Είναι ΠΑΣΟΚ; Είναι
Δημοκρατική Συμπαράταξη; Είναι Κίνημα Αλλαγής; Είναι δύο κόμματα στη
Βουλή, ΔΗΣΥ και Ποτάμι; Είναι τρία; ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ και Ποτάμι; Η Φώφη
είναι αρχηγός του ΠΑΣΟΚ της ΔΗΣΥ, ή του Κινήματος Αλλαγής; Θα πάνε στις
εκλογές σαν ένα κόμμα – με τους κοινούς υποψηφίους τους στα ψηφοδέλτια
κάθε νομού ή θα πάνε σαν ομοσπονδία κομμάτων με ψηφοδέλτια - κολλάζ,
ανθρώπων της Φώφης, του Θεοχαρόπουλου, του Θεοδωράκη, του Παπανδρέου και
κλπ; Θα είναι εξ ορισμού υποψήφιοι βουλευτές οι υποψήφιοι για την
ηγεσία και σε ποιες περιφέρειες;
Δεν έχουν τέλος τα ερωτήματα. Το συνονθύλευμα των κενόδοξων με το οποίο μεθοδεύεται η διάλυση του ΠΑΣΟΚ άρχισε ήδη να δείχνει στοιχεία Βαβυλωνίας. Πολλοί κρίνουν από τώρα ότι δεν μπορεί να υπάρξει ως πολιτικός φορέας με συνοχή, ιδεολογικό πλαίσιο και πολιτική γραμμή.
Όσο περνάει ο καιρός αναδύεται ευκρινώς ότι πρόκειται για μια μεθόδευση κύκλων εντός και εκτός του ΠΑΣΟΚ για να διαλυθεί το κόμμα που ίδρυσε ο Ανδρέας Παπανδρέου και να εξαφανιστούν οι αναφορές στον ίδιο και στις πολιτικές παρακαταθήκες του μαζί με τα σύμβολα και το όνομα του κόμματος. Να πάρει τη θέση του ένα άχρωμο κόμμα για να αποδυναμώσει τον ΣΥΡΙΖΑ υπέρ του Μητσοτάκη.
Το ερώτημα είναι αν η κομματική βάση του ΠΑΣΟΚ θα επιτρέψει αυτό το ανοσιούργημα. Οι άνθρωποι που πήγαν ως τις κάλπες για να αναδείξουν ότι το ΠΑΣΟΚ υπάρχει, θα ανεχθούν την εξαφάνιση του κόμματος τους; Οι προβλέψεις δεν είναι ευνοϊκές για τους πρωταγωνιστές αυτής της μεθόδευσης και ήδη τα πρώτα προβλήματα σχηματοποιούνται.
Το βασικότερο είναι η αλαζονεία που χαρακτηρίζει τη συμπεριφορά...
συνέχεια
...της Φώφης Γεννηματά έναντι των υπολοίπων. Αντιμετωπίζει με έπαρση, ακόμη και τον Γ. Παπανδρέου, οποίος μπορεί κουβαλάει τα βάρη των επιλογών του δεν παύει όμως να είναι πρώην πρωθυπουργός, πρόσωπο με διεθνή αναγνωρισιμότητα και ανώτερη πολιτική συγκρότηση από τη Γεννηματά, η οποία - όπως όλοι ξέρουν στο ΠΑΣΟΚ - τον παρακαλούσε να τη συμπεριλάβει στις κυβερνήσεις του.
Ο Σταύρος Θεοδωράκης επίσης μπορεί να δέχθηκε την ιδέα ενοποίησης με το ΠΑΣΟΚ ή να μην πήγε καλά στις εκλογές, αλλά δεν δείχνει διατεθειμένος να ανεχθεί την αντιμετώπιση του ως «δεύτερου» τουλάχιστον για όσο είναι ακόμη επικεφαλής κοινοβουλευτικής ομάδας. Αντίστοιχα προβλήματα υπάρχουν και με τους υπόλοιπους συνομιλητές της Γεννηματά, που εξακολουθεί να λειτουργεί περιστοιχισμένη από μια προσωπική ομάδα φίλων και συγγενών, χωρίς όργανα και λογοδοσία.
