Πώς είναι δυνατόν να αυξηθεί ένας αποθηκευτικός χώρος και από τα δέκα
στρέμματα που καταλάμβανε αρχικά να καλύπτει πλέον 45, δίχως οι
ιδιοκτήτες του να πληρώσουν ούτε ευρώ για την απόκτηση της επιπλέον
έκτασης; Αν δεν είχαν τελειώσει οι πανελλαδικές, θα υποθέταμε ότι
πρόκειται για άσκηση που δόθηκε προς απάντηση στα παιδιά της Γ΄ Λυκείου.
Το πρόβλημα όμως δεν το έθεσε κάποια εξεταστική επιτροπή αλλά «η ίδια η
ζωή». Και το έθεσε στο εξεταστικό κέντρο του Ασπρόπυργου. Οπου ακόμη
σιγοκαίγονται τα πλαστικά του εργοστασίου ανακύκλωσης, γεμίζοντας
διοξίνες και φουράνια τον ήδη νεφόπληκτο αττικό ουρανό.
Μπορεί και να μην υπάρχει τίποτα παράνομο. Μπορεί να ισχύουν απλώς οι νόμοι της Φυσικής. Να παρατηρείται δηλαδή και στον Ασπρόπυργο, όπως παντού αλλού, το φαινόμενο της θερμικής διαστολής, κατά το οποίο οι διαστάσεις ενός σώματος αυξάνονται ενόσω αυξάνεται η θερμοκρασία του. Ειδικότερα, και με το δεδομένο ότι ως αποθηκευτικός χώρος ορίζεται μια αλάνα, όχι τίποτα ιδιαίτερο, η θερμική διαστολή μας αποκαλείται επιφανειακή ή διαστολή εμβαδού. Συνήθως, βέβαια, παρατηρείται σε μεταλλικά σκέπαστρα και ψιλές λαμαρίνες, όχι σε χωμάτινες εκτάσεις. Αλλά σ’ έναν τόπο όπου το θαύμα δεν έπαψε να λειτουργεί, θα ’πρεπε να το περιμένουμε ότι κάποια στιγμή θα γινόταν κι αυτό. Αλλωστε, τρεις πυρκαγιές στον ίδιο χώρο σε τρία χρόνια θα μπορούσαν να υποδηλώνουν θαυματουργική παρέμβαση.
Το γεγονός μάλιστα ότι τα επιπλέον 35 στρέμματα που αποικίστηκαν από τα επεκτατικότατα σκουπίδια είναι ιδιοκτησία του Δημοσίου, πιστοποιεί ότι συντελέστηκε και θαύμα μέσα στο θαύμα: Θα πρέπει να είναι η πρώτη φορά αυτή που το Δημόσιο δεν ενοχλήθηκε από την καταπάτηση κτημάτων του, την τιμή των οποίων υπερασπίζει μανιωδώς, όπως ξέρουμε, σε όρη και σε νησιά, απέναντι σε κάθε φιλόδοξο ή λιμάρη σφετεριστή.
Υπάρχει ένας επιπλέον τρόπος να εξηγήσουμε, και πάλι διά της Φυσικής, την αέναη διεύρυνση του χώρου στον οποίο το εργοστάσιο αποθήκευε την ανακυκλώσιμη ύλη του, αλλά αυτόν περιμένουμε να τον ακούσουμε στα δικαστήρια, αν και όταν: Εφόσον το σύμπαν διαστέλλεται αέναα, λογικό είναι να συμπαρασύρει κάθε οικόπεδο, διαστέλλοντάς το κατά μήκος και κατά πλάτος. Εντάξει, ο (σχεδόν) πενταπλασιασμός φαίνεται υπερβολικός. Aλλά, πρώτον, με το σύμπαν ποτέ δεν ξέρουμε, νήπιοι εμείς και μωροί. Και δεύτερον, ένας καλός συνήγορος μπορεί να καταθέσει –βαθέως σταυροκοπούμενος– την ιδέα ότι στην περίπτωσή μας λειτούργησε παραδειγματικά ο πολλαπλασιασμός των πέντε άρτων.
