Το ΔΝΤ μένει, το χρέος «φεύγει»

TVXS Ανάλυση| 06 Απρ. 2016

Νικόλ Λειβαδάρη

Ένα αναγκαστικό σύμφωνο συμβίωσης, μια ήπια ελάφρυνση χρέους – δια της επιμήκυνσης ή (και) της μείωσης των επιτοκίων, και μέτρα της τάξης των 5,4 έως 5,8 δις είναι η γραμμή συμβιβασμού που χτίζουν, από χθες το βράδυ, Μέρκελ και Λαγκάρντ για τη διαχείριση της τρίτης πράξης του ελληνικού δράματος.
Είναι η γραμμή υπέρβασης της θύελλας των wikileaks – είναι όμως και ο συμβιβασμός win win μεταξύ Βερολίνου και Ουάσιγκτον που θα δοκιμάσει τα πολιτικά όρια της ελληνικής κυβέρνησης και την αποτελεσματικότητα της νέας στρατηγικής της.
Το στοίχημα του «οικονομικού ρεαλισμού»
Η εν λόγω στρατηγική διατηρεί μεν ως «εθνική Ιθάκη» τον στόχο της απομείωσης του χρέους, καθιστά όμως ως πρώτο και επιτακτικό εθνικό στοίχημα το κλείσιμο της αξιολόγησης και την αναστροφή του οικονομικού κλίματος. Με άμεσο στόχο ένα κέρδος τουλάχιστον 15 δις - στην «υψηλή» οικονομία έστω - από την ποσοτική χαλάρωση, την επαναφορά του waiver της ΕΚΤ και την αποκατάσταση της επενδυτικής εμπιστοσύνης.
Το χθεσινό μήνυμα Σταθάκη από το Λονδίνο ότι έως το 2022 το χρέος είναι, εάν όχι βιώσιμο, τουλάχιστον διαχειρίσιμο, αποτυπώνει ακριβώς αυτή τη νέα γραμμή οικονομικού ρεαλισμού. Και στο πλαίσιο αυτό, τα μηνύματα που έστειλαν χθες από το Βερολίνο η γερμανίδα καγκελάριος και η επικεφαλής του ΔΝΤ αποτιμώνται από την κυβέρνηση ως η αφετηρία μιας επώδυνης μεν, αναγκαίας δε, ανακωχής για να «καούν» οριστικά τα σενάρια της νέας πιστωτικής ασφυξίας.
Τα μηνύματα Μέρκελ και Λαγκάρντ
Η Ανγκελα Μέρκελ ξεκαθάρισε, με τον πιο ευθύ τρόπο, ότι το ΔΝΤ θα μείνει στην Ελλάδα επειδή το θέλει η Γερμανία, και όχι μόνον αυτή. Εξίσου ξεκάθαρη ήταν στο ότι «κούρεμα» δεν πρόκειται να υπάρξει, επίσης επειδή δεν το θέλει η Γερμανία και «διότι είναι νομικά αδύνατο εντός της ευρωζώνης», υποσχέθηκε αντ΄αυτού μια διευθέτηση του χρέους με «διάφορα εργαλεία» (επιμήκυνση, επιτόκια κ.λ.π.) και έκλεισε το μάτι τόσο στην Αθήνα, όσο και στην Ουάσιγκτον: Διαμήνυσε αφ΄ενός ότι πρέπει να ολοκληρωθεί γρήγορα η αξιολόγηση και συμφώνησε , αφ΄ετέρου, με το ΔΝΤ ότι «στο τέλος, πρέπει να βγαίνουν τα νούμερα».
Τα «νούμερα» ήταν η αιχμή και των δηλώσεων Λαγκάρντ. Η οποία δήλωσε μεν ότι «δεν είμαστε εκεί που θα θέλαμε να είμαστε», υπεραμύνθηκε των καταστατικών αρχών του Ταμείου, αλλά έδειξε διατεθειμένη να παζαρέψει, για μια ακόμη φορά, τη βιωσιμότητα του χρέους με τα μέτρα λιτότητας. Κοινώς, και όπως δείχνουν και οι πληροφορίες από την Ουάσιγκτον, το ΔΝΤ θα αποδεχθεί εν τέλει ένα μοντέλο ήπιας ελάφρυνσης του χρέους αντί κουρέματος, διεκδικώντας ως αντάλλαγμα τις μέγιστες δυνατές «μεταρρυθμίσεις» - ήτοι, μέτρα δημοσιονομικής προσαρμογής.
Το τίμημα του συμβιβασμού
Στην Αθήνα, κυβερνητικές πηγές χαρακτήριζαν και το παζάρι και την έκβαση της συνάντησης του Βερολίνου ως «αναμενόμενα». Και επέλεξαν να εστιάσουν στα, εν δυνάμει, θετικά μηνύματα του ραντεβού Μέρκελ-Λαγκάρντ: «Άλλο να βγαίνουν τα νούμερα και άλλο να επιβάλλεται έξωθεν το πολιτικό μίγμα των μέτρων», επεσήμαναν, ενώ  χαρακτήριζαν θετικό το σήμα Μέρκελ για το άμεσο κλείσιμο της αξιολόγησης. Σε ό,τι αφορά, δε, την παραμονή του ΔΝΤ στο πρόγραμμα το χαρακτηριστικό σχόλιο ήταν: «Αν θέλει να μείνει, ας μείνει. Θα αξιώνει και θα εφαρμόζει όμως την συμφωνία του Αυγούστου, ούτε ένα βήμα παραπάνω».
Με αυτά τα δεδομένα, το τίμημα του διαγραφόμενου συμβιβασμού θα αρχίσει να μετριέται από σήμερα στην πράξη και στις διαπραγματεύσεις του Hilton, με πρώτο ζητούμενο να καλυφθεί η απόσταση του περίπου 1 δις που χωρίζει κυβέρνηση και δανειστές στο δημοσιονομικό κενό – όπερ, πρόσθετα φορολογικά μέτρα – και να κλειδώσει οριστικά το αφαλιστικό.
Εάν δεν υπάρξει νέα εμπλοκή και… εκτροπή, το επόμενο και πλέον καθοριστικό βήμα θα γίνει σε 10 ημέρες στην Ουάσιγκτον: Στην εαρινή σύνοδο του ΔΝΤ, όπου θα κατατεθούν στο τραπέζι τα – ήδη διαμορφωμένα – σενάρια για την ελάφρυνση του χρέους και θα παιχτεί και η τελική πράξη της συναλλαγής μεταξύ των δανειστών…