«Και στη μέση ο Σταύρος, ο βασιλιάς των γκάλοπ»…
«Ως τις εκλογές θα τα πουν και θα τα κάνουν όλα. Οι λύκοι θα γίνουν κεντρώοι, η ανάπτυξη θα παθαίνει τον οργασμό της αγελάδας»…
Πρωί-πρωί, σαν ημερήσια διαταγή (πες της Χούντας - επέτειος που ήταν
προχθές), βγήκε η μπάντα στην πλατεία κι έσκουξε έναν χέβυ μέταλ
καρσιλαμά, ενώ ο κ. Πρετεντέρης διαπίστωνε κι ανακοίνωνε ότι...«η χώρα ζει μια πρωτοφανή δημοσιονομική ανόρθωση κι επιστρέφει έστω τμηματικά στις διεθνείς αγορές». Κατόπιν
τούτων η μπάντα ξαναστρίγκλισε ευτυχισμένη και η ημέρα άρχισε να οδεύει τον δρόμο της, ώσπου αποβραδίς να σβήσει μέσα στη νύχτα.
Ως τις εκλογές θα τα πουν και θα τα κάνουν όλα. Οι λύκοι θα γίνουν κεντρώοι,
η ανάπτυξη θα παθαίνει τον οργασμό της αγελάδας εφτά φορές την ημέρα και το μυαλουδάκι του κ. Θεοχάρη θα πάρει φωτιά μοιράζοντας, ξεμοιράζοντας, ξαναμοιράζοντας επιδόματα που παίζουν με τον πόνο του κοσμάκη,
τον ίδιον αυτόν πόνο απ’ τον οποίο εξοικονομήθηκαν.
Ω, καημένη μου Ελλάδα...
συνέχεια :
... των αισχρών - και χειροκροτεί ήσυχα ευχαριστημένος
ο Μπαρόζο των 321.000 ευρώ ετησίως (χώρια επιδόματα, έξοδα παραστάσεως
και λοιπές αποζημιώσεις) για τους μισθούς που αυτός και η συμμορία των
γραισκύλων του περιέκοψαν και για την ανακούφιση του άνεργου με 38
ψίχουλα - αν,
αν,
αν πληροί τις προϋποθέσεις ο μπαγάσας και δεν προσπαθεί πάλι με τίποτα μπαγαποντιές να τα φάει απ’ τον κ. Πάγκαλο και να βυθίσει μέσα στα χρέη του τον ΔΟΛ - Κιλελέρ,
ω κήλερ! Αιματοχυσία μέσα στο μυαλό μας, κυρίες και κύριοι. Και στη μέση ο Σταύρος, ο βασιλιάς των γκάλοπ. Ετοιμος να συνεργασθεί με όλους ο κυρ Σταύρος, εκτός από τον κ. Δήμου - στον οποίον ο «αρχηγός» (κατά δήλωσιν Δήμου) τράβηξε μια ωραία κωλιά στη μέση το γιοφύρι και πάρ’ τον κάτω τον «δυστυχή να είναι Ελληνας» καλόγνωμον γέροντα, πλατς στη μέση το ποτάμι, μα το ποτάμι
ήταν ρηχό, κάθεται τώρα ο γέρων Δήμου στην άκρη του και το πετροβολάει - γενναίος άνθρωπος ο Σταύρος! Οσο λέμε εύκολες μεγαλοστομίες για ήσσονος σημασίας θέματα στα μπαράκια, δεν τρέχει κάστανο. Οταν όμως αυτά τίθενται υπό τη βάσανο ενός τζαναπέτη δήμου Αθηναίων, Θηβαίων ή άλλων Ρωμιών, πάει η ντομάτα σύννεφο. Και ο μεν γέρων Δήμος, σωστός, στο μετερίζι του (έστω και ριγμένος πλέον), αυτός είναι, αυτά λέει! Ο γενναίος Σταύρος όμως; την κόβει λάσπη, εκτός
κι αν όλα αυτά είναι τις πλάκας. Θέμα χιούμορ. Και ο κ. Σταύρος Θεοδωράκης απ’ επόψεως σάτιρας και χιούμορ σκίζει! Καθώς δήλωσε σε συνέντευξή του (όπου μπορεί να μην αναφέρθηκε στον Ιωάννου, τον Χάρρυ Κλυνν, τον Α. Πετρουλάκη, τον Χαντζόπουλο κι άλλους επιφανείς δημιουργούς), θαυμάζει όμως επιφανέστερους, όπως ο κ. Βουλαρίνος, ο κ. Ζαχαριάδης, ο κ. Γιαννακίδης, ο κ. Περρής, κι άλλοι - «μερικοί εκ των οποίων δεν το ξέρουν ότι είναι φίλοι μου, αλλά είναι» όπως δήλωσε μεγαλόθυμα ο «αρχηγός». Πλην όμως,
συντρόφισσες και σύντροφοι, μην τα παίρνουμε όλα στα σοβαρά - θυμάμαι όταν υπηρετούσα τη θητεία μου, αρχές της Μεταπολίτευσης -1977- όταν ακόμα κυκλοφορούσαν «σταγονίδια» στο στράτευμα, είχε «τσιτώσει» στον σάκο μου ένας (αρμόδιος) επισμηνίας το «Αστείο» του Κούντερα - «να, ρε ούζα» φώναζε πανευτυχής στους υπόλοιπους συναδέλφους μου στον θάλαμο, «να, ρε, ωραία βιβλία να διαβάζετε! εύθυμα! όπως αυτό που διαβάζει αυτό το ούζο! όχι Μαρξ και Μπακούνιν!». Καλό παιδί, όπως απεδείχθη στη συνέχεια της εκπαίδευσής μας ο εν λόγω επισμηνίας, μόνον «που σιχαινόταν τους κομμουνιστάς». Κάτι σαν τον Αδώνιδα...
