Οταν τα αστεία γίνονται πραγματικότητα
Τέλεια! Οπως βλέπετε, πάμε ολοένα και καλύτερα. Εκτός από τους ζουρνάδες, τα νταούλια και τις λύρες, να σου και τα κλαρίνα του ΣΥΡΙΖΑ (Τ-Λ). Υποθέτω ότι το παγερό βλέμμα της κυρίας αριστερά ίσως οφείλεται στο ότι, με τα μάτια της φαντασίας, βλέπει τις αγορές να χορεύουν τσάμικο και δεν τις λυπάται καθόλου... |
Με αφορμή τα πρόσφατα καραγκιοζιλίκια με τις καταγγελίες περί απόπειρας χρηματισμού, ακούω διαφόρους φίλους να εκφράζουν τη φρίκη τους καθώς διαπιστώνουν ότι «αυτούς τους τύπους εμείς τους ψηφίζουμε». Συμμερίζομαι τη φρίκη τους απολύτως· φοβάμαι όμως ότι η κατάσταση είναι ακόμη χειρότερη. Διότι, είτε τους ψηφίζουμε επειδή οι σημερινές αξίες ευνοούν τα νούμερα (δηλαδή ανθρώπους που προσφέρουν «πλούσιο θέαμα») είτε τους ψηφίζουμε επειδή οι ίδιοι είμαστε νούμερα και αναγνωρίζουμε σε αυτούς τον εαυτό μας, πρόκειται για τον φαύλο κύκλο μέσω του οποίου παρακμάζει μια Δημοκρατία…
Σαρτζετακισμός
Παρά τις αυστηρές παραινέσεις του ειδήμονος Ιορδάνη Τζαμτζή προς τους διαφωνούντες να ξεσκονίσουν τη γραμματική τους, στην περίπτωση της επιμονής του προεδρείου της Βουλής να ψηφίζουν οι γυναίκες με το «παρών» έχουμε ένα τυπικό κρούσμα νομικίστικης τυπολατρείας, που οδηγεί σε διαστροφή της γλώσσας και της κοινής λογικής ― είναι ο λεγόμενος «σαρτζετακισμός» στην ορολογία της σύγχρονης Πολιτικής Επιστήμης. Φαντασθείτε μόνο πόσο γελοίο θα ήταν για κάτι άντρακλες τύπου Τζαμτζή (που επιβιώνουν τρώγοντας και το «παξιμάδι» τους, αν οι περιστάσεις το επιβάλλουν...) αν θα έπρεπε να καταψηφίζουν φωνάζοντας «παρούσα»...
από τή στήλη ΦAΛHPEYΣ
στήν "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.