Δεν θα γινόταν πιστευτός ένας τέτοιος συλλογισμός; Ας μη βιαζόμαστε. Πόσο πιστευτό είναι ότι τόσα χρόνια ουδείς κρατικός οφθαλμός είχε αντιληφθεί την τόσο διεσταλμένη παρανομία ούτε μισή ώρα από το Σύνταγμα; Ας συντονιστούν λοιπόν, έστω τώρα, οι εμπλεκόμενες υπηρεσίες. Μήπως και μάθουμε ποιοι και γιατί δεν έβλεπαν, δεν άκουγαν, δεν μύριζαν. Δεν ήλεγχαν.
Μπορεί και να μην υπάρχει τίποτα παράνομο. Μπορεί να ισχύουν απλώς οι νόμοι της Φυσικής. Να παρατηρείται δηλαδή και στον Ασπρόπυργο, όπως παντού αλλού, το φαινόμενο της θερμικής διαστολής, κατά το οποίο οι διαστάσεις ενός σώματος αυξάνονται ενόσω αυξάνεται η θερμοκρασία του. Ειδικότερα, και με το δεδομένο ότι ως αποθηκευτικός χώρος ορίζεται μια αλάνα, όχι τίποτα ιδιαίτερο, η θερμική διαστολή μας αποκαλείται επιφανειακή ή διαστολή εμβαδού. Συνήθως, βέβαια, παρατηρείται σε μεταλλικά σκέπαστρα και ψιλές λαμαρίνες, όχι σε χωμάτινες εκτάσεις. Αλλά σ’ έναν τόπο όπου το θαύμα δεν έπαψε να λειτουργεί, θα ’πρεπε να το περιμένουμε ότι κάποια στιγμή θα γινόταν κι αυτό. Αλλωστε, τρεις πυρκαγιές στον ίδιο χώρο σε τρία χρόνια θα μπορούσαν να υποδηλώνουν θαυματουργική παρέμβαση.
Το γεγονός μάλιστα ότι τα επιπλέον 35 στρέμματα που αποικίστηκαν από τα επεκτατικότατα σκουπίδια είναι ιδιοκτησία του Δημοσίου, πιστοποιεί ότι συντελέστηκε και θαύμα μέσα στο θαύμα: Θα πρέπει να είναι η πρώτη φορά αυτή που το Δημόσιο δεν ενοχλήθηκε από την καταπάτηση κτημάτων του, την τιμή των οποίων υπερασπίζει μανιωδώς, όπως ξέρουμε, σε όρη και σε νησιά, απέναντι σε κάθε φιλόδοξο ή λιμάρη σφετεριστή.
Υπάρχει ένας επιπλέον τρόπος να εξηγήσουμε, και πάλι διά της Φυσικής, την αέναη διεύρυνση του χώρου στον οποίο το εργοστάσιο αποθήκευε την ανακυκλώσιμη ύλη του, αλλά αυτόν περιμένουμε να τον ακούσουμε στα δικαστήρια, αν και όταν: Εφόσον το σύμπαν διαστέλλεται αέναα, λογικό είναι να συμπαρασύρει κάθε οικόπεδο, διαστέλλοντάς το κατά μήκος και κατά πλάτος. Εντάξει, ο (σχεδόν) πενταπλασιασμός φαίνεται υπερβολικός. Aλλά, πρώτον, με το σύμπαν ποτέ δεν ξέρουμε, νήπιοι εμείς και μωροί. Και δεύτερον, ένας καλός συνήγορος μπορεί να καταθέσει –βαθέως σταυροκοπούμενος– την ιδέα ότι στην περίπτωσή μας λειτούργησε παραδειγματικά ο πολλαπλασιασμός των πέντε άρτων.
Δεν θα γινόταν πιστευτός ένας τέτοιος συλλογισμός; Ας μη βιαζόμαστε. Πόσο πιστευτό είναι ότι τόσα χρόνια ουδείς κρατικός οφθαλμός είχε αντιληφθεί την τόσο διεσταλμένη παρανομία ούτε μισή ώρα από το Σύνταγμα; Ας συντονιστούν λοιπόν, έστω τώρα, οι εμπλεκόμενες υπηρεσίες. Μήπως και μάθουμε ποιοι και γιατί δεν έβλεπαν, δεν άκουγαν, δεν μύριζαν. Δεν ήλεγχαν.
Έντυπη "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.