Το δεύτερο πρόβλημα είναι το πολιτικό μέλλον όσων μετέχουν στο νέο σχήμα. Το πρόβλημα διογκώνεται όσο αρχίζει η διαδικασία για τη συγκρότηση ψηφοδελτίων. Π.χ. ένα ειδικό πρόβλημα υπάρχει με την υποψηφιότητα του Γ. Παπανδρέου, τον οποίο δεν θέλει κανείς στην εκλογική του περιφέρεια με πρώτους τους Αχαιούς. Ο λόγος είναι ότι από τη μια η παρουσία του θα αποδυναμώσει το ψηφοδέλτιο και από την άλλη η μια έδρα που θα διεκδικεί το κόμμα σε κάθε νομό - εκτός από τις πολύ μεγάλες περιφέρειες- θα καταλήξει σ’ αυτόν καθώς εκλέγεται χωρίς σταυρό, ως πρώην πρωθυπουργός.
Ένας επιπρόσθετος λόγος είναι ότι ο Παπανδρέου δεν δείχνει διατεθειμένος να διαλύσει το κόμμα του και αυτό οδηγεί σε υπόνοιες ότι θα προσπαθήσει να εκλεγεί στην επόμενη Βουλή με όσους το δυνατόν περισσοτέρους φίλους του μπορεί και στη συνέχεια θα αυτονομηθεί ως αρχηγός κοινοβουλευτικού κόμματος. Έτσι κι αλλιώς η δυσκολία του να αντέξει τη Φώφη είναι μεγαλύτερη και από του Βενιζέλου, για τον οποίο υπάρχει επίσης θέμα επιλογής περιφέρειας, αφού στην Α’ Θεσσαλονίκης κινδυνεύει.
Αντιστοίχως πρώην υπουργοί και άλλοι παράγοντες με υπερεκτίμηση του εαυτού τους θεωρούν ότι δικαιούνται να διαμορφώσουν οι ίδιοι στα μέτρα τους τα ψηφοδέλτια στην περιφέρεια τους με αποκλεισμούς όσων θεωρούν ανταγωνιστές τους. Με τον ίδιο τρόπο η Γεννηματά θα προσπαθήσει να θέσει υπό προσωπικό έλεγχο την επόμενη κοινοβουλευτική ομάδα, αποκλείοντας τους αντίπαλους της.
Τρίτο πρόβλημα είναι η αδυναμία του νέου σχήματος να διαμορφώσει ιδεολογικό πλαίσιο από το οποίο θα προκύψει και η πολιτική του. Η συζήτηση για τις θέσεις είναι τεχνικού και επικοινωνιακού περιεχομένου. Ο καθηγητής Νίκος Αλιβιζάτος, διεκπεραίωσε άψογα από τεχνικής άποψης τις διαδικασίες που του ανατέθηκαν. Αλλά σε ότι αφορά το περιεχόμενο του νέου κόμματος τα πράγματα είναι κολλημένα, καθώς ακόμη και οι αυτοπροσδιορισμοί διαφέρουν. Π.χ. ο Θεοδωράκης θεωρεί τον εαυτό του Κεντρώο και όχι Κεντροαριστερό.
Ο Θαν. Θεοχαρόπουλος είναι ο μόνος που μπορεί να υπερασπιστεί εμπράκτως την έννοια της Κεντροαριστεράς. Η Φώφη αδυνατεί να σταθεί ανάμεσα στους επικεφαλής της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας για λογούς θεωρητικής κατάρτισης . Ο Μιχ. Χρυσοχοΐδης μιλούσε ως πρόσφατα για Νέα Αριστερά. Οι «κηπουροί» του Γ. Παπανδρέου εμμένουν στον «νεοπαπανδρεϊσμό» και οι υπόλοιποι δυσκολεύονται να παρουσιάσουν ταυτότητα ακόμη και όταν σχεδιάζουν… εσωτερικά ρεύματα, όπως ο Γ. Καμίνης. Αυτή η Βαβυλωνία είναι δύσκολο να συγκροτηθεί σε πολιτικό φορέα καθώς οι προσωπικές αντιδικίες από το παρελθόν αναβιώνουν και φέρνουν νέους ανταγωνισμούς.
