Με αφορμή την δίκη Τσοχατζόπουλου και την επίκληση από αυτόν του τεκμηρίου αθωότητας πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ορισμένα πράγματα.Το τεκμήριο αυτό σημαίνει ότι κάθε άνθρωπος θεωρείται αθώος μέχρι αποδείξεως του εναντίου. Το τεκμήριο αυτό είναι μια βασική αρχή της Ποινικής Δικονομίας, αφορά δηλαδή την διαδικασία ενώπιον των ανακριτικών αρχών και των δικαστηρίων, ώστε αυτός που κατηγορείται να έχει μια δίκαιη δίκη. ΔΕΝ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΥ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ, δεν αφορά την κοινή γνώμη, δεν αφορά την πολιτική και κοινωνική του απαξίωση, την κριτική που έχει ο καθένας δικαίωμα να ασκεί, την προβολή του από τα ΜΜΕ, ακόμα και την ηθική του καταδίκη.
Η κοινωνία ούτε δικάζει, ούτε καταδικάζει. Έχει το δικαίωμα της γνώμης της, την οποία μπορεί να την εκφράζει όπως θέλει: μέσω της δημοσιότητας, με μαζικές εκδηλώσεις, με δημόσιες ή ιδιωτικές συζητήσεις, με χίλιους δυο άλλους τρόπους. Μόνο μία και μοναδική φορά η έκφραση της γνώμης των πολιτών επιφέρει έννομα αποτελέσματα: στις εκλογές. Να μην ελπίζει η εξουσία ότι οι πολίτες θα περιμένουν να εκφραστούν κάθε τέσσερα χρόνια !
Ας πούμε λοιπόν ότι στα μάτια της πλειοψηφίας των πολιτών ο κ.Τζοχατζόπουλος είναι ένοχος. Ε και ; Έχουμε κάθε δικαίωμα να το νομίζουμε. Δεν θα τον δικάσουμε εμείς, δεν θα επιβάλλουμε εμείς την ποινή του, αυτό θα το κάνει το δικαστήριο. Όπως έχουμε και κάθε δικαίωμα να μάθουμε (μέσω των ΜΜΕ κ.λπ.) ποιες είναι οι πράξεις για τις οποίες κατηγορείται.
Ας μη διαμαρτύρονται λοιπόν όσα δημόσια πρόσωπα έχουν παραπεμφθεί σε δίκη. Όπως επιζητούσαν και απολάμβαναν μεγάλης δημοσιότητας όταν ασκούσαν εξουσία, ακριβώς ίδιου μεγέθους δημοσιότητας πρέπει να τύχουν και τώρα.
Κι αν ισχυρίζονται ότι άδικα κατηγορούνται, ας πρόσεχαν. Οι παλιοί πολιτικοί, μάλλον περισσότερο έντιμοι από πολλούς που μεσουράνησαν μετά την δεκαετία του ’80, έλεγαν: «ΠΡΟΣΟΧΗ ΜΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΗΘΩ». Καταλάβατε κύριοι ; Πρόσεχαν να μην κατηγορηθούν ! Μετά ακολούθησαν πολιτικοί οι οποίοι ισχυρίσθηκαν ότι ο πλουτισμός ενός βουλευτή από το χρηματιστήριο είναι νόμιμος (Νεονάκης), «ότι είναι νόμιμο είναι και ηθικό" (Βουλγαράκης) και άλλα τέτοια λουλούδια. Που δεν τους ενδιέφερε αν θα κατηγορηθούν, υπάρχει το τεκμήριο της αθωότητας, έλεγαν. Τους ενδιέφερε πώς θα παραγραφεί η υπόθεσή τους με το νόμο περί ευθύνης υπουργών και γενικότερα πώς θα την γλυτώσουν, έστω και «λόγω αμφιβολιών».
Αυτά πρέπει να τελειώνουν ! Ο πολιτικός που κατηγορείται για σοβαρά αδικήματα, είναι πλέον πολιτικά έκθετος στα μάτια μας, πρέπει το πολιτικό σύστημα άμεσα να τον αποβάλει κι εάν αθωωθεί στα δικαστήρια εδώ είμαστε πάλι να τον ξανακρίνουμε.
Σημείωση Ν. Μ. : Aφορμή γιά αυτή τήν ανάρτηση ήταν τό σχόλιο τού George περί "τού ιερού τεκμηρίου αθωότητας τών πολιτών" καί "τεκμηρίου ενοχής τού κράτους". Τόν ευχαριστούμε.
