Ρεσιτάλ κουτοπονηριάς, κυνισμού και ανικανότητας...

  
Η κυβέρνηση ετοιμάζεται να τρομοκρατήσει και να εκβιάσει βουλευτές και κοινωνία με μια ακόμη παραλλαγή του διλήμματος «εγώ ή το χάος».

Η απόπειρα του πρωθυπουργού να... επανεμφανιστεί ως εγγυητής της ομαλότητας, της σταθερότητας, της ευρωπαϊκής πορείας της χώρας και της ομαλής εξόδου από το μνημόνιο έχει στόχο τη διασφάλι­ση των 180 ψήφων για την προεδρική εκλογή. Αν αποτύχει, θα έχει ένα δίλημμα για τις εκλογές που θα ακολουθήσουν. Θεμιτός ο στόχος του, αν μείνουμε σε μια απλή πε­ριγραφή του τρέχοντος πολιτικού παιγνίου. Μόνο που όλο αυτό το σενάριο δεν είναι τίποτε περισσό­τερο από μια καρικατούρα πολιτικής. Επί δυόμισι χρόνια ο πρωθυπουργός και η κυβέρνησή του:

• Είπαν «ναι» σε όλες τις απαιτήσεις της τρόικας, ανεξάρτητα από τη χρησιμότητα ή την ορθότητά τους, ανεξάρτητα από το κόστος και τις επιπτώσεις τους.
• Προσπάθησαν να αποφύγουν όλα όσα είχαν πο­λιτικό κόστος σε συγκεκριμένους εκλογικούς πελάτες τους. Ξέσκισαν μάλιστα το σύνολο της κοινωνίας προκειμένου να προστατεύσουν τους εκλεκτούς τους. Ακόμη και η ρύθμιση για τις λη­ξιπρόθεσμες οφειλές ήταν ένα σκάνδαλο
• Δεν τόλμησαν να ορθώσουν ανάστημα και να προβάλουν στοιχειώδη, έστω, αντίσταση ακόμη και σε κατάφωρες αδικίες, των οποίων το δη­μοσιονομικό αποτέλεσμα ήταν αρνητικό, όπως με τον φόρο στο πετρέλαιο θέρμανσης.
• Δεν στάθηκαν ικανοί να αρθρώσουν ούτε καν ψήγματα μιας δικής τους πρότασης εξόδου της Ελλάδας από την κρίση, επανασχεδιασμού της οικονομίας και αναμόρφωσης των θεσμών της, ώστε αυτή η άθλια αποικία χρέους να ξαναγίνει όχι «κανονική χώρα», όπως διατείνο­νται, αλλά απλώς... χώρα.

Ύστερα από αυτό το ρεσιτάλ δουλοπρέπειας, κου­τοπονηριάς, ευνοιοκρατίας, κυνισμού και ανι­κανότητας, θα έρθουν τώρα να μεταφέρουν ως όρους για τη λήψη πιστωτικής γραμμής όλα όσα δείλιασαν επί δυόμισι χρόνια να περάσουν, παρ' ότι τα στηρίζουν πλήρως και ιδεολογικά και πολι­τικά. Τα πακετάρουν ως προϋπόθεση για τη μνημονιακή «σταθερότητα».

 Σε μια απίστευτη επίδειξη κουτοπονηριάς, μά­λιστα, μεταφέροντας τις δικές τους εκκρεμότη­τες στην πιστωτική γραμμή, επιχειρούν όχι μόνο να εκβιάσουν κοινωνία και βουλευτές, αλλά να δεσμεύσουν - όσο αυτό είναι δυνατόν - και την επόμενη κυβέρνηση στις δικές τους συμφωνίες. Και όλα αυτά για έναν και μόνο λόγο: για να μπορεί η ομάδα που ελέγχει και κατευθύνει την κυ­βέρνηση και τη Ν.Δ. να υπάρχει και την επομένη των εκλογών. Πόσο πιθανό το βλέπετε;

  Σταύρος Χριστακόπουλος

            topontiki.gr