Το τέταρτο πρόβλημα είναι η διάλυση του ΠΑΣΟΚ αυτή καθαυτή, την οποία έχουν επιβάλλει ο Κ. Σημίτης και κάποιοι μιντιακοί και οικονομικοί παράγοντες. Ωστόσο δεν έχει βρεθεί ακόμη μέθοδος που θα νομιμοποιήσει αυτή την εξέλιξη. Αυτό που φαίνεται να προκρίνεται είναι η διενέργεια… δημοψηφίσματος στο οποίο θα πάρουν μέρος και οι… περαστικοί, ώστε να προκύψει η διάλυση ως αποτέλεσμα της λαϊκής βούλησης.
Δεν είναι καθόλου βέβαιο όμως, ότι οι ιστορικοί οπαδοί του ΠΑΣΟΚ θα δεχθούν τη μεθόδευση και ήδη υπάρχουν στελέχη, όπως ο Παύλος Γερουλάνος, που τάσσονται δημοσίως κατά της διάλυσης του κόμματος που διαμόρφωσε το μεταπολιτευτικό σκηνικό στην Ελλάδα. Σε κάθε περίπτωση κρίσιμος θα είναι ο ρόλος του Κ. Λαλιώτη σ’ αυτό το θέμα.
Τέλος, ένα ακόμη πρόβλημα είναι ότι η Γεννηματά δεν έγινε ακόμα αρχηγός του Κινήματος Αλλαγής και βρίσκεται ήδη υπό αμφισβήτηση ενώ υπάρχει δελφίνος που διεκδικεί τη θέση της. Το υψηλό ποσοστό που πήρε ο Νίκος Ανδρουλάκης, και το κλίμα ανανέωσης που εκπροσωπεί αποδυναμώνουν τη Γεννηματά που θα πάει σε ένα συνέδριο ως… προσωρινή επικεφαλής. Σε πλήρη αντίθεση με τη μικρομεγαλίστικη διάθεσή της να εμφανιστεί ως «ιδρύτρια» κόμματος που θα παίξει ρόλο στις εξελίξεις -κατά το πρότυπο του Ανδρέα Παπανδρέου.
Η δημοσκόπηση που την έβγαζε… δημοφιλέστερη πολιτικό στην Ελλάδα μετά τα πρώτα μειδιάματα προκαλεί οργή, η οποία αποβαίνει υπέρ του Ανδρουλάκη που δεν έχει την επιβάρυνση προνομιακών σχέσεων με επιχειρηματίες και ΜΜΕ.
Γιώργος Λακόπουλος
Ανοιχτό Παράθυρο
Δεν έχουν τέλος τα ερωτήματα. Το συνονθύλευμα των κενόδοξων με το οποίο μεθοδεύεται η διάλυση του ΠΑΣΟΚ άρχισε ήδη να δείχνει στοιχεία Βαβυλωνίας. Πολλοί κρίνουν από τώρα ότι δεν μπορεί να υπάρξει ως πολιτικός φορέας με συνοχή, ιδεολογικό πλαίσιο και πολιτική γραμμή.
Όσο περνάει ο καιρός αναδύεται ευκρινώς ότι πρόκειται για μια μεθόδευση κύκλων εντός και εκτός του ΠΑΣΟΚ για να διαλυθεί το κόμμα που ίδρυσε ο Ανδρέας Παπανδρέου και να εξαφανιστούν οι αναφορές στον ίδιο και στις πολιτικές παρακαταθήκες του μαζί με τα σύμβολα και το όνομα του κόμματος. Να πάρει τη θέση του ένα άχρωμο κόμμα για να αποδυναμώσει τον ΣΥΡΙΖΑ υπέρ του Μητσοτάκη.
Το ερώτημα είναι αν η κομματική βάση του ΠΑΣΟΚ θα επιτρέψει αυτό το ανοσιούργημα. Οι άνθρωποι που πήγαν ως τις κάλπες για να αναδείξουν ότι το ΠΑΣΟΚ υπάρχει, θα ανεχθούν την εξαφάνιση του κόμματος τους; Οι προβλέψεις δεν είναι ευνοϊκές για τους πρωταγωνιστές αυτής της μεθόδευσης και ήδη τα πρώτα προβλήματα σχηματοποιούνται.