Για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο του Στάθη πατήστε εδώ
αν,
αν πληροί τις προϋποθέσεις ο μπαγάσας και δεν προσπαθεί πάλι με τίποτα μπαγαποντιές να τα φάει απ’ τον κ. Πάγκαλο και να βυθίσει μέσα στα χρέη του τον ΔΟΛ - Κιλελέρ,
ω κήλερ! Αιματοχυσία μέσα στο μυαλό μας, κυρίες και κύριοι. Και στη μέση ο Σταύρος, ο βασιλιάς των γκάλοπ. Ετοιμος να συνεργασθεί με όλους ο κυρ Σταύρος, εκτός από τον κ. Δήμου - στον οποίον ο «αρχηγός» (κατά δήλωσιν Δήμου) τράβηξε μια ωραία κωλιά στη μέση το γιοφύρι και πάρ’ τον κάτω τον «δυστυχή να είναι Ελληνας» καλόγνωμον γέροντα, πλατς στη μέση το ποτάμι, μα το ποτάμι
ήταν ρηχό, κάθεται τώρα ο γέρων Δήμου στην άκρη του και το πετροβολάει - γενναίος άνθρωπος ο Σταύρος! Οσο λέμε εύκολες μεγαλοστομίες για ήσσονος σημασίας θέματα στα μπαράκια, δεν τρέχει κάστανο. Οταν όμως αυτά τίθενται υπό τη βάσανο ενός τζαναπέτη δήμου Αθηναίων, Θηβαίων ή άλλων Ρωμιών, πάει η ντομάτα σύννεφο. Και ο μεν γέρων Δήμος, σωστός, στο μετερίζι του (έστω και ριγμένος πλέον), αυτός είναι, αυτά λέει! Ο γενναίος Σταύρος όμως; την κόβει λάσπη, εκτός
κι αν όλα αυτά είναι τις πλάκας. Θέμα χιούμορ. Και ο κ. Σταύρος Θεοδωράκης απ’ επόψεως σάτιρας και χιούμορ σκίζει! Καθώς δήλωσε σε συνέντευξή του (όπου μπορεί να μην αναφέρθηκε στον Ιωάννου, τον Χάρρυ Κλυνν, τον Α. Πετρουλάκη, τον Χαντζόπουλο κι άλλους επιφανείς δημιουργούς), θαυμάζει όμως επιφανέστερους, όπως ο κ. Βουλαρίνος, ο κ. Ζαχαριάδης, ο κ. Γιαννακίδης, ο κ. Περρής, κι άλλοι - «μερικοί εκ των οποίων δεν το ξέρουν ότι είναι φίλοι μου, αλλά είναι» όπως δήλωσε μεγαλόθυμα ο «αρχηγός». Πλην όμως,
συντρόφισσες και σύντροφοι, μην τα παίρνουμε όλα στα σοβαρά - θυμάμαι όταν υπηρετούσα τη θητεία μου, αρχές της Μεταπολίτευσης -1977- όταν ακόμα κυκλοφορούσαν «σταγονίδια» στο στράτευμα, είχε «τσιτώσει» στον σάκο μου ένας (αρμόδιος) επισμηνίας το «Αστείο» του Κούντερα - «να, ρε ούζα» φώναζε πανευτυχής στους υπόλοιπους συναδέλφους μου στον θάλαμο, «να, ρε, ωραία βιβλία να διαβάζετε! εύθυμα! όπως αυτό που διαβάζει αυτό το ούζο! όχι Μαρξ και Μπακούνιν!». Καλό παιδί, όπως απεδείχθη στη συνέχεια της εκπαίδευσής μας ο εν λόγω επισμηνίας, μόνον «που σιχαινόταν τους κομμουνιστάς». Κάτι σαν τον Αδώνιδα...
Για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο του Στάθη πατήστε εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.