμένη αντίδραση της Γαλλίας και της Ιταλίας σε αυτές τις πολιτικές είναι στην πράξη, η αμφισβήτηση της ταύτισης της ευρωζώνης με τη λιτότητα. Και η ελληνική κυβέρνηση αντί να το κάνει σημαία, τάσσεται με το στρατόπεδο του Βερολίνου. Νουθετεί τη γαλλική κυβέρνηση να αφήσει τις ακρότητες διότι, όπως είπε και ο κος Σαμαράς : «Παν μέτρον άριστον»!

Αρχικά, θεωρώ ότι η κριτική που ασκεί στον Σαμαρά είναι απολύτως σωστή καθώς η χώρα έχει πράγματι παγιδευτεί σε μια αστεία τακτική του καλού μαθητή που δεν έχει αποδώσει κάτι και μάλλον είναι ενάντια στην ευρωπαϊκή ιδέα.

Συμφωνώ επίσης στο ότι πράγματι η Ελλάδα θα πρέπει να στηρίξει τις πρόσφατες συντονισμένες κινήσεις Γαλλίας-Ιταλίας προς την κατεύθυνση της αναχαίτισης της γερμανικής εμμονής στη λιτότητα. Έχω όμως μια εύλογη απορία.

Αντέχει ο Τσίπρας να επιβάλει στα κομματικά όργανα του ΣΥΡΙΖΑ μια τέτοια γραμμή χωρίς απώλειες; Είναι σε θέση η Κουμουνδούρου να στραφεί απότομα προς την ευρωπαϊκή Σοσιαλδημοκρατία χωρίς να ξεσπάσει εσωκομματικός εμφύλιος; Σήμερα, μου μοιάζει πολύ δύσκολο.

parapolitiki.com