Η Διορία του Νέρωνος

Δεν ανησύχησεν ο Νέρων όταν άκουσε                          του Δελφικού Μαντείου τον χρησμό.
"Τα εβδομήντα τρία χρόνια να φοβάται."
Είχε καιρόν ακόμη να χαρεί.
Τριάντα χρονώ είναι. Πολύ αρκετή
είν’ η διορία που ο θεός τον δίδει
για να φροντίσει για τους μέλλοντας κινδύνους.

Τώρα στην Pώμη θα επιστρέψει κουρασμένος λίγο,
αλλά εξαίσια κουρασμένος από το ταξείδι αυτό,
που ήταν όλο μέρες απολαύσεως —
στα θέατρα, στους κήπους, στα γυμνάσια ...
Των πόλεων της Aχαΐας εσπέρες ...
A των γυμνών σωμάτων η ηδονή προ πάντων ...

Aυτά ο Νέρων. Και στην Ισπανία ο Γάλβας
κρυφά το στράτευμά του συναθροίζει και το ασκεί,
ο γέροντας ο εβδομήντα τριω χρονώ.                                                                     (Κ.Καβάφης 1863-1933)                                                                               
 .................................................................................................................................................................       "...Η αδυναμία του Νέρωνα να σταθμίσει σωστά τους κινδύνους που αντιμετώπιζε, καθώς και τις επιπτώσεις που θα είχε η σύγκρουσή του με τη Σύγκλητο, αποκαλύπτουν ένα γενικότερο γνώρισμα της ανθρώπινης φύσης. Οι άνθρωποι είναι πρόθυμοι να πιστέψουν κάθε θετική γι’ αυτούς προοπτική, έστω κι αν αυτή βασίζεται σε κάτι κίβδηλο, όπως είναι μια προφητεία, αλλά δεν είναι εξίσου έτοιμοι να αντιμετωπίσουν τις αρνητικές τους προοπτικές. Με τον ίδιο τρόπο, άλλωστε, που ο Νέρωνας εθελοτυφλεί μπροστά στις αρνητικές ενδείξεις (η συνωμοσία του Σενέκα, δεν μπορούσε παρά να είναι ενδεικτική για τις εναντίον του αντιδράσεις), έτσι και κάθε άνθρωπος, διαχρονικά και σε όποια κοινωνική τάξη κι αν ανήκει, προτιμά να βασιστεί σε φρούδες ελπίδες, παρά να κρίνει αντικειμενικά και με ρεαλισμό τις συνθήκες της ζωής του.

Όσο κι αν οι άνθρωποι πιστεύουν πως οι άσχημες ανατροπές που τους προκύπτουν είναι προϊόν ατυχίας και κακών συγκυριών, δεν είναι λίγες οι φορές που τη συμφορά θα μπορούσαν να την περιμένουν, αν είχαν αξιολογήσει σωστά τις πράξεις τους αλλά και τα γενικότερα δεδομένα της ζωής τους. Πώς ο Νέρωνας περίμενε να μακροημερεύσει στην εξουσία, έχοντας στραφεί κατά των συγκλητικών και έχοντας αφεθεί στις απολαύσεις και τις ηδονές; Η διορία που δόθηκε στον Νέρωνα είναι μόλις ένας χρόνος και όχι 40 και πλέον, όπως ο ίδιος πίστεψε. Ο Νέρωνας θα οδηγηθεί στήν πτώση  στα 31 του χρόνια..."                                                                              Σημείωση Νέας Μυκόνου : Η "αναλυτικές" επεξηγήσεις τού ποιήματος είναι απόσπασμα από σχετική εργασία τού Κωνσταντίνου Μάντη)