Τό "κοκοράκι" πού νόμιζε τό "κοτέτσι" γιά δικό του...

Λόγος, ξεκάθαρα στημένος...

«Από πού αντλεί αυτό το θάρρος ο Αντώνης Σαμαράς; Η πολιτική του καριέρα δεν είναι ο ορισμός της επιτυχίας»...

Στα 188 χρόνια που υπάρχει το ελληνικό κράτος, δεν φημίζεται για την αρραγή ενότητα των πολιτικών του δυνάμεων. Έχει ζήσει μεταξύ άλλων δύο εμφυλίους (ο πρώτος ήταν ήδη σε εξέλιξη κατά την ίδρυση του, ο δεύτερος ανάμεσα στο 1946 και το 1949), έναν μεγάλο εθνικό διχασμό ανάμεσα στο 1914 και το 1917, που κατέληξε στην ύπαρξη δύο κρατών, καθώς και μια πληθώρα ειδικών δικαστηρίων στα οποία συνήθως οι εκάστοτε κυβερνώντες έστελναν τους προκατόχους τους, χρεώνοντας τους όλα τα κακώς κείμενα του κράτους.

Η πιθανότητα να φτάσει αυτή η περίεργη μήνυση στα δικαστήρια είναι βέβαια μηδαμινή. Εντούτοις, πρέπει να δει κανείς πίσω από το «δικαστικό» μέρος αυτή την υπόθεση. Ο Αντώνης Σαμαράς δεν έχει φιλοδοξία να σύρει στα δικαστήρια μηνυόμενο τον πρωθυπουργό -δεν μπορεί άλλωστε. Η πρόθεσή του είναι άλλη και δεν κρύβεται: Ο Αντώνης Σαμαράς επιχειρεί να κάνει μια δυναμική επιστροφή στο κεντρικό πολιτικό σκηνικό, υποσκελίζοντας τον Κυριάκο Μητσοτάκη και παρουσιάζοντας τον εαυτό του ως τον πραγματικό ηγέτη, όχι μόνο της Νέας Δημοκρατίας, αλλά και της «αστικής τάξης».

Όλο το σκηνικό και ο λόγος του Αντώνη Σαμαρά είναι ξεκάθαρα στημένα με αυτή τη λογική. Διάγγελμα προς το λαό, σαν πρωθυπουργός, με το λογότυπο της Νέας Δημοκρατίας από πίσω, με αναφορές στην υπεράσπιση της «αστικής δημοκρατίας» (!!!), συχνή επίκληση της κυβέρνησής του και του «έργου» και με τη επισήμανση -σε πρώτο ενικό πρόσωπο- ότι «θα τους πάω μέχρι τέλους». Καμία αναφορά στον Κυριάκο Μητσοτάκη, καμία έκκληση στη Νέα Δημοκρατία, ωσάν ο Αντώνης Σαμαράς να είναι κάτι που υπερβαίνει όλα αυτά.

Από πού αντλεί αυτό το θάρρος ο Αντώνης Σαμαράς;...
συνέχεια

 ...

Η πολιτική του καριέρα δεν είναι ο ορισμός της επιτυχίας. Είχε το τιμόνι της Νέας Δημοκρατίας σε τέσσερις εκλογικές αναμετρήσεις: σε αυτές το κόμμα κατέγραψε τα τέσσερα χαμηλότερα ποσοστά της ιστορίας του, σε ένα σύνολο 23 εκλογικών αναμετρήσεων. Ακολούθησε η ταπεινωτική συντριβή του Δημοψηφίσματος, που τον οδήγησε στην έξοδο. Η λογική λέει ότι ο πολιτικός του βίος θα είχε τελειώσει. Υπάρχει όμως ένα «αλλά». Ο Κυριάκος Μητσοτάκης κέρδισε την εσωκομματική μάχη στη ΝΔ στηριζόμενος στην υποστήριξη του «κλίματος Σαμαρά», κυρίως στον β’ γύρο, και ηγείται του κόμματος βασιζόμενος κατά κύριο λόγο στους ανθρώπους του Αντώνη Σαμαρά. Η καραμανλική, αλλά ακόμα και η (πάλαι ποτέ) μητσοτακική πτέρυγα νιώθουν ολοένα και πιο περιθωριοποιημένες στο κόμμα. Με αυτούς τους όρους, ο Αντώνης Σαμαράς έχει κάθε λόγο να αισθάνεται ότι το κόμμα είναι ακόμα δικό του και να το βλέπει ως εφαλτήριό του για την επιστροφή του ως εθνικού ηγέτη.

Άλλωστε, όσοι συνομιλούν με τον Αντώνη Σαμαρά από παλιά, έχουν να λένε ότι η έμμονη ιδέα του πρώην πρωθυπουργού είναι εδώ και χρόνια να βρίσκεται στην ηγεσία της χώρας το 2021, για να «γιορτάσει» εκεί τα 200 χρόνια από την ελληνική επανάσταση.

Αμετροέπεια; 

Ίσως. 

Και το πρόβλημα είναι ότι για αυτό δεν έχει φάρμακα ούτε η Novartis…

neaselida.gr

 ΣΗΜΕΙΩΣΗ:  Ο υπέρτιτλος γράφτηκε από τή "Νέα Μύκονο"