Όσες αναφορές και να παρουσιάσετε σε γενικότητες και άρθρα "ειδικών" δεν αλλάζει η ουσία της κανιβαλικής διάθεσης της καθοδηγούμενης κοινωνίας, από πολιτικά συμφέροντα. Οι κατηγορούμενοι πρέπει να παραμένουν κατηγορούμενοι έως την καταδίκη τους, να απολαμβάνουν ΟΛΑ τα προνόμια, τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των πολιτών και αυτό να γίνεται οχι μόνο σεβαστό από όλους (τα ΜΜΕ συμπεριλαμβάνονται) αλλά να καταδικάζονται όσοι δεν το αποδέχονται.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤις περισσότερες φορές οι κατηγορίες, έστω και αν κατόπιν εκπέσουν σε δίκες, έχουν καταστρέψει την τιμή και την υπόληψη των κατηγορουμένων, πολύ δε περισσότερο όταν επί μακρόν και με ένταση τους έχουν "καταδικάσει" οι αδέκαστοι δημοσιογραφούντες..
Στην συγκεκριμένη περίπτωση της Μυκόνου, η νομοθεσία έχει επιβάλλει προσωρινή αργία και επιτρέπει στους κατηγορούμενους να θέσουν και πάλι υποψηφιότητα. Ετσι αφού πιστεύουν οτι είναι ΑΘΩΟΙ και οτι θα δικαιωθούν στις επερχόμενες δίκες, μικρό διάστημα μετά τις εκλογές για την αυτοδιοίκηση, εύλογα ελπίζουν οτι με την εκ νέου υποψηφιότητά τους, θέτουν τον εαυτό τους στην δημοκρατική κρίση των ψηφοφόρων. Αντί λυγμών και κατάρων λοιπόν για την υποψηφιότητά τους, ΜΗΝ τους ψηφίσετε!
Αγαπητέ George,
ΑπάντησηΔιαγραφήούτε τήν πρόθεση πού καταλογίζεις έχω, ούτε καθοδηγούμενος υπήρξα στή ζωή μου, ούτε πολύ περισσότερο "γλύφτης πάσης εξουσίας" -αστικής ή μή- όπως καταντούν διάφορα επαναστατημένα μικροαστικά στοιχεία πού κατά καιρούς καί πρόσκαιρα -όπως θάχεις δεί κι εσύ- εμφανίζονται στό κοινωνικό προσκήνιο, ούτε πιστεύω τόν οποιονδήποτε κατηγορούμενο πού υποδύεται ή όχι τόν αθώο. Γιά ό,τι δέν γνωρίζω είμαι επιφυλακτικός. Αλλά στίς μικρές κοινωνίες καί γνωρίζουμε καί είναι υποχρέωση μας ως υπεύθυνοι πολίτες νά παίρνουμε θέση γιά τά "σπουδαία". Αλλιώς "ίδιωτεύουμε" τόσο μέ τή νέα όσο καί μέ τήν αρχαία έννοια. Στή δικιά μας μικρή κοινωνία τά κατ' εξοχήν πολιτικά -καί όχι μόνον- συμφέροντα πού τήν "καθοδηγούν" (μιάς καί τό αναφέρεις) είναι, κυρίως, εκείνα τών κατηγορουμένων πού απολαμβάνουν καί αυτοί όλων τών προνομίων πού η πατρίδα έχει καθορίσει γιά τέτοιες περιπτώσεις μαζί μέ κάποιους επαχθείς περιοριστικούς όρους πού χαλάνε τή μανέστρα... Ουδείς τούς στερεί τό δικαίωμα νά εκλέγονται, όπως καί σέ μάς ουδείς στερεί τό δικαίωμα "νά μή θέλουμε νά εκλεγούν αεί ψευδόμενοι" ... ή "νά μή θελουμε νά κλεπτόμεθα" ή εν πάση περιπτώσει όταν "κλεπτόμεθα" νά μπορούμε νά τό λέμε. Κατά τά λοιπά καλή χρονιά κι άμα έρθεις ποτέ στή Μύκονο ψάξε νά μέ βρείς νά τά πούμε από κοντά γιατί αυτές οι συζητήσεις δέν τελειώνουν εύκολα Τά Σάββατόβραδα...