Το βασικότερο είναι η αλαζονεία που χαρακτηρίζει τη συμπεριφορά...
συνέχεια
...της Φώφης Γεννηματά έναντι των υπολοίπων. Αντιμετωπίζει με έπαρση, ακόμη και τον Γ. Παπανδρέου, οποίος μπορεί κουβαλάει τα βάρη των επιλογών του δεν παύει όμως να είναι πρώην πρωθυπουργός, πρόσωπο με διεθνή αναγνωρισιμότητα και ανώτερη πολιτική συγκρότηση από τη Γεννηματά, η οποία - όπως όλοι ξέρουν στο ΠΑΣΟΚ - τον παρακαλούσε να τη συμπεριλάβει στις κυβερνήσεις του.
Ο Σταύρος Θεοδωράκης επίσης μπορεί να δέχθηκε την ιδέα ενοποίησης με το ΠΑΣΟΚ ή να μην πήγε καλά στις εκλογές, αλλά δεν δείχνει διατεθειμένος να ανεχθεί την αντιμετώπιση του ως «δεύτερου» τουλάχιστον για όσο είναι ακόμη επικεφαλής κοινοβουλευτικής ομάδας. Αντίστοιχα προβλήματα υπάρχουν και με τους υπόλοιπους συνομιλητές της Γεννηματά, που εξακολουθεί να λειτουργεί περιστοιχισμένη από μια προσωπική ομάδα φίλων και συγγενών, χωρίς όργανα και λογοδοσία.
Το δεύτερο πρόβλημα είναι το πολιτικό μέλλον όσων μετέχουν στο νέο σχήμα. Το πρόβλημα διογκώνεται όσο αρχίζει η διαδικασία για τη συγκρότηση ψηφοδελτίων. Π.χ. ένα ειδικό πρόβλημα υπάρχει με την υποψηφιότητα του Γ. Παπανδρέου, τον οποίο δεν θέλει κανείς στην εκλογική του περιφέρεια με πρώτους τους Αχαιούς. Ο λόγος είναι ότι από τη μια η παρουσία του θα αποδυναμώσει το ψηφοδέλτιο και από την άλλη η μια έδρα που θα διεκδικεί το κόμμα σε κάθε νομό - εκτός από τις πολύ μεγάλες περιφέρειες- θα καταλήξει σ’ αυτόν καθώς εκλέγεται χωρίς σταυρό, ως πρώην πρωθυπουργός.
Ένας επιπρόσθετος λόγος είναι ότι ο Παπανδρέου δεν δείχνει διατεθειμένος να διαλύσει το κόμμα του και αυτό οδηγεί σε υπόνοιες ότι θα προσπαθήσει να εκλεγεί στην επόμενη Βουλή με όσους το δυνατόν περισσοτέρους φίλους του μπορεί και στη συνέχεια θα αυτονομηθεί ως αρχηγός κοινοβουλευτικού κόμματος. Έτσι κι αλλιώς η δυσκολία του να αντέξει τη Φώφη είναι μεγαλύτερη και από του Βενιζέλου, για τον οποίο υπάρχει επίσης θέμα επιλογής περιφέρειας, αφού στην Α’ Θεσσαλονίκης κινδυνεύει.
Αντιστοίχως πρώην υπουργοί και άλλοι παράγοντες με υπερεκτίμηση του εαυτού τους θεωρούν ότι δικαιούνται να διαμορφώσουν οι ίδιοι στα μέτρα τους τα ψηφοδέλτια στην περιφέρεια τους με αποκλεισμούς όσων θεωρούν ανταγωνιστές τους. Με τον ίδιο τρόπο η Γεννηματά θα προσπαθήσει να θέσει υπό προσωπικό έλεγχο την επόμενη κοινοβουλευτική ομάδα, αποκλείοντας τους αντίπαλους της.
