Κοντολογίς
τρέχα γύρευε. Τα νούμερα δεν βγαίνουν τουτέστιν. Σούρουπο με συννεφιά
και ψιλή βροχή οι συμπολιτευόμενοι βουλευτές χάλασαν τη συνταγή και
βροντοφώναξαν αγεληδόν «Σταύρος Δήμας». Μας είχαν συνηθίσει ίσαμε χθες
να λένε σε όλα «ναι». Εκατοντάδες δουλικές καταφάσεις. Κάθε μια,
μαχαιριά στην καρδιά της κοινωνίας. Η φάτσα του εκλεκτού της
συγκυβέρνησης δεν τραβάει κατά πώς φαίνεται. Οδεύουμε προς δωδεκαήμερο
εκπτώσεων και ανατροπών. Πιθανότατα στην τρίτη και καθοριστική ψηφοφορία
ο υποψήφιος Πρόεδρος θα 'ναι άλλος.
Ανυπερθέτως ο ΘΑμαράθ έχει δεσμευτεί πως θα επιμείνει στην επιλογή Δήμα μέχρι τέλους. Η πολιτική, όμως, είναι η τέχνη τού να αυτοδιαψεύδεσαι. Καίτοι δεξιός ο Κλαματιανός, δεν φημίζεται για τις δεξιότητές του. Το '12 έταζε επαναδιαπραγμάτευση με τους δανειστές και εφαρμογή αναπτυξιακών μέτρων. Τα 'κανε γαργάρα μόλις του τράβηξε το αυτί η Κάνγκελα. Κατηγορεί μάλιστα τον Τσίπρα ως καταστροφέα της χώρας, επειδή του καταλογίζει ακριβώς εκείνα για τα οποία εγκαλούσε τον ΓΑΠ, όταν ο ίδιος βρισκόταν στην αντιπολίτευση. Ετσι είναι! Τα μνημόνια προκαλούν αμνησία. Και η εξουσία απληστία.
Λειψά ψηφαλάκια και χλεχλέδες ψηφοφόροι. Συνέβαλε κι η βρόχα ούτως ώστε να μοιάζει με σούπα η σεμνή τελετή. Πού οι παλιές ένδοξες εποχές. Στην εκλογή Σαρτζετάκη, φέρ' ειπείν, με απόλυτο πρωταγωνιστή τον εκ Ιωαννίνων ορμώμενο πολιτευτή της Νου Δου, Ελευθέριο Καλπογιάννη. Θυμάστε τον απίθανο τύπο, που απήγαγε την ψηφοδόχο και καμαρώνει ακόμα σαν γύφτικο σκεπάρνι!
Περηφανευόταν χθες σε ραδιοφωνικό σταθμό της γενέτειράς του για το μεγαλόπνοο κατόρθωμά του. «Η κάλπη είναι σύμβολο της Δημοκρατίας, της Ελευθερίας, της Δικαιοσύνης», παραλογιζόταν. «Ιερά κιβωτός, όπου εναποθέτει κάθε πολίτης τη θέλησή του, τη σκέψη του, την ψήφο του», εξακολουθούσε. Η βεραμάν απόχρωση των ψηφοδελτίων τού 'φερε στον νου τον πράσινο ήλιο του ΠΑΣΟΚ και φρούμαξε σαν ταύρος μπροστά σε κόκκινο πανί.
Ηλεκτρίστηκε από ρεύμα πολλών μεγαβάτ. -«Θωμά», κάνει στον εξ Αιτωλοακαρνανίας συνάδελφο Χούτα, «ο μόνος τρόπος για να σταματήσει η κατρακύλα είναι να πάρουμε την κάλπη». -«Πάψε ρε», αποκρίνεται εκείνος. Λευτερώνεται ο Λευτέρης και εφορμά. «Ανασκουμπώνομαι, κατεβαίνω απ' τα ορεινά έδρανα και τη βάζω στον ώμο», αναπαριστά τη σκηνή. -«"Πού την πας;" μου λέει ο Παπανδρέου. "Δεν τη χρειάζεσαι", απαντώ. Ο Μητσοτάκης που ήταν δίπλα γελούσε». Το πόπολο ζητά άρτο αλλά ψοφάει για θέαμα. Κι ο Καλπογιάννης χαχάνισε τελευταίος, καθώς διπλασίασε τους σταυρούς του στις επόμενες εκλογές.
