Εφυγε
από τη ζωή ο Αργύρης Τσακαλίας που έγινε γνωστός από τις τηλεοπτικές
του εμφανίσεις στις αρχές της δεκαετίας του 2000, μετά την εξάρθρωση της
«17 Νοέμβρη», καθώς ήταν θείος των αδελφών Ξηρού.
Στη Μύκονο ήταν γνωστός στους μεγαλύτερους γιατί υπήρξε καθηγητής Θεολογίας -για ένα διάστημα- στο Γυμνάσιο, πριν από σαράντα περίπου χρόνια.
Γράφει το ikariaki.gr:
Μια από τις πιο ισχυρές, πολυσυζητημένες και αμφιλεγόμενες προσωπικότητες του νησιού μας, ο Αργύρης Τσακαλίας από την Ακαμάτρα “έφυγε” γι άλλες πολιτείες.
Αυτός ο ιδιόρρυθμος “φιλόσοφος” του νησιού μας, με τον εκρηκτικό χαρακτήρα, που πολύ δύσκολα τα “έβγαζες καλά” μαζί του, αν δεν ήσουν πολύ καλά διαβασμένος, για να του αντιπαραθέσεις τεκμηριωμένα επιχειρήματα στον διάλογο μαζί του, μας άφησε τη θέση του κενή.
Έτσι άξαφνα, όπως έμπαινε στη ζωή μας με την έντονη προσωπικότητα του, έτσι άξαφνα εξαφανίστηκε, αφήνοντας μας την εικόνα του “αιώνιου νεαρού επαναστάτη’. Γιατί στις αντιλήψεις του ήταν κοντά στη νέα γενιά, πάντα δυναμικός, αιρετικός, είρωνας της κάθε μορφής εξουσίας, “που καταδυνάστευε τον λαό” όπως έλεγε.
Όλη του η ζωή, όσο ξέρω, ήταν μια διαρκής επανάσταση. Επανάσταση στη δομή της κοινωνίας, επανάσταση στις κοινωνικές προεκτάσεις της μεγάλης καθοδηγούμενης ταξικής κοινωνίας, επανάσταση ενάντια στα ήδη υπάρχοντα πολιτικά σχήματα και της δεξιάς και της αριστεράς και τις προεκτάσεις τους και επιρροές στην ελληνική κοινωνία, επανάσταση στο κατεστημένο κράτος (κυβέρνηση, αντιπολίτευση, αστυνομία κλπ.)
Πολλές φορές τον καλούσαν οι δημοσιογράφοι σε συνέντευξη στα μέσα τους (είτε τηλεόραση, είτε ραδιόφωνο), με στόχο να ανεβάσουν την θέαση ή την ακρόαση τους ανάλογα, αλλά ο Αργύρης τους χάλαγε το στημένο σκηνικό που του είχαν ετοιμάσει, με τις κουβέντες του, όλες τεκμηριωμένες.
Σε μένα αρκεί πάντα η εικόνα του φίλου και συμπατριώτη, που παρ’ όλο που στις κουβέντες μας πολλές φορές διαφωνούσαμε έντονα, πάντως τον παραδεχόμουνα πάντα σαν ένα πανέξυπνο, πολύ μορφωμένο και πάντα κατάλληλα ενημερωμένο άνθρωπο. Ας υπήρχε αυτή η ανατρεπτική του εικόνα, κατά βάθος ήταν ένας ευαίσθητος άνθρωπος, πολυγραφότατος, με καρδιά ενός μικρού παιδιού, που δεν του άρεσε η αδικία στην οποία ζούσε η κοινωνία μας. Ήταν σε θέση να μοιράσει την τροφή του και την παρέα του μαζί σου, αρκεί να σε έβλεπε πραγματικά ότι άξιζες αυτής της μεταχείρισης. Διαφορετικά αν καταλάβαινε ότι πήγαινες να τον κοροϊδέψεις….”μαύρο φίδι που σ’ έφαγε”.
Άφησε λοιπόν ο Αργύρης έντονο το στίγμα του όχι μόνο στην Ικαριακή κοινωνία αλλά και όπου πέρασε και δίδαξε σαν καθηγητής θεολογίας ή και αργότερα όταν ίδρυσε το “Κίνημα Αειζωίας”.
Ένα σύντομο βιογραφικό του Αργύρη Τσακαλία, αλλά και η βιβλιογραφία του, όπως δημοσιεύεται από τους βιβλιογραφικά σάιτ:
Ο Αργύρης Τσακαλίας γεννήθηκε στην Ικαρία και ζούσε στην Αθήνα. Τα τρία του παιδιά είναι ο Γιώργος, ο Ερνέστο και η Ηλέκτρα. Σπούδασε θεολογία στην Πάτμο και στην Χάλκη και την δίδαξε σε διάφορα σχολεία. Είχε εκδώσει συνολικά 18 βιβλία, τα περισσότερα από τα οποία έχουν εξαντληθεί. Ίδρυσε και λειτούργησε για ένα διάστημα τον εκδοτικό οίκο “Θερσίτης”. Ηταν πασίγνωστος ως ερευνητής και εισηγητής της διδασκαλίας της Αειζωίας. Στο πλαίσιο της Νέας Σχολής Αειζωίας, διοργάνωνε σεμινάρια όπου διδάσκονταν φιλοσοφία και διάφορα θέματα υγείας.
Μερικοί τίτλοι βιβλίων του:
(2006) Ο δρόμος προς την αειζωία, Εκδόσεις Βερέττας
(2005) Βίβλος ακατάλληλη δι’ ενηλίκους, Εκδόσεις Βερέττας
(2004) Αειζωία, Έσοπτρον
(2003) Βίος και πολιτεία Χριστόδουλου του Ξηρού, του εν Ακαμάτρα Ικαρίας και των συν αυτώ, Εκδόσεις Βερέττας
(2001) Από τις ζούγκλες της γης στη γαλαξιακή αγαποκοινωνία, Καλυψώ
(1999) Ο τρόπος για την αειζωία, Εκδόσεις Βερέττας
(1996) Τα μεγάλα μυστικά της υγείας ανανέωσης μακροβιότητας, Ανέλιξη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.