Τρίτο πρόβλημα είναι η αδυναμία του νέου σχήματος να διαμορφώσει ιδεολογικό πλαίσιο από το οποίο θα προκύψει και η πολιτική του. Η συζήτηση για τις θέσεις είναι τεχνικού και επικοινωνιακού περιεχομένου. Ο καθηγητής Νίκος Αλιβιζάτος, διεκπεραίωσε άψογα από τεχνικής άποψης τις διαδικασίες που του ανατέθηκαν. Αλλά σε ότι αφορά το περιεχόμενο του νέου κόμματος τα πράγματα είναι κολλημένα, καθώς ακόμη και οι αυτοπροσδιορισμοί διαφέρουν. Π.χ. ο Θεοδωράκης θεωρεί τον εαυτό του Κεντρώο και όχι Κεντροαριστερό.
Ο Θαν. Θεοχαρόπουλος είναι ο μόνος που μπορεί να υπερασπιστεί εμπράκτως την έννοια της Κεντροαριστεράς. Η Φώφη αδυνατεί να σταθεί ανάμεσα στους επικεφαλής της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας για λογούς θεωρητικής κατάρτισης . Ο Μιχ. Χρυσοχοΐδης μιλούσε ως πρόσφατα για Νέα Αριστερά. Οι «κηπουροί» του Γ. Παπανδρέου εμμένουν στον «νεοπαπανδρεϊσμό» και οι υπόλοιποι δυσκολεύονται να παρουσιάσουν ταυτότητα ακόμη και όταν σχεδιάζουν… εσωτερικά ρεύματα, όπως ο Γ. Καμίνης. Αυτή η Βαβυλωνία είναι δύσκολο να συγκροτηθεί σε πολιτικό φορέα καθώς οι προσωπικές αντιδικίες από το παρελθόν αναβιώνουν και φέρνουν νέους ανταγωνισμούς.
Το τέταρτο πρόβλημα είναι η διάλυση του ΠΑΣΟΚ αυτή καθαυτή, την οποία έχουν επιβάλλει ο Κ. Σημίτης και κάποιοι μιντιακοί και οικονομικοί παράγοντες. Ωστόσο δεν έχει βρεθεί ακόμη μέθοδος που θα νομιμοποιήσει αυτή την εξέλιξη. Αυτό που φαίνεται να προκρίνεται είναι η διενέργεια… δημοψηφίσματος στο οποίο θα πάρουν μέρος και οι… περαστικοί, ώστε να προκύψει η διάλυση ως αποτέλεσμα της λαϊκής βούλησης.
Δεν είναι καθόλου βέβαιο όμως, ότι οι ιστορικοί οπαδοί του ΠΑΣΟΚ θα δεχθούν τη μεθόδευση και ήδη υπάρχουν στελέχη, όπως ο Παύλος Γερουλάνος, που τάσσονται δημοσίως κατά της διάλυσης του κόμματος που διαμόρφωσε το μεταπολιτευτικό σκηνικό στην Ελλάδα. Σε κάθε περίπτωση κρίσιμος θα είναι ο ρόλος του Κ. Λαλιώτη σ’ αυτό το θέμα.
Τέλος, ένα ακόμη πρόβλημα είναι ότι η Γεννηματά δεν έγινε ακόμα αρχηγός του Κινήματος Αλλαγής και βρίσκεται ήδη υπό αμφισβήτηση ενώ υπάρχει δελφίνος που διεκδικεί τη θέση της. Το υψηλό ποσοστό που πήρε ο Νίκος Ανδρουλάκης, και το κλίμα ανανέωσης που εκπροσωπεί αποδυναμώνουν τη Γεννηματά που θα πάει σε ένα συνέδριο ως… προσωρινή επικεφαλής. Σε πλήρη αντίθεση με τη μικρομεγαλίστικη διάθεσή της να εμφανιστεί ως «ιδρύτρια» κόμματος που θα παίξει ρόλο στις εξελίξεις -κατά το πρότυπο του Ανδρέα Παπανδρέου.
Η δημοσκόπηση που την έβγαζε… δημοφιλέστερη πολιτικό στην Ελλάδα μετά τα πρώτα μειδιάματα προκαλεί οργή, η οποία αποβαίνει υπέρ του Ανδρουλάκη που δεν έχει την επιβάρυνση προνομιακών σχέσεων με επιχειρηματίες και ΜΜΕ.
Γιώργος Λακόπουλος
Ανοιχτό Παράθυρο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.