Μετεωρος
Ανυπερθέτως ο ΘΑμαράθ έχει δεσμευτεί πως θα επιμείνει στην επιλογή Δήμα μέχρι τέλους. Η πολιτική, όμως, είναι η τέχνη τού να αυτοδιαψεύδεσαι. Καίτοι δεξιός ο Κλαματιανός, δεν φημίζεται για τις δεξιότητές του. Το '12 έταζε επαναδιαπραγμάτευση με τους δανειστές και εφαρμογή αναπτυξιακών μέτρων. Τα 'κανε γαργάρα μόλις του τράβηξε το αυτί η Κάνγκελα. Κατηγορεί μάλιστα τον Τσίπρα ως καταστροφέα της χώρας, επειδή του καταλογίζει ακριβώς εκείνα για τα οποία εγκαλούσε τον ΓΑΠ, όταν ο ίδιος βρισκόταν στην αντιπολίτευση. Ετσι είναι! Τα μνημόνια προκαλούν αμνησία. Και η εξουσία απληστία.
Λειψά ψηφαλάκια και χλεχλέδες ψηφοφόροι. Συνέβαλε κι η βρόχα ούτως ώστε να μοιάζει με σούπα η σεμνή τελετή. Πού οι παλιές ένδοξες εποχές. Στην εκλογή Σαρτζετάκη, φέρ' ειπείν, με απόλυτο πρωταγωνιστή τον εκ Ιωαννίνων ορμώμενο πολιτευτή της Νου Δου, Ελευθέριο Καλπογιάννη. Θυμάστε τον απίθανο τύπο, που απήγαγε την ψηφοδόχο και καμαρώνει ακόμα σαν γύφτικο σκεπάρνι!
Περηφανευόταν χθες σε ραδιοφωνικό σταθμό της γενέτειράς του για το μεγαλόπνοο κατόρθωμά του. «Η κάλπη είναι σύμβολο της Δημοκρατίας, της Ελευθερίας, της Δικαιοσύνης», παραλογιζόταν. «Ιερά κιβωτός, όπου εναποθέτει κάθε πολίτης τη θέλησή του, τη σκέψη του, την ψήφο του», εξακολουθούσε. Η βεραμάν απόχρωση των ψηφοδελτίων τού 'φερε στον νου τον πράσινο ήλιο του ΠΑΣΟΚ και φρούμαξε σαν ταύρος μπροστά σε κόκκινο πανί.
Ηλεκτρίστηκε από ρεύμα πολλών μεγαβάτ. -«Θωμά», κάνει στον εξ Αιτωλοακαρνανίας συνάδελφο Χούτα, «ο μόνος τρόπος για να σταματήσει η κατρακύλα είναι να πάρουμε την κάλπη». -«Πάψε ρε», αποκρίνεται εκείνος. Λευτερώνεται ο Λευτέρης και εφορμά. «Ανασκουμπώνομαι, κατεβαίνω απ' τα ορεινά έδρανα και τη βάζω στον ώμο», αναπαριστά τη σκηνή. -«"Πού την πας;" μου λέει ο Παπανδρέου. "Δεν τη χρειάζεσαι", απαντώ. Ο Μητσοτάκης που ήταν δίπλα γελούσε». Το πόπολο ζητά άρτο αλλά ψοφάει για θέαμα. Κι ο Καλπογιάννης χαχάνισε τελευταίος, καθώς διπλασίασε τους σταυρούς του στις επόμενες εκλογές.
Μετεωρος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.