"Ο μυλωθρός"

Μύλος η υπόθεση καί μάλιστα κόκκινος

Σέ ορισμένα κριθαροχώρια τής ...ηπειρωτικής Ευρώπης, άμα έχουν κανέναν επίσημο πολιτικάντη-επισκέπτη πού τόν ψιλοβαριούνται ή δέν τόν γουστάρουν ή υποχρεώνονται ν΄άφήσουν τίς δουλειές τους γιά νά τόν υποδεχτούν (καί πού ξέρουν κι από άλλες φορές ότι δέν "εξυπηρετούνται" μέ τήν αφεντιά του) αντί νά χάνουν τήν ώρα τους μέ τό νά τού εξιστορούν τά προβλήματα τού τόπου (τρέχα γύρευε τώρα..., έτσι κι αλλιώς ο μεσιέ τ΄ακούει "βερεσέ") έχουν έτοιμo -προπονημένo- τή "συνδικάλα" τού οργανισμού "Μύλοι Αγίου Σουλπικίου" πού, ο κόσμος νά χαλάει, αυτός θά μιλήσει γιά κρίθινα αλεύρια (η ειδικότης του) καί πού τήν κατάλληλη στιγμή θά βγάλει απ΄τή κωλότσεπη τή χαρτουλίδα κι αντί νά πεί γιά τά προβλήματα τού χωριού, θά πιάσει νά εξηγεί, στόν επίσημο, γιά κάνα μισάωρο (καί βάλε) "τίς εγγενείς δυσχέρειες τής ...κριθοθρυψίας εις τά βόρεια κλίματα"! Αφού νυστάξει καί τό καναρίνι τής Δημαρχείας (εκεί γίνονται αυτές οι "δουλειές" στήν Εσπερία) καί τελειώσει κι ο τελευταίος ..."τραπεζορήτωρ", θ΄αρχίσουν οι χειραψίες, τά κεράσματα καί οι χαζές κουβέντες : "η μαντάμ πώς καί δέν ήρθε";                                                                                                                                               Έτσι, είναι όλοι τους ευτυχείς πού βγάλανε τήν υποχρέωση χωρίς ζητιανιές καί ρεζιλίκια (δέν ειναι καιρός γιά τέτοια) καί πού ξεμπερδέψανε τάκα-τάκα, άνευ πολλών-πολλών, μέ τόν επίσημο πού (μεταξύ μας) ό,τι καί νά έταζε κανείς δέ θά τόν πίστευε...                                                                                                                            Η αλήθεια είναι ότι έχουνε, πάντως, μιά παράδοση κι αυτοί, εκεί, στήν ηπειρωτική Ευρώπη μέ τούς μύλους καί μέ τά σχετικά, όπως λέει κι ο Βοκκάκιος στό "Δεκαήμερο"...                                                                                           Kι ο επίσημος ; Τί λέει, επισήμως, ο επίσημος γιά όλα αυτά ; O επίσημος επειδή είναι επίσημος  -"κ' οι τέτοιοι τόχουν φυσικό νά μήν μιλούν πολλά"*-  δέν λέει τίποτα. Μόλις, όμως, βρεθεί μoνάχος του σέ καμμιά γωνιά -κι επειδή δέν ήταν πάντα του "επίσημος"-  θά τού ξεφύγει χαμηλόφωνα μέσ΄απ΄ τά δόντια του : "Βρέ τά καθίκια, μού τή φέρανε !... δέ γυρέψανε τίποτα ..."                                                                         Δ.Ν.Α.                                                                                                                                                     *Κ.Καβάφη : "Ηγεμών εκ δυτικής Λιβύης" (ανάρτηση Κυριακή 25/8/13)