Mιά πρώτη εκτίμηση γιά τήν εκτέλεση τού Σουλεϊμανί...

Μια πρώτη εκτίμηση του φίλου Ευάγγελου Αντώναρου μετά τη δολοφονία του Ιρανού υποστρατήγου κατόπιν εντολής του αμερικανού προέδρου, Ντόναλντ Τραμπ.

Evangelos Antonaros

11 ώρες ·

Εχοντας ασχοληθει δημοσιογραφικα ( και πολύ εντατικα) για πάνω από 15 χρονια με ολόκληρη τη Μεση Ανατολή κι έχοντας ταξιδέψει άπειρες φορές σε όλες τις χώρες της περιοχής θα ήθελα να συμβουλέψω όσους βιάζονται να κάνουν "βαθυστόχαστες" αναλύσεις μετά την εκτέλεση Σολειμανί από τους Αμερικανούς κάτι απλό: Μην καταλήγετε σε συμπεράσματα για θέματα που δεν γνωρίζετε σε βάθος. Και: Μην απλούστευετε ένα σύνολο θεμάτων που είναι εξαιρετικά πολύπλοκο και πολυδιάστατο.
Το συγκεκριμενο γεγονός επιτρεπει για την ώρα την εξαγωγή δυο μόνο ασφαλών συμπερασμάτων: 1. Οι ΗΠΑ με πρόεδρο τον Τράμπ ( και μάλιστα σε εκλογική χρονιά) υπογραμμίζουν ότι θελουν -- έστω και με άτσαλο τρόπο -- να είναι παρούσες στη Μεση Ανατολή και ότι δεν πρόκειται ούτε να αποσυρθούν ούτε να επιτρέψουν σε άλλους να πρωταγωνιστήσουν και να καταλάβουν θέσεις ισχύος χωρίς να το θέλει η Ουάσιγκτων. Αυτό αποδεικνύεται, μεταξυ των άλλων, και απο την αποστολή νέων αμερικανικών στρατιωτικών δυνάμεων στο Κουβειτ. Προβλέπω δε ότι η αμερικανική παρουσία θα ενισχυθεί σημαντικά το αμέσως επόμενο διάστημα και σε άλλες χώρες ( Περισσότερα εν καιρω...). 2. Η ένταση στη Μεση Ανατολή θα αυξηθεί, ενδεχομένως ραγδαια. Θα δουμε τρομοκρατικές ενέργειες ευρείας κλίμακας, μαλλον και εκτός περιοχής, σκληρά αντίποινα, συγκρούσεις εντος των χωρών. Ενδεχεται η Ουάσιγκτων να ποντάρει στοχευμένα σε αποσταθεροποίηση της περιοχής ελπίζοντας ότι έτσι θα μπορέσει να ορίσει τι θα προκύψει. Πρόκειται για, συνήθως, μεγαλοπνοους σχεδιασμούς που δεν πετυχαίνουν στη πράξη. Βεβαιο είναι, ωστόσο, ότι η τάξη πραγμάτων που προεκυψε με διαφορες διεθνείς συμφωνίες στη Μεση Ανατολή κατα την περίοδο του μεσοπολέμου και μετά τον Β' Παγκόσμιο Πολεμο κλυδωνίζεται εδώ και χρόνια.

Το αν και πως θα επηρεάσουν όλα αυτα τη θέση και την επιρροή της χώρας μας στην περιφέρεια αυτής της περιοχής είναι παράτολμο να προβλέψει κανείς. Ειδικά όταν η Ευρωπαική Ενωση στην οποία ανήκουμε κληθεί, εκ των πραγματων, να πάρει αποφάσεις για θέματα για τα οποία τα τελευταία 30 με 40 χρόνια δεν έδειξε να έχει ουτε την απαιτούμενη αποφασιστικότητα ούτε την συλλογικότητα που θα ηταν χρήσιμες.