Ραγκούσης: Το νέο άκρο που πραγματικά χρειάζεται η Ελλάδα

---

(Δημοσιεύθηκε χθές Τρίτη, Φεβρουαρίου 18, 2014 στήν Παραπολιτική) 

 

Παραθέτω ένα πολύ ενδιαφέρον, λόγω του θεμιτού ρομαντισμού του, απόσπασμα από τη χθεσινή συνέντευξη του Γιάννη Ραγκούση στο ΒΗΜΑ Fm:

Ο κύκλος μου στην πολιτική μπορεί να έχει κλείσει μπορεί και να μην έχει κλείσει.

Η απόφαση που έχω πάρει και είναι πράγματι απόλυτη σε ότι με αφορά είναι ότι εάν ξαναμπώ στην ενεργό πολιτική , θα το κάνω με την ψυχολογία του ανθρώπου που τον χαρακτηρίζουν τα γνωστά λαϊκά ρητά: « Όποιος καεί με το χυλό φυσά και το γιαούρτι» και το « το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού» .

Για να γίνω πιο θετικός, εννοώ πως θα μπω με όρους απολυτότητας σε κάποια πράγματα . Δεν θα ξαναβάλω νερό στο κρασί μου, δεν θα ξαναμπώ σε μια συλλογική προσπάθεια – ιδίως σ ένα νέο ξεκίνημα με λογικές συμβιβασμών.

Οι συμβιβασμοί σε μία πορεία, σε δευτερεύοντα θέματα είναι αναπόφευκτοι και αναγκαίοι.
Όμως οι συμβιβασμοί σε επίπεδο αρχών, ιδεολογίας και στόχων είναι που έκαναν πολύ μεγάλο κακό στη χώρα και μας οδήγησαν στην χρεοκοπία.

Δεν θέλω να ξαναγίνω κάτι . Εγώ, αν μου δοθεί η ευκαιρία στο πλαίσιο πάντα μιας συλλογικής προσπάθειας , θέλω να προσπαθήσω να κάνω πράγματα πάλι. Δεν θέλω να γίνω, θέλω να κάνω. 

Για να γίνουν πράγματα στην Ελλάδα , εδώ που έχει φθάσει η χώρα , και επιτρέψτε μου να καταθέσω την ματιά ενός ανθρώπου που τα έχει ζήσει από μέσα και σε ιστορικές περιόδους, όπως η περίοδος του 2009 -2010 , πιστεύω πως δεν θα επιβιώσει οιαδήποτε πολιτική πρόταση αν δεν είναι:

Ακραία ειλικρινής
Ακραία προοδευτική
Ακραία δίκαιη

Χρειάζεται η χώρα ένα νέο άκρο αλλά αυτή την φορά ένα δημοκρατικό άκρο που θα έχει τα χαρακτηριστικά της αντί-συστηματικότητας με την έννοια όμως του συστήματος που μας χρεοκόπησε.

Οτιδήποτε άλλο κι αν ξεκινήσει πιστεύω ότι δεν θα ευδοκιμήσει ακριβώς επειδή είμαστε σε μια φάση αντίστοιχη του 1974. Όπως και τότε έτσι και σήμερα αυτό το οποίο ζητάει η ελληνική κοινωνία είναι πράγματι κάτι θεμελιακά τελείως καινούργιο από αυτό που υπήρχε και υπάρχει.